nog niet willen door slapen

Quote mv vier:

[...] en met aandacht vragen verschillen we in mening,een baby van 6 maanden die aandacht vraagt,heeft dat ook nodig in mijn ogen...6 maanden is erg jong nog! zelf vind IK dat mijn baby van niet MOET leren wat dag en nachtritme is,mijn baby MOET niks,want daar is het een baby voor,ik heb gekozen om een kind te krijgen,dan vind ik het niet eerlijk tegenover mijn baby om mijn baby in MIJN ritmes of wat gebruikelijk (via cb etc)is te dwingen. ik dwing mijn baby nergens is. mijn baby hoeft zich niet aan te passen aan mij,maar ik aan hem.tot op zekere hoogte natuurlijk,als hij de borst wil,terwijl ik op schoolplein sta,zal hij even moeten wachten,maar dat is dan hooguit 10 minuten. en dat valt mij wel vaker op,(en nee ik zeg niet dat jij dat doet of wie dan ook,maar het is in het algemeen) babys moeten zoveel tegenwoordig. er word haast van verwacht dat ze rond 3 maanden al doorslapen,het liefst in een eigen bedje op een eigen kamer,want daar zouden ze zelfstandig van worden bla bla,dan denk ik,kom op zeg,een baby zelfstandig worden? maar goed,ik dwaal af,maar dit is mijn mening,ik vind het jammer dat er zoveel naar het ik gekeken word.(IK ben moe,IK ben gesloopt,IK moet tijd voor mezelf hebben) en ik ben ook wel eens moe,alleen ik til er niet zwaar aan,ik ga gewoon vroeger naar bed en ik heb alleen savonds tijd voor mezelf als de oudsten in bed liggen,maar ik zit er niet mee,ik geniet van een uurtje rust,maar ben wel blij dat IK er altijd voor mijn kinderen kan zijn,en zij weten dat ik er altid voor ze ben :d

Mijn baby MOET inderdaad van mij leren wat een dag- en nachtritme is. Dat is dan ook het enige, want verder hoeft hij niks en mag hij lekker baby zijn, op schoot, knuffelen, hele dag bij mama zijn... net wat hij wil. Maar omdat mama energie nodig heeft, heeft mama ook goede nachten nodig. Dus moet hij dat leren. En dat heeft hij geleerd, binnen 2 nachten.
Ook ik dwing mijn baby verder nergens in, ik volg zijn ritme, zijn behoeften, zijn dingetjes... maar s nachts moet hij slapen.

Het gaat me niet om het IK IK IK, maar om het feit dat het voor mij kiezen of delen is: of ik werd weer opgenomen in het ziekenhuis, of ik leerde mijn kind doorslapen en kon voor hem zorgen overdag. Ik koos voor het laatste en heb er geen spijt van gehad. Het is anders als je zoals jou wel eens moe en gesloopt ben, dat is iedereen wel eens. Maar met een medisch probleem is de wereld heel anders is mijn mening.
En ik denk dat ik het zonder al die problemen ook zo had gedaan. Mijn kind is super uitgerust iedere ochtend, terwijl hij in de spooknachten overdag niet te genieten was.

Ook ik ben er voor mijn kind, altijd, ook 's nachts. Maar niet als het niet nodig is.

6 maanden is ook erg jong, maar oud genoeg in mijn ogen om voorzichtigaan de grenzen te gaan verkennen. Als alles oke is 's nachts, en hij ligt toch te mopperen en te jengelen.. helaas, je gaat maar weer lekker slapen. Als ik 2x ben geweest en hij gaat liggen lachen en kraaien... nee, niet nodig. Ik ga dan echt geen babytv kijken midden in de nacht. Snachts slapen we, dat moet hij leren.

Let wel: er is een verschil tussen krijsen omdat er iets is, of zeuren omdat hij aandacht wil. En als er wat is, dat hoor ik meteen, sta ik direct naast hem. Nog voordat hij goed en wel huilt.

Weet je, ieder doet het op zijn eigen manier. Ik ben dankbaar en blij dat ik een kindje mag hebben en doe er alles aan om hem alles te geven wat nodig is. Maar hij verdiend ook een mama die er overdag voor hem kan zijn, dus moest hij zich leren aanpassen en begreep hij na 2 nachten dat mama niet meer de hele nacht naast zijn bedje kon zitten.

