wat zouden jullie doen

Het is heel.moeilijk te zeggen wat ik zou doen. Geen idee. Stel dat je niet gaat, zou het dan kunnen dat je later spijt krijgt ? 
Ik vind dat je beslist niets verplicht bent naar hem of de familie toe.  Ik neem aan dat ze dat zouden moeten kunnen begrijpen en zo niet dan is dat hun probleem en niet het jouwe.

Eventueel is er ook nog een tussenweg. Je zou zelf afscheid kunnen nemen als hij in een mortuarium ligt. Dan heb je voor jezelf een definitief einde. 
Of, als hij begraven wordt, dat je alleen het laatste deel doet, het kerkhof gedeelte.

Met de rest ben ik het eens als het niet helemaal lekker loopt momenteel.  Ga praten bij de huisarts of praktijk ondersteuner. Het kan ook nog dat je onverwachts toch nog een soort verdriet krijgt. Niet perse om je vader maar wel vanwege je zus en moeder. 

Heel veel sterkte  !   

Geloof jij het verhaal van je moeder ? Dat het gebeurt is? 

Of eigenlijk , weet jij zeker dat dit incest echt gebeurt is?

( IK twijfel niet aan je hoor, wat weet ik er van, maar omdat hij ontkende en je moeder zegt dat het waar is. Wat weet jij.)

Spanningsmigraine... knuf meisje

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Uk wil je alleen even hele veel sterkte wensen. Je krigjt ene hoop voor je kiezen

Ik zou gaan, maar niet bij zijn kant van de familie gaan staan/ zitten.
Het is jouw afscheid en jouw afsluiting en daar heeft niemand iets mee te maken.

Ik neem nu langzaam in stukjes afscheid van mijn dementerende vader en hoewel mijn verhaal in geen enkel opzicht op het jouwe lijkt is er toch iets wat ik wil delen.
Die band die er is met je ouders die verdwijnt niet doordat je geen contact meer hebt. Het enkele feit dat je zo van slag bent en niet goed weet wat te doen bewijst dat ook.

Is er nog iemand die dichter bij je staat die met je mee zou willen gaan? Door wel te gaan ben je echt niet aan het accepteren wat hij je zus heeft aangedaan, maar kun je wel afsluiten en afstand nemen van de vader die hij was en misschien ook wel van juist de vader die hij niet geweest is.

Als je dat (nu) niet kunt, zou je ook kunnen overwegen om een soort afscheidsbrief te schrijven en die op het moment van de crematie te verbranden.

Ik wens je ontzettend veel sterkte. Je hebt veel op je bord. Pas op jezelf.

Moelijk zeg..maar lees dat je je keuze hebt kunnen maken..
Knuffel voor jou 

Ik ben niet gegaan al jaren geen contact, wist via via dat hij ziek was maar mij niet wilde zien. Weet niet wat ik had gedaan als hij wel naar mij had gevraagd maar dat was dan bij leven geweest.  Toen hij overleden heeft zijn vrouw via mijn tante gevraagd of ik een kaart wilde. Nou nee ik had daar geen behoefte aan en heb er ook niet aan getwijfelt of ik naar de begravenis moest gaan hij wou mij bij leven niet zien dat was voor mij het bewijs dat ik jaren daarvoor de juiste beslissing had genomen. Heel veel sterkte kijk alleen wat voor jou belangrijk is en niet wat de omgeving er van vind. 

Al ga je maar om te zien dat ie echt weg is. Na wat ie zusje heeft aangedaan.

En voor de rest, wat bloem zegt, pas goed op jezelf, je heb het al die tijd zo knap vol weten te houden, na alles wat er gebeurt is, de onwijs heftige situatie met zusje. Je bent steeds maar door gegaan. Denk ook aan jezelf lieverd, echt! 

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Hoe is het gegaan schat?

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Ik ben geweest. Mijn vader heeft een hoop broers en zussen. Sommige kwamen meteen naar me toe anderen moesten evrn ontdooien.

Een van mijn ooms zei meteen dat ik een notaris moet bellen want er is geen testament.

De vriendin van mijn vader kwam ook naar me toe. Ze is een jaar jonger dan ik. Ze had al jaren een relatie met mijn vader. 

Na de dienst liepen mijn man en ik naar buiten om naar de auto te gaan. Ik moest evrn huilen en toen we wegliepen kwam een tante me rorpen of ik niet even naar de koffietafel kwam. Dat wilde ik eerst niet maar ze bleef aandringrn.

Echt heel ongemakkelijk. Vriendin van mijn vader heeft nog met me gepraat. Dat hij nooit boos op ons is geweest. Dat hij een foto in zijn appartement had van ons enz
Dat anderen hem aangeraden hadden om een testament te maken en mij te onterven maar dat hij dat niet heeft gedaan.

En nu....voelt t zo dubbel allemaal. Ik heb dinsdag een afspraak bij de notaris. Ik vind het best wel veel allemaal 

 Knap dat je gegaan bent.

Jemig wat komt er toch veel op je af. 

Het is ook veel. Neem de tijd om het allemaal op een rijtje te krijgen.  Sterkte 

Quote bepje:

Het is ook veel. Neem de tijd om het allemaal op een rijtje te krijgen.  Sterkte

helemaal mee eens!!

Denk dat het voor jezelf goed is geweest dat je gegaan bent. Succes met alle afhandelingen die nog komen gaan

Dapper dat je bent gedaan. 
Hopelijk kun je het uiteindelijk voor jezelf afsluiten. Pas wel goed op jezelf.

---

Soms moet je vergeten wat je voelt en onthouden wat je waard bent!