Mama-life
| Voornuffanoniem schreef op: 16-07-2012 12:24:23 |
ik doe het nu ff anoniem. er is op dit moment zo veel aan de hand dat ik het echt niet meer weet. er is al hulp maar zelfs daarmee kom ik er niet aan uit. morgen een gesprek op mijn werk omdat ik moet gaan reintegreren, en ik zie het zo niet zitten, moet ze nu duidelijk gaan maken zonder te breken dat het echt niet goed gaat. kan gewoon niet eens meer normaal denken. denk zelfs aan het einde, niet dat ik het zou doen hoor heb 2 schatten van kids. maar hun zijn serieus het enige dat me nog hier houd, en vind het doodeng dat ik zo denk al is het dan maar een paar seconden dat zoiets door mijn hoofd heen gaat. was daarstraks gewoon echt aan het denken dat ik al mijn medicatie uit huis maar ergens weg moet brengen voor het geval dat.... sorry dat ik het nu hier stort maar ik moest het ergens kwijt en jullie zijn de enige waar ik het nu kwijt kan(en gelijk bedenk ik me weer hoe zielig ben ik dan eigenlijk en zal ik het maar niet posten) nou ga ik de kids maar ophalen en boodschappen doen en het riedeltje van de dag weer afwerken blegh   hhhm wel posten niet posten wel posten niet posten word gewoon gek van mezelf bah bah bah   |
| Quote |
| Tiesmv3jongens schreef op: 16-07-2012 12:29:18 |
 en heel veel
sterkte in deze tijd voor jou |
| Quote |
| Misha schreef op: 16-07-2012 12:35:03 |
 Sterkte, het feit dat
je probeert hulp te vinden geeft aan dat je sterk bent. Het gaat je goed en als het je helpt, vooral
spuien!!! Hopelijk breekt binnenkort de zon weer voor jou door de wolken heen. |
| Quote |
| Anoniema schreef op: 16-07-2012 12:35:39 |
misschien toch weer eens een gesprek met HA aanvragen of misschien loop je al bij een psych oid? Je klinkt heel depressief en gezien je denkwijze doet de medicatie niet zijn werkt naar behoren...... Denk aan je gezinnetje en je man/vriend en zoek hulp voor je in een opwelling rare dingen doet........ |
| Quote |
| Erg Anno schreef op: 16-07-2012 12:42:51 |
ik kan je de hand schudden, zit hier met exact hetzelfde... sterkte |
| Quote |
| Bepje schreef op: 16-07-2012 13:28:11 |
Als je jezelf niet vertrouwd is het zeker verstandig de medicatie. Kan je het aan iemand in je
omgeving geven en dat je iedere dag daar je medicatie inneemt ? Anti-depressiva werken niet onmiddelijk dat duurt een tijdje ( een maand/6weken) dus het kan zijn dat het over een poosje veel beter gaat als je ze pas hebt. Als je ze al lang hebt moet je praten met degene die ze je voorgeschreven hebt, het kan zijn dat er iets in moet veranderen. Ik weet niet wat voor hulp je nu hebt maar zeg daar tegen dat je je zo somber voelt. Dat is belangrijk zodat je de juiste hulp kunt krijgen. Bovenstaande geld ook voor erg anno. En voor dat gesprek van morgen : stel nu dat je "breekt" dan maakt dat toch niet uit ? Het kan je overkomen maar een ramp is dat niet. Probeer iemand mee te nemen daarheen zodat je je niet alleen voelt en niet alleen naar huis hoeft. Voor je kinderen meot je in ieder geval door zoals je zelf al zegten om hen te helpen moet je eerst jezelf helpen. Niet makkelijk en leuk maar zoek meer hulp en ik hoop van harte dat het over een poosje weer beter met je gaat. Veel sterkte en succes. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 16-07-2012 13:30:26 |