Prima dan toch? Hij slaapt al maanden lekker door. Hij tevreden en uitgerust, ik ook. En voldoende energie om hem alles te geven wat maar nodig is.

onze dochter is bjna 9 maanden hoor

gister avond begon ze weer toen ze bij mij lag was het klaar en sliep ze bijna tot man lief kwam met fles toen was het direct brullen
zovele fles heeft ze neit gehad en tot half 7 geslapen

nu slaapt ze nog dus volgens mij heeft het er mee te maken dat ze weet dat mijn man haar wel wat geeft behalve aandacht enzo

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Quote mama_anja:

onze dochter is bjna 9 maanden hoor gister avond begon ze weer toen ze bij mij lag was het klaar en sliep ze bijna tot man lief kwam met fles toen was het direct brullen zovele fles heeft ze neit gehad en tot half 7 geslapen nu slaapt ze nog dus volgens mij heeft het er mee te maken dat ze weet dat mijn man haar wel wat geeft behalve aandacht enzo

Wij hebben dat een tijdje met de borst gehad, hoe het kwam weet ik niet. Maar hij werd steeds wakker na een paar minuten slapen, ging dan 'drinken' viel in slaap en dan rook of voelde hij de borst weer en dan was hij weer wakker. erg slopend. Tot we na een week ofzo mijn man beneden op de bank in slaap was gevallen en ik weer met hem aan het emmeren was boven in bed en ik was er zo poepjesflauw van dat ik hem naar beneden heb gebracht met het idee dat hij dan maar even babytv ofzo moest gaan kijken maar dat ik even kon slapen, en wat denk je, hij kruipt bij papa op zijn borstkas en heeft in een ruk doorgeslapen tot de volgende ochtend. Gelukkig is die fase ook weer voorbij en slaapt hij nu weer heerlijk met zijn hoofdje in mijn nek.

@anna28 Ons kindje had direct al wel een dag/nacht ritme, maar in het begin maakte het toch niet zoveel uit, hij sliep nog zoveel. En toen hij ouder werd was het ook erg duidelijk, want de dagelijkse geluiden zijn er snachts niet, hij ziet en hoort dat papa, mama en grote broer liggen te slapen. Hij hoort aan mijn ademhaling dat ik anders adem en daardoor weet hij ook dat het tijd is om te slapen. Net zoals vroeger in de natuur denk ik, dus het hoeft niet persé dmv een kindje te laten huilen. En als een kind een uurtje (of twee) snachts wakker is wil niet zeggen dat ze hun dag en nacht ritme omgooien.

En ik denk dat ondanks dat ik een kind van twee heb die dus nog nachtvoedingen krijgt, dat ik uitgeruster ben dan menig moeder die een kind heeft die in een eigen bed slaapt.

Klinkt misschien heel zweverig...Ben er zelf ook niet bekend mee maar een vriendin van me was de wanhoop nabij omdat haar kind niet sliep...Heeft uiteindelijk uit alle wanhoop hulp gevraagd van iemand die haar huis deed "reinigen" Kindje slaapt sindsdien gewoon iedere nacht door...

Quote Melissa:

[...] @anna28 Ons kindje had direct al wel een dag/nacht ritme, maar in het begin maakte het toch niet zoveel uit, hij sliep nog zoveel. En toen hij ouder werd was het ook erg duidelijk, want de dagelijkse geluiden zijn er snachts niet, hij ziet en hoort dat papa, mama en grote broer liggen te slapen. Hij hoort aan mijn ademhaling dat ik anders adem en daardoor weet hij ook dat het tijd is om te slapen. Net zoals vroeger in de natuur denk ik, dus het hoeft niet persé dmv een kindje te laten huilen. En als een kind een uurtje (of twee) snachts wakker is wil niet zeggen dat ze hun dag en nacht ritme omgooien.

Maar als je kindje overdag veel slaapt en 's nachts veel ligt te spelen, om aandacht vraagt en lekker ligt te lachen, dan klopt zijn dag/nacht ritme niet.
Dan kun je mijns inziens kiezen: of je gaat er in mee en geeft je kind de aandacht die hij vraagt 's nachts, of je doorbreekt dat ritme door even consequent te zijn en je kindje slaapt de nachten weer lekker door waardoor het hele gezin weer rust krijgt.
Ik koos voor het laatste.

Wel fijn als je kindje al vroeg het dag/nacht ritme oppikt zoals jouw baby!

Mijn zoontje ligt nu 's nachts nog wel eens wakker hoor, maar dan is hij rustig en vraagt niet meer de aandacht die hij toen vroeg (spelen, lachen, kraaien) Hij ligt dan een beetje te mummelen en geluidjes te maken en slaapt na een tijdje weer verder.
De overgang tussen: ik ben wakker en mama komt om me veel aandacht te geven zodat ik lekker kan spelen - of - ik ben wakker en val zelf weer in slaap. Dat is wat ik belangrijk vond en hem wilde leren.
Dat lukte dus.
En echt, hij heeft niet veel gehuild.

