Mama-life
| Femm schreef op: 08-06-2012 21:23:38 |
Er staat me iets van bij dat jij bij je zoontje op een gegeven moment iets gaf om hem beter te
laten slapen / inslapen, klopt dit? Of ben ik in de war? Mocht het kloppen wat was het en heeft het geholpen? Gr Femm |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 08-06-2012 22:34:09 | ||
en het belangrijkste is: je geeft het! Klopt: eten kun je niet dwingen, maar je kunt ze wel behoeden voor overgewicht en een ongezond eetpatroon als ze wat groter zijn. Ik maak me ook totaal niet druk als Tim niet wil eten. Want: hoe meer nadruk ik er op leg, hoe groter de issue wordt. Dus eet je wel: fijn! Eet je niet: prima! Morgen eet hij wel weer. Slapen kun je ook niet afdwingen. Je kunt echter wel een gezond patroon aanleren. Dus: al ben je niet moe, ga toch maar in je bed liggen zei mijn moeder altijd. Dan wordt je vanzelf moe en val je in slaap. Slapen kun je niet aanleren, in bed en slaapkamer blijven wel. En het patroon dus ook. Maar inderdaad, jouw methode werkt voor jullie goed: prima toch! Mijn methode werkt hier goed: prima! Als onze kinderen maar gelukkig, gezond en lief zijn  | ||
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 08-06-2012 22:35:49 |
O Anna 28 ik ben het heel erg met je eens en ik heb het met mijn drie kids ook zo gedaan, ze zijn
inmiddels niet klein meer. Wel grappig, ik las vandaag een stukje van een artikel dat ouders best wel strenger mogen zijn wat opvoeding betreft, dat er ruimte is voor onderhandelen is prima maar uiteindelijk bepaal jij als ouder en opvoeder wat er gebeurt, het moet niet zo zijn dat je vriendjes wordt met je kind, je moet ouder/opvoeder blijven. Ik kon me er wel in vinden want soms zie ik idd om me heen dingen gebeuren dat ik denk: jeetje zeg, waar STA je als ouder. Een kind heeft niet altijd wat te willen, maar dat is in mijn ogen hoor. Ik heb ook nooit geen kids gehad die tig keer hun bed uitkwamen, erin was erin en niet meer eruit, klaar. Ziekte of angsdromen is een ander verhaal maar geen geneuzel om niks. Misschien toch dat drillen dan he haha.....ik riep wel eens ' ze krijgen hier een militaire opvoeding' |
| Quote |
| Janneke schreef op: 08-06-2012 22:38:05 |
Whaha als ik terug lees denk ik, wat ben je toch een doos, laat je niet gek maken. Sorry alice, ben beetje chaggie vandaag en fel  |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 08-06-2012 22:40:34 | ||
Dat ben ik dus ook met je eens, je kunt het niet dwingen, heeft geen enkele zin. Maar als ik vind dat het bedtijd is dan is het ook zo, en als je dan niet kan slapen dan lig je maar gewoon, mijn dochter leest vaak nog even wat, niet kunnen slapen betekent niet dat ze gezellig beneden kunnen zitten hier, vaak is het zo dat wijzelf tv kijken die toch echt niet geschikt is voor kinderogen, een film bv met geweld.....en ja...helaas voor mijn kinderen maar de avond is van ons. | ||
| Quote |
| Mieps01 schreef op: 08-06-2012 22:43:51 |
Alice, het ene kind is het andere niet. Ik heb er 3. en mijn oudste deed alles wat kindje van TO ook doet. Uiteindelijk lag ik snachts in de gang op een matras om zelf nog iets van slaap te krijgen.. en toen brak ik. Ik had hem bijna geslagen toen hij weer zijn bed uitkwam. Ik heb uit alle kwaden gekozen en een slot op zijn deur gezet. Heel erg vond ik dat. maar ik kon gewoon niet meer. Nu is dat slot er allang weer af. Bij nummer 2 en 3 verwachtte ik dat het weer hetzelfde drama zou worden.. maar helemaal niet.. Ik ben nog steeds