Menu
 

Topic:

wat gebeurt hier??

Xsara  schreef op: 30-09-2015 08:45:03
Wij hebben 2 kinderen. altijd is de oudste een pittig kind geweest. sterke wil en woede aanvallen als peuter maar ook angstig als het om de simpelste dingen ging. dus op dapperheidsgym, probleem opgelost, goede gesprekken met juf en het liep prima.

Tot nu in groep 5.. hij lijkt helemaal in te storten en wij erbij. de angsten zijn groter dan ooit, hij kan niets meer, wil niets meer, alles is 1 groot drama, geen vriendjes meer, wordt ineens gepest, zegt hij. maar het wordt niet gezien op school, hij is altijd verdrietig, school is saai, de juffen zijn stom. hij is agressief, valt zelfs zijn vriendjes aan in huis, hij vloog laatst eentje naar de keel en schreeuwde, ik vermoord je. Hij wil weglopen van school, heeft buiten ruzies met spelen en ik ren me een slag in de rondte om alles op te vangen, heb gesprekken met school met ouders met kinderen. Ik snap er zelf helemaal niets meer van. hij zegt zelf dat hij niet meer kan luisteren en niet meer stil kan zitten dat juf boos op hem wordt. Dat hij dingen niet begrijpt, waarom bouwen ze nu ineens een ander hek om school, waarom heb ik 2 juffen, 1 juf is toch ook goed, waarom moet alles steeds veranderen?? Hij was altijd wel een beetje een zenuwpeesje maar hij krijgt de laatste weken ook steeds meer tics, trekken met zijn mond bijvoorbeeld.. 

Hij is erg slim, heeft nooit iets hoeven doen om A+ te scoren op cito toetsen en nu moet hij wel zijn best doen maar alsnog gaat het erg goed. Op school weten ze het ook niet zo goed, de ene juf zegt geen problemen te hebben de ander (die hij zelf ook niet leuk vindt) zegt wel dat hij onrustig is. Hij eist veel aandacht, accepteert niet snel nee. maar als ik hoor waarom dan begrijp ik het ook. hij heeft in 5 min. taken af en moet dan lezen.. hij leest in een weekje een boek van 300 pagina's uit want moet steeds lezen.. maar hij wil graag wat anders gaan doen, topografie ofzo. dat mag niet pas als alle taken van de week af zijn. vorig jaar is hij door juf juist afgeremd omdat hij te snel werkte en nu wordt hij juist opgejaagd zodat hij maar kan doen wat hij wil, dus meer stof leren. Ik heb al gesprekken gehad maar tegen mij zeggen ze en ik merk andere dingen.. 

de betreffende juf zei dat we hem maar moeten laten testen, ze heeft alles in werk gezet op school.. maar testen waarop?? er is nooit ergens sprake van geweest dat hij anders is kan  het ineens zo prominent worden, wordt hij niet goed begrepen?? Ik weet het niet meer... 

wat denken jullie??
 
Quote
Navigatie
RE: wat gebeurt hier??
Krumelke  schreef op: 30-09-2015 09:01:30
wil je sterkte wensen. andere situatie hier en wel veel onduidelijkheid en dingen die niet gezien worden en een verdrietige boze zoon die niet snapt waarom dingen gaan zoals ze gaan (ook groep 5 trouwens). herken heel erg het 1 juf is toch genoeg waarom ook een meester....en het heel anders thuis zien als ze ergens anders zien. ik zou school blijven pushen op meer en beter werk voor hem. testen....vraag eens waarop. testen zegt ook zo weinig en toch kan het voor school (en andere instellingen) wel enorme deuren openen !
veel sterkte, praat ook met je zoon over hoe jij je voelt zodat jullie van elkaar weten dat jullie 1 zijn samen en dat jij wel wil en machteloos moet toekijken ook (dat is hier nogal een issue geweest; mam ik vertrouw je niet want school doet niets en je zegt wel dat school iets moet doen AUW die kwam binnen).

heel veel sterkte !
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Ans Mv J.k.d  schreef op: 30-09-2015 09:07:21
Ik denk dat testen misschien wel handig is, al is het alleen maar zodat hij beter begrepen kan worden. Hij heeft misschien al die tijd op zijn tenen moeten lopen sociaal emotioneel en houd het nu niet bij. Of hij is Hoogbegaafd en kan de rest niet begrijpen en als school hier niet goed mee omgaat dan levert het hem dubbel frustatie op. Hoe dan ook ik kan natuurlijk niet achter mijn computer zeggen o dat is het maar ik kan wel zeggen dat het fijn is voor je zelf om ook te weten waar je mee te maken heb. Ook voor jullie als gezin kan er dan ook begeleiding worden ingeschakeld worden. Want zou te lezen kan je zelf ook erg goed wat hulp gebruiken. 
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Mrtj  schreef op: 30-09-2015 09:14:00
Och je arme mannetje, en arme jij ook. Wat zwaar voor jullie!

