Personeel draait op voor afschaffen reis

Zo is het boterbloem.

Maar Jolijn, dan moet er wel genoeg werk zijn! Er zijn genoeg mensen die willen, maar geen baan kunnen vinden.

Boter

Quote Proestte:

Maar Jolijn, dan moet er wel genoeg werk zijn! Er zijn genoeg mensen die willen, maar geen baan kunnen vinden.

Als je wilt dan heb je best snel werk hoor.
Mijn man wilde weg bij zijn oude baas en had heel snel werk gevonden.

Oh trouwens Anno (die over de aanval begon) ik weet niet of je ook een bekende bent, maar Deborah is een van de heerlijke discussieerders hier haha. Ben er altijd gek op als ik haar tegenkom in een discussie. Ze begrijpt dat het geen aanval op haar is, maar zo kun je makkelijk over en weer praten.

Quote ouwe muts:

[...] Als je wilt dan heb je best snel werk hoor. Mijn man wilde weg bij zijn oude baas en had heel snel werk gevonden.

Ik heb zelf pas een baan aangeboden gekregen en besef me dat ik daar heel, heel veel geluk mee had, maar dat is voor het gros niet weggelegd.

Quote ouwe muts:

[...] Als je wilt dan heb je best snel werk hoor. Mijn man wilde weg bij zijn oude baas en had heel snel werk gevonden.

Niet in alle sectoren hoor.Ik las ergens iets over 421.000 werkzoekenden/werklozen en 126.000 vacatures.

Dan is er een heel groot aantal dat buiten de boot valt.

Sommige willen alleen werken waar ze voor geleerd hebben.
Ik zou zeggen pak gewoon alles aan zolang je maar werk hebt, en niet van een uitkering hoef te leven.

Woon ik dan net aan de goede kant van Nederland dan? Ik zoek helemaal geen werk, toch ben ik eerst in 2008 benadert voor een baantje die op mijn lijf was geschreven (meer voor de lol gedaan dan voor het geld) en nu weer, het ideale baantje , precies op mijn lijf geschreven en ze willen mij er ook nog voor hebben (denk er nog over na), en ik heb niet eens een diploma in deze sector.

Ik denk dat motivatie echt veel uitmaakt, als je echt wilt werken kun je hier (omgeving Emmen) wel werk vinden, zolang je jezelf maar kunt verkopen (of geduld genoeg hebt om te wachten tot JOU baan voorbij komt)

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Het is ook vaak zo dat werkgevers geen mensen aannemen op banen waarvoor ze overgekwalificeerd zijn.

Dat zou je kunnen doen Deborah, is een optie. Ik denk dat we alleen dan een heel ontspoorde samenleving krijgen. Kinderen die de ouders echt nodig hebben (de een heeft het gewoon meer dan de ander) moet toch naar de opvang omdat de samenleving het oneerlijk vindt dat vader of moeder voor je zorgt overdag. Het is een optie.

Ik denk alleen dat de kinderen onze toekomst zijn en dat wanneer nodig een van de ouders thuis moet blijven. Het is hier flink beknibbelen geweest bijvoorbeeld, en momenteel zijn de toeslagen er idd afgegaan en ben ik een studie aan het volgen van het boodschappengeld van ons zodat ik een kans kan maken op een baan, maar ik ben er apetrots op dat ik er voor mijn kinderen heb kunnen zijn.

Ben 6 jaar thuis geweest en kan mij straks volledig inzetten voor de maatschappij. Ondertussen heb ik mij kosteloos er voor ingezet net als de andere TBM hier in de omgeving. Ook dat gebeurd namelijk gewoon al.

Alleen is het gekke dat werkende moeders vaak alleen TBM op hun gat zien zitten en TBM werkende moeders naast het werk vaak niets zien doen.

Ik denk dat er veel meer gebeurd waar wij niet van weten. Ik denk dat veel mannen en vrouwen die bewust niet werken terwijl de partner wel werkt een gigantisch applaus verdienen om wat ze ondertussen allemaal wel hebben gedaan. Ze worden vaak half uitgekotst of dingen verweten, notabene zelfs dat ze niets aan de maatschappij toevoegen (beetje hoog in de bol naar mijn idee) maar kijk eens wat ze allemaal wel niet doen?