dezelfde en hanteer in essentie dezelfde methoden, maar nummer 2 en nummer 3 vinden het ook gewoon fijn om te slapen... mijn oudste is nu nog steeds s'ochtends heel vroeg wakker. En ik zou kunnen denken dat hij zelf zijn slaap wel zou kunnen regelen.. Dan is hij elke ochtend om 5 uur door het huis aan het hollen.. maar ik eindig met een totaal oververmoeid kind dat gekke dingen doet, overal om huilt en overprikkeld is. Niet elk kind voelt elke behoefte even goed aan. en er is gewoon wetenschappelijk aangetoond dat een kind een behoorlijk uren slaap nodig heeft voor een gezonde ontwikkeling. Als ouder hoor je dan in te grijpen. Een keertje niet willen slapen zoals mijn nummer 2 en 3 ook weleens hebben is echt iets anders dan een kind wat er structureel een strijd van maakt. |
| Quote |
| Alice schreef op: 08-06-2012 22:44:33 |
Mama van Drie.. ja, klopt, maar dan is het een wezenlijk verschil hoe oud je kindjes zijn en over
welke tijdstippen je spreekt. Een kindje van 1 kun je niet vertellen dat die dan maar even in bed moet lezen bij wijze van spreken. Die zal waarschijnlijk vrij snel gaan huilen als hij daar maar ligt en niet kan slapen. Dat kun je dan natuurlijk ook wel negeren, maar ja.. dan gaat 't wel heel erg van mijn opvoeding afwijken. En anders moet je er bij gaan blijven zitten, nou, dan zit ik liever beneden zonder een eng filmpje. Maar 't komt hier echt sporadisch voor. |
| Quote |
| Bettie schreef op: 08-06-2012 22:47:24 |
Hier een zoon die 4 weken na zijn geboorte al helemaal doorsliep. Dat duurde totdat hij 9 maanden
was. Als gevolg van een dubbele keelontsteking bleef hij steeds 's nachts maar komen. Werkelijk alles maar dan ook alles geprobeerd. (alle tips en trucs uit dit topic) Werkelijk niets hielp. Om radeloos van te worden; we hebben weken gehad dat hij 15x op een nacht kwam.  Er zijn periodes geweest dat het redelijk tot goed ging. Paar avonden en nachten niet, soms eens 1 of 2 keer maar nooit langdurig. Sinds begin dit jaar (ik dacht februari) is het definitief over. Ik dacht echt van 'hij begint het te leren'. (hij wordt volgende maand 4) maar juist deze week kwamen we erachter wat er eigenlijk al die tijd heeft gespeeld. En.....door een heel simpel versje dat hij op de peuterspeelzaal heeft geleerd. 'Jezus is de goede Herder', heeft een coupletje 'als je 's avonds niet kunt slapen, als je bang in 't donker bent. Denk dan eens aan al die schaapjes, die de Heere bij name kent.' Zegt hij ineens heel wijs; (let niet op de foutieve vervoegingen) 'toen ik bang bent, kom ik steeds uit bed maar Jezus zorgt voor mij he! Nu ben ik niet meer bang'. Daar hebben we eventjes over doorgepraat en hij is dus echt al die tijd bang geweest. Tenminste....voor zover hij het zich kan herinneren. Dus er was wel echt iets aan de hand alleen kon hij zich niet uitdrukken en wij als ouders er niet achter komen. |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 08-06-2012 22:48:19 | ||
het zal ongetwijfeld een beetje met het kind te maken hebben. Het ene kind legt zich gemakkelijker ergens bij neer dan het andere. Sommige kleintjes vechten vanaf het begin tegen hun slaap, anderen hebben slapen als hobby. Voor een 1jarige is het ook veel lastiger, hier ook. Maar hier helpt het ritme der gewoonte heel goed. Altijd een vast ritme, nooit uit bed gehaald worden (alleen als er echt iets is) een aai over zijn bol en slaap lekker. (overigens spookt meneertje 'snachts behoorlijk hoor nog steeds, maar ik ga er niet meer voor hem uit als er niks aan de hand is. Na 5 minuten valt hij dan meestal weer in slaap) | ||
