Mama-life
| Mama-van-aimy schreef op: 08-03-2012 20:38:40 |
Altijd riep ik heel hard: Nee hoor, ik zou mijn kind nooit ergens vergeten. Echt nooit. Als je je
kind vergeet moet je volgens mij wel heel erg van de leg zijn dacht ik. Ik ben mama van 4 prachtige koters. 2 op school en 2 nog lekker thuis. Vanmiddag ging ik de oudste 2 van school halen. De jongste 2 natuurlijk mee. 1 in de wandelwagen en 1 op de voetenplank. Aangekomen bij school gaat degene op de voetenplank in het speelhuis spelen en ik sta te kletsen met iemand anders. Mijn dochter komt uit school en komt naar mij toegerend. Dus snel haar spullen overgepakt en naar snel naar de andere kant van de school rennen met de wagen want daar zit mijn oudste al op mij te wachten. Daar aangekomen sta ik nog even te kletsen met de juf. Geef mijn zoon ondertussen zijn jas en hij staat zijn tas in de pakken. Ik sta ondertussen een beetje weg te dromen. En dan begint mijn nachtmerrie.... In gedachten sta ik de kinderen te tellen.... 1, 2, 3 en....... ehhhh 4?? Nog een keer het lokaal doorscannen.... 1, 2, 3 en eeeeehh shit 4? Waar is nummer 4? Waar ik mijn kind. Oh nee, mijn kind is weg. Paniek slaat toe. Ik roep tegen mijn oudste 2 dat ze bij de wandelwagen met de jongste erin moeten blijven staan (die stond nog in het klaslokaal bij de juf) en ik ren weer terug naar de andere kant van de school. Nog steeds geen dochtertje te zien. Paniek slaat nog meer toe. Eerst op het BSO gedeelte checken. Geen dochter. Door naar het schoolplein, waar ook geen dochter te bekennen is. Schrik slaat me nog meer om mijn hart want er liggen allemaal sloten om de school. Dan roept een juf mij dat ze bij de juf van mijn schoolgaande dochter in het lokaal staat samen met die juf. Zij stond mij op het punt te bellen of ik niet iets vergeten was  Ik ren op mijn meisje af en heb echt even een potje zitten janken. Gelukkig weer veilig in mijn armen. Een moeder had haar huilend en alleen aangetroffen op het schoolplein en haar maar naar de juf gebracht. Ik ben in die 10 minuten tijd dat ik haar kwijt was bijna 50 jaar ouder geworden. Onvoorstelbaar dat het mij is overkomen. Iemand die altijd het hardste schreeuwt: Nee hoor .... ik raak mijn kind nooit kwijt. Ik heb nu echt een megagroot schuldgevoel naar mijn dochtertje toe. Ik geloof dat ik maar touwtjes aan ze ga vastbinden  Nog meer mama's die wel eens hun kind zijn kwijtgeweest? |
| Quote |
| Angelique schreef op: 08-03-2012 20:46:51 |
ooo vreselijk zeg ik zeg nooit nooit wat hier bij ons speelt als ik samen met mijn partner ben dan ga ik er soms wle iets te veel vanauit dat hij de oudste in de gaten houd maar hij dnekt dat dus ook  dus tja soms in de gamme of praxis jaaaaayddddennnn is ie gewoon een pad verder maar toch |
| Quote |
| Linn03 schreef op: 08-03-2012 20:48:55 |
Ja helaas wel. Hij is ook nog een best gevaarlijke straat overgestoken.Hij wou volgens mij gaag naar
huis. We spelen in de zomer altijd een straat verder op een pleintje.Hij was net 2,en liep rondjes.Ik had hem steeds in het oog,maar moest even mijn oudste zoon corigeren,want die kreeg straf,en weg was die. De paniek sloeg me meteen om het lijf.Gelijk iedereen zoeken,en iets dreef me naar huis.Eerst die drukke straat over,waar andere mensen hem al hadden zien staan,en notebene niet hebben ingegrepen.Eenmaal thuis aangekomen,stond hij bij het poortje te wachten.Nou echt,ik dacht dat ik omkiepde.Stond te trillen op mijn benen,koppijn en harstikke misselijk.Het leek alsof hij een half uur kwijt was,terwijl het alles bij elkaar mss 3 minuten is geweest.Heb serieus een hele nacht niet geslapen.Ik voelde me zo slecht,maar toen ging het natuurlijk de ronde,en hoor je toch wel veel dat er wel eens een kindje kwijt is. |
| Quote |
| Nimmie schreef op: 08-03-2012 20:49:20 |