Kinderen die niet voldoende uitdaging hebben op school kunnen enorm vast gaan lopen. Ik kan me voorstellen dat de leerkrachten dus doelen op testen van zijn intelligentie. Zo te horen past het huidige onderwijs erg slecht bij jullie zoontje. Hij heeft veel te weinig uitdaging en alles is saai en stom. Eigenlijk vind ik het ook zonder test wel duidelijk dat dit kind meer verbreding, verrijking, verdieping van de leerstof nodig heeft.

Je zult echt verbaasd staan te kijken hoe enorm kinderen kunnen veranderen als ze op hun eigen niveau worden aangesproken op school. Wij hebben op onze school (Leonardo-school voor hoogbegaafde kinderen) kinderen zitten die hiervoor ziekenhuis in en uit gingen ivm zoveel pijnklachten, kinderen die onhandelbaar waren, kinderen die heel veel gek gedrag lieten zien, kinderen die enorme problemen met woede of sociale interactie hadden, noem het maar op. Bij veel van deze kinderen verdwijnen (bijna) al die klachten, nu ze op niveai worden aangesproken (maar, er zijn natuurlijk ook kinderen waar de problemen toch ergens anders vandaan komen).

Ik zou dus denken dat jouw zoon heel snel beter passend onderwijs nodig heeft. Dat dat de oorzaak zou kunnen zijn van zijn frustratie. Waarschijnlijk loopt hij zich al jaren in te houden met die frustraties. Laten testen dus, en vervolgens goed adviezen richting school krijgen.
Verder kan je die psycholoog die 'm zou gaan testen ook vragen wat je met zijn angsten, dwang en frustratie aankan.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 09:16:36
thanks krummelke, ik praat ook heel erg veel met hem. maar de ene keer zegt hij heel veel en de andere keer juist niet. ik probeer overal een oplossing voor te bedenken maar ik heb het gevoel dat ik alleen de gevolgen aan het lijmen ben en niet de oorzaak. het is een organisatie die heel breed test, echt alles van adhd, angststoornissen, en noem maar op... ze heeft een gevoel zegt ze maar ze is geen deskundige dus zegt ze niks. de gesprekken vinden meestal plaats na een heftige ontlading, dan is er eerst heel erg ruzie en daarna is hij kalm genoeg om te praten, als hij gewoon rustig is en een goede dag heeft praat hij niet. ik zoek nu overal de oorzaak in, hij mag zelfs niet meer op de playstation want dat maakt hem ook zo boos, hij heeft nu huisarrest want iemand van de trap willen duwen en bij de keel grijpen is onacceptabel. buitenspelen is zijn lust en zijn leven want dan kan hij voetballen. dat was het enige waarmee ik hem kon straffen. maar nu zitten we dus in een hele verdrietige situatie want hij is zo ongelukkig en juist zijn plezier heb ik hem afgepakt. voelt ook dubbel maar ik moest toch duidelijk maken dat het echt niet kan! pff ik vind het moeilijk, alles draait om hem in huis, hoe wordt hij wakker hoe komt hij uit school? wwat gebeurt er nu weer?? we zijn er gewoon zooo moe van en verdrietig, we praten er bijna de hele dag over.. 
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Krumelke  schreef op: 30-09-2015 09:25:45
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Ans Mv J.k.d  schreef op: 30-09-2015 09:26:28
ach meid zo herkenbaar wat je zegt hoe wordt hij wakker en is zijn stemming, ik heb in zo verglijkbaar situatie gezeten. Alleen door een hele omzwaai te maken kun je het gedrag veranderen. En soms is het ook een andere kijk nodig om dat voor elkaar te krijgen.
Bijv gedragsregels opzetten in huis het echt uitschrijven en dan laten ondertekenen. Benoemen ik vind je gedrag nu niet fijn. Of benoemen ik zie nu dat je boos bent maar zo kunnen we het niet oplossen. Ik merkte dat ik bij me middelste heel erg in de valkuil was gegaan om hem als persoon erop aan te spreken waardoor hij nog meer het gevoel had dat hij niet deugde. Hij moet zijn gedrag ook kunnen aanpassen bij goed gedrag levert hem ... op. Misschien een dagschema maken zodat hij van tevoren ziet o wacht dit ga ik doen vandaag misschien geeft hem dat wat rust. 
OP dagritmekaarten.nl staan echt hele goede schema's en ook een gevoelstermometer wellicht helpt hem dat ook zodat hij zonder woorden duidelijk kan maken ik voel me zo en laat me nu even met rust.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Annie  schreef op: 30-09-2015 09:40:31
Ik denk dat je de straffen eens moet heroverwegen. Natuurlijk kan zijn gedrag echt niet, maar nu haal jij zijn ontladingsmomenten ook nog weg. Ik gok maar zo dat zijn gedrag daar niet beter van zal worden en dat is juist het doel van een 'straf' toch. 

