Steunen carrière partner

Daar kan niemand denk ik een zinnig antwoord op geven.. Dat zijn beslissingen die je samen moet nemen. Wat je wel en niet doet verschilt enorm per persoon. 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Ik zou alles doen.
ik heb altijd gezegt dat ik ‘m zou volgen.

ik regel het thuis wel, als hij alle rekeningen betaald.

Oei wat een lastige!

Voor ons is het de droom dat ik meer kan gaan werken en hij minder. Hij wil juist wat meer vrijheid en ik geniet echt van het werken.
Geheel andere situatie dus en dat hebben we in overleg besloten.
Alleen kwam dit vanuit een wens van beide kanten, dus dat is anders.

Zou hij een baan krijgen waardoor ik minder zou moeten gaan werken dan zou ik het doen, zou alleen niet weten wanneer dat bij ons nodig is aangezien ik onder schooltijd werken en genoeg tijd overhoud voor de kinderen en het huishouden.

Geen van beide zouden we veel van huis weg willen zijn of enorm veel willen werken waardoor het gezin eronder KAN lijden (ik geloof dat sommige mensen dit echt goed kunnen combineren maar zie onszelf dit niet doen).

Naar het buitenland?
Denk niet dat ik dat kan...
Toch zeg ik niet direct nee. Alles moet besproken kunnen worden!

Maar wij hebben het altijd zo gedaan dat wanneer een ander er niet achter staat dat het niet doorgaat.

Dat hangt helemaal van de situatie af. Alle voors en tegens moeten tegen elkaar afgewogen worden. 

Ik zou niet weten waarom ik minder zou moeten gaan werken als mijn man een forse promotie maakt. We hebben maar één dochter en die is al 15. Verder kopen we veel hulp in (werkster, tuinman, glazenwasser) en bezorgt Appie elke week de boodschappen.
Accepteren dat hij veel minder thuis is? Ik zou eerder kijken naar hoe vaak hij wel thuis zal zijn en of ik daar mee kan leven. Als dat bij voorbeeld (een groot deek van) de weekenden is, dan moet dat prima lukken. Ik ben ooit al verhuisd voor mijn man zijn werk, van Utrecht naar Eindhoven. En hij is voor projecten langere tijd weg geweest naar bijv. Suriname en voormalig Oost-Duitsland. Toen was onze dochter een stuk jonger. Was allemaal prima te doen. Verhuizen voor werk zou ik nu niet zo snel meer doen. Ik heb zelf ook een pittige en goedbetaalde baan. En dat vind ik toch ook wel fijn, moet ik eerst maar eens ergens terug zien te vinden.
Nou denk ik niet dat mijn man (of ik) nog snel op zoek zullen gaan naar een zwaardere baan. We hebben alles qua werk en privé (en financieel) heel goed voor elkaar, dus zlang de noodzaak er niet is houden we dat liever zo.

---

Those who wish to sing, always find a song!

Ja hoor, mits we er fors op vooruitgaan, een behoorlijke verhuisvergoeding krijgen en er geholpen wordt met woning- en schoolbemiddeling.
En niet te vergeten het een zekere aanstelling is en geen jaarcontract.

We hebben het er zelfs al weleens over gehad en als het op een presenteerblaadje ( nou soort van) wordt aangeboden denk ik dat we dat wel doen.
Ik kan in mijn werkveld in bijna elke taal wel werken dus daar zie ik ook geen problemen.

Dat bespreek en beslis je samen. Althans, hier wel. Man is ondernemer en voor hij daadwerkelijk ging starten hebben we wel goed besproken hoe en wat. Want een en ander heeft consequenties. Hij werkt heel veel uren maar kan wel de kinderen uit school halen bijv. op de tijden dat ik werk En ik werk minder en doe meer thuis .
Maar ik werk nog wel genoeg om me daar in te kunnen ontwikkelen en een salaris mee naar huis te nemen wat echt nog nodig is omdat hij in zijn eentje nog niet genoeg verdiend voor alles. Net als hobby's of andere zaken buitenshuis. Die hebben we ook allebei. 
Dus samen besloten. Dan heeft niemand het idee erbij on te schieten, een en ander moet wel gelijkwaardig voelen , ongeacht wat voor constructie er uit komt. 