idd zeg nooit nooit.. tot nu toe nog niet mee gemaakt.. zal me eigenlijk niks verbazen als dat wel een keer gebeurd.. mijn meid rent namelijk alle kanten op in de albert heijn.. en dan zit ze zo in het tv hoekje hoor.. |
| Quote |
| Mamavonn schreef op: 08-03-2012 20:51:05 |
Nee is mij nog nooit gebeurd. Heb wel op school eens een kleine hummel gevonden. Die liep nadat de
school uit was (400 kinderen) buiten de poort en liep zo de straat op waar het heel druk was met
auto's. Stond met hem op de arm te kijken waar zijn moeder was. Op een gegeven moment komt ze aangerend grist hem uit mijn armen en loopt zo weg! Niet even dank je wel of wat is er gebeurd? Maar goed dat is een ander verhaal. |
| Quote |
| Roos schreef op: 08-03-2012 21:08:51 |
Ohja hoor ik heb een keer in de winkel gestaan en bedacht mij toen ik heb mijn kindje (3 weken) nog
thuis in de gang staan.vervelend ja maar denk dat het iedereen wel eens het kan overkomen. |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 08-03-2012 21:19:40 |
Vervelend dat dit gebeurt is maar je kan er voor je dochter gelijk een lesje van maken....als dit
weer een keer zo onverhoopt gebeurt dat ze mama kwijt is op het schoolplein bv dat ze dan de school
binnen gaat naar een juf toe bv......in ieder geval niet weg van school naar jou gaan lopen zoeken
snap je? Ik heb het met mijn kinderen altijd goed kortgesloten.....als mama er (nog) niet is als de school uit gaat ( om wat voor reden dan ook) dan gaan ze NIETweg van school, niet alleen naar huis gaan maat ALTIJD naar binnen gaan, school in en een juf opzoeken, dan komt het allemaal goed. Ze zijn nooit in paniek als ik eens een keer wat later was, ze weten dat ik in ieder geval altijd kom. Dus voel je niet schuldig...dat gevoel overheerst natuurlijk wel bij je maar maak er gelijk een aandachtspuntje van en bespreek met je dochter wat te doen als er zoiets gebeurt. Ook in een winkel bv.....ik heb alitijd tegen mijn kinderen gezegd....NIET de winkel UIT gaan, dan komt het wel goed. |
| Quote |
| Mar80 schreef op: 08-03-2012 21:37:22 |
Wij kwamen net aan bij Ballorig met onze zoon. Onze dochter, van toen een paar weken oud, stond
thuis klaar in de maxi cosi in onze woonkamer.  |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 08-03-2012 21:48:27 |
kind kwijt of kind vergeten vind ik wel 2 hele verschillende dingen! kind kwijt kan iedereen gebeuren, je kijkt even naar iets anders en een kind is watervlug en dan gebeurd het al. maar een kind vergeten? thuis bijv....nee...zeg nooit nooit, maar dat zal me echt nooit gebeuren! kan me voorstellen dat je geschrokken bent, ik ben ook al in paniek als mijn kind een pad verder is in de winkel... |
| Quote |
| Angelique schreef op: 08-03-2012 21:50:33 |
ben wel met je eens mafkees ewoon je kind vergeten thuis terwijl je ondertussen dus in de auto al
ergens naar toe bent gegaan of lopen of wat ook echt erg ik zeg nooit nooit maar ik denk/hoop dat het me nooit overkomt |
| Quote |
| Mitch schreef op: 08-03-2012 21:54:20 |
Ik heb het 1 keertje gehad. Mijn dochtertje was net 2 weken oud, en we gingen naar de winkel. Hoop gedoe, hoop drukte, zoonlief luisterde niet, man was frusti. uiteindelijk eindelijk alles uitgeladen, lopen richting winkel, kwamen we er na 2 stappen achter dat we mijn dochter nog in de auto hadden. Ik zei wel altijd dat gebeurd mij noooooit, en ik ben een van de overbezorgste moederkloeken tot irritants aan toe ooit!! en ook mij is het gebeurd hihi. |
| Quote |
| Roos schreef op: 08-03-2012 21:59:53 |
Hoezo echt erg? soms kan dat dus wel gebeuren en ik hou waarschijnlijk netzoveel van mijn kinderen
als jij dat doet. Ik schaam mij er zelfs niet voor,vermoeidheid kan soms dingen veroorzaken die je
niet in de hand hebt. |
| Quote |
| Alice schreef op: 08-03-2012 22:02:11 |
Ik hoop ook dat me dat nooit overkomt, zo'n klein baby'tje vergeten. Maar ik kan me wel voorstellen
