Mama-life
| Even Ano schreef op: 08-02-2012 14:43:47 |
mijn ouders zijn gescheiden en sinds dien zijn ze beide enorm veranderd. mijn moeder is heel de week + s avonds gaan werken en ik had weinig meer met haar veel ruzie, ik ben dus al vroeg op mezelf gaan wonen met mijn huidige partner een huis gekocht en dat is nu z'on 7 jr. we hebben nu ook een kindje(baby) mijn moeder is hartstikke druk (maak ze het zichzelf) en is altijd overal en met iedereen bezig en bij ons komt ze alleen soms op een zaterdag middag na 15:00 en dan maar 1 uurtje. nu ons kindje is geboren komt ze ook niet vaker, ze is altijd ruk. nu belt ze net of ze zo na 16:00 langs kan komen want van het weekend is ze weer zo druk allemaal verjaardagen.. ik heb gezegd dat dat best is (tja wie ben ik om te zeggen je mag niet komen) maar dat wij wel gaan eten om half 5 (koken) o dat gaf niet want ze kwam toch maar even. ons kindje is eenkennig en is bang voro haar, ze kan ons kindje ook niet vast houden tja een baby van 6 mnd weet niet dat de vrouw die je eens in de 3 weken ziet je oma is toch. wat vinden jullie hier nou van? ik ben echt op een punt dat ik er iets van wil zeggen dat ik er moe van word dat wij (ons gezinnetje) er altijd maar bij ingepland worden in haar drukke schema, echt zo van o ja nog ff een half uurtje naar jullie dan heb ik dat ook gehad. van mij hoeft dat niet zo of ben ik nou niet normaal?? |
| Quote |
| Mama_lisa_daan schreef op: 08-02-2012 15:05:22 |
Als jij ermee zit kan je misschien vragen waarom ze zo weinig komt misschien voelt ze zich schuldig
door het verleden. Wie weet wil ze het jullie niet druk maken en dan van ik maar even anders is het te druk. Vragen kan altijd als dochter aan moeder. succ-6 !! |
| Quote |
| Katinka Mv 2 Zonen schreef op: 08-02-2012 16:05:05 |
Het kan nooit kwaad om uit te spreken wat jij had verwacht van je moeder in haar rol als oma. Dat je
het fijn zou vinden dat je kind een band opbouwt met je moeder. Ik zou niet in dicsussie gaan over of je moeder wel of geen tijd maakt. Kennelijk heeft ze veel bezigheden en vindt ze dat belangrijk. Hou het dus bij je zelf en benoem wat jij belangrijk vindt. |
| Quote |
| Onsjanneke schreef op: 08-02-2012 16:25:43 |
Als jij je er aan ergert is het tijd voor een goed gesprek. Mijn ouders wonen ver weg en komen dus ook niet elke week op bezoek. Ik denk dat wij elkaar ook elke 3 weken zien. Maar mijn kinderen herkennen opa en oma echt wel (tis ook een beetje wat je zelf wilt zien denk ik). En als je wilt dat je moeder wat langer blijft kan je ook aanbieden dat ze mag blijven eten.... Ik snap je ergernissen wel hoor...maar je kan er op verschillende manieren mee omgaan. Neem zelf het initiatief als je het anders wil. |
| Quote |
| Myself schreef op: 08-02-2012 16:27:32 |
Ik zou een gesprek aan gaan met je moeder. Probeer wel vanuit jouw beleving te praten, dat je haar graag wat meer zou zien, wat je gevoel is hoe het nu gaat, maar probeer geen verwijten te maken. Waarschijnlijk krijg je dan een open gesprek hierover. Succes |
| Quote |
| Happysinglemum schreef op: 08-02-2012 17:32:03 |
Tja, ik weet het niet. Misschien heeft je moeder ook tijd nodig om de scheiding te verwerken en is
dit even haar manier. Ze werkt wel heel veel zo te zien. Ik zou haar even de tijd geven. Het is niet niks. |
| Quote |
| Even Ano schreef op: 08-02-2012 17:44:49 |
nou ze is net dus ff geweest, ons kindje is bang voor haar omdat mijn moeder te weinig komt dus het
was meteen huilen. ze is 20 minuten geweest en ik zei dat ons kindje niet zo lekker was en eenkennis
en ze zei'het is altijd wat met ...(naam) tijd nodig om de scheiding te verwerken? na 7 jr? onze band is weg en zij heeft totaal haar eigen leven gekregen en voor mijn gevoel komt ze max 1 keer per week een half uurtje soms om de 3 weken om maar geweest te zijn want we weten niks van elkaar.. zo kan mijn kind toch al helemaal geen band met haar krijgen praten heeft denk ik geen zin, we zijn vervreemd denk ik |
| Quote |
| Annootje schreef op: 08-02-2012 17:55:57 |
