kind met 1Q van 132

Hoe oud is je kind? Tot 6 jaar zegt zo'n iq-test namelijk weinig.
En over je vraag..moeilijk.. lijdt je kind eronder? Is zo'n school in de buurt?

oh ja, ik zou zelf eerst proberen of ze hem op school extra uitdaging kunnen gaan bieden.

Onze zoon is ook Hoogbegaafd (vanaf een IQ van 130, maar er moeten nog wel meer dingen meespelen, zoals creativiteit etc.). Wij hebben hem eind februari laten testen, omdat het op school steeds slechter ging. Wij wilden de mogelijkheid hebben om hem naar het Leonardo-onderwijs te doen. En gelukkig kregen wij die bevestiging ook (dat hij daar dus naartoe kon gaan).
Ze probeerden wel vanalles op zijn oude school, maar het was niet genoeg. Ze schrokken trouwens van de uitslag en hadden meteen zoiets van "we denken dat we daar niet op kunnen inspelen". Heel eerlijk dus. Wat vooral ook speelde was het gemis van gelijken. Voor hem voelde het alsof hij een alien was in de klas, alle andere kinderen zaten duidelijk op een andere golflengte. Hij kan trouwens nog steeds leuk spelen met de kinderen uit zijn vorige klas, maar als er meer diepgang nodig is, zie je dat het scheef loopt. Ze begrijpen hem dan gewoon niet (en hij hen niet). Op zijn nieuwe school gaat dat al stukken beter, hoewel het nu ook weer niet zo is dat er niets meer aan de hand is (kinderen moeten je namelijk ook gewoon liggen en dat heeft hij echt niet met allemaal). Het voordeel verder is de veel kleinere groep waarin hij zit (max. 18, voorheen zat hij met 26 in de klas) én dat hij niet de einzelganger in de klas is......Voorheen zat hij vaak alleen te werken en nu kan hij bijv. lezen met 2 andere kindjes van gelijk niveau.
Het blijft moeilijk hoor.....Wij begrijpen hem ook heel vaak niet en dan is hij weer gefrustreerd. Ook op zijn nieuwe school blijft hij uitproberen, hij kan erg slecht tegen autoriteit (maar zal daar toch echt mee moeten leren omgaan). Wij hebben het idee dat hij in zijn hersens al een oude man is....Zijn 1e juf zei dat ook: een volwassene in een kinderlichaam. En dat is heel lastig.......

Ik ken ook HB-of MB-kinderen die op een gewone school zijn gebleven. Ook dat kan prima gaan. Het verschilt echt per kind hoe zo'n kind zich ontwikkeld en waar het behoefte aan heeft.

Wij hadden het geluk dat er een Leonardo-school (dat werd ook aanbevolen door de orthopedagoge die hem getest heeft, ze schrok zelf een beetje van de uitslag en was heel blij dat wij gekomen waren) in de buurt zit. Het is nu voor mij te doen om hem op de fiets weg te brengen, anders had het gewoon niet gekund (voor ons).

Hier ook een dochter van 6 met een IQ van 132 (verbaal IQ 137). We hebben haar van een Vrije School naar een Montessori school laten gaan omdat ze in groep 2 van de VS geen enkele uitdaging kreeg waar ze behoefte aan had. Op haar nieuwe school kreeg ze wel werkjes op haar niveau aangeboden (klokkijken, sommetjes, boekjes e.d.). En daarnaast gewoon lekker spelen want sociaal emotioneel is onze dochter wel gewoon 6 (op sommige gebieden nog wat jonger zelfs). Komend schooljaar naar groep 3, we hebben haar dus niet versneld. Ik ben dus heel benieuwd hoe dat zal gaan. Het 'echte' leren gaat beginnen, een nieuwe juf, slim koppie maar wel snel afgeleid, druk en wat onzeker. Ze denkt dat groep 3 te moeilijk is terwijl ze al kan lezen, klokkijken, tellen tot 1000 en makkelijke sommetjes kan maken. Ze stelt veel echte doordenkvragen en is al veel bezig met de wereld (geloof, doodgaan, syrië) En ze weet precies hoeveel geld ze in haar spaarpot heeft zitten :d
Gelukkig is ze ook nog een echt kind van zes die gek is op Mega Mindy en in de tandenfee geloofd.