Testen lijkt mij ook een goed idee. Door mijn hoofd schoot ook, Hoogbegaafdheid? Met de angsten, zou ik ook hulp zoeken bij een psycholoog. Bel de huisarts eens, is er al contact met de IB-er van school?
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 09:46:48
mrtj, ik weet niet of hij hoogbegaafd is, ik zeg altijd hij leert snel en omdat hij nu zegt dat hij niet kan luisteren heb ik opgelet, als hij op ambrasoft gaat dan luistert hij niet naar een uitleg hij doet het een paar keer, kan ook fout gaan maar leert het zichzelf dan aan lijkt het wel. hij heeft maar 1 echte interesse en dat is voetbal en dan niet alleen de sport zelf, waar hij heel goed in is, maar ook echt de feiten, hij leert de tijdschriften bijna uit zijn hoofd, verteld je zo alles over de hele bundesliga en zelfs op vakantie sprak hij binnen 2 weken fonetisch zo goed duits dat men hem echt verstond. hij zit nu op montessori onderwijs, mooi omdat hij nu ook meeluistert met de uitleg van groep 6. hij meet zich ook met die kinderen. wil altijd de beste of de snelste zijn. 

Ans mv JKD, bedankt voor je lieve kaart... het is ook lastig, ik weet het niet eens... en ik zie hem iedere dag..

 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 09:56:22
Annie, ik geef je gelijk, ik vind ook dat het ontnemen van ontlading niet goed is maar het geeft ook heel veel spenning en stress door de ruzies die hij krijgt. het is dus dubbel. ik hoop dat die organisatie het breed op kan pakken. er zitten ook psychologen bij.. het is het ocrm las ik net. 

ans, die gedragsregels hebben we, zelfs met pictogrammen hebben we het gedaan maar het werkt niet. bij zijn zusje van 5 gaat het goed, bij hem niet. hij is 8,5 en kan niet rustig naar boven en zijn tanden poetsen, enz. zijn zusje van 5 zeg ik het, die doet het en ik controleer het na. klaar, binnen 10 minuten klaar. hij heeft wel een half uur nodig gaat van hot naar her. ik moet het wel 20 keer zeggen.. ik heb zelfs positieve gedragsregels op de deur geplakt, die hadden we samen bedacht en ook de gevolgen, een waarschuwing, op de trap en 15 min. naar je kamer, dan een privilege kwijt.. allemaal samen afgesproken maar het ging steeds mis. 

laatst hadden we andere tandpasta, die was wat heter blijkbaar ook voor kinderen tot 12 jaar, hij was compleet hysterisch stond te springen bij de wastafel en was zo wild dat hij met zijn tand op de wastafel sloeg, zo een stuk eraf!! dat is typisch voor hem. ik blijf altijd vrij kalm maar toen schrok ik me echt rot! ik heb gewoon mee staan huilen. misschein ziet hij mijn onmacht nu ook wel... 
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Ans Mv J.k.d  schreef op: 30-09-2015 10:07:36
Dan heeft hij meer begeleiding nodig dan je nu denkt mijn zoon van 6 kan het wel me oudste 2 moet ik meelopen om mee te beleiden. 1 van me zoontjes heeft AS en ADHD en me andere zoon vermoed ik ADD hij is als hij boven is helemaal vergeten wat hij moet doen. Misschien een kaart maken van het taden poetsen zoiets dagritmekaart
avondritueel 4 en dan lamineren en  wel rustig mee gaan en hem wijzen op het volgende plaatje ondhoud dat het 6 weken duurt eer dat dit erin is gesleten bij kinderen. probeer ook goede afspraken te maken playstation is dat met alle spellen de frustatie? of sommige niet. dan kun je afspreken welke spel toegelaten kan worden ter ontspanning. Misschien hem ook de mogelijkheid geven voor lichamelijke ontlading bijv een boksbal/zak?
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Ans Mv J.k.d  schreef op: 30-09-2015 10:10:46
Dit is trouwens de link van de site maakt het zoeken wat makelijker  http://www.gratisbeloningskaart.nl/
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 11:02:15
ans, Dat is precies wat ik zelf had gevonden op het internet.. ik heb het zelf gemaakt en uitgeprint. 1 in de kamer van de kinderen, ze hebben een magneetbord en 1 in de badkamer. zelfs met een trapje van Naar boven..  mijn dochtertje van 5 doet het precies zoals het erop staat maar die doet het ook wel vanzelf. mijn zoon loopt echt de hele bovenverdieping door, kleed zich uit in de kamer van zijn zusje, daar vind ik dan zijn kleren. kijkt niet eens naar de kaart. ook niet als ik erover begin. een aantal jaren geleden verliep het naar bed gaan echt super vredig, gewoon relaxed en nu is het chaos, ik kom niet eens meer toe aan het voorlezen, hij laat het ook niet toe want gaat er steeds doorheen praten. dus bij hem laat ik hem maar zelf lezen. het enige wat helpt bij hem is dat ik zeg Oké als je niet wilt poetsen prima dan ziet de tandarts wel hoe hij het op gaat lossen. ik zeg op zich niks maar de fantasie gaat op zijn loop en hup hij staat te poetsen als een gek. 

