Wat vind jij echte armoede

Jezelf/ je kinderen neit kunnen voorzien in levensbehoeften.
Geen geld voor onderdak, eten drinken en (fatsoenlijke) kleren.

Lastig... In elk geval wat Sis schrijft.
Maar ik denk dat je ook nog wel eerder arm kunt zijn.

Mijn 7-jarige heeft net met zijn schoolwerk geleerd dat er 3 dingen zijn die een mens nodig heeft: voedsel, kleding en huisvesting.

Zonder die dingen kun je niet.

Als je geen huis hebt of een heel slecht huis (lekkages, schimmel etc.), geen kleding kunt kopen (hoeft natuurlijk niet per se duur of nieuw te zijn) of je kunt niet zelf je eigen eten kopen, heb je het in mijn ogen over armoede.

Maar, als je zonder elektriciteit zit, omdat je de rekening niet kunt betalen of gewoon echt je ziektekostenverzekering niet kunt betalen (en dan niet omdat je het geld aan luxe artikelen als mobiele telefoon o.i.d. hebt uitgegeven), spreek je ook van armoede in mijn ogen.

Ik spreek uit ervaring met armoede (van thuis uit)

Ik vind armoede wanneer je met je inkomen je rekeningen niet meer kunt betalen omdat je je gezin moet voorzien in de dagelijkse levensbehoefte.
Dat je iedere cent moet omdraaien om te kijken of het wel uitgegeven kan worden.

---

Leef je leven!! Trotse mama van 2 jongens (dec 2007 en mrt 2010)

Melissa Tot op zekere hoogte heb je gelijk, maar... Hier is het leven anders. En dan bedoel ik niet alleen wat we onszelf aangewend hebben, maar bijv. de temperatuur. Een koud huis is echt heel vervelend en kan gezondheidsproblemen opleveren bijvoorbeeld.

Ik denk trouwens niet dat je arm bent als je geen nieuwe kleding kunt kopen of niet op vakantie kunt.

Ik vind niet dat je die vergelijking kunt maken. de inkomens in armere landen liggen anders en de leefpatronen zijn ook anders.
Tuurlijk zijn die mensen blij met wat een arm mens in Nederland heeft.

Toch denk ik dat je pas weet wat armoede is als je het zelf van dichtbij meemaakt.

Armoede geeft stress en onrust. Altijd gedonder met geld en inkomen en uitgaven.Altijd mensen die iets van je willen zonder dat je het hebt. En inderdaad niet omdat je niet wilt, maar gewoon niet kan!
Verder geen schulden omdat je die uit luxe hebt gemaakt, maar schulden omdat je niet anders kan.

---

Leef je leven!! Trotse mama van 2 jongens (dec 2007 en mrt 2010)

Quote -danielle-:

Melissa Tot op zekere hoogte heb je gelijk, maar... Hier is het leven anders. En dan bedoel ik niet alleen wat we onszelf aangewend hebben, maar bijv. de temperatuur. Een koud huis is echt heel vervelend en kan gezondheidsproblemen opleveren bijvoorbeeld. Ik denk trouwens niet dat je arm bent als je geen nieuwe kleding kunt kopen of niet op vakantie kunt.

ben ik met je eens. Nieuwe kleding en vakantie is niet het belangrijkste. Je hebt wel kleding nodig, maar nieuw hoeft niet, en vakantie is helemaal geen prioriteit als je in armoede leeft.

---

Leef je leven!! Trotse mama van 2 jongens (dec 2007 en mrt 2010)

Als je een dag geen internet hebt en analoge tv moet kijken...
Grapje...... (maar kan je uit ervaring vertellen...voor een verwend nest als ik..pfffffff)


Echte armoe is als je te kort heb aan eerste levensbehoefte

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Ik had het het hier thuis ook net met mijn man en kinderen over omdat het onderwerp op het Jeugdjournaal voorbij kwam.

Ik vind dat armoede ( in NL) is als je niet voldoende eten kunt kopen, gas,water,licht niet kunt of wilt gebruiken ( met dikke truien aan binnen zitten om energie te sparen als het vriest bijv.) en met kapotte schoenen en versleten kleding moet lopen omdat je geen vervanging kunt betalen.

