Faal ik nou echt als ouder?

Sinds november afgelopen jaar komen we met onze oudste dochter Tatum bij de poeppoli. Toen we begonnen daar was ze niet plas en poepzindelijk. Plaszindelijk was ze wel een aantal maanden geweest maar heeft toen een flinke terugval gehad waardoor ze weer volledig in de luiers zat. Ook heeft ze verstoppingen gehad en hiervoor is ze behandeld bij de kinderarts en dit is gelukkig over, al moeten we het goed in de gaten houden. Tatum is overigens in februari 4 jaar geworden.

Plaszindelijk was ze gelukkig alweer vrij snel toen we daar kwamen. Poepzindelijk helaas niet. Ze poept nog steeds in de luier. Ze wil niet op de wc, wat we ook doen. Op dit moment is het weer zo erg dat ze heel vaak poep in de onderbroekjes heeft, ze vraagt te laat om een luier of ze vraagt er helemaal niet om maar dan zie ik het aan haar als ze moet poepen.
Ze begint dus alweer terug te vallen. Haar ontlasting begon ook weer minder te worden, het leek alsof ze weer ging verstoppen. Nu krijgt ze 2x in de week kiwi's en dat werkt bij haar heel goed laxerend, waardoor alles weer goed op gang komt, gelukkig!

Maar nu waren we gistern dus weer op de poeppoli. Tatum mocht lekker gaan verven. Maar Tatum is iemand die niet lang hetzelfde kan doen. Zo is ze altijd geweest en ook op school is hun dat al op gevallen. Dus na ruim 5 minuten zei ze tegen de pedagoge dat ze klaar was met verven. Ze moest echter van haar nog meer verven. Maar Tatum bleef maar zeggen dat ze niet meer wilde verven. Na zeker 6x zeggen mocht ze eindelijk stoppen van haar. Daar begon ik me al op te ergeren, als ze niet meer wil dan wil ze niet meer, waarom dwingen?
En ik vond dit ook niks met poep te maken hebben. Ze heeft het met haar er niet eens over gehad, dus wat heeft dit voor meerwaarde gehad? Niks.
Na ruim een half uur ging ze eindelijk met ons in gesprek en maakte haar duidelijk dat ze weer een flinke terugval aan het krijgen was. Ze had weer steeds vaker de luier om omdat ze vaker op een dag moest poepen, dus had ik aan Tatum gevraagd of ze niet de hele dag de luier om wilde? Ja dat wilde ze wel. Toen ik dat tegen de pedagoge zei reageerde ze erg geirriteerd. Ik was helemaal verkeerd bezig en zoiets mag je helemaal niet aan een kind vragen want elk kind zegt daar wel ja op (Dat vind ik onzin, kinderen van die leeftijd willen meestal geen luier meer om). Toen ik vertelde dat we dmv kiwi's de ontlasting goed op gang konden houden zei ze dat we weer terug aan de medicijnen moesten. Dit wilde ik niet. Als ik iets met fruit kan oplossen waarom dan medicijnen? En zij is tenslotte geen dokter en mag dit niet eens zomaar zeggen! Dan moest ik maar elke dag kiwi's gaan geven. Dit wil ik ook niet, want als ik dat doe dan lust ze geen kiwi's meer en als ze die gehad heeft dan komen er grote hoeveelheden uit en aangezien ze op school niet om een luier wil vragen, wil ik dit voorkomen. Dit kon de pedagoge dus niet begrijpen. Zo werk ik de verstopping zelf in de hand zei ze, want 2x per week is niet voldoende volgens haar. Terwijl bij haar het proces dan weer op gang wordt gebracht en het echt wel een week weer goed gaat, dus vandaar maar 2 a 3x per week. Maar dit begreep ze dus weer eens niet en ze raakte nog geirriteerder. Je zag het gewoon aan haar. En zelf voelde ik me slechter, kreeg echt het gevoel dankzij haar dat ik faalde! Dat ik alles fout deed. Onze jongste dochter gaat binnenkort naar een psychologe toe in datzelfde ziekenhuis. Toen vroeg ik of het niet raadzaam was om haar eens over Tatum te vertellen. Dat mocht absoluut niet! Dit moest apart behandeld worden en niet samen met Renske. Nee dat wilde we ook niet, maar we wilden het alleen even ter sprake brengen zodat we daar een aparte afspraak voor konden maken. Maar dit mocht absoluut niet, zij wilde eerst met de kinderarts overleggen en dan kijken wat ze gingen doen. Mijn man was in de tussentijd met Tatum bezig geweest dus had het niet mee gekregen dat ik dat al gevraagd had over die psychologe, dus hij vroeg dat nog een keer. Toen was echt het hek van de dam, wij luisterden niet en wij deden toch maar waar we zin in hadden. Zij was er helemaal klaar mee, ze kon niks meer voor Tatum betekenen. Daar sta je dan, met je mond vol tanden. Tranen liepen over mijn wangen, ik wist het niet meer. Waarom deed zij zo tegen ons? We hadden al zo vaak aangegeven dat we echt radeloos waren over het zindelijk worden van Tatum. Zij ging dan een gesprek aanvragen met de kinderarts, deze was nu op vakantie maar daarna deed ze dat en dan zou ze ons bellen. Dus vroeg ik in welke termijn we moesten denken, hoe lang het ongeveer zou duren voordat we gebeld zouden worden? ik vond dat een hele normale vraag, je wilt tenslotte verder geholpen worden en niet blijven stilstaan of nog verder terugzakken. Nou ja toen zei ze dat we veel te snel alles wilden. En we moesten niet denken dat dit probleem straks in 1x verholpen is, daar ging veel tijd in zitten en wij moesten meewerken. Ik vond het echt niet normaal hoe zij reageerde! Ik stel een normale vraag en wordt dan zo behandeld. Ik was echt kwaad maar ik hield me in omdat Tatum erbij was. De pedagoge was ook kwaad want die was helemaal rood, maar waarom ze kwaad was? Geen idee! Wij stelden normale vragen en daar wilde wij normaal antwoord op en niet afgezeken worden. Het is nu een dag geleden maar het zit me nog steeds heel hoog. Mijn man wilde al een klacht tegen haar indienen maar daar heb ik geen zin in want meestal moet je dan weer een gesprek met haar aan om het probleem op tafel te leggen en daar heb ik geen zin in, ik wil dat mens nooit meer zien!

