Fulltime baan en huis...

Als je het inderdaad geschreven ziet staan, kan ik me voorstellen dat je het zielig kan vinden dat mijn kind zo vaak door mijn ouders wordt opgevangen.

Maar...

Wat een geborgen gevoel, wat een rust ervaart mijn zoon bij mijn ouders. Mijn moeder slaagde er al in toen ikzelf klein was, en nu doet ze dat verder bij mijn zoon. Het is er altijd gezellig, altijd rustig, een fijne vaste routine, ... Heerlijk! Hij geniet er zelf ook heel erg van.
Het huis van oma en opa is zijn tweede thuis.
En daar kan ik alleen maar heel erg blij mee zijn. Mijn ouders werkten vroeger ook beiden voltijds, en mijn moeder zegt ook vaak "je hebt als ouder niet altijd de tijd en de energie om echt bewust met je kinderen bezig te zijn. Er is altijd wel iets dat nog moet gebeuren. Met kleinkinderen is dat helemaal anders. Daar maak je echt tijd voor".
Liever zo dan dat mijn zoon van 7u tot 17u op school zou moeten blijven, doodmoe en tussen de massa.

Mijn moeder vindt het zelfs jammer dat ze zelf af en toe eens moet gaan werken, ze zou er liever nog meer zijn voor mijn zoon

Misschien kijk ik er ook anders tegenaan omdat ik vroeger ook zelf werd opgevangen door mijn grootmoeder. Ik ben nooit naar de bso gemoeten. Ik heb altijd een zeer goede band gehad met haar, ze is 4 jaar geleden gestorven en het heeft een veel diepere indruk op me achtergelaten dan toen mijn andere grootouders stierven...

Xxx, dan doel je op mijn situatie.
Ik denk niet dat, als mijn zoon elke namiddag anderhalf uurtje wordt opgevangen door de grootouders, er dan sprake is van grootouders die de opvoeding overnemen.

School is hier uit om 15u35. Oma haalt zoon op, tussen 17u en 17u30 haal ik hem op bij oma.
Mijn moeder kookt sowieso voor zichzelf elke middag. Zij maakt dan gewoon wat extra. Als ik zoon vroeg kom ophalen, krijg ik een potje mee dat ik zelf thuis kan opwarmen voor hem. Wordt het wat later of heeft zoon vroeger honger, dan eet hij zijn potje bij oma.

Weet je, wij gaan gewoon bewuster om met de tijd die wij spenderen met onze zoon. Zo mag er in ons geval niét geraakt worden aan het avondritueel met mama. Ik stop hem elke avond onder de douche, lees een boekje en leg hem in bed. Dat duurt al bij al een dik half uurtje, maar de smartphone blijft beneden, ik ben niet bezig met poetsen of opruimen, al mijn aandacht gaat naar hem.

Maar sowieso... Ik heb het zelf nooit anders geweten, ook mijn ouders werkten voltijds en ik was veel bij oma. En achteraf gezien merk ik dat mijn moeder er ergens wel een schuldgevoel over heeft, maar dat ikzelf totaal het idee niet had dat mijn ouders er niet zouden geweest zijn voor mij. Soms zit het vooral een beetje in ons eigen hoofd, maar zien de kinderen het totaal anders.

Maar tuurlijk heb ik zelf soms last van dat schuldgevoel. Minstens één keer per week staan mijn man of ik zelf aan de schoolpoort. Dat vinden we belangrijk. We brengen hem ook zelf om 8u15 naar school, hoe moeilijk dat soms te regelen is met onze job. Verder zorgt mijn huishoudhulp ervoor dat ik neit het hele weekend loop te poetsen, maar gewoon ook eens een luilekkerdagje kan hebben met het gezin.

Ik droom er ook wel van om 4/5 of halftijds te gaan werken. Maar ik hou enorm van mijn job, en ik weet dat deeltijds werken bij ons betekent dat je gewoon je fulltime baan probeert te doen in 3 of 4 dagen, of thuis toch nog doorwerkt op je vrije dagen.