De eerste zin was nog niet af zie ik nu pas: De medicatie uit te besteden. Als je in je omgevng
niemand hebt kan de apotheek en/of huisarts je helpen. En onderaan moet nog : Je bent het waard beter te worden. |
| Quote |
| Erg Anno schreef op: 16-07-2012 13:35:32 |
ik slik al jaren ad. slik ze trouw dat is hier het probleem niet. Het is ook een aantal keer veranderd om het beter proberen te krijgen maar dat lukt niet. mijn hulpverleners zijn ook op de hoogte, maar er word verder niks gedaan, dit is het maximum. |
| Quote |
| Voornuffanoniem schreef op: 16-07-2012 13:48:56 |
thanks dames. erg fijn dat ik hier kan spuien, kan op het moment bij niemand terecht, behalve bij mijn hulpverlener van PIT(psychiatrisch intensieve thuiszorg) en die is vanmorgen nog geweest. met mijn man gaat het ook niet goed dus op hem kan ik ook niet leunen. medicatie heb ik (gelukkig) niet en kan ik ook niet nemen want ik geef bv. denk niet dat ik in een opwelling iets raars zou doen, niet zozeer voor mezelf niet maar voor mijn kinderen niet. mijn HA kan niet veel meer doen voor me, hij heeft mijn man ook al bij ggz aangemeld en ik loop er al. ik heb gewoon nergens geen energie meer voor, kost me erg veel moeite om de dag door te komen, en dan moet ik ook nog iedere ochtend werken(di tot vrij) moet de kids in feite alleen verzorgen, het huishouden en het eten en dan ergens tussendoor moet ik ook mezelf nog verzorgen. kreeg vandaag van PIT te horen dat ik tijd voor mezelf moet vrijmaken, maar ik zou echt niet weten hoe. dus tips zijn welkom... |
| Quote |
| Voornuffanoniem schreef op: 16-07-2012 13:52:38 |
wat de medicatie betreft, ik heb gewoon best veel verschillende medicijnen in huis, vooral oude pijn
medicijnen, restjes van recepten en zo, daarom zat ik me dat vanmorgen te bedenken dat ik ze beter
of weg kan doen of ergens afgeven dat als ik ze nodig mocht hebben ik er wel nog bij kan zeg
maar. en erg anno dat is ook erg zeg dat hulpverleners niet meer kunnen doen dan |
| Quote |
| Erg Anno schreef op: 16-07-2012 13:56:02 |
dat zou ik inderdaad doen voornuffanoniem je medicatie gewoon bij de apotheek inleveren, dit aan je
huisarts melden zodat mocht je wat nodig hebben je hun kunt bellen. |
| Quote |
| Erg Anno schreef op: 16-07-2012 13:58:41 |
als je graag even persoonlijk wilt spuien mag je me mailen voornuffannoniem dan maak ik even een
speciaal emailadres aan. |
| Quote |
| Voornuffanoniem schreef op: 16-07-2012 14:07:14 |
vind ik erg lief van je hoor maar zo te horen heb jij ook al genoeg aan je hoofd, wil jou niet ook
nog met mijn dingetjes lastigvallen en medicijnen bij apotheek inleveren bedoelde ik niet, meer bij een buurvrouw of zo, wil niet steeds voor iedere pijntje de huisarts moeten bellen, dan blijf ik er weer mee lopen. |
| Quote |
| Erg Anno schreef op: 16-07-2012 14:18:50 |
ik vind het fijn anderen te kunnen helpen dus wat dat betreft voel je niet bezwaard. Ik zou ze wel bij de apotheek inleveren dan heeft de huisarts er ook altijd zicht op en kan met je meedenken. |
| Quote |
| Tal schreef op: 16-07-2012 14:50:16 |
ik zou stoppen met de bv! begrijp me niet verkeerd, ik ben pro bv heb zelf 2.5 jaar gegeven, maar
het breng heel vel rust! Je hormonen nemen een loopje met je op dit moment. Kies voor jezelf....