En dat kan zijn van meehelpen op school tot zorgen dat een forum goed loopt waar anderen hun ontspanning zoeken. Van 24 uur bij je kinderen zijn (wat het ene kind gewoon harder nodig heeft dan de ander) tot 40 uur vrijwilligerswerk uitvoeren.

We zouden elkaar eens wat meer mogen waarderen. Of we nou betaald of onbetaald iets doen.

herkenbaar. Ik heb mijn studie niet kunnen afmaken om psychische redenen. Nu gaat het weer goed met me, maar zonder diploma ben je ook echt nergens. Er is altijd iemand beter (en ik geef ze groot gelijk dat je eerst iemand MET diploma aanneemt).
Dus hier eerst aan de studie, en dat is beknibbelen, maar het is wel investeren in de toekomst.

Grote kans dat we schulden gaan maken als dit allemaal doorgaat al die plannen, maar ik kan me er weinig druk om maken. Door nu thuis te blijven (moet er niet aan denken, jongste zit nu ook op school en ik ben niet gemaakt voor het thuis zijn alleen al dacht ik altijd van wel) beginnen we ook niets, dus dan maar eerst schulden maken met meer kans op een baan. We zullen het zien.

We staan nog niet zomaar op straat denk ik dan maar.

Toeslagen afnemen van mensen die bewust thuis zitten vind ik een top idee. Eerst zien wat je zelf kan verdienen en daar bovenop steunen als je zel fniet genoeg kan verdienen.

Ik maak me hier wel druk om de laatste tijd. Ik ben eigenlijk heel links, stem altijd links, werk in de hulpverlening....zet me in voor mensen die het moeilijk hebben.
Maar ik werk dan ook hard, minimaal 3 dagen in de week en soms lange dagen. Man is machinist en werkt fulltime. Daarmee werken we hrd en vallen we in een hogere klasse qua loon. Overal de volle mep voor betalen...wel krijgen we HRA.
Wij moeten er gewoon op toezien dat we de maand goed rondkomen. Want we hebben geen subsiedies en komen niet in aanmerking voor een huurwoning. En zet inkomen en vaste lasten eens langs iemand met minimum inkomen en vaste lasten dan is er weinig verschil. Dus in die zin, denk wel eens ooit bij clienten groot gelijk dat ze niet werken.
Tja, misschien is dit de angst vanwege alle bezuinigingen. Niks vooruit gaa, hard werken....ik denk dat ik in de groep zit die het hardst gaat betalen. En dat voelt gewoon niet lekker aangezien dit harde werken.
Overigens ben ik dan ook de werkende moeder die minimaal 2x per week op school helpt en ook nog ander vrijwilligerswerk doet. Die 3 uur die hier als voorbeeld wordt genoemd daar ga ik ruim overheen, naast de zorg voor gezin en het bezig zijn met anderen in mijn werk. Dus....ben me wel aan het afvragen of mijn sociale overwegigen altijd zo juist zijn....

Quote Boterbloem:

[...] Dat vind ik een heel slap excuus. Tuurlijk kun je een ander helpen. Als iedereen 3 uur in de week een ander helpt zijn we al een heel eind op weg. 3 uur van al je tijd. Laten we zeggen dat je 10 uur per dag kwijt bent aan het werk, gemiddeld 1 a 2 dagen vrij in de week, dan heb je nog tijd voor vrije tijd, eten, kinderen enzovoort. Bijna iedereen kan 3 uur in de week missen.

Nou, dat is niet helemaal waar, denk ik. Ieders situatie is verschillend. En bovendien kan niet iedereen van huis weg (man werkt 6 dagen per week en is 's avonds onregelmatig en vaak laat thuis). Over een hele normale week gerekend houd ik hooguit 2-3 uurtjes over tussen de bedrijven door (10min. hier en daar terwijl ik de kids in de gaten houd of met een schuin oog meehelp en dan zit ik hier), maar ik zou echt niet zomaar een uur van huis kunnen, hoor! Laat staan 3 uur in een week...