| Quote |
| Alice schreef op: 08-06-2012 22:49:13 |
Ja, klopt helemaal Mieps. Maar.. ik zeg dan.. ik ga niet mee in die strijd. Ofwel gaat het op zn
kamer maar wat spelen, ofwel komtie beneden zitten, maar ik zou nooit 60x op een avond naar boven
lopen om mijn kind te corrigeren (hooguit voor getrainde bovenbenen). Kind lacht zich een breuk en
je schiet je doel voorbij. Vind ik. |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 08-06-2012 22:49:40 |
@Bettie: wat bijzonder dat hij door dat versje zo getroost wordt! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 08-06-2012 22:51:08 | ||
en daarom zou ik nooit 60x naar boven lopen. 1x om te kijken wat er is 2x om de laatste waarschuwing te geven (als kindje groot genoeg is) dan gaat óf de deur op slot, óf het traphek voor de deur, óf de klink omhoog of wat dan ook. Is misschien 2 avonden nodig, dan is het over. | ||
| Quote |
| Alice schreef op: 08-06-2012 22:52:50 | ||
Ja daaag!  Als hij iets goed doet, ligt het aan hem en als hij iets mis doet ligt 't aan de opvoeding zeker. | ||
| Quote |
| Anna28 schreef op: 08-06-2012 22:54:14 | ||
hahaha Ik bedoel meer naar aanleiding van het verhaal van @mieps01 sommige kinderen hebben wat meer temperament dan de ander snappie | ||
| Quote |
| Janneke schreef op: 08-06-2012 22:56:13 | ||
Ik laat mijn kinderen niet alleen als ze bang zijn, ik laat ze wel in hun eigen kamer. Er ligt hier niemand alleen in paniek hoor, ik troost ze zeker wel, maar mijn bed is van mij Ze weten dat als ze me nodig hebben, ik dichtbij ben en ook altijd kom, ze weten dat ik kom en gaan daarom weer rustig in bed liggen. | ||
| Quote |
| Alice schreef op: 08-06-2012 22:56:14 |
Bettie, wat sneu zeg.. altijd zo bang geweest en je hebt 't nooit geweten. Wel fijn dat je er op
deze manier achter bent gekomen. |
| Quote |
| Bettie schreef op: 08-06-2012 22:57:29 | ||
Ik wist niet eens dat hij dat (al) kende maar hij zong het van de week uit volle borst voor zijn kleine moppie (zo noemt hij zijn zusje van 22 maanden) die zat te kreunen van de jeukende en zeer-doende waterpokken. En aan de hand daarvan ontstond er dat gesprekje. | ||
| Quote |
| Bettie schreef op: 08-06-2012 22:59:46 | ||
Dat zeer zeker; hij heeft ook een superknuffel van mij gekregen en mocht iets uit de kado'tjesmand zoeken (een mand die in de kast staat voor als er kinderen jarig zijn) omdat ik vond dat hij dat wel 'verdiend' had. | ||
| Quote |
| Anna28 schreef op: 08-06-2012 23:01:48 |
@Sis: Ik heb jarenlang kinderen (en volwassenen) met ernstig probleemgedrag begeleidt en heb daar
heel veel van geleerd. Tim is een lastige slaper en het afgelopen jaar heb ik dikwijls met mijn handen in het haar gezeten. Het is een mannetje met erg veel temperament en soms enorme driftbuien. Door heel consequent te zijn bij hem en een duidelijk ritme te hebben, komt hij echt tot rust en slaapt hij stukken beter nu. Ik weet zeker dat ik dat blijf volhouden omdat hij (en wij) er zo veel baat bij hebben. En plezier, want Tim is super uitgerust en vrolijk tegenwoordig overdag  Daarom zeg ik ook: ik zou.... Tot nog toe doe ik alles precies zoals ik me had voorgenomen, maar wie weet staat er over 2 jaar een topic hier: help, ik ren 100x per avond naar boven! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 08-06-2012 23:03:28 | ||
Maar ik ken mijn kind... als hij bang is dan zie ik dat en dan hoor ik dat en dan sta ik naast hem. Ik heb Tim dikwijls bang gezien en gehoord, en de jengelpartijen 'savonds klinken toch echt anders | ||