|
| Quote |
| Beibi schreef op: 16-07-2012 14:51:28 |
Lieve voornuffanoniem, wat goed dat je hier van je af schrijft!! Een tijdje geleden heb ik die gedachten ook gehad. Ik zat ook thuis en er gewoon doorheen, ik kon niet meer. Ook dankzij mijn kleine mannetje heb ik mijn donkerste gedachten snel uit mijn hoofd gezet. Na heel wat maanden ben ik pas bij de GGZ gekomen, maar wat me vooral geholpen heeft, dat zijn bach bloesem druppels. Me door iemand aangeraden. Maar die zei ook welke ik moest halen. Ik heb wel iets gezien op internet over bach bloesem advies, wie weet kun je daar wat mee?? In ieder geval wil ik je heel veel kracht wensen, en weet dat je die kracht ook in je hebt, al lijkt het nu misschien van niet. Zonder die kracht was je ook niet zover gekomen met je kinderen en alles om je heen. |
| Quote |
| Extra Moderator schreef op: 16-07-2012 22:37:57 |
Wil je dat ik ze verwijder zodat je opnieuw ano kunt posten? |
| Quote |
| Karinmv3 schreef op: 16-07-2012 23:00:51 |
Leuk he, dat er gezegd wordt dat je je rust moet nemen en tijd voor jezelf moet maken. Maar als je
dan vraagt hoe weten ze ook geen oplossing. Oplossingen weet ik ook niet, maar wil je wel veel sterkte wensen. |
| Quote |
| Tal schreef op: 16-07-2012 23:42:40 |
Nou, ik weet heel goed hoe dat moet  Ik heb in totaal 4 jaar bv gegeven en voelde me ook soms zoals jou. Ik dacht ook dat het rustmomentjes waren, maar achteraf denk ik wel eens, was ik maar eerder gestopt! Je bent zo gebonden, vooral nachtvoedingen waren erg vermoeiend. Op het moment zelf vond ik het HE-LE-MAAL niet erg, maar achteraf gezien brak het me toch erg op. Altijd is je kindje afhankelijk van jou, je kan het nooit overdragen, maar dat WILDE ik op dat moment ook niet! nu ik geen bv meer geef, nu ongeveer een half jaar, zijn de hormonen uit mn lijf, HEERLIJK!! niet meer zo emotioneel, prikkelbaar, enz. enz ik zeg echt niet dat dit DE oplossing is, maar ik geef alleen een suggestie. Ik nam het in die tijd ook niet aan als iemand tegen me zei dat ik beter kon stoppen.... |
| Quote |
| Stefke schreef op: 16-07-2012 23:58:21 |
Ik heb ook enorm genoten van mijn BV-periode, maar ik kan me helemaal vinden in het advies. De
hormonen die door de BV in je lijf zitten kunnen gekke dingen met je doen! Als je je zo slecht voelt
zou ik alles proberen om beter te worden. Ook stoppen met BV. Ook met de fles kun je een rustmomentje inbouwen. Heel veel sterkte en succes!! |
| Quote |
| Voornuffanoniem schreef op: 17-07-2012 09:08:12 |
sorry voor de verwarring en bedankt voor het verwijderen van mijn berichtjes ik ben er gewoon echt met mijn hoofd niet bij. ik denk echt niet dat het aan de bv ligt, er spelen gewoon teveel dingen tegelijk op het moment. man zit niet goed op het moment, rondom een erfenis moet er veel geregeld worden, een kleintje van 3 maanden, werk dat nog niet lekker loopt, door dit alles zit ik nu niet lekker. volgens de hulpverlener van mij ben ik nu aan het overleven. ik kan gewoon niet bijtanken, heb geen enkel momentje voor mezelf, en ik denk dat dat me op het moment de kop kost. vanmorgen had ik eigenlijk moeten gaan werken, maar ik kan gewoon weg niet, stond vanmorgen alweer te janken, vannacht jankend wakker geworden, ik kan het gewoon ook niet meer binnen houden op momenten dat het eigenlijk niet uitkomt om te huilen. en daar kan ik dan weer niet tegen, word daar erg nerveus van, wat de hele situatie nog erger maakt. heb vandaag dat gepsrek op mijn werk dus ben daar ook weer erg zenuwachtig voor blegh, wil in mijn bed blijven liggen en slapen. |
| Quote |
| Linn03 schreef op: 17-07-2012 09:14:06 |
Volgens mij staat er nog een ge-quote reactie van je tussen. Heel veel sterkte in ieder geval,het is niet niks om je zo te voelen.Hopelijk voel je je snel wat rustiger in je hoofd. |
| Quote |
| Extra Moderator schreef op: 17-07-2012 09:35:40 |
Bedankt voor het melden Linn! |
| Quote |
| Tal schreef op: 17-07-2012 12:08:47 |
"Zucht" Wat vervelend voor je! bah! kon je jezelf maar ff weg toveren en zonder problemen en goed
