Wat zou jij doen ??

Lastig.. ik zou niet weten hoe ik zou reageren

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Als hun zoon/dochter word vermoord door bv jou kind dan zouden ze toch ook graag willen dat je hem aangaf?
Denk ook wel dat ik mn kind aan zou geven!

Het is een moeilijke situatie.. tis natuurlijk je kind

Ik heb eigenlijk mijn bedenkingen bij het hele rechtssysteem, dus denk niet dat ik mijn kind zou aangeven. Alhoewel ik dan weer wel vind dat, al ben ik het niet met alles eens, men zich er wel aan moet houden. Lastig... Toch denk ik niet dat ik het over mijn hart zou krijgen om mijn kind aan te geven.

Neemt niet weg dat ik ontzettend boos op mijn kind zou zijn en teleurgesteld. En waarschijnlijk ook een enorm schuldgevoel zou hebben, omdat ik bang zou zijn dat het zou komen door de manier waarop ik opgevoed had.

Nou kan ik niet zeggen hoe ik op dat moment reageer want volgensmij kan ik het in het begin gewoon niet geloven, al zou je me beelden laten zien, ik denk dat ik het gewoon zou ontkennen omdat ik er niet bij zou kunnen...

MAAR ben ik helder genoeg dan zou ik mijn kind zeker aangeven. Ik heb mijn kind altijd geleerd dat er na verkeerde dingen gevolgen komen. Als mijn kind nu iets mee zou nemen uit de winkel laat ik het teruggaan om het terug te brengen, maken ze iets kapot dan laat ik het ze zeggen en ze zullen dan ook niet verbaast zijn als ik ze aangeef.

Al is het alleen al uit liefde voor mijn kind, want als je in staat bent te moorden dan heb je hulp nodig.

Maar goed, volgensmij zou ik compleet in shock zijn.

Aangeven daar hoef ik geen 10 seconden oven na te denken.
Mijn pa heeft mij ook een keer naar het politieburo gebracht ik had toen snoepjes gejat in een winkel was 13 jaar oud.
Hij kwam er achter en hup in de auto naar het buro en uitleggen maar.
Heb daarna nooit meer iets gestolen of het in mijn hoofd gehaald.
Dit is ook de boodschap die aan mijn kinderen mee geef.
Als jij iets jat of iets anders ergs doet dan breng ik je persoonlijk naar de politie, hoe groot je ook mag zijn.

---

De wereld zit vol met saaie mensen, zij hebben beslist geen ADHD!

ik weet het gewoon niet..kan nu wel vanalles gaan zeggen, maar ik heb godzijdank nog nooit in die situatie gezeten en geen idee hoe ik zal reageren als het wel zou gebeuren.....

Ik zeg nu tegen mijn kinderen dat als ik ze ooit van het politieburo moet gaan halen, dat ook meteen de koffers klaar staan, mogen ze meteen het huis uit...maar dat zeg ik nu...met mijn grote mond......

Ook al is het me kind. Ik zou hem zeker aangeven. Als jou partner, kind worden vermoord, wil je toch ook dat de dader gepakt wordt?

Aangeven, daar hoef ik niet eens over na te denken.

Zonder twijfel aangeven. Het is mij kind maar als die iemand vermoord mag hij daar een fikse straf voor krijgen.

Als dat echt zo is..aangeven..daar kan ik toch niet mee leven met de wetenschap dat mijn kind een mensenleven heeft ontnomen...en dan vrolijk verder gaan?

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Mezelf kennende zou ik eerst in schok zijn, het niet geloven en het altijd voor mijn kind opnemen.
Wanneer er echt bewijs zou komen zou ik heel erg boos worden!
En ze daarna absoluut aangeven.

Mijn deur zou overigens wel open blijven staan voor mijn kind. Het is en blijft mijn kind en ik zal er ook van blijven houden. Mijn liefde is onvoorwaardelijk. Dat weten mijn kinderen ook, dat wat ze ook doen ze altijd weer thuis mogen komen, maar eerlijkheid staat hier hoog in het vaandel. Je kunt beter de gevolgen van je daden dragen dan moeten leven in oneerlijkheid omdat dat op de lange duur zwaarder is dan de straf te krijgen.

Maar je kind aangeven omdat het een misdaad heeft begaan, en de deur voor zijn neus dicht doen zijn twee verschillende dingen.

Heb van zeer dichtbij meegemaakt hoe een kind (volwassen) keer op keer zijn ouders pijn deed, echt tot in de ziel raken, en ik heb steeds weer boos aangezien hoe ze in mijn ogen zo stom waren om hem toch weer binnen te laten.
Nu ik zelf kinderen heb begrijp ik dat wel.

Ik vind het heel lastig. Het zou er maar net vanaf hangen hoe de situatie is. Ik zou hem niet verbergen maar echt afleveren op het politiebureau vind ik een tweede.