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Je moet natuurlijk doen waar je je goed bij voelt, maar

"De overgang tussen: ik ben wakker en mama komt om me veel aandacht te geven zodat ik lekker kan spelen - of - ik ben wakker en val zelf weer in slaap. "

Zijn gedachten die je een kind van jonger dan 6 maanden echt niet toe kunt schrijven. Zo ver denken die hersentjes niet. Ze kunnen associeren, niet leren. Het enige wat hij kan denken is "het is donker, dan ben ik alleen"
Een rationale daaraan verbinden, kan een kind van 2 nog niet hoor.

Ik denk dat het heel normaal is voor een kind onder de 2,5 om niet door te slapen. Ze zijn nog zo klein, hebben 't gewoon nodig om mama/papa even te voelen/horen als ze 's nachts wakker worden. Dat zit gewoon in onze overlevingsdrang.

Ik denk dat kinderen dwingen alleen te zijn in 't donker, kan resulteren in bang voor de nacht, donker, monsters onder 't bed etc.

Mijn moeder heeft mij altijd laten huilen, niet vaak hoor, want ik had 't snel door. Maar ik heb dus nooit meer om mijn moeder gevraagd 's nachts. Ook niet als ik haar echt nodig had. Ik herinner mij dat ik op latere leeftijd echt eenzaam in mijn bedje lag, sloeg een arm om mijzelf heen omdat ik mijn moeder niet hoefde te roepen.
De keren dat ik om mijn moeder gehuild heb als baby, zijn op 1 hand te tellen.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Gelukkig dat hij niet veel gehuild heeft anna.

Ik heb het nog niet meegemaakt dat een baby echt dacht dat de dag de nacht was en de nacht de dag. Dus echt overdag meer slapen dan snachts. EN het lijkt me inderdaad lastig. Alleen als dat hier dus zou gebeuren zou mijn oplossing gewoon anders zijn dan hoe jij het gedaan hebt. Hier staat de nacht juist voor saamhorigheid, het gezin en de geborgenheid. Dus samen slapen, lekker warm tegen elkaar aan, en ik zal dus echt nooit mijn baby (dreumes/peuter) buitensluiten en alleen op een kamer leggen en laten huilen ook nog.

Maar goed, we doen allebeide wat wij denken dat het beste is toch? Ik ben blij dat het voor je gewerkt heeft en dat je kindje toch heerlijk slaapt 's nachts.

@Alice

Hier net zo, mijn moeder was van mening dat je 's nachts niet meer je bed uit mocht komen. En zelfs als baby zijnde al, ik kreeg om de 4 uur een fles, even spelen en dan 1 uurtje krijzen in de box, dan 2,5 uur krijzen in bed en dan weer een fles. Heb ik gedaan tot ik 1 jaar was en toen ineens hield ik op met huilen, maar ik wilde ook niet meer op schoot, ik wilde niet meer geknuffeld worden en kon razend worden als iemand aan mij zat.

Ik heb een slaapstoornis gehad tot ongeveer mijn 18e, ik voelde me zo ontzettend eenzaam als ik in mijn bed lag, alsof de wereld gestopt was om mij heen en er helemaal niets meer was, alleen ik in een bed. Ik mocht niet meer naar beneden, ik mocht niet het licht aan en boekje lezen en zeker niet mijn moeder roepen met een "Ik kan niet slapen" dus ik keek hele avonden naar het plafond, en toen ik ouder was naar de wekker, ik viel vaak ron 03:30 in slaap en moest er dus om 07:00 weer uit. Ook had ik echt de meest gruwelijkenachtmerries, elke nacht weer, ik kan sommige gewoon nu nog heel gedetaileerd herrinneren. De nachten waren vreselijk.

En dan denk ik wel eens, ik wou dat mijn moeder mij daarin had geloofd, en mij een geborgen gevoel had gegeven 's nachts, niet 7,5 uur in bed liggen elke avond/nacht zonder enige vorm van entertainment, maar bij mijn moeder in bed, of wat langer opblijven of wat dan ook om mij weer een veilig gevoel te geven. Iets wat ik nu dus zeker wel met mijn kinderen doe. De nachten hoef je niet eenzaam te zijn, niet alleen en zeker niet bang. Maar lekker veilig bij je papa en mama en je broer.

Quote Alice:

Je moet natuurlijk doen waar je je goed bij voelt, maar "De overgang tussen: ik ben wakker en mama komt om me veel aandacht te geven zodat ik lekker kan spelen - of - ik ben wakker en val zelf weer in slaap. " Zijn gedachten die je een kind van jonger dan 6 maanden echt niet toe kunt schrijven. Zo ver denken die hersentjes niet. Ze kunnen associeren, niet leren. Het enige wat hij kan denken is "het is donker, dan ben ik alleen" Een rationale daaraan verbinden, kan een kind van 2 nog niet hoor. Ik denk dat het heel normaal is voor een kind onder de 2,5 om niet door te slapen. Ze zijn nog zo klein, hebben 't gewoon nodig om mama/papa even te voelen/horen als ze 's nachts wakker worden. Dat zit gewoon in onze overlevingsdrang. Ik denk dat kinderen dwingen alleen te zijn in 't donker, kan resulteren in bang voor de nacht, donker, monsters onder 't bed etc. Mijn moeder heeft mij altijd laten huilen, niet vaak hoor, want ik had 't snel door. Maar ik heb dus nooit meer om mijn moeder gevraagd 's nachts. Ook niet als ik haar echt nodig had. Ik herinner mij dat ik op latere leeftijd echt eenzaam in mijn bedje lag, sloeg een arm om mijzelf heen omdat ik mijn moeder niet hoefde te roepen. De keren dat ik om mijn moeder gehuild heb als baby, zijn op 1 hand te tellen.

