ook even mijn papa's

sorry weer zon topic maar merk dat het even hoog zit en ik t even kwijt wil
ook omdat het best verwarrend kan zijn  en ik ook niet de andere topics totaal wil vervuilen
moet er gewoon ff uit

ik heb 3 papa's nou ja 2 en een biodonor
de bio heb ik vanaf mijn  18de niet meer gezine en vind dat heel fijn
heb hem symbolische gecremeerd en hji leeft niet meer voor mij
mensen die het verhaal van de voedselbank in barneveld kennn
of tros opgelicht of internetoplichting volgen kennn hem vast
en das alleen van de laatste jaren
hij heeft mij geestelijk behoorlijk misbruikt maar ik ben er sterk van geworden en op een zeer verknipte manier hem daar nog dankbaar voor ook

mijn papa
hij kwma in mijn moeders leven na de scheiding ik was toen 13 ze zijn nooit getrouwd ofzo maar hij is mijn papa
hij is gestorven toen ik 19 jaar was
die man heeft heeel veel beteken erg meoilijk was het wel om je mama zo te zien met zon vreemde man die ook nog is de baas van bio en mama was
hij deed alles voor ons en zelfs als hij even geen tijd had voor mijn moeder kon ik hem altijd storen met vragen over school ofzo
een vervent skieer en hij nam ons mee maar ja wij konden niet zo vele dus hij zou dat jaar met een vriend gaan skieen zodat hij weer is echt kon gaan skieen en hij vertrok in de auto naar spanje
hij had zichzelf speciaal daarvoor een mobiel aan geschaft en belde dat ze waren aan gekomen ze zouden de omgeving verkennen vast wat skiien en daarna eten en morgen zou het echte werk beginnen
dezelfde avond kregen we telefoon we keken tv ik met mij moeder in zijn huis (we woonde net een jaartje bij hem ) en toen veranderde ons leven zijn vriend belde hij ze hadden de omgeving verkent genoten vollop maar eenmaal in het hotel aan de bar storte hij in een hartinfarct
hij werd geholpen het leek beter te gaan en mee te vallen is zelf naar de ambulance gelopen en vanuit de ambu zelf het zh ingegaan daar kreeg hij een tweede infacrt ze zijn nog zeker 2 uur bezig geweest maar t mocht niet baten hij was dood
hij had zooooo ontiegelijk hard gewrrkt dat laatste jaar ivm reoganisaties bij zijn werk
voor hij op vakntie ging had hij alles af en ingelverd
ook had hij va verschillende mensen net even anders dan anders afscheid genomen
ik had al paar maanden ruzie met hem en vlak voor hij ging hebben we dat uitgesproken en kreeg ik een neiuwe fiets van hem
een paar dagen later kwam zijn auto terug en er zat iemand in (van anwb) met zon zelfde jas als hij aan had was het dan toch gewoon een nachtmerrie en kwam hij terug van vakntie ??
wat heb ik die man vervloekt omdat hij zon jas aan had
na een week kwam hij terug met het vliegtuig gebalsemd in een kis en we mochten hem zien
wat zag hij er verdig uit het was goed zo voor hem maaaar wat waren wij kwaad
we hoorde achteraf dat de fisio al gezegt had dat hij rustiger aan moest doen al zou hij een jaar vakantie nemen dan zou hij nog steeds snel sterven zijn lichaam kon hem niet meer bij houden zijn hart kon de shock van de ontspanning niet meer aan


het frapante was hij stierf in maart en de oud en nieuw ervoor was ik totala in paniek
mij oma was ziek kanker in ver stadium er zou dat neiuwe jaar iemand dood gaan en ik wilde de klok stoppen ik wilde geen neiuw jaar was totaal in paniek maar helaas de tijd tikt door en niet oma maar aad ging dood mijn papa die nog niet zo lang mijn papa was
mijn oma heeft nog aantal jaar geleefd en de illusie die mijn oma was bleek in rook op te gaan omdat ze een feeks werd (moeder van mijn bio ))
paar jaar later kwam aad op bezoek
hij was er altijd al maar nooit zo duidelijk
het was een feestdag (zo gek weet niet meer wat pasen of kerst geen idee) we zaten aan tafel met zijn drie mijn mams mijn stiefvader(toen nog alleen vriend van mams) en ik
aad zijn spullen vollop in ons huis aan wezig zo ook die ene flesopenen (zon heinke openen r) ik ben er wat mee aan speen heb geen trek en ineens is zijn geur er heeeeel duidelijk aanwezig op de flesopener iks chrik me dood geef hem aan mijn moeder maaaaa ruik
mijn moeder werd soort van boos waarom zou ik daaraan ruiken
ik wil weten of je het ook ruikt en ze basrt in tranen uit ook arie rook het al kon hij het niet plaatsen
een windvlaag en hij was weer weg maar vanaf die dag wist ik dat ik niets verbeelde hij was er en is er
10 jaar lang was hij bij me in mijn moeilijkste delen van mijn leven heeft hij me bij gestaan en geholpen zich schuldig voelend en mijn papa zijnt