Ik zou ook zomaar in shock kunnen zijn waardoor ik niet meteen handel... ik heb werkelijk geen idee wat ik zou doen.

ben het in grote lijnen met boterbloem eens

ik zou eerst echt in shock zijn
maar ik zou mijn kind wel aangeven
zeker als er video bewijs als hier is enz
dan ga ik hem niet het hand boveen zijn hoofd houden en als medeplichtige worden gezien
hier word ook geleerd alles wat je doet heeft een gevolg en die zul je moeten dragen ongeacht hoe en wat

is nog niet voorgekomen maar als hij iets uit een winkel mee zou nemen zou ik ook met hem terug gaan en het terug laten geven en uileggen
net als dat als hij iemand pijn doet hij daar ook sorry voor moet zeggen en er straf voor rkijgt enz

de deur blijft tot op zeker hoogte open staan kijk als hij iemand vermoord heeft krijgt hij straf zit die uit enz enz zal mijn kind blijven en zal tot op zeker hoogte zeker blijven steuenen maar wel met als voorwaarde dat ie hulp krijgt en goede hulp en zou daar ook graag op toezien
maar gaat er herhaling plaats vinden of gebeurd er ander ongepast gedrag kan die deur toch echt wel in slot vallen
of ieder geval dicht dan zoner slot
zelfde als nu tussen mijn moeder en zus en mijn zus en mij de deur is dicht mocht ze willen wil ik die best open doen maar dan zal er een flink woordje gepraat moeten worden en zal er ook veeeel vertrouwen terug gewonnen moeten worden wil die deur weer open gaan

Wat moet je anders? Je kunt moeilijk je kind verstoppen.
Deur blijft altijd open voor mijn kinderen. Maar zijn daden hebben ook gevolgen.
Maar zoals een moord op een juwelier. Vreselijk.

Ik zou mijn kind wel aangeven

Ik denk dat ik mijn kind wel aan zou geven, t zou verschrikkelijk zijn, maar dan krijgen de nabestaanden wel rust, en hij straf met dat het een les zou zijn.

Aangeven of de deur dicht doen is iets anders vind ik.
De deur zou hier ook wel open blijven voor mijn kind.

Verdacht of schuldig, ik geef mijn kind aan.. zonder pardon. Het klinkt heel hard, maar iemand vermoorden of verdacht worden van moord vind ik nog veel harder! En ik vind dat iedereen zich aan de wet moet houden, dus ook mijn kinderen En iemand vermoorden mag niet.
De deur blijft open staan afhankelijk van de situatie. Wat er met de juwelier is gebeurd vind ik zo verschrikkelijk erg en mijn wereld zou kapot gaan als mijn kind schuldig is aan zo een vreselijke daad. Maar goed, dit zeg ik nu.. geen idee hoe ik reageer als ik daadwerkelijk in zo een situatie zit (afkloppen!).

Zonder twijfel zou ik hem aangeven! Toevallig heb ik het hier gisterenavond met mijn man over gehad. Ik zou hem persoonlijk afleveren op het politiebureau, want hij zou daar net als ieder ander de gevolgen van moeten dragen. Maar daarbij zou ik hem wel vertellen dat ik altijd van hem zal blijven houden en dat hij altijd een thuis zal hebben. Ik vind dat als je zeker weet dat jouw kind het heeft gedaan, zoals bv bij die juwelier, dat het je plicht is om je kind aan te geven als je weet waar hij zich bevind. Zou toch te gek voor woorden zijn dat omdat het dan om je eigen kind gaat dat je dan maar je mond dicht houd.

---

Groetjes Bloemblaadje

Maar je weet ook dat als je kind in de gevangenis terecht komt, hij er 10 tegen 1 slechter uitkomt dan hij erin gaat...

Ik vind niet dat moord mag of kan (en dan bedoel ik dat ik het echt heel, heel, heel zelden acceptabel vind om te moorden, zelfs niet in geval van oorlog o.i.d.), maar mensen in de gevangenis zetten vind ik ook absoluut geen goede oplossing.

De gedachte vind ik verschrikkelijk. Maar ik zou mijn kind aangeven.

Als je foute dingen doet, moet je daar de consequenties van onder ogen zien. Of je er dan met een taakstraaf, een waarschuwing of daadwerkelijk celstraf vanaf komt maakt niet uit.

---

Oxalis Deppei                       Hoop, vertrouwen, liefde en geluk

Quote SismvNick:

Zoals ik al zei, ik zou mijn kind niet aangeven. Ik zou hem denk ik zelfs binnen houden.. Het licht er natuurlijk aan hoe oud ie is en of ie nog thuis woont. Ik denk dat ik zelfs zou liegen voor me kind. Ik zou hem denk zolang mogenlijk bij me houden.. Maar goed ik weet natuurlijk niet, ik zit niet in die situatie. En ja, een ander is zijn kind misschien kwijt.. Maar daar kan ik op dat moment toch niks meer aan veranderen.

Vindt je dat niet een beetje een vreemde gedachtengang? Dan kunnen we alles wel laten zoals het is en hoeft er niemand meer gestraft te worden voor zijn daden, want het leed is al geleden en daar veranderen we toch niets meer aan. Oftewel, lekker laten rondlopen, kunnen ze er nog een paar vermoorden.

---

Groetjes Bloemblaadje

Ik zou wel aangeven natuurlijk zou ik er geen van 3 kwijt willen, maar wat wou je ze vertstoppen onder het bed??
ze komen zo ff binnenvallen en bellen echt niet van te voren op we komen eraan. plus daarbij ben je medeplichtig...


en jou laaste stukkie Sis vind ik een vreemde gedachtegang idd
.

Hier ga ik niet over twijfelen. Aangeven natuurlijk....hoeveel ik ook van mijn kind hou. Ga hem echt niet verstoppen want dan ben jij net zo goed schuldig. Als dit mij zou gebeuren zou ik ook willen dat de dader werd gepakt en dan ga ik hem echt niet verstoppen in huis oid.
Dat zal lekker wezen zeg

Gelukkig zit ik niet in die situatie het zal je maar gebeuren.