Ik zie het zo: nu ben ik dus echt niet in de positie dat te doen, maar als mijn kinderen later groot zijn en ik kan dat wel, zal ik zeker daar bijspringen waar nodig is.

Doe op zich wel vrijwilligerswerk, maar 3 uur per week is wel heel veel! Als een vriendin mij nodig heeft voor een vertaling o.i.d. doe ik dat, maar stelselmatig 3 uur per week helpen, nee dat KAN hier gewoon echt niet.

Ik vind het beangistigend te zien dat wij met de 60-70 uren werken van mijn man per week (dat we 6 kids hebben, maakt niet uit, want we wonen in België) het maar echt net redden! En echt geen tank benzine aan iemand kunnen geven o.i.d. We redden het net zonder op vakantie te kunnen of andere leuke dingen te doen.
Als mijn man in NL zou werken en alle reiskostenvergoeding zou vervallen, zouden we als er hier zo geschrapt werd als in NL echt in de problemen raken.
Ik kan me heel goed voorstellen dat er NL-ers zijn die wel alle lasten zien stijgen, maar de inkomsten niet. Hier is dat trouwens ook zo, maar ik heb het idee iets minder erg.
Vroeg of laat loop je dan toch vast?

Oh maar Danielle, creatief denken Ik denk dat vele ouderen het fantastisch vinden een middagje gewoon bij je te zitten met al die kindjes. Die kunnen daar zo van genieten.

En daarbij: kan het tijdelijk niet dan kan het tijdelijk niet, geen man overboord. Je hebt hopelijk nog een heel leven voor je.

Boterbloem Ik doe trouwens wel zondagsschool in de kerk, kost me gem. meer dan 3 uur per week. Maar even zonder gekheid, ik zou dus niet zo even 3 uur buitenshuis iets kunnen doen. Misschien wel iemand ophalen met de auto om hier te vertoeven, maar eerlijk gezegd denk ik niet dat er veel oudjes zijn die dat wilen... De oma van mijn man was altijd echt op na anderhalf uur en die was nog maar 83. Je hebt geen idee hoe druk het hier kan zijn

Heb al wel eens gedacht dat nu we geen overgrootmoeders meer hebben, we er misschien 1 kunnen "adopteren'' ;-) Misschien is er wel een oma die zelf geen kleinkinderen (in de buurt) heeft en die dat leuk zou vinden, maar dat is niet echt helpen. Haar huisje schoonmaken o.i.d. valt dan alweer af...

Maar je hebt gelijk, met dat soort dingen haal ik de schade straks wel weer in Heb trouwens wel aan mijn buurvrouw verschillende keren hulp geboden toen ze pas geopereerd is, maar dit vindt dan dat ik het al druk genoeg heb.

Waarom is dat niet helpen? Weet je wel dat eenzaamheid een van de grootste problemen is. Tenminste hier in NL maar ik denk dat het in Belgie niet veel anders is.

Ik denk dat als een eenzame oudere mag kiezen tussen wat gezelschap van jullie gezin of dat haar huisje wordt schoongemaakt dat ze graag het eerste kiest.

Veel ouderen gebruiken pillen om wat deze gevoelens allemaal teweegbrengen (is een combinatie van) en het zou al heel wat zorgkosten schelen als ze een beetje aandacht kregen.

Sterker nog, het kan van 2 kanten komen. Mijn oma kon niet tegen alleen zijn en werd dan echt gek, zij kwam dus echt heel regelmatig bij ons en deed ondertussen heel wat huishoudelijke taken (tot ongeveer 80 jaar), dingen als vegen, afwassen, maar ook bij de verzorging, niets was zo leuk als oma onze haren te laten kammen...

MAAR ik ben er wel ee ngroot voorstander van dat mensen goed kijken naar wat bij hen past. Ben je geen poetser, dan moet je niet gaan schoonmaken, kun je niet tegen andere mensen over de vloer, dan moet je dat niet gaan doen.

Maar iedereen heeft wel een bepaalde gave/ talent. De een kan goed luisteren, de ander werkt graag in de tuin, weer een ander kan goed mensen over de vloer hebben enzovoort.

En hoe dichter het bij jouzelf komt, hoe leuker het ook voor jezelf wordt helemaal in combinatie met het idee wat je voor de ander mag doen en hoe fijner het is voor degene die je helpt.