Een kind kan iets leren door te associëren. Een jong kind leert juist heel veel, juist door de associatie. Als mama helemaal niet meer komt, dan leert het immers ook dat ze alleen en eenzaam aan haar lot wordt overgelaten? associatie en leren staan heel dicht bij elkaar.

En tuurlijk, een baby denkt nog niet zoals wij denken, maar het heeft weel heel duidelijke gevoelens en kan deze al soms verbinden aan bepaalde gebeurtenissen.

Ik denk zelf niet dat als een kind van jongst af aan op zijn eigen kamer slaapt, het resulteert in angstig zijn, monsters of wat dan ook. Ik ken om me heen veel grote gezinnen (6 of meer kinderen) Die kinderen liggen echt niet allemaal bij pa en ma in bed. Ook wij (groot gezin) zijn opgegroeid met: in je eigen bedje, in je eigen kamertje slapen. En ik heb er niks aan overgehouden en mijn broers en zussen ook niet. Die doen het allemaal net zo.
Maar dat moet ieder voor zich weten toch? Ik kan niet slapen met mijn baby naast me en mijn baby niet als hij in ons bed ligt. Daarom ligt hij lekker in zijn eigen bedje en slaapt goed.

Ieder kind is anders en heeft verschillende maten van behoeftes. Het is ook gewoon hoe je het een kind leert denk ik. Leg jij je kleintje vanaf het begin in zijn eigen bedje, dan zal hij daar prima aan gewend zijn. Laat jij je kindje bij jou in bed slapen, dan zal hij daar aan wennen.
Maar net wat jij het prettigst vind.

Wat vervelend dat jij die ervaring wel hebt, je eenzaam en alleen voelen omdat je moeder toch niet komt! Lijkt me afschuwelijk!
Gelukkig doe ik het niet zo bij mijn zoontje. Na die 2 nachten heeft hij nooit meer gehuild als er niet echt wat was. En zodra hij huilde, stond ik al naast hem. (dan voelde hij zich niet lekker, was verkouden, had dorst enz)

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik vind het raar dat er met hoofdletters wordt gepraat het komt heus wel over

wat ik ook een raar advies vind is het niet aanleren van een dag- en nacht ritme.
Kom op zeg, dat is 1 van de eerste dingen die je ze moet aan leren voor hun zelf.
waarom overdag schijnt de zon en is alles actief dan hoort een baby ook actief te zijn en als het donder is moet het weer gaan slapen.
zie me al gaan 24 uur, in de nacht met me zoon van 3 maanden en dan zelf niet slapen, om dan overdag met me dochter van 3 bezig te zijn.
en ja waar blijf ik ? deze ik moet voor een gezin zorgen, is mijn ik moe ben ik alles behalve gezellig.
en wie heeft daar last van ? mijn kinderen hebben daar last van.
Mijn zoon komt 1x in de nacht en dan krijgt hij voeding maar niet direct, zodra hij begint te zeuren mopperen dan laat ik hem liggen, zodra het over gaat in de help huil dan ga ik er pas uit.
er kan soms 2 uur tussen zitten.
en juist een baby leren in zijn eigen bed zijn eigen veilige bed.
waarom is dat raar ?? ik snap dat niet, het is zijn bed waar hij elke dag in komt te liggen en heerlijk in slaapt, waarom is dat niet vertrouwd ?? zeker als een kindje al 9 maanden is.
als je je kind overdag liefde en aandacht geeft, heerlijk vertroetelt in zijn eigen bed legt ben je zeker niet slecht omdat je niet bij je kind in bed ga liggen.
beide kinderen slapen hier in hun eigen veilige kamer, in hun bed met hun eigen spulletjes, speciaal voor hun een mooi plekje gemaakt met veel liefde.
en mijn bed ! die is van mij en van mijn partner.

---

www.facebook.nl/cupcakepie... voor een lekkere en mooie taart 

Ik heb even teruggelezen mama-lisa-daan, ik zal er wel overheen lezen, wie zegt dan dat je geen dag/nacht ritme moet aanleren?