| Quote |
| Anna28 schreef op: 08-06-2012 23:04:37 |
ik ga nu naar bed.... moet ook nodig aan mijn nachtrust gaan denken. Lees morgen even verder  |
| Quote |
| Bettie schreef op: 08-06-2012 23:05:10 |
Het is inderdaad wel zo dat het ene kind de andere niet is. Onze zoon heeft gewoon wel minder slaap
nodig dan zijn zusje maar het 'voor niets' uit bed komen is (zie bovenstaand) verleden tijd. Ik word nog wel regelmatig wakker van een schaterlach, ontzettend harde brul of superhard zingen. Ik heb deze week helemaal dubbel gelegen van het lachen omdat hij het liedje 'op een grote paddenstoel' aan het galmen was. Heb het zelfs nog opgenomen omdat het zo komisch was. Zette het vanmorgen op de laptop en liet het afspelen. Komt er van hem de reactie dat hij Thomas de trein dat liedje wilde leren. Was hij dus in zijn spel bezig . Onze bejaarde buren
slapen niet zo diep meer en die horen hem dus ook regelmatig rommelen  .Uit bed komen om te plassen of als je ziek bent o.i.d. vind ik geen probleem, dat doen we dan met liefde. |
| Quote |
| Bettie schreef op: 08-06-2012 23:06:48 | ||
Weet ik, ik 'ken' je langer dan vandaag en snap van waar dit gevoel vandaan komt  | ||
| Quote |
| Alice schreef op: 08-06-2012 23:07:25 |
Maar Anna... eigenlijk weet je toch niet of het consequent zijn echt werkt? Want je hebt 't nooit
anders gedaan, maar echt goed slapen doet hij niet. Ik wil niet zeggen dat 't met een andere aanpak
wel beter zou gaan, maar je zegt zelf dat ht slapen van Tim niet echt heel goed gaat. Bedoel het niet verwijtend of belerend, maar waarom denk je dan dat jouw methode goed is? Overigens is mijn zoontje ook echt geen doetje hoor, heeft een behoorlijke wil en is eigenwijs voor 3. |
| Quote |
| Alice schreef op: 08-06-2012 23:11:41 | ||
Ja snap je wel. Maar 't is iets waar ik me wel vaker aan stoor.. dat mensen vaker zeggen tegen mij "ja maar je hebt een makkelijk kind" Ja daag! Hoe komt die zo makkelijk denk je? Kinderen zijn vaak een spiegel he. Moeilijke ouders geven moeilijke kinderen, zelfde geldt voor makkelijke ouders. | ||
| Quote |
| Janneke schreef op: 08-06-2012 23:15:28 |
Ik blijf er bij dat mijn kinderen in hun eigen kamer de meeste rust krijgen en wij ook, dat dit het
beste voor ons werkt Als ze huilen gaan we naar ze toe, pakken ze op, knuffelen ze, neurien wat en als ze rustig zijn fluister ik dat het bedtijd is en mama ze in bed gaat leggen. Dat ik dichtbij ben en ze rustig kunnen gaan slapen. Ze gaan dan rustig weer liggen, krijgen een aai over hun bol en slapen zo verder. Ik vind dat niet zielig, ze weten dat ik kom en ze dus niet in de steek laat. Ik ben ook met 5 min klaar |
| Quote |
| Alice schreef op: 08-06-2012 23:16:04 |
Ja hier ook Sis.. kriebel 'm even op zn buikje en zeg "ga maar weer lekker slapen", kusje en dan
issie weer vertrokken. |
| Quote |
| Bettie schreef op: 08-06-2012 23:17:21 |
Maar ja...wat is de definitie van moeilijk en/of makkelijk. Ik ben er wel achter dat je het als
opvoeder nooit helemaal goed doet. De één vindt dit en de ander dat. Wat ik wel merk, is dat mijn kind(eren) heel anders reageren als ikzelf stijf sta van de reuma en dus weinig kan hebben. Dan zijn ze ook lekker tegendraads. Maar ja....ligt dat dan aan mij of aan de kinderen  .Het is het leuke van opvoeden; je staat steeds weer voor verrassingen en uitdagingen want de handleiding voor jouw kind maak je samen. |
| Quote |