Het idee is best simpel, maar de uitvoering geeft gewoon veel plezier. Ga je BBQen, nodig eens iemand uit waarvan je weet dat die het niet breed heeft. De leukste gesprekken ontstaan en dat extra stukkie vlees mis je vaak amper.

Quote Boterbloem:

Maar iedereen heeft wel een bepaalde gave/ talent. De een kan goed luisteren, de ander werkt graag in de tuin, weer een ander kan goed mensen over de vloer hebben enzovoort.

Ik vind het dus heerlijk om die oudjes om mij heen te hebben. Mijn oma dacht altijd dat ze een inbreuk deed op mijn privacy en dat ik 'mijn eigen gezin' had. Maar oh wat was ze welkom, heerlijk dat geteut, klagen over iedereen, verhalen van vroeger (van de oorlog), van mij mocht ze echt elke dag komen.

Ook zou ik er geen bezwaar tegen hebben dat mijn ouders of schoonouders bij ons in komen wonen als ze niet voor hunzelf kunnen zorgen in de toekomst, lijkt me zelfs gezellig. Maar beide moeten er niet aan denken blijkbaar, krijg je weer het "we willen je niet tot last zijn". Ik wil trouwens aan veel kanten helpen, maar word steeds afgewezen omdat mensen niet tot last willen zijn.

Oh en ik ben dan geen goede schoonmaakster, maar als iemand mijn hulp nodig heeft neem ik de kinderen gewoon mee hoor, geen probleem, kunnen die (op hun manier) ook helpen. Leren ze direct een stukje maatschappelijke betrokkenheid.

als je vrijwilligerswerk doet en daarbij allerlei toeslagen en uitkeringen krijgt omdat je niet genoeg geld hebt, dan betalen we eigenlijk indirect met zijn allen voor het vrijwilligerswerk. Als je partner werkt en er is genoeg gezinsinkomen is het natuurlijk wel zo dat het helemaal op je eigen conto komt.

Maar ik denk dat heel veel mensen bijdragen aan de maatschappij, door werk voorkom je willekeur. Niet iedere hulpbehoevende is "zichtbaar" of lid van een kerkgemeenschap oid. Daar hebben we maatschappelijke collectiviteit door. De jaren dat mensen in hun sociale netwerk verzorgd werden zijn om die reden weg. Er valt dan een hele groep mensen buiten de boot, terwijl die er net zoveel behoefte en noodzaak aan hebben. Wat dacht je van alleenstaande kinderlozen zonder geloof en met een lichte sociale stoornis? Niemand weet dat ze die boodschappen nodig hebben of dat ze al maanden in een onverschoond bed liggen.
Ik doe naast mijn 40 urige werkweek en drukke gezin met zwemlessen en andere naschoolse activiteiten geen puur vrijwilligerswerk. Maar ik help wel om me heen. Spoedcursusje excel, vertalinkje hier, vertalinkje daar... Ik richt me dan vooral op employability van mensen. Ik help graag met studie, arbeidsvaardigheden of sollicitatiebrieven.

vrijwilligerswerk is vrijwilligerswerk toch? Ik doe het ook niet via een speciaal bureau ofzo. Maar wel vrijwillig

maar hoe dan ook ben ik van mening dat we een sterkere maatschappij worden, met meer kans om de kansarmeren, zieken, behoeftigen etc te helpen als we werken aan meer koopkracht. Bedrijven kunnen dan weer meer mensen inhuren, mensen gaan weer meer verdienen en kunnen zich ook wat meer voor hun naaste veroorloven, etc. En dat doe je niet door de grens tussen fulltime werken en niet werken 200 euro netto per maand te zijn. Dat doe je door het erg interessant te maken om hard te werken en er goed van af te komen.