Quote mv vier:

zelf vind IK dat mijn baby van niet MOET leren wat dag en nachtritme is,mijn baby MOET niks,want daar is het een baby voor,ik heb gekozen om een kind te krijgen,dan vind ik het niet eerlijk tegenover mijn baby om mijn baby in MIJN ritmes of wat gebruikelijk (via cb etc)is te dwingen.

Denk dat ze deze bedoeld.

TO ik denk dat je met veel gedult er ook wel komt.
Ik ben geen voorstander van huilen, maar mopperen heb ik geen problemen mee.
Mijn dochter heeft nooit gehuild, dan haal ik haar uit bed en knuffel ik tot ze rustig is en leg ik haar terug.
Als ze moppert en klaagt, blijft ze fijn waar ze is en krijgt ze een kroel van mij.

idd picca die bedoel ik.
ik ben het ermee eens dat je je moet aanpassen aan je baby.
maar een dag en nacht ritme is zeer belangrijk !!


verder doe ik het net als picca bij help huil troosten dat hij stil is, en klagen laat ik hem liggen en dan kijk ik wat er is en zo nodig bijv even speen erin doen of aai over zijn bol.

---

www.facebook.nl/cupcakepie... voor een lekkere en mooie taart 

Ook hier een moeder die haar zoon heeft laten huilen!
Na een jaar niet doorslapen en nog steeds nachtvoeding, was ik het zat. Dus (op advies van het cb) ook wij hebben onze zoon van toen 10 maanden oud 's nachts laten huilen. Hij heeft de eerste nacht welgeteld 15 minuten gehuild en de tweede nacht nog geen 10 minuten. Daarna hebben wij hem nooit meer gehoord s'nachts, in ieder geval niet om aandacht te vragen.

Ik ben van mening dat kinderen 's nachts horen te slapen (net als mama trouwens!) op hun eigen, veilige kamertje in hun eigen, veilige bedje. Ik begrijp echt niet wat daar zielig of erg aan is, een kind wat in zijn eigen bed slaapt.

Hij is inmiddels 2 jaar en 4 maanden, zeer goed gehecht, heeft geen beschadiging opgelopen en is een erg vrolijk en slim ventje. Tegenwoordig als er iets is 's nachts gaat hij niet liggen piepen, maar roept me gewoon. Ik ga dan altijd naar hem toe, soms moet hij plassen (hij is al zindelijk!) of wil wat water als hij bijvoorbeeld verkouden of ziek is, dat is allemaal geen probleem. Maar ik hoef niet meer naar hem toe omdat hij het zo leuk vind om me even te zien.

Een voeding 's nachts (al is het 'borstenhonger') is echt niet nodig, een kind van 9 maanden heeft 's nachts geen eten of borsten nodig. Die aandacht kan hij overdag gewoon krijgen. Dus hier in huis wordt 's nachts gelukkig weer gewoon geslapen.

Ik wens TO veel sterkte!
Het cb gaf ons al aan dat een kind laten huilen alleen werkt als je er zelf echt klaar mee bent en achter staat. Anders werkt het niet.

Ik vind dag en nacht ritme ook belangrijk, maar ik denk dat er andere manieren zijn van het 'aanleren' van dag en nachtritme dan het laten huilen (of jammeren of jengelen of wat dan ook).

Er zijn gewoon signalen voor een baby die aangeven dat het nacht is, de duisternis is al een grote clue, maar ook dat veel prikkels wegvallen (spelende broers en zusjes die nu stil zijn, geen radio/tv, papa en mama zijn niet meer actief) en het feit dat mama ligt, de geur van moeders huid, de ademhaling die rustiger word, de hartslag van de moeder die langzamer word, allemaal dingen die een baby slaperig maken.

En ik denk dat bovenstaande een natuurlijkere en mildere manier is van het aanleren van een dag en nacht ritme dan het alleen in een donker/schemerig kamertje laten huilen )jengelen/mopperen).

Maar goed, nogmaals dat is een verschil in visie, als je al niet samen slaapt dan word het al een stuk moeilijker voor een baby om te leren wanneer het dag en nacht is omdat het dus niet het voorbeeld krijgt van de ouders.

Quote Jessica:

Een voeding 's nachts (al is het 'borstenhonger') is echt niet nodig, een kind van 9 maanden heeft 's nachts geen eten of borsten nodig. Die aandacht kan hij overdag gewoon krijgen. Dus hier in huis wordt 's nachts gelukkig weer gewoon geslapen.