Als hij het naar zijn zin heeft op zijn werk en dus met plezier werkt zou ik dat denk ik wel doen.
Soms zit ik wel eens te dagdromen en dan zou ik best in zo'n situatie willen zitten dat je een x-aantal jaar elders woont en werkt.
Even ergens helemaal opnieuw beginnen en knopen door moeten hakken, weg vd 'sleur' ( om het maar een naam te geven), lijkt me momenteel heerlijk!

Helemaal eens met Sammie. Grappig is in ons geval dat ik vermoed dat mijn man behalve verhuizen de rest geen probleem zou vinden als het andersom zou zijn.

Ik zou dat niet zomaar doen nee. 
Maar zulke dingen bespreek je en doe je in overleg. 

Ik vind een gewone promotie, iets anders als echt zijn droom bijv. 

Totdat de meiden naar school gingen konden we wat mij betreft overal wonen en werken. Voor ons beiden is er meer baangarantie en werk in het westen. Het liep anders, na de geboorte van de oudste, gebeurde er van alles waardoor we 4 jaar later nog steeds in een dorp tussen Arnhem en Nijmegen woonden. 
De oudste gaat volgend jaar naar VO, de jongste moet nog 2 jaar, maar ondertussen zijn we zo geworteld hier, dat we waarschijnlijk nog wel een paar jaar blijven… 

Ik ben verhuisd halverwege groep 8, dat heeft echt wel zijn sporen nagelaten. Zelfs zo dusdanig dus, dat ik echt niet wilde verhuizen zolang zij nog op de basisschool zitten. Voorwaarde was dan wel natuurlijk dat het goed ging met de kinderen op school. Ik heb hier een basis gevonden die ik misliep vanaf groep 8... 

Hangt van de situatie en levensfase af. Mijn ex en huidige vriend beide muzikant. Met ex echter jonge kinderen en was ik niet altijd even blij met vele repetities en optredens. Nu zijn de kinderen veel groter en heb ik er veel minder problemen mee. Eigenlijk helemaal niet, avondje alleen of juist kijken bij een optreden heerlijk!

---

Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning to dance in the rain...

Nee, verhuizen zouden we niet doen.. niet te ver. Vind dat we dat niet kunnen maken naar de kinderen toe, en inmiddels ook naar onze ouders. Maar daar staan we beiden hetzelfde in.. dus dat is makkelijk. 

Mijn man zou trouwens echt niet meer weg willen zijn voor zijn werk en voor geld.. je kinderen vaak zien vindt hij vele malen belangrijker.. Hij wil geen vader zijn die op zondag het vlees snijdt.

Geld zegt me trouwens geen bal. We hebben het goed genoeg, dus heb makkelijk kletsen... leuk rijtjeshuis, een auto, kunnen voordelig op vakantie,,,,, maar zou bijvoorbeeld niet gaan verhuizen omdat we dan voor dat salaris een vrijstaand huis en een dure auto kunnen kopen. het interesseert me echt niks...
Wij sparen zelf liever kostbare herinneringen dan geld.

Iedereen denkt hier anders over, maar het is fijn als je er samen hetzelfde over denkt...

Quote Marli:

Totdat de meiden naar school gingen konden we wat mij betreft overal wonen en werken. Voor ons beiden is er meer baangarantie en werk in het westen. Het liep anders, na de geboorte van de oudste, gebeurde er van alles waardoor we 4 jaar later nog steeds in een dorp tussen Arnhem en Nijmegen woonden.  De oudste gaat volgend jaar naar VO, de jongste moet nog 2 jaar, maar ondertussen zijn we zo geworteld hier, dat we waarschijnlijk nog wel een paar jaar blijven…  Ik ben verhuisd halverwege groep 8, dat heeft echt wel zijn sporen nagelaten. Zelfs zo dusdanig dus, dat ik echt niet wilde verhuizen zolang zij nog op de basisschool zitten. Voorwaarde was dan wel natuurlijk dat het goed ging met de kinderen op school. Ik heb hier een basis gevonden die ik misliep vanaf groep 8...

Ik wordt nieuwsgierig waar jij woont? Hihi.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Wat leuk om te lezen hoe iedereen erover denkt.

Hier zijn meer de kleine dingen aan de orde. Ik heb een tijd weinig gewerkt en was er altijd voor de kinderen. Mijn man heeft daardoor de ruimte gehad om zich op zijn werk te ontwikkelen. 
Nu werk ik inmiddels wat meer, al is dat nog steeds grotendeels onder schooltijd. Maar ik hoop vanaf september een opleiding van een half jaar te kunnen gaan doen waardoor ik echt meer mogelijkheden krijg. Mijn man zorgt er dan in dat half jaar voor dat hij wat meer thuis kan werken. De jongste is inmiddels 10 en kan zich prima een uurtje alleen redden. 

