Waarom doet het me nog steeds pijn?

Hi ladies,
Ff mijn hart uitstorten want ik kan me ei op dit moment nergens kwijt. Een paar jaar geleden had ik een vriendin die erg onzeker was. Er bloeide tussen ons een leuke vriedschap waarin we veel pret hadden we zagen elkaar soms weleens 2 keer per dag 5 dagen in de week. We sporten veel samen. Na een paar jaar ging het mij niet zo goed ouders gingen scheiden mijn moeder had zelfmoordneigingen. Pillen slikken maag uit pompen enz. Ik trok me een beetje terug. Zij had een vriendje waar ik haar aangekoppeld had. Althans ze waren verliefd op elkaar maar ze hadden een zetje nodig en die heb ik ze gegeven. Ik was blij voor haar. Dat ze mijn steeds minder ging opzoeken vond ik toen logisch. Je bent verliefd buitenwereld enz bestaat opeens niet meer. Achja ik nam aan dat we goede vriendinnen waren en dat onze vriendschap wel zou herstellen als de verliefdheid weer wat weg was. Ik kwam dus door alle toestanden minder sporten.
Toen ik wel kwam deed ze net alsof niet bestond ik begreep er niks van. Ze deed erg uit de hoogte toen ik vroeg of er iets was. Waarom ze bijna niks tegen me zei en me links liet liggen. Ze zei dat onze sport niet als alle andere sporten was je traint met iemand samen en als ik na een tijd niet kwam moest ik niet verwachten dat zij opeens met mij zou trainen en de ander links zou liggen. Ik was zo verdrietig ik bleef teslotte niet voor de lol weg. Mijn man toen vriend begreep het ook niet gelukkig ving hij mij toen goed op. Effin ze liet me links liggen. Toen mijn vader plots kwam te overlijden heeft ze ook niks laten weten. Het voelde alsof ze me het gunde! O wat heb ik daar verdriet om gehad. Ik ben een jaar weg geweest van me sport. Ik zat echt in een diep gat. Haar vriend (was ook een vriend van mij) durfe er ook niet iets te zeggen. Toen het uitraakte kwam hij wel langs. Hij vond het erg dat onze vriendschap daardoor ook op een laag pitje stond. Ik was niet boos op hem hij was verliefd op haar. Daar wilde ik niet tussen komen. Hij was heel lief en nam me een paar uit gewoon als vrienden. Ik was namelijk al heel lang verliefd op Mijn man! Toen ik hoorde dat mijn man iemand leuk zou vinden op de sport ging ik snel langs. Want toen besefte ik dat ik wel erg gek op hem was. Nouja lang verhaal kort we kregen wat.
Toen leek mijn vriendin weer bijte draaien. Ze bood haar excusse aan en tja ik heb het haar wel vergeven. Toen ging het een tijdje weer goed tussen ons. Het was niet meer zoals vroeger maarja. Toen moest ze stoppen met sport omdat ze iets aan de spieren had tussen mij en me moeder was er steeds meer ruzie. En ik trok bij mijn vriend in. Ik probeerde contact met haar te houden maar vaak hoorde ik niks. Tot ik was bevallen en haar een geboorte kaartje had gestuurd ik kreeg gelijk reactie. Ik blij. Effin een tijd ging het goed. Man en ik verhuisde terug naar mijn geboorte plaats. Opeens hoorde weer niks van haar. Haar mobiel was veranderd. Ik belde haar moeder. Vroeg of ze mijn wilde bellen ik wilde haar iets leuks vertellen! Ik was zwanger van ons 2e kindje. maar weken ging voorbij niks ik vroeg het haar moeder maar die zei dat ze het druk had en laat thuis was met werk enz.
Na de bevalling weer een kaartje gestuurd maar dit keer niks van haar ja wel van haar ouders met ook haar naam onder!
Toen 8 weken toen ik was bevallen zag ik haar op straat ik riep haar naam HEEE MMMM maar ze liep me straal voorbij ik heb 6 keer geroepen maar ze liep door zonder 1 woord. Oo wat deed dat pijn en vernederend was dat. Zo lang dat ik hier verdriet om had.
Een half jaar gelden kwam ik haar moeder tegen. En we raakt aan de praat over mijn laatste zwangerschap. Dat was niet echt een leuke tijd kanker gehad. Non-hodking de tijd erna Met onze jongste die geen B-cellen had en de oudste die ASS-ADHD heeft enz. Ze vertelde dat M ging trouwen. Ik feliciteerde haar en een aantal weken kwam ik haar tegen M was getrouwd en zwanger. Wederom Feliciteerde ik haar en uit beleefheid zei ik nog feliciteer M maar namens mij. Drie keer raden wie ik vandaag in de Jumbo tegen kwam Juist M en als je denkt dat ze sorry zei nou nee ze keek me aan alsof ik lucht was. 4 keer in de winkel tegen gekomen zels dat ze naast me stond aan de andere kant van de kassa. Ze was eerder klaar en hup weg! Pff ben nog steeds erg verdrietig en boos vooral omdat het me nog steeds raakt. Best dat ze geen vriendinnen wil zijn maar dan kan ze gewoon toch gewoon doen? ik zei tegen me man het had niet veel gescheeld of ik had tegen haar gezegd jammer he dat ik kanker heb overwonnen dan was ik nu wel lucht geweest en hoef je geen moeite te nemen om mij te negeren.
Waarom doet ze zo Moest even me ei kwijt.

daar gaat me leuke plan.

vond het zelf ook wel een grappig idee.

Dames jullie hebben me gisteren echt even uit de put gehaald bedankt voor jullie lieve woorden

Aahh lief van je minou

haha idd lena zo'n forum is toch wel heel fijn manlief is mijn verhaal na 1 keer al beu zucht mis dan toch wel de vriendinnen die helaas allemaal buiten zevenbergen wonen.
Maarhier op mama-life komen jullie toch elke dag even langs

Ja idd een andere vriendschappen maar wel fijn.
euhh minou wat is hier de pb functie?? Lees daar vaker over maar dan weet ik niet waar jullie het over hebben

dacht al publisher berichten of iets van facebook haha zo blijf je nog wat leren. ja ik kom graag ergens tegast.