Vakantie is luxe, dus je bent niet perse arm als je geen vakantie kunt betalen.
Een mobiele telefoon en internet zijn zkeker in de huidige maatschappij erg handig, maar niet onmisbaar...om over tv maar niet te spreken ( er is toch bijna niks leuks op )

Maar ik kan me wél heel goed voorstellen dat mensen die bovenstaande dingen met moeite betalen en nooit op vakantie kunnen zich arm voelen.

ik ben het helemaal met jou eens melissa, zo denk ik er ook over.
ik voel me bevoorrecht dat ik in een land als nederland woon.
hoe slecht sommige dingen in de ogen van velen, en mss ook wel soms door mijzelf, geregeld zijn.

maar wat ben ik blij dat ik mijn kindjes iedere dag eten kan geven, en als ik dat niet zou kunnen, er een voedselbank of naasten zijn die dat bewerk stelligen. er hoeft hier in nederland niemand te sterven van de honger.
en wat ben ik blij dat ik een ziekenhuis binnen kan gaan als ik of mijn kinderen ziek worden.
ik voel dat als een voorrecht, en voel me vaak ook oprecht rijk, met "niets"

ja de armoede hier is niet te vergelijken met de armoede in derde wereldlanden.

maar ook ik vind dat mensen hier te snel ontevreden zijn ik hoor soms geklaag over dat je van een bijstand niet rond kunt komen en helemaal niks kunt en bla bla bla dan denk ik echt wees blij dat je hier in nederland woont en een beetje fatsoenlijke bijstand krijgt.

en daarbij krijg ik het zelf ook en ik vind dat je dus echt zonder problemen rond kunt komen van dat geld (met 2 kinderen)

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Maar ben je arm als je net niet doodgaat van de honger, dus echt maar minimaal geld aan eten kunt uitgeven en niet eens kunt kijken of iets al dan niet gezond is?
Kijk, doodgaan van de honger hoeft niemand, ok, maar als je echt het minimale kunt kopen om net te leven, is dat dan geen armoede?

Ik vind over het algemeen dat wij Nederlanders niet veel te klagen hebben maar er is wel degelijk armoede in Nederland en ik zie dat ook als armoede. Je kunt het alleen niet vergelijken met de armoede in arme landen. Het leven is zo anders hier. Er is zoveel luxe in dit land en als je dat hier niet hebt of kunt betalen kan ik mij goed voorstellen dat je dat wel als armoede ervaart

De situatie die jij als laatst omschrijft. Dat vind ik armoede wanneer er ook kinderen in het spel zijn.
Wij wonen in NL en niet in Afrika. Daarom heeft het geen zin om ons daarmee te vergelijken.

zich arm voelen en armoede vind ik iets heel anders.

Ook wij hebben een periode na ons faillissement van ons bedrijf een periode niets maar dan ook niets over gehad, bijna 4 jaar lang hebben we onze schulden afbetaald, een eigen keuze, want we vonden niet dat andere onder ons faillissement hoefden te lijden
in bijna 4 jaar tijd hebben we 50.000 euro afbetaald

In die periode hebben we veel hulp gehad van vrienden met een tas boodschappen en dergelijke en hoe arm we waren, ik heb me nog nooit zo rijk gevoeld.
Dit was voor ons zo'n bijzondere tijd.
En nu gaan we dit jaar naar Afrika op vakantie wie had dat ooit kunnen dromen, maar daar genieten we extra van, hebben we flink voor moeten sparen, maar het is gelukt!!
Ik ben het met Melissa eens dat we te verwend zijn, en op luxe gericht.

Aan de andere kant is het ook best moeilijk om niets te hebben in een wereld om je heen die heel rijk is.


maar je arm voelen is wel wat anders dan echte armoede....

Ik vind armoede als je na betalen van je huis + kosten, eten, kleding, zorgkosten en school tekort komt.

Ik vind dat er zeker wel armoe is en kan zijn in Nederland en ik vind dat je Nederland niet kunt vergelijken met bijv een afrika.

Armoe in ons land vind ik dat als je buiten alles kosten geen geld overhoudt en je geen geld meer over hebt.

Ik vond dat ik zelf ooit in armoe heb moeten leven dat ik zelfs legen flessen ophaalde bij familie leden om zo eten te kunnen kopen.

In Nederland heb je echt veel subsidies etc etc.

In Italie bv heb je dus helemaal niks van dat alles en als er al wat is dan is het echt een lachertje

Ik wacht nog steeds op het moment dat ze hier ook aan kinderbijslag gaan doen

te kort komt om ... wat?

ik vind het eigenlijk al armoede als je heel hard (en 40 uur of meer) per week moet werken om nauwelijks meer dan je huur, zorg, energie en 100 euro boodschappen per week te kunt betalen.

als je er daarentegen niet voor werkt vind ik het weer rijkdom dat je dat dan allemaal krijgt.

het gaat me vooral om hoe hard moet je werken en wat krijg je daar dan voor terug, loont het om je beste beentje voor te zetten en je optimaal in te spannen om het goed te hebben, of maakt het eigenlijk allemaal niet zoveel uit.