Naar het buitenland zou voor mij geen optie zijn. Tijdelijk minder tijd met elkaar wel, maar dus niet structureel.

---

Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat!

wij hebben het onlangs besproken, maar dan was de situatie omgedraaid. Promotie voor mij en mijn man zou minder gaan werken.
Promotie gekregen, maar geen aanpassingen nodig. Was een fulltime baan, maar ik kan de woensdagmiddag thuis werken.
Als dat niet gegaan had, dan had mijn man voor een dagdeel ontslag genomen zodat er iemand bij de kinderen zou zijn op de vrije woensdagmiddag.

Op zich veel voor over, maar geen verhuizing of fulltime job voor beide ouders.  
We hebben het goed, zou er niet aan moeten denken dat we beide fulltime zouden werken. Nee, geen over de top luxe vakanties voor ons, en geen groot vrijstaand huis of dure auto op de oprit, maar dat wil ik niet eens als daar tegenover zou staan dat we beide volop aan de bak zouden moeten. 
Mijn kinderen gaan voor welke carrière dan ook, en mijn visie is dat een gezin nooit te combineren is met 2 ouders die fulltime aan het werk zijn. Kinderen moeten ten alle tijden inleveren. Altijd. Hoeveel tuinmannen en glazenwassers je ook rond hebt lopen. En dat tekort maak je niet goed met die luxe vakanties in de zomer. Ben heel blij dat ik die instelling heb. Vind het altijd lastig te begrijpen dat mensen hun carrière op 1 zetten en zo vol zijn van hun bankrekening met alles wat daar bij hoort. Maar dat zal mijn gebrek wel zijn. 

Dus dat zou ik er nooit voor over hebben. Never. 

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Ik heb geen partner dus kan me weinig inleven maar baan/promotie op 1 gaat er wat mij betreft niet in...mits er een juiste balans is in alles

Is er genoeg tijd voor gezin? Is er sprake van gezonde relatie? Is er tijd voor ontspanning? Kun je in huishouden helpen? Bij huiswerk? Ben je er indien nodig? Belasting partner?

De balans is denk ik het belangrijkste..voor ieder lid van het gezin.

Geld zegt mij ook niks...wat heb je daar precies aan als de rest verwaarloost wordt? Of kun je die hulp ook kopen?

Lastig hoor...ik zou nooit volgen als ik er niet achter sta...

Zoals ik al eerder zei, ik ga er dan vol voor, maar inderdaad als de kinderen er niet onder lijden .

ik persoonlijk kan overal heen verhuizen , maar dat zou ik de kinderen niet aan doen.
dus als het aan de orde zou zijn, dan alleen als de kinderen groot genoeg zijn en niet mee thuis wonen.

en inderdaad minder geld , een kleiner huis en veel vrije tijd met elkaar is veel belangrijker dan dat grote huis met die dikke auto.

Bij ons is het aan de orde geweest.
Wij hebben afgesproken dat als het binnen de EU is, hij eerst gaat proefdraaien en als het hem bevalt, ik dan met de kinderen volg (maar we wel een jaar ons huis  in NL aan houden) Als het buiten de EU is dan hangt het ervan af welk land het is. India bv is een no go 
Wij hebben min of meer bewust gekozen om juist tot einde basisschool flexibel te zijn om te verhuizen en de kinderen op een internationale school te zetten zodat ze dan een jaar levenservaring opdoen. En nog makkelijk terug naar NL kunnen integreren mocht dan nodig zijn. Na de basisschool vind ik het belangrijk om in NL te blijven tot de puberteit klaar is en ze van school af komen. Dan zijn ze ook min of meer op een leeftijd dat ze zelf hun vleugels gaan uitslaan.Mijn man zou het dan zo moeten versieren dat er een mooie balans blijft tussen zijn gezin en zijn werk.
Bij ons speelt ok mee dat we al vanaf de kinderen klein waren een ,voor ons werkende balas, gevonden hebben. Hij is vaak op reis (global) en dan heb ik de zorg voor de kinderen. Met een fijne achterban en een flexibele baan ging dat prima. Ben nu wel blij dat ze wat groter zijn, wordt allemaal wel wat makkelijker. Ik moet ook eerlijk zeggen dat papa ,ondanks de afstanden, wel altijd heel betrokken was bij het gezin.