een keer kreeg ik een ongeluk ik werd geschept door een auto toen ik op mijn scooter reed
mijn moeder was stuk artsen gaven me weinig kans ik was voordurend buiten westen
maar hij was er samen met mijn tante ik had een gekneusde enkel en twee gebroken ribben en een hersenschudding en kon de volgend dag naar huis
ik heb hem gezien en bedankt ze kwmaen zeggend at t goed wasik moest ruste en hun konden weer verder
vlak voor ik zwanger werd van ryan ik had inmiddels een mooi leven prblemen overleefd en op de rit en ben sterker dan ooit
hi kwam bij me hij liet zich zien omdat ik dat graag wilde hij kwma afscheid nemen hij moest verder weer naar aarde voor de volgende fase en ik was sterk genoeg om t zelf te doen voortaan
3 weken later had ik een positieve zwangerschaps test in handen .....



mijn steifvader arie een bijzonder mens maar een ziek mens
mijn moeder werk in een verzorgings tehuis in de voeding en daar was arie een bewonener
een jonge man rond de 50 tussen al die oude menen maar ja hij heeft ms zit in een rolstoel kan nog wel wat maar niet veel zijn vrouw en kind llieten hem in de steek ze konden er niet mee leven en daar zat hij dan
ze werden verliefd ik was doodongerust als me moeder voor de zoveelste keer veeel te laat thuis kwam en toen kwam de aap uit de mauw
ze hadden zitten knuffelen in het fietsen hok hoe bizar
veel gepraat ze is hopeloos verliefd maar doodsbang want hij is ziek hij gaat dood alleen weet niemand wanneer
hij kan nog lopen en op vakntie in zijn rolstoel zich goed redden en is gezond zover kan en fit
ze besluiten de gok te nemen genieten zolang het kan ze trouwen en hij trekt bij ons in
er komt ene traplift maar al snel ook een bed beneden en nog meer dingen
na een tijdje kan hij niet meer omhoog en besluiten ze te verhuizen gelijkvloers kan hij met bed in de woonkamer slapen maar ook nog makkelijker bij mams in bed
maar na minder dan een jaar in dat huis ligt hij volledig op bed en kan er nouwlijks uit
inmiddels zijn ze wel ruim 6 jaar gelukkig getrouwd ondkas alles is de liefde nog vollop aan wezig
hij kan eigenlijk allene nog met zijn armen dingen doen kan zelf zijn bed niet uit heeft ee catheter steeds blaasonsteking dathem weer zwakker maakt
hij wil nog zo graag maar t gaat hard nu
5jaar terug was het slecht ik was zwanger en heb de nmen van mijn kin aan hem verteld het zou jayden jari worden jari vernoemt nar jan en arie zijn twee opas
er is dat jaar ook een euthenasie verklaring opgemaakt en vanf dat moment is mijn afscheid begonnnen
het was echt mijn stiefvader maar nu staat hij ver van mijn af
ik kan het niet aan ik neem afstand steeds meer
hij weet het ik heb het ze verteld dat ik het meoilijk hem om hem zo te zien
maak zoveel mogenlijk fotos van hem en de kids zodat ze hem niet zullen vergeten
mijn gevoel gaat steeds verder weg
als ik bij ze ben geniet ik en dingen diehij doet (steiekem via ons kado rgelen voor mijn moeder enz) ik geniet er vollop van
ook hoe hij geniet van ons en de kids enz fijn om te zien ook is zijn humor nog niet weg en das ook fijn
maar in zijn ogen zie ik pijn en verdriet hij zou zo graag mee kamperen mee naar een pretpark dollen met de kids ons helpen in huis enz enz maar t kan niet
en ik zie mijn moeder lijden ze wil zo graag maar ja ook zij kan niet
ze kan hem wel 1 a 2 dagen alleen laten hij heeft veel thuiszorg maar toch hij beperkt haar in haar leven en dat hebben ze voor elkaar over ze zijn gelukkig maar lijden beide onder zijn ziekte maar die keus hebben we toen met zijn allen gemaakt

ik ben blij met deze mensen blij met mijn papa blij met stiefpapa en toch ook terglijk heeeel bang en verdrietig
mijn bio ben ik kwijt en ik mis ene vader maar niet hem
mijn papa ben ik kwijt en die mis ik heel erg het verscheurd me als ik er aan denk
mijn stiefpapa hij is er nog maar ook weer niet
een papa is mij niet zo gegund zeg ik altijd en toch hebben ze alle drie mijn leven verrijkt
zonder hen zou ik niet zijn wie ik ben
en t lijkt ene hoop verdriet en dat is het ook maar ik leef ermee geniet van de geoie momenten en het is goed zo

dit is mijn stief papa met jayden



m is voor mama 2 a's arie en aad


en mijn papa

thnx voor t lezen

ik mekr dat er zo veel mooie mensen hier zijn en dat er zoveel verdriet hier is bij iedereen en vind zo bijzonder hoe we daar mee om kunnen gaan
en ja het is verdriettig maar t heeft zoveel moois ook gebracht

