Mama-life
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 11:24:45 |
hoi meiden. Ik zit met het volgende. Ik ben nu al 3,2 jaar samen met mijn man wij hebben samen ieder een dochter uit een eerdere relatie/huwelijk. Nu hebben we zomer vakantie en zijn de 2 meiden samen. Maar ik word maar niet geaccepteerd door zijn dochter wat ik ook doe het is maar even goed en dan gaat het weer verkeerd zij is 8 jaar oud. Ik betrek haar zoveel mogelijk bij dingen. Ik word er soms wel moe van, ze luistert ook echt niet naar mij, met wat ik haar vraag ze heeft er maling aan. Laatst kreeg ik even te horen dat papa maar een nieuwe vriendin moest zoeken. En dat ik maar streng was terwijl ze alles van mij mogen ( er zijn natuurlijk wel grenzen ) ze mag hier in elk geval meer dan bij haar moeder. als dr papa weg is dan komt ze niet naar mij toe om wat te vragen, nee ze wacht totdat haar vader maar thuis komt. of anders wilt ze met der vader mee, maar als dat niet kan gaat ze huilen want ja hij moet nog wel gewoon werken. en eigenlijk is dit al vanaf het begin bezig zo. Ik weet het zelf eigenlijk ook niet meer met wat ik moet doen, ik doe al zo mijn best en helaas hebben ik en mijn man weleens gewoon ruzie hierdoor. Ik wil gewoon graag geaccepteerd worden is dit dan zo vreemd? ik lijk hier wel een boze heks of een slaaf ik kan hier elke keer haar rommel opruimen. en leuke is mijn dochter gaat dat gedrag kopieeren  mijn dochter is net als het weer namelijk zo schijnt de zon en zo onweert het in haar hoofd om het zo te noemen. ze zijn dan allebei lekker dwars.. wat doe ik dan verkeerd? ik heb het zo goed met haar voor ze krijgt nieuwe kleren en schoenen voor als ze hier is... dit is al verdorie 3,2 jaar bezig en heb alles al uit mn kast getrokken om eens een beetje geaccepteerd te voelen maar helaas. en als ze iets van me krijgt kan er geen bedankje af  |
| Woepie schreef op: 05-07-2012 11:29:44 |
wat dacht je te denken aan normaal behandelen. dus niet op tenen lopen, maar hetzelfde verwachten
als je dochter. En daarnaast een kind groeid op duidelijkheid en grenzen niet op "ze mag meer
dan...". Wedden dat de acceptatie dan veel sneller gaat... |
| Flower schreef op: 05-07-2012 11:31:18 |
heb je al eens echt face to face vanuit je hart met haar gepraat? sorry klinkt mss raar, en mss doe je het al vaak. maar mss kun je zo tot haar door dringen? haar vertellen dat je er graag voor haar wil zijn, en dat je haar wil helpen als ze ergens mee zit. ook vragen hoe zij zich voelt, en zeggen dat je je voor kunt stellen dat het niet altijd makkelijk voor haar is. mss heeft ze dan het gevoel dat je haar beter begrijpt. he hebt over materiele dinge....kleding, als ze iets krijgt dat er geen bedankje vanaf kan... ze is 8, ze doet dit niet bewust. laat je hart spreken...... |
| Macife schreef op: 05-07-2012 11:31:35 |
ga eens even iets leuks doen met haar alleen... probeer met haar te praten en echt tot haar door te
dringen. misschien wil dat helpen.. lijkt me moeilijk |
| Mitch schreef op: 05-07-2012 11:33:36 |
Ik zou ook minder mijn best gaan doen, als ik het zo lees heeft het kind heel goed door dat je je
best enorm voor haar doet. Inderdaad regels duidelijk maken en grenzen stellen, ze hoeft je niet te accepteren als de nieuwe vrouw van haar vader, maar ze moet wel respect voor je hebben in jullie huis. Zo niet dan heeft dat concequenties en welke dat zijn moet je zelf maar bedenken aangezien jij weet hoe en wie ze is. Dat er nog geen bedankje af kan wanneer ze iets van je krijgt, simpel, gewoon zeggen omdat je het zo moeilijk vind om dank je wel te zeggen zal ik je helpen door je voorlopig niets meer te geven. Misschien hard, maar wel duidelijk toch? Misschien moet je man hier ook iets duidelijker zijn naar zijn dochter toe? Lijkt me wel lastig hoor zo een situatie. |