Naar een Noord-Europees buitenland zou ik mee verhuizen. Naar Dubai of zo niet.
Minder werken en veel thuis regelen doe ik al.

Quote Ma D:

Hoe ver gaan jullie voor het werk van je partner? zou je voor een hele forse promotie van je partner: minder gaan werken; accepteren dat die veel minder thuis is

Dit is precies waar wij vorig jaar voor stonden en de forse promotie was niet om te draaien. Dan had mijn partner ander werk moeten gaan zoeken. Ik werk maar twee dagen, maar ben de drijvende kracht thuis. Ik doe alle huishoudelijke klussen en wat ik kan van andere klussen.
Mijn man is de kok in huis en we gaan altijd samen voor de weekboodschappen op pad. Ook probeert hij altijd als eerste om thuis te zijn als de kinderen ziek zijn en ik ook moet werken. 
Daar staat tegenover dat hij elke maand wel een week naar het buitenland is en regelmatig vroeg weg en heel laat terug is van zijn werk. 
Dat hij regelmatig weg is dat went ook en wij skypen altijd `s ochtends en `s avonds. Dat helpt wel.
Wij nemen altijd samen beslissingen over hoe we het doen. 

Toen onze oudste net geboren was kon mijn man overstappen naar een andere (betere) baan. Enig minpuntje was dat hij wel ook naar het buitenland moest reizen. Het reizen was best op een hoog level en, toen hij toch weer van baan gewisseld was, wist ik niet of hij morgen wel of niet thuis zou zijn.
Ik heb hiervoor best grote offers moeten doen. Kinderen, huishouden en daarnaast ook nog een parttime baan kwamen voor 90% op mij neer. En omdat we niet echt in de buurt van familie wonen, was ik 's avonds vanwege de kinderen aan huis gekluisterd.
We zijn er in gegroeid. Het was zeker niet gemakkelijk en als ik deze periode overnieuw zou mogen doen, zou ik bepaalde dingen toch anders aan gaan pakken.

Naar het buitenland verhuizen, we hebben het er wel eens over gehad. Maar ik durf niet te zeggen of ik deze stap ook echt zou durven te maken!

Op zich zou ik verhuizen niet onbespreekbaar vinden als zich zo een kans zich voordoet. Voorwaarde is wel dat het een land betreft waar ik ook gewoon met mijn opleiding en werkervaring een soortgelijke baan zou kunnen vinden.
Wat ik we ingewikkeld vind is dat mijn ouders ouder worden en in de toekomst misschien zorg nodig hebben. Mijn schoonouders leven niet meer en ik vind het wel belangrijk om nabij mijn ouders te kunnen zijn wanneer zij zorg nodig gaan hebben.... 

Verder... mijn man is al veel in het buitenland voor zijn werk en in de praktijk hebben we een goed evenwicht gevonden met mijn (fulltime) baan, zijn werk, en kinderen. Het scheelt waarschijnlijk wel dat hij dit werk al deed voor de jongens geboren werden. Je groeit er dus in mee. En in mijn werk heb ik de stappen gewogen en kunnen zetten op basis van thuis nodig was. Ook een periode minder kunnen werken toen mijn schoonouders zorg nodig hadden... daar ben ik mijn werkgever erg dankbaar voor. 
Uiteindelijk gaat het erom dat je het samen stap voor stap bekijkt en beslissingen neemt.
Natuurlijk is het spannend en kunnen er ook dingen anders lopen. Wij komen er ondanks voortschrijdend inzicht dan toch we op uit dat op het moment van beslissingen nemen we altijd goed hebben gewogen en op basis van wat toen speelde en belangrijk was er een goede keuze is gemaakt. 

Wat voor mij ook erg mee zou spelen is de motivatie om zoiets te doen. Als je nu goed rond kan komen om leuke dingen te doen, zou geld voor mij een slechte drijfveer zijn. Maar als je iets wil bereiken vanuit echte passie dan vind ik het een ander verhaal. 

Quote Debbel79:

[...] Ik wordt nieuwsgierig waar jij woont? Hihi.

Misschien wel in oosterhout

---

Live life to the max

Quote Saskia79:

[...] Misschien wel in oosterhout

Tja dat zou kunnen ja, wie weet

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."