dat 't vlak na een bevalling gebeurt.. Vermoeidheid, hormonen, nog niet gewend aan de nieuwe baby en
't nieuwe leven, zoveel waar je aan moet denken. |
| Quote |
| Mvl&d schreef op: 08-03-2012 22:11:10 |
Ik dacht ook dat overkomt mij nooit. Onze jongste was een paar weken oud en we gingen als gezinnetje even shoppen in een winkelcentrum. Gelijk ook boodschappen daarna want er was een grote Albert Heyn. De oudste (toen 4) in het winkelwagentje, de baby in de kinderwagen. Kar volgeladen, mijn man betaalt , ik laad weer in en we lopen de winkel uit. Bij de auto op de parkeerplaats aangekomen vliegt de schrik me naar m'n hart ..de kinderwagen ! Achtergelaten in een superdrukke supermarkt in Amsterdam....Neeeeee! Ik heb gerend voor mijn leven en godzijdank stond ie er nog. Met mijn kleine meisje slapend erin. Hoe kon ik haar zomaar vergeten ? Dus ja, het kan je dus gewoon overkomen. Maar sindsdien nooit meer ! |
| Quote |
| Karinmv3 schreef op: 08-03-2012 22:21:23 |
Jeetje wat zal iedereen die het meegemaakt heeft geschrokken zijn zeg. Het is mij nog nooit gebeurd, maar ook ik zeg nooit nooit. |
| Quote |
| Angelique schreef op: 08-03-2012 22:23:02 | ||
t was geen aanval ik schreef ff wat ik dacht zou het vreslijk dus echt erg vinden als het mezelf zou overkomen | ||
| Quote |
| Mamsv4 schreef op: 08-03-2012 22:36:56 |
Mijn jongste zoon ben ik al een paar keer in een winkel kwijt geweest. Eerste keer in de gamma, ik
kijk en zie hem naast me staan vervolgens kijk ik even in het schap en het volgende moment is hij
weg. Alle paden langs gelopen tot hij na een minuut of 5 aan de hand van een vrouw aan komt lopen.
Hij stond een pad verder dan waar ik was en had tegen die vrouw gezegd, ik ben mijn mama kwijt en ze
heeft een staart. Laatst bij de AH, de jongens liepen alle 3 achter me, bij de kassa hebben ze me allemaal geholpen de spullen op de band te zetten en vervolgens ga ik afrekenen. Daarna kijk ik om me heen en weg was hij weer. Mijn oudste zoon heb ik de winkel in gestuurd om hem te zoeken en zelf ben ik naar de uitgang gelopen om te kijken of hij daar was. Mijn oudste vond hem bij de snoepjes. Mijn middelste zoon is een keer van huis weggelopen. Hij was heel lief aan het spelen met zijn keukentje en kwam mij telkens wat te eten brengen. Ik stond te strijken en op een gegeven moment zegt hij, ik ga even boodschappen doen. Ik dacht dat hij het gewoon in zijn spel zei en zei, dat is goed tot zo! Helaas meende hij wat hij zei en heeft zijn schoenen aangetrokken en is zonder jas de deur uitgelopen. Hij heeft heel zachtjes gedaan want ik heb de deur niet gehoord. Na een paar minuten vond ik het wel erg stil worden en ben ik gaan kijken waar hij was. Toen er geen reactie kwam begon er een belletje te rinkelen. Ik ben gelijk naar de buren gegaan en met z'n drieën zijn we gaan zoeken. Na 5 minuten zoeken zonder resultaat heb ik de politie gebeld. Die waren er erg snel en pakten het gelijk groots aan. Na 3 kwartier kwam eindelijk het verlossende bericht dat hij in de bibliotheek, ongeveer 10 minuten lopen, boekjes zat te lezen. Wat was ik blij dat hij door de politie wedr thuisgebracht. Meneer was heel erg boos, hij wilde op de politiemotor en niet achterin de auto. Sinds die actie van hem zitten alle deuren hier op slot en hangen de sleutels hoog |
| Quote |
| Ano Nu schreef op: 08-03-2012 22:47:13 |
paar keer overkomen zelfs, ben soms nogal verstrooit .. 1e keer, ik was in de winkel het was knetter druk stond bij de kassa af te rekenen en liep weg, bij de uitgang bedacht ik mij ineens dat ik mijn zoon van toen 3weken in de kinderwagen in de winkel nog had staan
.2e keer was ik al half richting school om de oudste op te halen, toen ik mij bedacht dat ik er nog 1 in bed had liggen . ik miste wel wat maar ik kon zo 123 ff niet plaatse wat, vond het al wel wat stiller