@ans zo heb ik t nooit bekeken zoeveel papas zoveel liefde van boven das een mooie uitsparaak

idd alice zei al op een of andere verknipte manier ben ik hem dankbaar want ik ben mede door hem wie ik nu ben al mis ik hem geen sec en kan ik niet wachten tot ik van hem hoor dat hij er niet meer is
hoe dubbel is dat

wel juist door dat ben ik heeeeel boos nog steeds waarom moets de geoie gaan en blijft die ratttt.....
nou ja alles heeft ene doel en ik geloof ook zeker in karma een in zekere zin iis zijn leven momenteel al behoorlijk verrot dus ach

moet aan dat soort dingen niet te veel denken ondnaks dat ik in een hoger doel geloof dat alles een reden heeft kan ik sommige dingen toch moeilijk verkroppen
aad ging heen en hielp mij nog jaren lang en daar heb ik heeeel veel aan gehad
toch had ik hem liever levend bij me maar dan zou hij waarschijnlijk nooit zo veel voor me hebben kunnen doen
het stukje van zijn afscheid en ryans geboorte blijft in mijn hoofd spoken
ik zal t nooit zeker weten maar ryan heeft dinegn gedaanw aarvan ik dnek whaaaaaaatttt

ppffff ans hou is op zeg
ik kan voor andere veel dingen voelen enz
en ja alles gebeur met reden dat weet ik hij heeft het me verteld en geloof daar ook in
maar ja had mijn papas nooit zo gezien
ik zag papa altijd als negatief ze gaan toch allemaal en heb dus nooit open gestaan voor iets anders en jij verwoord dat echt super mooi en het is zoo waar

en ja ik weet dat er veel van me gehouden worden soms is dat beklemmend maar het is waar
en ja hij zal alles anders gezine hebben net als andere menen die me al die hele periode kennen zeggen ook altijd wauw wat jij hebt gedaan
voor mij is het niet meer dan nromaal en er zijn altijd mensen die het veel slechter hebben enz
soms iswel is goed om even pas op de plaatste te nemen en er bij stil te staan

en eigenlijk weet ik al een beetje waarom er nu zoveel gebeurd
kreeg gister van paar meiden ook al op mijn falie om bepaalde uitspraken over mezelf
vraag me wel af waarom dan nu maar ook dat stukje zal nog wle op zijn  plekvallen

Quote Ans mv J.K.D:

Ja maar voor jezelf voel je die dingen niet!! Dat weet ik ook uit ervaring. Soms gaat er opeens een stukje van de sluier die wordt gelegd over jezelf even omhoog en dan voel je het wel van jezelf. Maar dat zijn uitzonderlijk situaties. Bij een ander kan ik ook dingen zien, voelen. Meestal probeer ik daar niet teveel mee bezig zijn want het vergt veel energie. Soms zijn de dingen heel helder zoals net bij jou. Ik moest het je gewoon zeggen. Ik denk wel dat ik het weet waarom nu maar ik heb het gevoel dat je daar zelf achter moet komen. Vergelijk jezelf niet met andere als jij je verdrietig voelt is het niet minder als bij een ander. Dat is een les die ik al heel jong heb geleerd. Dus laat die troost andere geven ook binnen komen.

nou je maakt me wel ontiegelijk neiuwsgierig

het klopt wel at je zegt hoor voor jezelf is het lastiger maar vond het vreslijk moeder dat ik de dood zag aan komen ik hoop dat echt nooooit meer mee te maken
en tot nu ook nooit slechte dingen meetsal de positieve dingen
als het niet positief is is er een soort blokkade ik voel wel iets maar kan mijn vinger er niet opleggen en houd dat soort dingen dus ook voor me
en ja als ik ander advies moet geven zeg ik ook altijd iedereen leed is dragelijk voor die persoon het is niet te vergelijken de ene kan ziek en beroerd zijn van een scheur in een nagel en de ander kan de halve wereld torsen voor ie die pijn voelt
is zo iets relatiefs

ik heb wel een richting waar in ik dnek waarom nu maar ben toch ook beneiwud wat jij denkt dan

wauw ans jij zegt exact wat ik al dacht
een innerlijke groei en een soort afsluiter van al die jaren
je waarom nu zin verontrust me maar das ook iets wat me al een tijdje dwars zit ik mag allene hopen dat ik daar geen gelijk in ga krijgen