Ik vind het armoede als je (buiten je eigen schuld) niet zelf kunt voorzien in je primaire levensbehoeften. En daarvoor dus afhankelijk bent van anderen. Zeker als er kinderen bij zijn. En dan maakt het niet uit waar je woont op de wereld. Als je in Nederland geen geld hebt om je kinderen fatsoenlijk en gevarieerd te voeden, is dat net zo erg als wanneer je in Afrika had gezeten.

Er is zeker armoede in Nederland! ik werk als intaker bij de voedselbank en wij hebben zoveel aanmeldingen dat er gewoon een wachtlijst is. Er komen gezinnen die werkelijk geen droog brood meer in de koelkast hebben. Die geen traktatie voor hun kinderen kunnen betalen, geen taart op hun verjaardag en al helemaal geen kado of kinderfeestje. Kinderen die rillend van de kou met een dubbele laag kleren in huis zitten omdat de ouders zijn afgesloten. Ouderen die een pak babyvoeding (melkpoeder) vragen omdat dat voedzaam is als je weinig eten hebt. Niet naar de tandarts kunnen vanwege de kosten, nooit eens iets voor je kinderen kunnen kopen, je kinderen moeten vertellen dat er weer geen warm eten op tafel staat vanavond.. Dat noem ik armoede! En ze kunnen er niet altijd iets aan doen zoals de meeste mensen denken. Ik kom het helaas wekelijks meermalen tegen, en de aanmeldingen blijven binnenkomen.

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Quote Nina_mv_Owen_en_Quinn:

Er is zeker armoede in Nederland! ik werk als intaker bij de voedselbank en wij hebben zoveel aanmeldingen dat er gewoon een wachtlijst is. Er komen gezinnen die werkelijk geen droog brood meer in de koelkast hebben. Die geen traktatie voor hun kinderen kunnen betalen, geen taart op hun verjaardag en al helemaal geen kado of kinderfeestje. Kinderen die rillend van de kou met een dubbele laag kleren in huis zitten omdat de ouders zijn afgesloten. Ouderen die een pak babyvoeding (melkpoeder) vragen omdat dat voedzaam is als je weinig eten hebt. Niet naar de tandarts kunnen vanwege de kosten, nooit eens iets voor je kinderen kunnen kopen, je kinderen moeten vertellen dat er weer geen warm eten op tafel staat vanavond.. Dat noem ik armoede! En ze kunnen er niet altijd iets aan doen zoals de meeste mensen denken. Ik kom het helaas wekelijks meermalen tegen, en de aanmeldingen blijven binnenkomen.

vreselijk Nina..
voor al die mensen

Quote Nina_mv_Owen_en_Quinn:

Er is zeker armoede in Nederland! ik werk als intaker bij de voedselbank en wij hebben zoveel aanmeldingen dat er gewoon een wachtlijst is. Er komen gezinnen die werkelijk geen droog brood meer in de koelkast hebben. Die geen traktatie voor hun kinderen kunnen betalen, geen taart op hun verjaardag en al helemaal geen kado of kinderfeestje. Kinderen die rillend van de kou met een dubbele laag kleren in huis zitten omdat de ouders zijn afgesloten. Ouderen die een pak babyvoeding (melkpoeder) vragen omdat dat voedzaam is als je weinig eten hebt. Niet naar de tandarts kunnen vanwege de kosten, nooit eens iets voor je kinderen kunnen kopen, je kinderen moeten vertellen dat er weer geen warm eten op tafel staat vanavond.. Dat noem ik armoede! En ze kunnen er niet altijd iets aan doen zoals de meeste mensen denken. Ik kom het helaas wekelijks meermalen tegen, en de aanmeldingen blijven binnenkomen.

vreselijk inderdaad...
Voor die kindjes mijn hart draait om

---

" Ik zocht het geluk.... maar vond het in duizend kleine stukjes! "

en daarom ben ik super blij dat wij nu aan Povorello (weet niet of jullie dit kennen in NL?) , wat over is schenken, dus als er koffiekoeken, patisserie of brood over is, bel ik die man, en dan komen zij dat halen voor de mensen die het nodig hebben, zo heb ik toch het gevoel dat we een beetje kunnen helpen ipv het gewoon in onze container te moeten smijten

even beetje info over povorello :


Hoe komt men in Poverello terecht?