dan normaal op de fiets .en vandaag was ik de jongste kwijt, stond op school plein te wachten totdat de deur open ging,en te kletsen zo was hij nog in het huisje aan het spelen en zo was hij met de menigte mee naar binnen gewandeld toen de deur open ging . was helemaal in paniek, totdat eenmoeder riep van, hij si al binnen hoor en aan het spelen ...  |
| Quote |
| C. schreef op: 08-03-2012 22:48:53 |
Mijn dochter was net 2 weken oud ofzo die lag heerlijk te slapen in een wasmand op tafel bij mijn
vriendin. Ik stap in de auto rijd naar huis en thuis bij de deur denk ik huh ik vergeet wat kijk naar mijn tas nee die had ik ik steek de sleutel in het slot en denk.....shit mijn kind. Ik terug gesjeest, stond mijn vriendin kei en keihard te lachen dat ik mijn kind en mobiel vergeten was en ze me dus ook niet had kunnen bellen! Ik heb me daar geen moment schuldig over gevoeld kan gebeuren, net moeder, enorm slaapgebrek een huilbaby ik zie niet in waarom dat erger zou zijn dan je kind kwijt raken. |
| Quote |
| Mvl&d schreef op: 08-03-2012 23:09:05 |
Opvallend dat er vooral baby's worden vergeten  Tja ik wijt het aan de roes, de gebroken nachten. Het nog niet gewend zijn aan de nieuwe situatie. Je kind kwijtraken is toch iets anders. Dat gebeurt in een tel, even een moment van onoplettenheid. En weg is ie. De schrik om het hart is in beide gevallen wel hetzelfde ! |
| Quote |
| Mama-van-aimy schreef op: 09-03-2012 00:20:56 |
Gelukkig dus heel herkenbaar allemaal. Het is idd opvallend dat het vooral baby's zijn die worden vergeten. Zo was ik een keer met mijn man naar de BCC en onze jongste van toen 2 weken was mee. De anderen zaten op school/KDV. Toen we uitstapte liep mijn man direct de BCC in en ik stond stomverbaasd bij de auto te wachten. Hij moest dus nog even wennen aan een kleintje die nog niet zoveel geluid maakte als de anderen. Maar mijn dochter die ik vanmiddag dus "vergat" is net 3 jaar. Dus je zou denken dat het toch in mijn systeem zit dat ik haar altijd bij mij heb. Maar zoals het ook al is genoemd... ik ben wel erg moe, draai slechte nachten, morgen kinderverjaardag van mijn oudste (dus in mijn hoofd druk ermee bezig). En nu duik ik mijn bed in. |
| Quote |
| Eeeeeeee schreef op: 09-03-2012 02:01:29 | ||
| ||
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 09-03-2012 07:35:24 | ||
Ik moet hier toch wel om lachen hoor.....klinkt zo lekker droog en gelukkig kom je er snel achter en kan er weinig gebeuren behalven een baby die ligt te huilen thuis omdat ze misschien denkt dat ze niet mee mag naar ballorig | ||
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 09-03-2012 07:36:46 |
Het is mij trouwens nooit gebeurt maar ik zeg nooit nooit...ook zeg ik nooit ' dat doet mijn kind
niet'......en ik kan het dus wel begrijpen dat het ouders overkomt, als er dan maar geen erge
gevolgen aan vast zitten dan komt het wel weer goed. |
| Quote |
| Lauw schreef op: 09-03-2012 07:46:48 |
nee is mijn bij alle 3 de kinderen nooit gebeurd om vergeten mee te nemen.. en ik geloof ook niet dat het mijn gebeurd om een kind te vergeten, wel ben ik is een kind kwijtgeraakt hoor in een binnenspeeltuin haha zoeken dus |
| Quote |
| Minou schreef op: 09-03-2012 08:08:13 |
Vergeten nooit, wel in de Gamma..Amber was 2 en we keken even bij toiletpotten en mevrouw was
pispoten. Richting de zagerij  Amber was toen ze 2 a 2,5 was echt met tunnelvisie..rende gewoon weg. De HEMA was bijvoorbeeld geen doen... Bij Stella ken ik dit niet, kan ik ook rustig mee winkelen. |
| Quote |
| Linda Mv Jarno & Ils e schreef op: 09-03-2012 09:31:35 |
Nee is mij nog nooit gebeurd...Wel al 2 keer meegemaakt bij anderen....Ik had diplomazwemmen
afgenomen (zwemjuf geweest) en er was een papa en mama met 3 zonen en een dochterje van net een
paar weken oud....mama neemt de zoons mee...Vader loopt weg.....Kijk hem aan: vergeet u niet wat??
