Mama-life
| En Nu schreef op: 18-11-2015 07:32:07 |
Ik heb even advies nodig en moet gewoon mijn verhaal kwijt. Wat kun je als volwassen dochter doen als je ouders heel veel ruzie hebben. Voor beiden kanten is iets te zeggen. Ze praten nauwelijks met elkaar volgens mij. De een verwijd het een aan de ander en andersom. Mijn evenzo volwassenbroer belde gisteren op dat vader weer huilend aan de telefoon had gezeten over moeder. Terwijl ik aan de telefoon was met mijn vader enkele uren daarvoor waarbij hij mijn moeder uitschold omdat ze advies gaf. Mijn vader is al jaren ernstig ziek en kan als hij lichamelijk niets kan heel veel frustratie opkroppen en dan is hij niet meer vriendelijk. Mijn moeder werkt redelijk wat extra diensten in die periode om niet steeds het mikpunt te hoeven zijn. Advies hoe hiermee om gaan? |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 18-11-2015 08:51:16 |
Wat heftig zeg... maar wat vindt jij ervan? ik denk dat je dat eerst moet weten. Wij kunnen jouw
niet adviseren hoe ermee om te gaan. Want mijn advies zou zijn laat ze lekker in hun sop gaar koken
en het zelf oplossen. Het zijn volwassen mensen en dat zou ik ze vertellen ook. Maar ja als jij je
erin wilt mengen en een oplossing zoeken is dat niet het advies wat je wilt horen natuurlijk. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 18-11-2015 09:41:50 |
Dat is niet aan jou.. Tegen je ouders zeggen dat ze jou daar niet meer lastig moeten vallen, Het
zijn beiden je ouders en ik vind t not done om jou daar in te betrekken... |
| Quote |
| Sunshine schreef op: 18-11-2015 09:56:10 |
Ze zitten in een negatief spiraal en die moet doorbroken worden. Zoek een maatje/vrijwilliger die erop uit gaat met je vader. Eandeling ,drankje ,hapje eten ,vissen ofzo iets. Even eruit of thuis voor een praatje of een kaartje te leggen. Als je ziek bent en je zit hele dagen tussen 4 muren dan word je vanzelf gek. Daarnaast ga met je broer om tafel 1x per maand neemt ieder van jullie je vader of moeder apart om even tijd en aandacht apart te geven. Ga erop uit of ga wat doen. Ze moeten weer gaan leven en de glans vinden in het leven en dat kunnen ze nu zelf niet meer omdat alles negatief is. Succes |
| Quote |
| Narim schreef op: 18-11-2015 12:15:57 | ||
Mee eens. Maximaal zeggen dat ze naar de psycholoog moeten ofzo. | ||
| Quote |
| Annie schreef op: 18-11-2015 13:11:52 | ||
Dat dus! | ||
| Quote |
| Xxx schreef op: 18-11-2015 13:19:37 |
Wij hebben het een paar maanden geleden aan de hand gehad met schoonouders. schoonzus mengde zich erin en trok partij voor moeder. mijn man wilde zich er niet in mengen, maar werd wel steeds gebeld door schoonzus en schoonmoeder. Hij heeft toen ook gezegd dat hij geen partij ging trekken en dat ze volwassen genoeg zijn om het zelf op te moeten lossen. uiteindelijk wilde ze er met niemand meer over praten, ook niet met schoonzus.... |
| Quote |
| Fransje72 schreef op: 18-11-2015 14:35:56 |
Het zijn volwassenen en als ze er met iemand over willen praten dan kiezen ze een derde persoon
buiten het gezin en niet hun kind(eren). Mijn ouders hebben al zolang ik leef, een haat liefde verhouding. Mijn vader is ook ziek en zit hele dagen thuis, mijn moeder nu ook, ze is met pensioen. Maar ipv dar ze er op uit gaan, zitten ze dagen op elkaar te vitten, totdat de bom weer barst, mijn vader dreigt met zelfmoord en mijn moeder zichzelf vooral zielig vindt. Ook hier stonden ze om de haverklap binnen of belden ze weer op met hele klaagzangen. Heb ze op een gegeven moment gezegd dat ze het echt zelf uit moeten zoeken, ik ben hun dochter en zal geen partij kiezen. Nu praten ze gewoon weken niet tegen mekaar als het weer zo ver is. Ze moeten het echt zelf uitzoejen |
| Quote |
| Zijlijn schreef op: 18-11-2015 14:54:00 |
Het zijn je ouders en zo te lezen hebben ze het erg moeilijk..en begrijpelijk gezien de
omstandigheden. Ik geloof dat ik met mijn broer/zus erheen zou gaan en proberen allebei de kanten te horen, als een soort mediator. Of misschien iemand van maatschappelijk werk inschakelen oid om mee te gaan. Ik denk dat ze allebei bevestiging in emotie nodig hebben en zich afreageren op degene die het dichts bij staat. Ik geloof niet zo in 'in sop laten gaarkoken'of 'ze zijn toch volwassen' Iedereen heeft weleens een steuntje of een zetje nodig en als je van elkaar houdt lijkt het me moeilijker om afstand te nemen dan betrokken te raken. Geen partij kiezen maar proberen te luisteren naar hun verhaal. sterkte in elk geval |
| Quote |
| Bepje schreef op: 18-11-2015 17:11:47 |
Dit is inderdaad niet aan jullie. Je kunt, eventueel samen met broer, erheen en zeggen dat ze dit
soort dingen niet meer met jullie moeten bespreken omdat jullie er niks mee kunnen. Ze kunnen
terecht bij het steunpunt mantelzorg, de huisarts, maatschappelijk werk etc. Dat zou je ze nog
kunnen adviseren. |
| Quote |
| Wanouk schreef op: 18-11-2015 22:09:12 |
Ik vind het nogal wat, je ouders ' in hun sop laten gaarkoken'. Persoonlijk zou ik ervoor kiezen om hulp in te schakelen. Eerst met hun om de tafel, vertellen hoe erg je het vind en dat je geen partij kan en wil kiezen. En dan kijken of er een weg is om hulp te krijgen, misschien van buiten af. Er is toch niets mis met een luisterend oor. |
| Quote |
| En Nu schreef op: 18-11-2015 22:41:59 |
Fijn al die reactie. Heel verschillend zoals ik al verwacht had. Fijn dat mijn verhaal gelezen is en er op gereageerd is, alleen dat al doet me goed. Weten dat ik
het niet voor jan met de korte achternaam schrijf allemaal. |
| Quote |
| Misbren schreef op: 19-11-2015 15:07:10 |
Alleen al een luisterend oor bieden is soms genoeg. Ik weet nog wel dat ik mijn moeder belde helemaal over de toeren omdat ik weer eens ruzzie had gehad met mijn (ex) man. Waarom het zelfde dan niet terug doen? Als "buitenstaander" heb je dan een veel nuchtere blik en alleen al dat ze hun verhaal kwijt moeten is al een opluchting voor hun. En idd miss adviseren dat ze hulp moeten zoeken als je denkt dat dat helpt. Succes |
| Quote |
