Problemen oppaskindje

Hoi,  ik heb meerdere oppaskindjes en dat vind ik heerlijk om te doen ! Nu heb ik al best lang een kindje, vanaf dat hij 3 maanden was en hij is nu bijna drie jaar. Vanaf 16 maanden werd dat best pittig aangezien hij erge driftbuien kreeg,  ...je denkt dan ach dat is de leeftijd hoort erbij...Maar waar het bij andere kinderen in golven gaat, ..moeilijkere periodes met veel drift waarna dan bijvoorbeeld een mijlpaal volgt en het gedrag ook weer verbetert, was dat bij hem niet zo. Eigenlijk zit hij vanaf 16 maanden tot aan nu in een lange driftbui en de mijlpalen blijven grotendeels uit. Zo praat hij helemaal niet, maakt ook geen klanken,..en wil niet deelnemen aan het plezier of spelen in ons groepje. Hij is de hele dag alleen maar bezig met deuren en sleutels. Als in, deuren openmaken, er door heen willen, sleutels uit deuren halen en deze vast willen houden. Als ik hem hierin onderbreek of stoor krijgt hij een mega driftbui waar hij amper uit te krijgen is. Ik heb meerdere gesprekken gehad met de ouders, die zien dit ook, hebben het ook zwaar, hebben ook wel stappen ondernomen,...gehoor getest...maar verder blijft het een beetje door modderen en echte hulp blijft uit.  Ik merk dat het een zware wissel begint te trekken op mijn andere oppaskindjes, mijn eigen Kids en mezelf. Ik sta op het punt mijn gastouderbureau in te schakelen, maar het voelt als verraad naar het kindje en de ouders die ik ook al zo lang goed ken.... maar tegelijkertijd, hij is hier een groot deel van de week en ik heb gewoon het gevoel,dat dit niet goed komt zonder hulp, ...voor hem niet maar voor mij / ons ook niet. Wat moet ik nou ? Tips zijn heel erg welkom !

Ja ik weet ook dat zo is.
Ik voel me alleen zo slecht erover om het op,te geven en sneu voor het kind. En falen als gastouder.
ik denk dat het me het meeste stoort dat er niet goed genoeg wordt geprobeerd hulp voor hem te zoeken. Als dat wel zo was heb je ook het idee dat je iets voor hem kunt doen. Dan kan ik het ook wel opbrengen om me daar voor in te zetten. Maar er gebeurt niets,...en ik krijg dan het gevoel dat ik aan het lijntje wordt gehouden....

Ik ga er nog eens goed over nadenken. Bedankt voor de Reacties! 

Op mijn aangeven hebben ze een keer eerder een afspraak gemaakt met het consultatiebureau,..waaruit de gehoortest is gekomen. Verder niet.  Nu heb ik opnieuw aangegeven dat de situatie onhoudbaar is en hebben ze toegezegd opnieuw hulp te gaan zoeken bij het bureau. Ze geven aan het ook allemaal te zien,...maar als er dan actie moet worden ondernomen doen ze het af met, hij is nu ook niet fit, heeft slecht geslapen, last van het terugzetten van het uur of vader geeft aan dat moeder niet c9sequent genoeg is...Ik snap het ook wel dat ze liever aan struisvogelpolitiek doen, je wilt ook niet dat er iets niet goed gaat met je kind en het wegschrijven is dan misschien eerst gemakkelijker. Maar ondertussen zit ik er wel mee.

En met actie ondernemen bedoel ik ook echt eerlijk vertellen hoe de situatie is en het niet bagatelliseren zodat je snel weer buiten staat met een algemeen advies.

Ja precies, ik zou het veel gemakkelijker vinden als ze bijvoorbeeld in een traject zitten, dan krijg je ook handvatten hoe ermee om te gaan zodat er vooruitgang geboekt kan worden. Nu is het alleen maar uitzichtloos.

De andere ouders hebben ook recht op goede opvang is een goede...en zeker een eye-opener voor mij,...Ik ga deze zeker meenemen in een volgend gesprek. Want die gaat er zeker komen,. ..
Dank jullie Wel! Ergens dacht ik, oh als ik dit aan mensen vertel vinden ze me een waardeloze oppas die een kind zo laat vallen. Maar dat wil ik juist helemaal niet. En ja de kans bestaat zeker dat de andere ouders op Den duur zeggen we vinden dit geen goede plek meer voor ons kind...daar ben ik me heel erg van bewust.