Dat is niet meer nodig? Het kindje van de TO is nog maar 9 maanden, die kan echt nog wel de nachtaandacht nodig hebben, hier dus een kindje van 2 jaar die het echt nog nodig heeft. Spreek vanuit jezelf en bepaal niet voor anderen

Ik merk dat ik weer op alles ga reageren, waarom doe ik dat toch ik geloof dat mijn standpunt inmiddels wel duidelijk is

Ik geloof dat ik me maar eens nuttig ga maken, weer verder met het strijkwerk.

wat fijn om te lezen dat er meer mama's zijn die hun kindje ook even hebben laten huilen (let wel: niet extreem of langdurig) of die een dag/nacht ritme ook belangrijk vinden om aan te leren. Voelde me inmiddels een behoorlijk ontaarde moeder....
Ben ik niet, weet ik ook wel, maar toch even fijn om te lezen dat andere moeders het ook zo doen en waarom ze het zo doen.

Dat andere mama's kiezen om het anders te doen: prima! maar dan heb je wel vaak het probleem dat de kindjes niet doorslapen. Ik lees zo vaak verhalen hier van oververmoeide mama's die 4/5x per nacht eruit moeten, die zich geen raad meer weten van oververmoeidheid...
Het is echt geen schande om dat toe te geven en ook niet om even consequent te zijn met je kleintje.

Ieder moet het doen zoals ze het fijn vind, waar ze zichzelf het prettigst bij voelt.
Maar als je dan na 1, 2 of 3 jaar nog steeds iedere nacht meerdere keren op moet, en je wilt niet consequent een ritme aanleren, tja... dan is dat zo en dan zul je dat voor lief moeten nemen.

En gelukkig zijn er nog altijd de kindjes die wel lekker doorslapen

@Jessica: ik ben het echt met je eens, ik vind ook dat kinderen moeten slapen 's nachts, en niet moeten spelen of aandacht vragen.

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Hier ook een mannetje van bijna 2 jaar die nog niet altijd doorslaapt. Hier heb ik geen borstvoeding gegeven. Maar hij wil altijd nog graag een flesje s'nachts.(niet elke nacht meer) Maar ik geef hem dan gewoon een flesje. En daarna slaapt hij gewoon weer heerlijk door.


Het cb hier zei dat ik hem gewoon een flesje kon geven in de nacht.Voor hem is dit ook nog gewoon stukje veiligheid en geborgenheid. Ben ik blij dat wij zo'n super CB hebben en die niet zeggen laat maar huilen. Anders had ik het ook niet gedaan. Maar ben wel bli jdat hun er ook anders over denken

Quote Melissa:

[...] Dat is niet meer nodig? Het kindje van de TO is nog maar 9 maanden, die kan echt nog wel de nachtaandacht nodig hebben, hier dus een kindje van 2 jaar die het echt nog nodig heeft. Spreek vanuit jezelf en bepaal niet voor anderen Ik merk dat ik weer op alles ga reageren, waarom doe ik dat toch ik geloof dat mijn standpunt inmiddels wel duidelijk is Ik geloof dat ik me maar eens nuttig ga maken, weer verder met het strijkwerk.

Lichamelijk gezien is een nachtvoeding inderdaad niet meer nodig met 9 maanden. Een kindje heeft voldoende voedingsstoffen overdag kunnen nemen en na een laatste flesje s avonds is het niet meer nodig om 's nachts te voeden. Daar ben ik het ook mee eens.

en verleidelijk blijft het toch om overal op in te gaan toch haha


strijkse

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Nu ik jullie hier allemaal zo lees snap ik wel waarom de vrouw op het cb iets soortgelijks durfde te zeggen, had dit toen op facebook gezet:

De uitspraak van de dag: Als je zoon huilt MAG je maar 1x per nacht gaan kijken, want om een goede moeder te zijn heb je je rust nodig. Toen ik vroeg of zij haar kind 's nachts liet huilen, zodat zij aan haar rust kwam, en zich ook nog een goede moeder durfde te noemen werd het ineens heel stil.

Nou huilde Chris vooral vanwege verkoudheid en buikpijn, dus ik vond het echt belachelijk dat zij me bijna verbood om bij hem te gaan kijken en hem te troosten. Dus geen oordeel naar anderen toe die het wel doen hoor, maar meer mijn frustratie naar iemand die wil gaan bepalen hoeveel aandacht ik mijn (zieke) kind geef.

Quote mama_lisa_daan:

Ik vind het raar dat er met hoofdletters wordt gepraat het komt heus wel over wat ik ook een raar advies vind is het niet aanleren van een dag- en nacht ritme. Kom op zeg, dat is 1 van de eerste dingen die je ze moet aan leren voor hun zelf. waarom overdag schijnt de zon en is alles actief dan hoort een baby ook actief te zijn en als het donder is moet het weer gaan slapen. zie me al gaan 24 uur, in de nacht met me zoon van 3 maanden en dan zelf niet slapen, om dan overdag met me dochter van 3 bezig te zijn. en ja waar blijf ik ? deze ik moet voor een gezin zorgen, is mijn ik moe ben ik alles behalve gezellig.