| Chantel schreef op: 05-07-2012 11:34:08 |
Trek het je niet aan,het is heel moeilijk maar het is echt niet persoonlijk naar jou bedoeld. Mijn man heeft 3 kinderen uit zijn eerste relatie en ik heb het echt met alle 3 gehad. Ik heb ook alles geprobeerd maar niets hielp,totdat ik dacht gewoon op mijn manier en verder deed ik net of er niets aan de hand was,deden ze rot tegen me dan negeerde ik ze gewoon. Nu na ruim 8 jaar zijn de kinderen inmiddels 18 (tweeling) en 15 en nu is het over. De oudste vertelde mij eens dat het niet persoonlijk om mij was,maar dat ze gewoon jaloers was dat wij (ik en mijn kinderen) haar vader vaker zagen als zij. Geloof me ze doen het niet expres en het komt allemaal goed. |
| Mitch schreef op: 05-07-2012 11:35:14 |
Als ik mezelf terug lees komt het wel heel koud en kil over, maar zo is het niet bedoelt. Ik vind dat je bij kinderen (of ze nu van je partner zijn, van jezelf of van d eburen) nu eenmaal duidelijk moet zijn, daar hebben alle partijen het meeste aan. |
| Alice schreef op: 05-07-2012 11:35:15 |
Hoe is het contact met de moeder en jullie? |
| Kimmv3 schreef op: 05-07-2012 11:36:38 |
Poeh moeilijk meid. Kan het me goed voorstellen dat je door haar geaccepteerd wilt worden. Maar
misschien is het idd zo wat de meiden hierboven zeggen dat je TE goed je best doet, dan wordt het
geforceerd en dat voelen die kindjes zo ontzettend goed... Hoe moeilijk het ook is, probeer het naast je neer te leggen leuk gevonden te willen worden door haar. Misschien wordt je hierdoor juist meer interessant voor haar. Geef haar de grenzen die je ook hebt voor je eigen dochter. Maar ooo ik kan het me zo goed voorstellen dat dit moeilijk voor je is. Dikke knuffel meid! |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 11:39:15 |
Ik behandel haar net zo normaal als ik mijn eigen dochter behandel ze zou echt geen streepje meer of
minder zijn. Ik doe ook al veel met haar alleen, skaten, cake maken, spel computer spelen met zn 2e.. Ook praten doe ik genoeg maar het dringt niet door. ze zegt dan gewoon niks of weet ik niet krijg ik te horen. Nee ik heb echt letterlijk en figuurlijk alles uit mn kast getrokken. en de regels die kent ze er hangt hier een mooie vel aan de kast deur met wat wel en wat niet mag. zij kan dit immers al goed lezen maar heeft er ook maling aan. ze doet gewoon waar ze zelf zin in heeft @ woepie; ik behandel haar normaal dus ik weet niet waar je dit uit concludeert!! nogmaals ze is even veel als mijn eigen vlees en bloed.. en ik loop niet op mn tenen. Ik zou gewoon graag willen dat ook ik eens na 3,2 jaar geaccepteerd ga worden en niet steeds te horen krijg papa moet een ander vriendin zoeken |
| Alice schreef op: 05-07-2012 11:43:34 |
Denk niet dat je de fout bij haar of bij jou moet zoeken. Ik denk dat ze een loyaliteitsprobleem
heeft. En hoe aardiger ze jou vindt, hoe moeilijker het voor haar is. Ik zou 's met haar moeder gaan praten en als dat niet gaat, haar uitleggen dat je liefde voor 1 iemand niet minder wordt als je van iemand anders gaat houden |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 11:45:20 |
met haar moeder praten heeft geen enkel nut. die zit ons namelijk ook liever gaan dan komen! |
| Spatje schreef op: 05-07-2012 11:47:32 |
ligt het niet aan de leeftijd ( zie mijn topic)? |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 11:48:11 |
en trouwens mijn man heeft ook al goed een keer met haar gepraat waarom ze zo tegen mij doet, zo
afstandelijk. hij krijgt daar ook geen antwoord van. en ik heb gewoon het idee dat ze der vader gewoon niet wilt delen. want als we samen eens lekker op de bank zitten dan springt zij er als het ware bij. waardoor die van mij er bij jumpt en dan zegt dit is mijn mama!! de jongste ziet mijn man wel als haar papa trouwens daar is de band wel kei goed mee.. |