Ik had mij zowiezo veel meer voorgesteld van de poeppoli, ik vind het echt tegenvallen. Nu zal dat wel in elk ziekenhuis anders zijn omdat het er ook aan ligt hoe de pedagoge te werk gaat, maar deze was dus echt waardeloos! Ze kon misschien redelijk met kinderen overweg maar niet met mensen! Als je haar een vraag stelde en ze wist het antwoord er niet op dan zei ze steeds, ja ik kan ook niet alles weten, heb ook niet overal een antwoord op.
Ik hoop nu zo dat de kinderarts ons wel verder kan helpen, want ik weet echt niet wat in haar hoofdje omgaat. Ze is ontzettend druk, wil 10 dingen tegelijk, dingen die haar niet interesseren doet ze geen moeite voor. Poepen en plassen interesseert haar niet dus doet ze er geen moeite voor. De pedagoge vond het belachelijk dat ik dat zo bekeek. Ze zei dat Tatum wel degelijk interesse in poepen en plassen heeft. Maar ik vind echt van niet, want dan deed ze zich er meer moeite om. Had echt nooit gedacht dat zindelijk maken (worden) zo'n probleem kan zijn. De jongste is op dit moment wel zindelijk, op een klein foutje na, en ik hoop ook dat dit zo blijft, moet er niet aan denken dat dit bij haar ook zo zou gaan. Maar 1 ding weet ik dan wel, ik ga nooit meer naar de poeppoli!

Spatje bij jullie dochter heeft het dus wel heel lang geduurd. Maar je hebt het dus volledig losgelaten en haar gewoon haar gang laten gaan. Ja dat doen wij dus eigenlijk ook gewoon hier. Je kunt er verder ook niks mee.

De vorige keer toen we bij de poeppoli kwamen had Tatum een beetje in de luier gepoept, dus ik ga die daar verschonen. Zet zij Tatum op de wc in de hoop dat ze daar verder gaat poepen. Dat deed ze uiteraard niet. Zegt ze daarna tegen ons, dit moeten jullie thuis dus absoluut niet doen! Nou ja zeg, waarom doe jij het dan wel??? Ook zoiets vreemds dus! Nee heb geen vertrouwen in die hele poeppoli en laat het nu even voor wat het is en hopelijk kan de kinderarts of psychologe ons meer van dienst zijn. Want het zit in het karakter van Tatum, niet meer niet minder.

Dat aftrekken snapte ik trouwens wel hoor! Ik kom ook uit Limburg en hier gebruiken ze dat woord voor doorspoelen

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

ow Spatje, ik ben ook in Sittard geweest, toevallig!! Was het bij jou ook E.H? Of was het toen iemand anders?

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Wow ik schrik hier wel van hoor! Dat zij dit ook bij jou geflikt heeft! En zeker omdat dit al 4 jaar geleden is geweest en ze nu dus nog op dezelfde voet verder gaat. Kan haast niet anders dan dat er nog meer klachten over haar zullen zijn.
Denk dan toch dat ik een klacht tegen haar indien, jij hebt me overtuigd!
Zou jouw verhaal heel graag willen lezen, als je daar zin en tijd voor hebt.