Door allerlei problemen (financiële tegenslagen, spanningen in de familie, een depressie, alcoholisme, trauma’s uit het verleden,…) kom je in de armoede terecht. Je werd reeds geholpen door familie, vrienden, buren, sociale diensten,… maar telkens ging je er onder door. De weg terug is onmogelijk geworden, want alle bruggen zijn opgeblazen. Voor sommigen bleef er niets of niemand over. Men gaat geborgenheid zoeken in de anonimiteit van de grootstad. Lotgenoten geven ‘interessante’ adressen waar gratis of heel goedkoop kan gegeten worden, waar kledij te verkrijgen is en kan overnacht worden.








Wat biedt Poverello aan?

Dagelijks worden er in de verschillende centra meer dan 700 warme maaltijden bereid en opgediend. Er wordt een kleine bijdrage gevraagd: een warm middagmaal: 1 €, een bol soep, een tas koffie of frisdrank: 0.20€. Tevens kunnen er in Brussel en Banneux samen 55 personen overnachten.

Wie in Poverello toekomt heeft op de eerste plaats nood aan degelijke voeding, warme en propere kledij, overnachting, hygiënische en soms medische verzorging. Dan volgt een begeleiding om de administratieve problemen op te lossen zodat men weer een identiteitskaart, een adres en een inkomen heeft. Daarna kan men weer op eigen benen leren staan.

Naast al deze materiële en praktische noden echter is er vooral de behoefte om tot rust te komen, terug een evenwicht te vinden en anderen te kunnen ontmoeten. Wanneer je mag ervaren dat je toch geen mislukkeling bent, ondanks je onmacht; dat er toch nog mensen om je geven, ondanks je zwakheid; dat je toch nog iets voor anderen kan betekenen, ondanks je armoede, krijgt je leven opnieuw zin. Dit bouwt men niet op in enkele maanden, het gaat met vallen en opstaan, voelen dat je het niet alleen aankan maar er ook niet alleen voorstaat.

De meeste bezoekers (70%) hadden het vroeger goed en leidden een ‘normaal’ leven tot op het ogenblik dat het allemaal teveel werd. De andere 30% zijn opgegroeid in een kansarm milieu en zijn, ondanks de vele pogingen van opvoeders, leerkrachten en sociaal assistenten in de vierde wereld blijven hangen.

Zoals Nina het omschrijft, dat vind ik armoede op financieel gebied in Nederland.

Quote jolijn:

te kort komt om ... wat? ik vind het eigenlijk al armoede als je heel hard (en 40 uur of meer) per week moet werken om nauwelijks meer dan je huur, zorg, energie en 100 euro boodschappen per week te kunt betalen. als je er daarentegen niet voor werkt vind ik het weer rijkdom dat je dat dan allemaal krijgt. het gaat me vooral om hoe hard moet je werken en wat krijg je daar dan voor terug, loont het om je beste beentje voor te zetten en je optimaal in te spannen om het goed te hebben, of maakt het eigenlijk allemaal niet zoveel uit.

ik vind dat als jij het bovenstaande vind dat je heel veel geluk hebt want dan ken je dus echt niet wat armoede is dan vind je alleen dat het oneerlijk is dat mensen die hard werken soms net zoveel of minder over houden dan mensen die een uitkering krijgen....

en idd de voedselbank, ik ken ook iemand en het gaat om 3 uur open en hij zorgt er altijd voor om rond 2 uur te zijn en dan staat de rij al bijna tot aan de straat.
nu heeft hij dan nog wel iets geld daarnaast om eten te kopen (2 tientjes) maar er zijn ook zat mensen die het er mee moeten doen en soms kan dat van een pakket maar soms ook gewoon echt niet!

Ik ben godzijdank blij dat ik niet in zon situatie zit en dus geen armoede ken

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Als je je gezin niet meer kunt voorzien in de basisbehoeften, dan vind ik het armoede.

armoede is als je idd jezelf en je gezin niet meer kan voeden kleden en behuizen en medische zorg kan verlenen. Klagen hoort bij de nederlanders, we hebben het domweg te goed waardoor we niet meer weten wat armoede is en dat dan zomaar roepen. Als je doordat je schulden hebt gemaakt en bijv in de wsnp zit krijg je een basisbedrag om de wekelijkse boodschppen te doen, maar je medische zorg blijft gelijk, je hebt een dak boven je hoofd en je restschuld wordt kwijtgescholden. Dat is geen armoede, maar sober leven.

en ook ik heb sober leven gekend toen ik net op mezelf ging wonen, had de blaren in mijn mond van het eenzijdig eten en had 2 banen om mijn huur te kunnen betalen. Maar wat voelde ik me rijk met mijn eigen huisje, fietste me helemaal gek om aanbiedingen af te gaan, vroor voor een hele week spagettisaus en bami en brood in, rookte wel (ow wat dom) ging nooit op vakantie. maar daardoor waardeer ik nu nog meer wat ik wel allemaal heb.