| Alice schreef op: 05-07-2012 11:48:41 |
Dan zit daar denk ik al een heel groot stuk van 't probleem Ze mag je niet aardig vinden, ofwel van zichzelf niet omdat ze denkt dat haar moeder dat niet wilt. Ofwel echt van haar moeder niet. Dan kun je alles wel uit de kast halen, maar niets helpt |
| Alice schreef op: 05-07-2012 11:51:51 | ||
Al 3,2 jaar, amai.. pittige fase  | ||
| Spatje schreef op: 05-07-2012 11:52:36 |
hmmm ja alice, beetje dom  |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 11:52:53 |
dr is wel een tijdje geweest dat moeder en wij goed door een deur konden maar bij haar is er een
knop om gegaan en sindsdien is het een doffe ellende. ik denk dat ik me er maar gewoon erbij neer moet leggen want het kan ook weer niet alleen van mijn kant uit komen. Misschien moet ik maar wachten totdat zij eens naar mij komt van uit haar eigen??? al heb ik het idee dat ik dan erg lang kan wachten |
| Alice schreef op: 05-07-2012 11:56:08 |
Ja.. heel jammer dat 't zo moet gaan. Denk echt dat de oplossing bij haar moeder ligt. Jammer dat
jullie niet met haar een gesprek aan kunnen gaan. Want uiteindelijk ben jij nu de dupe, je man straks als ze 12 wordt en niet meer wilt komen en zij zelf omdat ze verscheurd wordt door een loyaliteitsconflict. Heel zielig |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 12:00:50 |
ja denk dat het probleem wel elders ligt ja. ik denk dat ik me er gewoon even erbij neer moet leggen en dan moet ik maar zien hoe het verder loopt. Ik doe eigenlijk niks anders dan als ze er niet is. ik doe gewoon mijn ding, ik poets en doe elke dag gewoon de woonkamer en bij horende taken. Morgen staat er zwemmen gepland. dus eens kijken hoe dat zal gaan |
| Evenzo schreef op: 05-07-2012 12:15:11 |
Ik begrijp heel goed hoe jij je voelt! Mijn man heeft ook 2 kinderen uit een eerdere relatie en die
ken ik nu al heel wat jaren. Met de 1 heb ik prima contact, maar met de ander ishet helemaal niet
goed en niet leuk. Ik behandel iedereen hetzelfde en heb dat altijd al gedaan en zelfs volgens mijn
man ligt het niet aan mij. Ik ben nu op een punt gekomen dat ik even geen fut meer heb om energie in
de 1 te steken, want alles wat ik zeg of doe wordt beloond met een grote mond of ik word vierkant in
mijn gezicht uitgelachen. Het staat er misschien een beetje koel, maar ik wil liever niet herkend worden. Er is heel veel bloed, zweet en tranen in gaan zitten, maar op dit moment kies ik even voor onze iegen kinderen en voor zijn andere kind en onszelf, want het is gewoon niet leuk als iemand al ruim 10 jaar lang elke keer weer alles verpest voor iedereen. Dus ik kan me je onmacht heel goed voorstellen! Ik hoop heel erg voor je dat het bij jou wel met de tijd beter zal gaan en dat je samen met haar een goede balans kunt vinden. |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 12:18:44 |
Ik heb soms ook gewoon geen fut meer hoor. en ja misschien moet ik me er gewoon bij neer leggen en maar zien of het ook van haar kant uit kan komen. en ja misschien heb ik al die tijd wel te hard mijn best gedaan om het haar makkelijk te maken. maar als ze dat niet wil dan houdt het voor mij ook immers op. mijn man zegt ook het ligt absoluut niet aan jou want ik zie dat je haar graag mag en haar accepteert. hij zegt ook het moet van 2 kanten komen en geven en nemen en het is niet alleen geven, en daar heeft hij wel gelijk in. |
| Alice schreef op: 05-07-2012 12:25:52 |