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Wat een herkenbaarheid Spatje. Ik vond haar al vanaf dag 1 heel chaotisch. Bereide totaal niks voor! Als je binnen kwam dan ging ze eerst eens het dossier zoeken en alles doornemen dat je de vorige keer besproken hebt, dan ben je alweer snel 15 minuten verder. Dan gaat ze zich met Tatum bezig houden, is ook al snel 30 minuten en dan blijft er nog net 15 minuten over om iets te bespreken. En daar kreeg je bijna geen speld tussen want haar wil is wet! En als je haar iets vroeg waar ze het antwoord niet op wist. Ja ik kan niet alles weten, heb niet overal antwoorden op want dan was het wel heel makkelijk! Of ze zei..ja ik kan niet toveren! Met zulke antwoorden kan ik niks, kreeg geen handvaten aangereikt hoe ik het dan eens kon proberen. Afgelopen keer vroeg ik of de terugval van Tatum misschien iets te maken kon hebben met het compleet zindelijk worden van haar 15 maanden jongere zusje. Dat weet ik niet zegt ze dan, zou kunnen maar dat hoeft niet. Daar moet je het dan mee doen. Als ze nu gewoon zei van ja dat zou kunnen en daar kun je het beste zo en zo mee omgaan dan had ik daar iets mee gekund, maar nu weet ik dus nog niks. Moet ik Tatum betrekken in het zindelijk worden van haar zusje. Moet ik Renske juist niet prijzen als Tatum erbij is? Ik weet het niet en handel dus naar gevoel. En daar had zij me in principe antwoord op moeten geven, daar heeft ze toch voor geleerd? Een HBO-opleiding? Ja Amehoela! Ik kan dat werk ook doen hoor. Heb niks nieuws geleerd in die maanden dat ik daar gekomen ben. Het stickersysteem mocht je niet gebruiken, heb dit wel altijd gedaan. Hoe leer je een kind dat ze geen stickers meer mag plakken? Ja daar wist ze ook geen antwoord op. Ze kon je alleen zeggen wat je moest doen en verder moest je eigenlijk je mond houden.
ALs je over medicijnen sprak zei ze meteen ja dat moet je met de kinderarts bespreken, ik ga niet over de medicijnen. Klopt helemaal, maar afgelopen week zei ze ineens dat we toch snel weer met de medicijnen moesten beginnen en toen ik zei dat ik dit toch liever eerst met de kinderarts wilde bespreken was ze weer geirriteerd en zei ze dat ze dan wel weer zo verstopt zou zitten.
Gelukkig heeft Tatum niet veel ervan mee gekregen (denk ik dan) want ze vond het erg leuk bij haar zei ze. Ben ik ook blij om want ik vind het heel erg om te lezen dat jouw dochter Spatje wel nare ervaringen heeft met haar, dit zou niet mogen!

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Kan het trouwens zijn dat Tatum toch het gesprek heeft meegekregen?
Ze heeft tot en met woensdag redelijk normaal (voor haar doen dan) gepoept maar sinds donderdag is het weer een grote ramp. Ze zit weer verstopt! Poept niet meer. Heb haar dus gisteren medicijnen weer gegeven en vandaag ook. Tot nu pas een heel klein beetje.
Ze plast zelfs weer in de luier als ze die om heeft. Heb echt het idee dat we straks weer helemaal terug zijn!
Kan ze dan toch die frustratie gevoeld hebben van dat gesprek? Dan word die trut dus echt bedankt! Kan daar zo boos om worden. Want vind het wel toevallig dat het weer vanaf donderdag is, daarvoor was het goed.

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Ik ben ook echt ontzettend boos hierom en ik betrap mezelf erop dat ik mijn frustratie een beetje afreageer op mijn dochter als ze weer eens in de luier plast of niet haar best wil doen. Daar moet ik echt mee uitkijken en niet meer doen.

Maar daarom haat ik die trut des te meer!!

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

We hebben nu maar zelf een afspraak met haar behandelende kinderarts gemaakt. We gaan geen telefoontje meer afwachten, wil dat mens niet eens meer spreken aan de telefoon. 17 april kunnen we daar terecht, ben benieuwd wat de volgende stappen zullen zijn, maar ben blij dat we deze stap alweer gezet hebben.

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Volgende week dinsdag hebben we een afspraak staan bij de kinderarts. We zijn nu via de huisarts met nieuwe medicijnen begonnen want ze poepte echt bijna niks meer. Maar we hebben er nu weer een nieuw probleem bij, ze wil niet meer eten en dan met name het ontbijt. Ze weigert het compleet. En we laten haar steeds kiezen wat ze wil eten en dan nog weigert ze het te eten. Eerder had ze graag fruit, maakte niet uit welk fruit, ze vond het heerlijk. Nu eet ze ineens vrijwel geen fruit meer, ook dat lust ze ineens niet meer. Heel veel dingen die ze eerst heel graag at weigert ze te eten. Ze moet van ons elke morgen 1 beker melk drinken, dit is ook goed voor de ontlasting. Met heel veel pijn en moeite gaat die erin. Hoe krijg ik haar in godsnaam weer normaal aan het eten? Ze is in die tussentijd 1 kg afgevallen. We hebben van alles al geprobeerd. Het los te laten, met als resultaat dus dat ze echt niks meer eet en minimaal drinkt. Door er dwang achter te zetten, dit geeft frustratie van alle kanten, met als resultaat dat ze van de stress moet overgeven, dus dat werkt al helemaal niet. Wij weten het dus echt niet meer. En door niet eten wordt de ontlasting nog moeilijker en de verstopping dus erger. Help!

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)