Huh?? Draait hij zich om..Stond de maxi cosi met zijn dochter nog op tafel...En een keer een
vriendje van Jarno...Moeder neemt zoon en Jarno mee naar huis...Komt thuis: oh nee dochter is nog op
school.... |
| Quote |
| Kittymv5 schreef op: 09-03-2012 09:43:30 |
Wat een drama he? Ik weet precies hoe je je voelt! Ik ben dan niet zelf mijn kind vergeten, maar wel
kwijtgeweest. 2 weken geleden wilde mijn zoon van 6 buiten spelen en hij weet dat hij op het schoolplein mag en op bij het speeltuintje. Maar switched hij van plek, dan moet hij het melden zodat we weten waar hij is. Om half 5 s'middags kwam hij zeggen dat hij naar het schoolplein ging en rond kwart voor 6 ben ik gaan zoeken ivm avondeten. Waar ik ook keek, geen Tristan. Auto gepakt en alle plekken nalopen waar hij kon zijn, maar niet te vinden. Mijn vader is mee gaan zoeken (man bleef thuis voor de 2 andere kinderen) en mijn vader kwam erachter dat Tristan bij een vriendje was geweest. Daar is hij om kwart voor 6 weggegaan. (1 steegje door en hij is thuis). Nog een keer de auto gepakt en het rondje groter gemaakt. We zijn de school in geweest, de gymzaal (alles was open) etc. tot we het om 7 uur zat waren, toen heeft mijn man de politie gebeld. Het was toen ook al echt donker buiten. Politie is geweest, signamelent afgegeven en zij zouden het amber alert in werking stellen. Toen de politie net 5 minuten weg was kwam Tristan aanlopen met de ouders van een klasgenootje. Het was toen al kwart voor 8! De ouders wisten waar we woonden, maar niet ons telefoonnummer, dus besloten ze gewoon om Tristan te laten spelen (hij was daar om 6 uur) en met hem naar het 10 minuten gesprek te gaan op school om half 8. Je wil niet weten hoe opgelucht ik was toen ik hem zag! Wat je zegt.. in korte tijd wordt je gewoon 50 jaar ouder. Ik moet wel zeggen dat Tristan nog steeds de prijs betaald voor die avond, hij mag voorlopig niet buiten spelen. En de ouders van dat klasgenootje moet ik eigenlijk nog aanspreken, want op hun ben ik ook boos. Tristan had moeten melden dat hij bij dat kindje wilde spelen (dan had ik uiteraard nee gezegd, want het was etenstijd) en die ouders hadden Tristan niet moeten laten spelen en mee moeten nemen naar school zonder ons iets te zeggen. Hoe dan ook, gelukkig zijn onze kinderen weer terug  |
| Quote |
| Linnie schreef op: 09-03-2012 09:53:56 |
Vergeten ben ik ze nooit, ben teveel moederkloek denk ik Kwijt wel, ik was met mijn oudste bij de Hema (wat is dat toch bij de Hema?). stond te kijken bij ondergoed en hij stond naast me. In een tel was hij verdwenen en ook niet te vinden. Ik de eerste de beste winkeljuffrouw aangesproken dat ze mee moest gaan zoeken naar een klein ventje in een spijkerjasje en een groen petje... pffff ik had het niet meer. Ik ben bij de deur gestaan, gelijk buiten gekeken toen er een andere mevrouw kwam: hij staat achter een stelling, naast de schuifdeuren..... hij moest even poepen, en een rustig plekje is dan gewenst..... oooo wat ben ik me rotgeschrokken! |
| Quote |
| Jomi schreef op: 09-03-2012 10:23:35 |
weleens kwijt geweest, maar nog nooit vergeten. Mijn man ging de hond uitlaten met onze pasgeboren in de wandelwagen, ondertussen ging hij even een bakje doen bij mijn moeder. Mijn moeder belt mij lachend op: ik heb hier een baby in de tuin staan!! was hij dus de wandelwagen vergeten en hij kwam er ook pas achter toen hij binnenkwam en ik zei: mijn moeder belde of je niet iets bent vergeten? |
| Quote |
| Miss_c schreef op: 09-03-2012 10:37:01 |
Nee stel je voor dat er een bedankje af kan! Echt sommige mensen ! |
| Quote |