Het is ook wel echt heel moeilijk zoiets! Jouw dochter is misschien vaker bij jullie en zij voelt zich dan toch misschien dat ze er niet helemaal bijhoort. Maar het is voor haar ook heel moeilijk om je aardig te vinden. Ik denk eigenlijk dat ze je heel erg aardig vind, juist om wat je allemaal hebt gedaan. Maar jou niet aardig vinden is waarschijnlijk makkelijker en krijgt ook meer waardering bij haar eigen moeder. Maar jij staat wel machteloos, want niets wat je doet is goed. Als je haar nu laat vallen, breek je al haar vertrouwen en wordt 't ook niet makkelijker. Als je haar nog meer aandacht geeft, krijg je dat ook weer op je bord. Heel moeilijk.. maar zij is een kindje die het moeilijk heeft.. en jij/jullie zijn de wijste |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 12:30:57 |
Ik blijf idd gewoon door gaan met wat ik altijd doe.. en we zien het verder wel denk ik. maar het is soms gewoon frustrerend want als ik iets met haar alleen ga doen dan is het moment wel leuk dan zie ik der lachen. maar ik kan ook weer niet de hele dag haar zin doen ik heb ook mijn taken en dingen en nog 1 rond lopen die aandacht vergt zoiezo staan er nog genoeg leuke dagen in de planning deze vakantie dus ik hoop dat ze dan ook wat meer naar mij toe gaat trekken. aandacht zelf krijgt ze van haar moeder namelijk ook niet veel en dat zegt ze dan wel weer. ze wilt zich ook erg graag bemoederen over mijn dochter |
| Niempje-3 schreef op: 05-07-2012 12:36:39 |
Het is gewoon voor alle partijen niet makkelijk, Voor je man omdat die tussenbeide staat, voor zijn
dochter omdat zij tussen jullie en haar moeder staat en jij die veels te veel haar best doet om
geaccepteerd te worden. Ik mis wel de rol van je man in deze.. Spreekt hij haar wel eens aan op haar gedrag of laat ie het maar een beetje begaan? Ik lees alleen het feit dat hij aan haar gevraagd heeft waarom ze dit doet en dat zij het niet weet. Is er een vervolg op geweest. Je zegt wel dat hij vindt dat het niet aan jouw ligt maar jullie hebben er soms wel ruzie over. Ik zou geen energie meer in d'r steken. het is nl. verspilde energie. Zolang jouw man geen standpunt inneemt voor jouw zal er niks veranderen ben ik bang. |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 12:41:27 |
ja we hebben soms even ruzie omdat ik dan even mn hart wil luchten aan hem! en hij heeft dan ook
zoiets van we kennen het niet veranderen zolang ze hier niet woont, Oke geef ik toe lukt niet in die enkele weekenden en vakantie dat ze hier is.. maar ik wil dan ook even graag mijn verhaal kwijt en dan botsen ik en mn man weleens even ja. hij ziet dit namelijk zelf ook graag anders. hij zegt dan ook doe iets leuks met der en dan kijk ik hem aan met open mond van pardon ik doe al genoeg met der. maar goed ik laat het hier verder wel even bij en ik zal eens zien hoe dit verder zal lopen. ik ga mijn eigen ding doen verder. misschien dat ze dan toch nog een keer naar mij toe komt. manlief praat veel met der en heeft ook gezegd dat wij altijd samen zullen blijven ookal zegt zij dat papa een ander moet zoeken |
| Petrina schreef op: 05-07-2012 14:04:00 |
Het is een kind to, geen volwassen iemand die je maar even moet accepteren. Heb je al weleens gezegt dat je van heel veel mensen kan houden? Dat dat helemaal niet erg is? Dat je heel veel van je man houd, en van je dochter en ook van haar, en ook van bijv andere familieleden. En dat je dus van heel veel mensen tegelijk kan houden. Dat het juist heel fijn is om van meerdere mensen te houden. Dat iedereen van wie je houdt een eigen rol in je leven speelt. En ook dat zij heel belangrijk voor je is en dat het je verdrietig maakt om te zien dat ze zo opstandig kan doen of wat eigen wijs en eigen gereid handeld, en vraag haar hoe ze dit op gaat lossen. Ik denk dat ze in conflict zit met jou en haar echte mama, dat ze zich schuldig voelt tegenover