Wij hebben trouwens bewust niet gekozen voor leonardo onderwijs. De school sprak ons minder aan (we voelden geen klik) en de Montessorischool gaf ons ook het vertrouwen dat ze voldoende te bieden hadden voor kinderen met een voorsprong. Ik hoop dat we goed gekozen hebben. Maar dat zal de komende 6 jaar blijken.

De school is verplicht om nu een programma samen te stellen wat aansluit op de behoefte van je kind.

Onze dochter zit de helft van de tijd apart van de klas samen met de ib'er te werken. Ze wil absoluut niet van school wisselen en ik heb het idee dat met de enorme uitdaging die ze krijgt het wel helpt.

Komend jaar word ze klaargestoomd om een klas over te slaan. Dat gebeurd dus heel geleidelijk, verdeeld over 2 jaar.

Ik zou dus eens met school praten

Als school al 2 jaar geen extra uitdaging kan bieden en dit alleen maar slechter wordt, heb je denk ik al je antwoord... Hier was wel de goede wil maar geen resulaten, dus uiteindelijk is mijn oudste naar een zgn Kwadraat regio school gegaan, waar ze 3 groepen hebben voor hb kinderen en sindsdien hebben we een heel ander kind, hij is weer gelukkig!

Ja idd, school moet wel willen.

Hier had ik als voordeel dat de ib'er zelf 2 hb kinderen heeft en ze kreeg de kans van school om extra cursussen t.a.v. hoog en meerbegaafde kinderen te volgen.

Mijn beide kids hebben daar echt profijt van gehad en als zij er niet was geweest was Kirsten denk ik allang van school gewisseld

bij nora hetzelfde verhaal. ze ligt extreem ver voor met de kindjes in haar klas. haar intellectueel niveau ligt vele malen hoger dan haar emotionele leeftijd. en dat botst en daar heeft ze dan weer last van, dat uit zich in driftbuien, brutaal gedrag etc.

ze is jinge leerling (herfstkind) en wordt in oktober pas 7, maar gaat nu wel al als 6 jarige naar groep 4. dat is een voordeel die ze heeft.

op school schenken ze er veel aandavct aan en proberen haar op vele manieren uitdaging te bieden. ze mag nu bijvoorbeeld 3x per week meelezen met kindjes uit groep 7. (ze leest avi M7)

ook hebben ze voor haar speciaal lesmateriaal, wat ze niet altijd even leuk vind omdat ze voor haar gevoel "anders" is dan andere kinderen. een dag later vind ze het juist weer "vet" haha.

ben erg benieuwd hoe het in groep 4 zal gaan. ik heb alle vertrouwen in de school, en haar begeleider daar. ik weet dat ze erbovenop zitten, en wijzelf houden het ook nauwlettend in de gaten allemaal.

ben erg blij met deze school, dus van school switchen is op dit moment zeker nog geen sprake van.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Mijn zoontje gaat komend jaar in de groep 4 klas, groep 5 stof krijgen. Ook hij is pas 6 en word eind oktober 7.

Sociaal emtioneel is dat ook echt wel een probleem.

Ik ben blij met deze oplossing van school, zo zit hij tenminste niet in een klas tussen 8/9/10 jarigen.

Mijn vriendin snapte niet dat ik zo trots was, ze zou er juist helemaal niet blij mee zijn.

Guus zit tijdelijk op een school voor langdurig zieke kinderen en ik ben erg benieuwd wat hun advies is t.a.v. vervolgonderwijs. Terug naar regulier of s.b.o. vanwege zijn asperger.

Ik zeg thuisonderwijs Dan kun je altijd je kind bieden wat het nodig heeft Hier lopen de kinderen heel ver voor, maar kunnen toch nog lekker kind zijn.

Als de school waar hij nu zit niet kan omgaan met je zoontje en hem niet kan bieden wat hij nodig heeft, zou ik zeker kijken of er ander, passender onderwijs is!