ik heb het niet als advies gegeven,ik heb alleen mijn eigen visie gegeven
en dat jij zegt,"dat is een van de eerste dingen die je ze moet leren" daar ben ik het dus totaal niet mee eens,want voor wie moet je dat aanleren? voor jezelf dus,want jij wilt tenslotte lekker doorslapen
en hoezo al 9 maanden oud?? pas 9 maanden jong!
echt,zo,n jong kind denk nog niet zolas wij dat doen,ze reageren uit instinct en behoefte.
en ik vind (nogmaals,dat vind ik,dus dat is geen vaststaand feit ) 9 van de 10 x willen de ouders dat hun baby doorslaapt voor hun eigen nachtrust,eigenbelang dus. tewrijl een baby juist als ze pas 9 maanden zijn,zo hard de veiligheid nog nodig hebben. omdat ze dus niet snappen waarom ze door "moeten" slapen.
en eerlijk gezegd vind ik termen als,als ik mijn nachtrust niet krijg word ik chagrijnig en reageer ik het op mijn andere kinderen af,nogal zwakjes.
ten eerste weet je gewoon dat je nachtrust weg is als je een baby hebt,je kunt ook eerder naar bed gaan,of voor mijn part tussen de middag even een tukje doen. en ja,ik ben ook wel eens moe,maar dat reageer ik niet op mijn kindren af hoor...

Quote Anna28:

[...] Lichamelijk gezien is een nachtvoeding inderdaad niet meer nodig met 9 maanden. Een kindje heeft voldoende voedingsstoffen overdag kunnen nemen en na een laatste flesje s avonds is het niet meer nodig om 's nachts te voeden. Daar ben ik het ook mee eens. en verleidelijk blijft het toch om overal op in te gaan toch haha strijkse

En ik dan weer niet, mijn middelste redde het niet om genoeg binnen te krijgen op een dag, die had echt nog lang de nacht ook nodig. Ik denk dat het verschilt per kind.

Het cb zeurd hier al bijna 4 maanden erom dat ik de fles van 18:30 eraf moet halen, ze heeft hem niet meer nodig.

Word er zo moe van, zolang mijn dochter hem wil, accepteerd, en mopperd als hij leeg is... heeft ze hem nog nodig!

Quote mv vier:

[...] en ik vind (nogmaals,dat vind ik,dus dat is geen vaststaand feit ) 9 van de 10 x willen de ouders dat hun baby doorslaapt voor hun eigen nachtrust,eigenbelang dus.

het is zeker geen eigen belang bij de meeste mensen. Het is indirect het belang van het kind.... in mijn geval ook: als ik 's nachts niet zou slapen raak ik oververmoeid. En in mijn medische situaties is dat gevaarlijk. Als ik oververmoeid raak, dan zou ik moeten worden opgenomen om tot rust te komen en om mijn hart en longen rust te geven. Dan wordt Tim naar oma gebracht en door diverse familieleden opgevangen.... no way!
Dus dat gaat niet voor iedereen op.
Als er mama's zijn die chagrijnig worden, dat zou ik me goed kunnen voorstellen, en die dat op de kids afreageren, dan is het ook alleen maar goed dat die mama's hun rust pakken.

@karin mv Naomi Amber chris: tuurlijk verschilt dat per kind!! Maar als je praat over het gemiddelde gezonde kind, dan is dat echt niet meer nodig. Mijn zoon eet als een bouwvakker de hele dag, hij heeft die fles echt niet nodig snachts!


en zo zie je maar... ook ik kan t niet laten om overal even op te reageren haha

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Quote mv vier:

[...] ik heb het niet als advies gegeven,ik heb alleen mijn eigen visie gegeven en dat jij zegt,"dat is een van de eerste dingen die je ze moet leren" daar ben ik het dus totaal niet mee eens,want voor wie moet je dat aanleren? voor jezelf dus,want jij wilt tenslotte lekker doorslapen

nee hoor ik slaap nu ook niet door en zolang hij nog geen 6 maanden is hoef hij dat nog niet,
maar ik wil mijn kindje overdag in het dag licht voor zijn vitamines en niet in de nacht in het maanlicht.
een dag en nacht ritme is juist goed, zoiezo een ritme is goed. hier hou ik me vast aan de 3x r en dat werkt prima.
maar dag is dag en nacht is nacht. we zijn geen nachtdieren ook een baby is dat niet, daarom ook de nacht zo stil en donder mogelijk laten verlopen.

---

www.facebook.nl/cupcakepie... voor een lekkere en mooie taart 

Ik heb niet gezegd dat een eigen kamer, onveilig en onvertrouwd is. Maar als een kindje er niet (goed) slaapt, kan dat veilige oord wel 's een strafkamp lijken.
Het ene kind is 't andere niet. Sommige kindjes willen gewoon echt bij hun ouders zijn 's nachts en dat is hun goed recht. Ik vind dat in dat geval de wens van de ouders op een tweede plaats komt.