haar moeder als ze het bij jullie fijn heeft, dus dat ze dan maar zorgt dat het niet fijn is. Of dat ze zich schuldig voelt dat ze aardig tegen jou doet, jij bent de indringer dus doet ze maar de eigen gang en luisterd ze niet naar jou. Daarnaast wil ik zeggen, je kan nog zoveel nieuwe kleding en spullen kopen, liefde kan je niet kopen. Soms is er ook gewoon de klik niet, dat is heel verdrietig, maar accepteer dat dan zelf, inplaats dat je haar verplicht om jou te accepteren, waarom? Alleen omdat jij je best doet? Ze is nog maar 8 en denkt, voelt en leeft nog niet zoals wij met volwassen verstand kunnen. Liefde geven, ondanks dat je het gevoel hebt dat ze jou niet accepteer, doe alsof je het niet merk, en reken het kind dit niet aan, blijf liefde geven en blijf haar waarderen, blijf de mooie dingen zien en echt hou vol. Dat is dit meisje waard! |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 14:08:36 |
ik weet ook zelf wel dat het een kind is hoor petrina! dat hoef je mij nog niet wijs te maken!.. denk jij dat het leuk is om elke keer te horen dat papa een ander vriendin moet zoeken? Nee geloof me dat is niet leuk om te horen! en nee idd liefde koop je niet!! maar het zou wel fijn zijn als er een bedankje af kan komen toch? of ben ik nu zo blind!.. moet ik alles maar accepteren als ze zo dwars doet tegen mij?? Nee toch, sorry maar ook IK heb grenzen!. en ja ze weet dat je van meer mensen kan houden! ook dat is al tig keer gezegd en heb ook duidelijk gemaakt dat ik nooit haar mama's rol over wil nemen en dat haar mama de echte mama is!! maar goed nogmaals ik laat het hierbij |
| Suus schreef op: 05-07-2012 14:18:55 |
Ik zou toch wel proberen dingen in perspectief te zien. In je eerste bericht zeg je bijvoorbeeld dat
ze onlangs "even" zei dat papa een nieuwe vriendin moest zoeken en later zeg je dat ze dat elke keer
zegt. Wat is nu werkelijkheid? Zegt ze dat meerdere malen om jou te kwetsen...of heeft ze het 1 keer gezegd en vergoot jij dat uit. Ik snap dat het heel moeilijk is, maar ik begrijp sommige dingen ook wel van het kind uit. Ik zou het als 8 jarige ook niet leuk vinden als ik bij mijn vader was en hij ging werken bijvoorbeeld. Dan begrijp ik wel dat ze gaat huilen want ze komt in beginsel voor papa.... dus wil ze bij/met papa zijn. Je vader of moeder delen met iemand anders dan je eigen ouder is ook heel erg lastig natuurlijk. |
| Petrina schreef op: 05-07-2012 14:40:59 |
Ik zeg niet dat het leuk is, maar het is nou eenmaal niet alleen leuk. Daarbij vind ik dat je enorm
overtrokken reageert en het voor jezelf groter maakt dan dat het misschien werkelijk is. Vraag jezelf eens af wat je nu eigenlijk zelf verwacht van zo'n meiske, die heel veel meegemaakt heeft, ik weet wie je bent en jij zou dat toch enorm goed moeten weten, hoe je je dan voelt als kind. Nergens heb ik gezegt dat je geen grenzen mag hebben he! Juist wel, grenzen geven veiligheid, vertrouwen en duidelijkheid voor een kind. Maar waar leg je de grens, en wat vind je echt belangrijk, en vraag je eens af voor wie vind je het belangrijk. Vind je het belangrijk voor het meiske? Of vind je het enkel belangrijk voor jezelf? Dat je dingen doet voor haar en terug wilt ontvangen? Is dat zoals jij wil? Misschien leren investeren zonder iets terug te verwachten van een meiske van 8. Dan is al het kleine wat ze je gaat schenken opeens veel groter. Ik schrik van hoe je over haar spreek! |
| Ff Zo Hoor schreef op: 05-07-2012 14:44:57 |
nou ik snap niet dat je hier over schrikt... ik heb zoals eerder al gezegd dat ik het hier bij laat. we gaan het wel zien verder. en zo slecht praat ik niet over haar. want ik hou veel van dat meisje, alleen jammer genoeg word ik hier wel als boze stiefmama gezien. |