Ik weet niet of thuisonderwijs hier zo makkelijk kan Ivy.
En ik denk dat ze op school toch meer dingen leren op sociaal gebied, ook wel de negatieve dingen helaas.
Nu heb jij 6 kinderen, dat is al anders dan een kind alleen thuis ;-)

Ik vraag me af of dat wel zo is.. dat kinderen hun sociale vaardigheden op kdv / school leren.
Als ik kijk naar mijn eigen ventje, die echt altijd thuis is of op stap met zijn mama, is sociaal prima in orde.
Als we bij de familie zijn, maakt hij met iedereen contact, lacht naar iedereen, vind het echt gezellig om bij de groep te zijn. Kijk ik naar zijn neefje die vanaf 6 weken in de opvang zit, die trekt zich terug, maakt geen contact, wilt niet bij de groep zijn.
Tuurlijk , 2 individuen, karakter maakt ook veel. Maar met de theorie dat ze op school en in de opvang sociale vaardigheden leren, zou je het dus andersom verwachten.
Maar goed, beetje off topic.. maar geen reden om niet thuis onderwijs te geven, vind ik.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Er zijn heel veel onderzoeken gedaan naar thuisonderwijs en ook naar de ontwikkeling van sociale vaardigheden.
Uit geen enkel onderzoek is gebleken dat kinderen sociaal minder vaardig zijn na thuisonderwijs. Zelfs kinderen die geen broertjes of zusjes hebben niet.
Op internet zijn er ook al heel veel onderzoeken te vinden en te lezen.
Sterker nog, het overgrote merendeel van de kinderen is op 18 jarige leeftijd sociaal emotioneel gezien veel beter ontwikkeld dan een schoolgaande leeftijdsgenoot.
Ik weet het, klinkt gek. Ik geloofde het eigenlijk ook niet echt 9 jaar geleden, al las ik al die onderzoeken. Maar nu mijn oudste 13 is, zie ik wel dat dat goed zou kunnen kloppen en denk ik dat er toch minstens een kern van waarheid zit in die onderzoeksresultaten.

Maar goed, dat is idd off topic. In NL gaat het trouwens idd niet zo gemakkelijk, zeker niet als je kind al naar school is geweest. Behalve dan als je kunt bewijzen dat er echt geen passend onderwijs voor je kind binnen een redelijke afstand zit.

Ik ben niet tegen scholen, hoor. Thuisonderwijs is gewoon makkelijker te richten op het individuele kind, maar er zijn ook tal van scholen die goed zijn met onderwijzers die echt hart hebben voor de kinderen en juist heel erg proberen om het kind te bieden wat het nodig heeft.

Alleen als mijn kind op een school zou zitten waar ze dat niet doen en hij al 2 jaar niet krijgt aangeboden wat hij nodig heeft, zou ik wel kijken of er een andere mogelijkheid (bijv. school waar ze dat wel kunnen bieden) is.

Mijn ervaring is dat de sociaal emotionele ontwikkeling valt of staat met een aantal dingen. Een daarvan is de leerkracht de ander is of je kind lekker in zijn/haar vel zit. Dan liever thuisonderwijs, dan een kind wat overprikkeld/verveeld/depressief en overspannen op school zit. Ook denk ik dat om zich sociaal en/of emotioneel te ontwikkelen het nodig is om tussen ontwikkelingsgelijken te zitten. Ook kun je zelf veel doen voor de soc/em. ontwikkeling van je kind. Wij moeten dat zelfs doen, gezien de lichte vorm van asperger bij onze oudste.

@Monica: sinds onze zoon in een hb klas zit, zijn de kenmerken van asperger veeel minder aanwezig. Zo is hij nu veel opener, maakt makkelijker contact en kan beter tegen verandering. Misschien iets om rekening mee te houden bij Guus? Ik zou goed kijken naar wat de behoeftes zijn van Guus en kijken of jullie school dat kunnen bieden wat hij nodig heeft.

Om nog terug te komen op TO: school heeft nu twee jaar de tijd gehad om zich te bewijzen, ik denk eerlijk gezegd niet dat de iq-test iets gaat veranderen.

Quote Kyla:

Om nog terug te komen op TO: school heeft nu twee jaar de tijd gehad om zich te bewijzen, ik denk eerlijk gezegd niet dat de iq-test iets gaat veranderen.

Dat denk ik dus ook. Alhoewel dingen voor sommige mensen soms pas ''echt'' worden als het zwart op wit staat en ze het dan misschien wel serieus nemen.

Voor de sociaal emotionele ontwikkeling is het belangrijk dat kinderen ook in aanraking komen met leeftijdsgenootjes, maar als dat is op bijv. een sport, club of veel buitenspelen met vriendjes is dat echt al voldoende. Moet wel zeggen dat wij daar altijd wel extra mee bezig zijn en er veel tijd en moeite in steken dat de kinderen voldoende met leeftijdsgenootjes zijn.