Dat een moeder een andere keuze maakt, vind ik prima. Ik snap best dat 't een goede oplossing kan lijken. Maar dat je zegt dat je dit op advies van 't CB hebt gedaan, vind ik een beetje zwak. Dan leg je de verantwoordelijkheid ervoor bij iemand anders neer, terwijl je toch achter die keuze stond?

Ik vind iemand die een andere keuze maakt dan ik, echt geen slechte of ontaarde moeder. Ik denk dat 't heel duidelijk is dat elke moeder hier zielsveel van haar kindje houdt en er alles voor doet. Maar ik vind wel dat sommigen zich erg hard verdedigen tegen iets wat ze niet fout vinden, dat vind ik een beetje raar.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ik denk trouwens niet dat 't kind leert dat zijn bed veilig is, door er "gedwongen" worden er in te blijven en zelf moet gaan inzien dat 't er eigenlijk best knus en gezellig is zo alleen.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Mijn zusjes en ik moesten vroeger ook op onze eigen kamer in ons eigen bedje blijven.
Dit heeft ook een beetje dezelfde gevolgen als die hierboven al te lezen zijn: 2 van mijn zusjes zijn doodsbang in het donker. 1 van die 2 durft ook 's nachts niet alleen in een huis te zijn (ze is 26). Ikzelf herken het stukje van het zo eenzaam voelen alleen in bed.

Dat is ook de reden dat wij het hier anders doen dan mijn ouders het deden. Mijn kindjes mogen gewoon bij ons liggen. En wij hebben er 6 Ik merk dat als de kinderen wat ouder zijn en er zelf aan toe zijn, ze juist heel goed en lekker in hun eigen bed slapen. De één iets sneller dan de ander. Mijn zoontje van nu bijna 7 zie ik nog regelmatig 's nachts naast m'n bed. Dan is hij bang of heeft hij eng gedroomd. Dan komt hij lekker bij ons liggen of naast ons bed en is hij weer gelukkig.
Naar bed gaan is voor hen ook nooit een straf of iets waar ze tegenop zien.

De ervaring leert me inmiddels dat als ze ouder zijn, ze gewoon naar hun eigen bed gaan. Mijn zoon van 12 zie ik zelden (alleen als het hard onweert).

De nachtvoedingen kunnen betekenen dat een kindje bij de mama wil zijn, maar ze kunnen ook gewoon honger hebben. Niet alle kinderen drinken evenveel overdag of krijgen genoeg weg.
Als je je kindje 's nachts niet meer wilt voeden, is het belangrijk eerst erachter te komen of ze echt geen honger meer hebben. En dat is lastig.
Ik heb 2 kindjes waarvan ik zeker wist dat ze 's nachts echt gewoon honger hadden. Tot zeker ruim 18 maanden.

Natuurlijk moet iedereen het doen zoals het bij hen past (zowel de mama als het kindje), maar het kan geen kwaad te weten dat het a. heel normaal is dat baby's het eerste jaar nachtvoedingen krijgen en b. dat een kind, ook als het als klein kind bij de ouders mag slapen, uiteindelijk zelf naar het eigen bed gaat en c. dat vermoeid zijn helaas soms bij het moederschap hoort

Mama_anja
Het feit dat je kindje eerst wel zonder voeding kon en nu niet meer, kan er goed op wijzen dat je dochter in een groeispurt zit en die extra voeding toch gewoon echt nodig heeft. Als dat zo is, zou je kunnen proberen om te zorgen dat ze overdag meer voeding binnenkrijgt. Stel dat je de hoeveelheid elke voeding een klein beetje kunt vergroten of je kunt 1 extra voeding overdag geven, heeft ze het 's nachts misschien niet meer nodig.

Quote Alice:

Ik denk trouwens niet dat 't kind leert dat zijn bed veilig is, door er "gedwongen" worden er in te blijven en zelf moet gaan inzien dat 't er eigenlijk best knus en gezellig is zo alleen.

zou dat niet te maken hebben met wat je het kindje aanwent denk je? Als je babytje vanaf dag 1 in zijn eigen bedje slaapt, dan weet ze toch ook niet anders?
Als mijn zoontje zich niet prettig voelt op zijn kamertje dan zal ik ook een andere oplossing zoeken... op dit moment voelt hij zich snachts vaak minder prettig in zijn bedje, maar slaapt hij supergoed in zijn campingbedje... prima, dan mag je daarin slapen. Voelt misschien veiliger met die hoge randen? geen idee, maar voor hem geeft het meer rust.

Ik heb geen ervaring met baby's die niet alleen willen/kunnen slapen, omdat ik het aanwen vanaf dag 1. Dus ik weet niet hoe ik het zou doen als ik een baby krijg die dat niet accepteert.

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!