Vervreemding is meestal een proces waar twee partijen bij betrokken zijn.... oftewel...hoe
geinteresseerd ben jij in het leven van je moeder, nu zij als gevolg van de scheiding allerlei
nieuwe wegen heeft ingeslagen. Als jij wilt dat je moeder een band met je kind opbouwt en je deze verwachting naar je moeder hebt dat zij geinteresseerd is in jouw leven (inclusief kleinkind) dan mag daar ook een interesse voor haar leven tegenover staan. Misschien is deze nieuwe fase - het oma zijn - wel enorm confronterend voor haar, omdat zij na een huwelijk net weer in een fase is gekomen waarin ze op zoek wil naar een nieuwe levenspartner en leeftijd dan vaak "een ding" is...?? |
| Quote |
| Happysinglemum schreef op: 08-02-2012 18:10:24 |
oei, niet zo'n leuke opmerking van je moeder over dat er altijd wat is met je kindje, maar misschien
niet vervelend bedoelt. Omdat je zei dat je ouders veranderd waren sinds de scheiding dacht ik dat dit net speelde, je zei niet dat het lang geleden was, verkeerd begrepen van mij dus. Nou 1x in de week langskomen is best vaak toch al is het soms wat minder. Ga je ook vaak naar je moeer toch? |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 08-02-2012 18:17:53 |
Ik vind het toch wel flink overdreven van je. Ik lees in je verhaal over het contact van haar kant... Op welke manier zoek jij contact? Mijn ouders komen zelden bij mij thuis maar het contact is prima. Daar investeren we ook op andere manieren in. Ik vind iedere week bij je langskomen zeker niet weinig, eerder veel. Ik zie mijn ouders/ schoonouders ook ong 1 keer per week. De band met mijn kinderen is prima, ondanks die ene keer per week. Vind niet dat je het gedrag van je kindje daar zomaar op kunt gooien. Een relatie onderhouden is aan beide kanten investeren. Zij doet dat door elke  week bij je
langs te komen, wat doe jij er voor? |
| Quote |
| Ikee schreef op: 08-02-2012 19:40:10 |
Ik ben het eens met Senna. Een relatie onderhouden moet van 2 kanten komen wat doen jullie hieraan?
Daarnaast vind ik dat je het je moeder meteen moeilijk maakt door te zeggen dat je maar een half
uur tijd hebt voor haar. Waarom kan ze niet blijven eten? Daarna evt je kindje mee in badje doen
ofzo? Oma word je ook maar ineens dat moet je ook leren! En daarnaast is ze ook nog jou moeder. |
| Quote |
| Cir schreef op: 08-02-2012 19:51:05 |
Misschien voelt jou kindje je ergernissen en spanning ook aan als je moeder bij je is en geeft dit
een onveilig gevoel dus reageert hij/zij zo. Wil je wel een band met haar? Zo ja, dan moet er iets veranderen want het is kennelijk niet wat je ervan had verwacht. De enige manier om dit te veranderen is toch in gesprek gaan met haar. Van elkaar vervreemd zijn hoeft niet persé een blijvende situatie te zijn , toch? Daar kan je iets aan doen. |
| Quote |
| Karin Mv Naomi Amber Chris schreef op: 08-02-2012 21:48:28 |
Ik denk eigenlijk ook dat dit van twee kanten mis gaat. Je zegt dat een gesprek geen zin heeft om dat jullie vervreemd zijn? Maar is de oorzaak daarvan niet juist dat jullie te weinig praten? Ik denk juist dat praten de sleutel is in dit geval. Ik zou heel eerlijk zeggen, zonder verwijten, dat je haar mist als moeder en oma, dat je hoopt dat jullie band en vooral die tussen oma en je dochter sterker wordt. Misschien voelt je moeder zich dan meer welkom en heeft ze niet het gevoel na 20 minuten weg te moeten, omdat jullie moeten eten. Hier zouden we gewoon met elkaar mee eten. Volgens mij is ze wel geďnteresseert in jullie, anders zou ze echt de moeite niet doen om toch maar langs te blijven komen. Iemand anders zei al dat je dochter misschien de spanningen en irritaties aanvoelt als je moeder er is, daar zit echt wel wat in denk ik. Mijn kinderen hebben ook mensen in hun leven die ze eens in de zoveel tijd zien, maar toch was er altijd wel herkenning, ook na een aantal weken pas. Wil niet zeggen dat dat bij jouw dochter ook zo is, maar misschien zit er toch meer achter dan je zou denken. |
| Quote |