moet weer terug laten komen, dat zou wat zijn... De eerste drie maanden met een kleintje zijn t heavy'st, nu word alles makkelijker! probeer van kleine dingen te genieten, ga lekker wandelen...hopenlijk regent t niet, hahaa! heel veel kracht gewenst!! x |
| Quote |
| Voornuffanoniem schreef op: 17-07-2012 18:24:25 |
nou het gesprek op mijn werk was erg productief.......voor mijn werkgever binnen nu en 5 weken moet ik weer volledig terug zijn in mijn eigen werk. kon alleen nog maar met tranen in mijn ogen staren naar de tafel en zorgen dat ik bleef ademen ze vroegen wat ik ervan vond nadat ze me haarfijn hadden uitgelegd dat ik geen keuze had, dus antwoorde ik maar dat ik blijkbaar geen keuze had. heb geen flauw idee hoe ik dit nu moet gaan doen, het lijkt erop dat iedereen beter weet hoe ik me voel. en daarbovenop pakken ze ook nog de weinige vakantieuren die ik heb om 1 dag in de week te compenseren of zoiets. ik snap er helemaal niks meer van. ben huilend weggelopen op mijn werk, heb thuis nog een potje zitten huilen, ben naar bed gegaan, en nu zit ik weer te huilen. wat moet ik toch doen??? ik zie geen opties meer..... |
| Quote |
| Alice schreef op: 17-07-2012 18:38:20 |
Met Sis eens.. je kunt nu niet werken en je baas heeft pech. Klaar. |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 17-07-2012 18:56:39 |
Dat klopt niet helemaal hoor Sis, de werkgever moet de ziektekosten betalen! Die heeft er dus alle belang bij om je weer zo snel mogelijk volledig aan het werk te krijgen. Overleg met de bond/rechtsbijstand ofzoiets wat je rechten zijn. Vakantie- uren mag een werkgever niet zo maar gebruiken hoor om jouw ziekte uren op te lossen. Het is logisch dat je niet goed voor jezelf op kunt komen als je opgebrand bent, maar het is ook logisch dat de werkgever je weer aan het werk wil hebben. Zoek e.e.a. goed uit, zonodig m.b.v. je hulpverlener en ga dan nog een keer in gesprek mét je werkgever. Werkgever is er ook niet bij gebaat als je na 3 maanden wéér ziek bent, maar als je opgebrand bent dan is dat voor een werkgever ook niet goed zichtbaar dus dat zul je goed uit moeten leggen. Heel veel sterkte! |
| Quote |
| Voornuffanoniem schreef op: 17-07-2012 19:29:32 |
ben al 2 jaar ziek en mijn werkgever had 13 weken loondoorbetaling aangevraagd en in die periode zit
ik nu. wia uitkering word afgewezen als ik nu ziek blijf en werkgever moet mij aanhouden, want arbo heeft mij beter verklaard. en daar zit je dan, opnieuw ziek, en werkgever zegt doodleuk dat het een priveprobleem is die ik dan ook prive moet oplossen want ondanks dat ze met me meeleven kunnen ze niks meer voor me doen. en het is geen slechte werkgever hoor, maar voor hun houd het nu gewoon op anders word ik wel erg duur en ze hebben nog vele werknemers waar voor gezorgd moet worden. maar daar heb ik natuurlijk nu even helemaal niks aan... ga morgen mijn hulpverlener maar even bellen, anders is ie dadelijk 3 weken op vakantie en vind ie een wrak terug... |
| Quote |
| Voornuffanoniem schreef op: 17-07-2012 19:37:26 |
ja maar wat moet ik dan ik kan toch moeilijk zeggen ik kom niet. dan is het toch werkweigering en word ik ontslagen?? |
| Quote |
| Nicole_mv_tatum_en_r enske schreef op: 17-07-2012 19:38:52 |
Meid meld je ziek..vraag desnoods een deskundigenoordeel aan bij het UWV als de arbo je werken
stuurt. Je bent pas 3 maanden geleden bevallen, volgens mij heb je een postnatale depressie! Ik zou
echt verder hulp zoeken en misschien helpen medicijnen wel om je beter te voelen, dit is toch ook
niks? Maar dan moet je wel stoppen met bv, alhoewel er misschien ook wel medicijnen zijn die je kunt
combineren, dat weet ik niet. Heel veel sterkte, maar laat je niet gek maken door je werkgever. Het is heel vervelend als je psychisch ziek bent want dit zie je niet aan de buitenkant. Ik loop ook al een hele poos met een depressie die maar niet over wil gaan. Maar aan de buitenkant zie je niks. Doe me vaak zelfs beter voor dan ik me voel, maar van binnen kan ik het soms echt uitschreeuwen. Dus ik weet hoe je je voelt en dan moet je echt soms heel egoistisch zijn en tijd voor jezelf nemen. Dat moet ik ook en daar kun je een heel klein beetje kracht uit putten om weer heel eventjes door te gaan. Sterkte! |
| Quote |