pffft hier een gezin die boven modaal inkomsten heeft maar bij ons duurt de maand ook steeds langer hoor! Ik ken ondertussen aardig wat mensen die door toeslagen etc netto bijna net zoveel overhouden als wij. Dat vind ik dus belachelijk! De afgelopen jaren zijn alle bezuigingen grotendeels op conto van de hoogst verdienden gekomen. Het houdt toch echt een keer op. In januari kregen we al 50 netto per maand minder door de drempel voor de zorg die op je salaris wordt ingehouden. Dat is voor ons ook een hoop geld. En als het eigen risico echt naar 400 gaat komt deze zeker voor onze rekening. Heb helaas medicijnen nodig en kan ook echt niet zonder. Ik heb een aandoening waar ik niet om heb gevraagd, ben van fulltimer in de loop der jaren naar parttime gegaan omdat het te zwaar was. Mijn contract is om deze reden niet verlengd (en is ook logisch, ben nu eenmaal een risico) en wij zijn dus flink gekelderd in inkomen. En nu wordt ik voor mijn gevoel nog meer gestraft. Ik heb me nog nooit zo minderwaardig en een last tot de maatschappij gevoeld. Ik vind dat ze ook weer niet verder dan hun neus lang is kijken naar hoe ze kunnen bezuinigen. IPV kijken hoe de zorg bijvoorbeeld goedkoper kan verhogen ze alles gewoon weer. BTW verhogen is ook al zo makkelijk. Ik vraag me echt af en toe af waarom die lui zoveel betaald krijgen. Dit soort bezuinigingen had ik zelf ook wel kunnen bedenken....

ik vind dit van die negatieve topics waar gelukkig ook positieve geluiden in staan hoor...
Maar volgens mij kunnen we beter een topic gaan openen hoe creatief met de crisis kunnen omgaan.
Volgens mij moeten we gewoon weer terug naar onszelf en proberen te achterhalen waar we creatief in zijn.
In het midden van het land heb je ook een grote groep die dingen voor elkaar doet.
Je schrijft je in, geeft aan wat jij kan en als je hulp nodig hebt kun je dat aangeven en koppelen ze hulp er aan vast.
Dat individuele moet afgelopen zijn...
We moeten weer klaarstaan voor elkaar, en creatief financieren.
en volgens mij kunnen we dat allemaal best!

Ik vind dit 1 van de minst erge bezuiniging.

Ja Sabrah, dat hebben wij dus ook....boven modaal, maar toch echt lastiger om rond te komen zonder gek te doen.

Eh mamsie, ik weet het niet hoor, maar creatief met de crisis omgaan zorgt er echt niet voor dat mijn hypotheek betaald wordt.Natuurlijk is het belangrijk dat we allemaal zo veel mogelijk voor mekaar klaar staan en geloof me ik doe al aardig wat. Zit in de OR en MR op school, draai daar ook een dagdeel in de week in de bibliotheek. Verder heb ik dit jaar alleen al 400 euro weggegeven aan diverse mensen om me heen die door verlies baan etc er slecht voor staan. Ook heb ik met kerst een tas vol lekker voor de deur gezet bij een gezin waarvan ik wist dat ze niks lekkers konden kopen met de kerst. Ik zal dat op deze manier niet meer kunnen doen want ik heb het zelf te hard nodig nu....

en toch kun je creatief met de crisis omgaan en minder uitgeven.
We zijn gewoon verwend!
En hier wordt geholpen met schilderen verbouwen, oppassen, en dergelijke en dat krijg je ook weer terug.
EN dat is toch leuk!
Ik ken de meeste mensen helemaal niet, maar reageer op een oproep en help.
Je krijgt er overigens punten voor waardoor je zelf ook een hulpvraag kan plaatsen, dus het is ook niet zo dat mensen alleen maar helpen en er mensen zijn die alleen ontvangen...
Het is visa versa.
En ook een gehandicapten kan helpen, zo doet mijn schoonmoeder die rolstoelgebonden is, een strijkwas voor een vrouw, helpt met de boekhouding, doet de belastingen voor mensen, en daarvoor terug is pas haar hele slaapkamer opnieuw geschilderd.
Dat is creatief met de crisis omgaan.
En nee er zit geen vakantie in voor velen.
Ik kan dit jaar gelukkig eindelijk mijn droomreis gaan maken, heb er 14 jaar voor gespaard.
We zijn zo makkelijk geworden met geld, en ja dan krijg je het nu erg moeilijk.
We moeten terug naar de basis en eerst "leren" om te gaan met geld.