ik moet wel toegeven dat ik het geen 6 weken heb gegeven.. na een aantal weken heb ik het maar gelaten voor wat het is. 

wij zijn heel erg van rust reinheid en regelmaat, omdat de kinderen wat ouder zijn nu hebben we de regels wat laten gaan afgelopen zomer. volgens mij is dat ook juist helemaal niet goed geweest. de eerste weken van onze vakantie was een drama.. terwijl mijn dochtertje de tijd van haar leven had was hij helemaal overstuur omdat hij zoveel mocht en kon. (we zijn naar Landal geweest) het tweede deel van de vakantie, in duistland zonder vermaak verliep voor hem veel fijner. en dus voor ons ook. maar ja, ik heb 2 kinderen en mijn dochtertje vind die dingen juist wel leuk. bijvoorbeeld een film, een dagje pretpark of gewoon spontaan iets doen, mijn zoon begint al te huilen en boos te worden als ik het opper.. altijd dingen met 1 kind doen is ook niet leuk.. als gezin is gewoon leuker.. maar nu doen we dus eigenlijk niets meer samen want we durven niet eens meer. 

het is best heftig allemaal, als ik het zo opschrijf schrik ik er zelf van. 
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Ans Mv J.k.d  schreef op: 30-09-2015 11:40:23
Ik herken het heel erg vooral van de oudste hij heeft ook een prikkelverwerking stoornis teveel prikkels en boem alles loopt in honderd kermis activiteit met veel lawaai een ramp. Terwijl de jongste het prachtig vind maar ik hoef echt niet te blijven het word 1 bak elende. Dus ja we splitsen de activiteiten echt op met de jongste ga ik dat soort dingen wel doen terwijl de oudste dan samen met papa iets doen wat hun leuk vinden.
Als ik het zo lees neig ik heel erg naar Autsime bij jou zoon omdat het zo herkenbaar is bij me oudste en bij me man (heeft Aspeger) En ja zolang die veranderingen met picto's niet direct voor hem een positieve belonning geeft waarom doen omdat jij het wilt? Zo wordt er gedacht he.Echt meid ga voor hulp want als hij echt een probleem in het autisme heeft dan kan hij het niet bij houden wat jullie van hem verwachten met als resultaat dat jullie allemaal zeer ongelukkig gaan worden. Met wat hulp en begeleiding en heel veel geduld krijg jij het dan ook weer op de rit en ook weer je rust. 
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 11:53:35
kun je autisme dan zo lang verborgen houden, kun je dan zo lang functioneren?? ik zei gister nog tegen mijn man, hij is ook net als jij, mijn man kan ook niets met die buien van hem. Volgens mij omdat ze ook zo op elkaar lijken. ze voelen elkaar ook totaal niet aan. maar als het goed gaat gaat het ook echt heel goed. ze verwachten zoveel van zichzelf en van elkaar. erg lastig.

Ik ga ook echt voor hulp, heb zelf ook een formulier ingevuld met vragen maar de wachttijden zijn vreselijk lang. we zullen er maar het beste van maken ondertussen.. ik zal me eens inlezen vwb autisme.. 

bedankt allemaal.................... voor nu...
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Kyla  schreef op: 30-09-2015 12:02:31
Het belangrijkste denk ik is om de angsten aan te pakken. Een kind dat angstig is kun je niks van vragen, kan geen veranderingen aan, kan niet groeien. Vergelijik het met een soldaat midden op een slagveld. Als je die probeert te leren breien. Hoe meer je aandringt op het breien hoe kwader hij wordt en hoe meer tegenzin tegen het breien. Of juist tegengesteld, complete afsluiting van de buitenwereld. Zelfs als hij wel mee zou kunnen werken, dan is hij te afgeleid om de instructies op te pikken. Vanuit de angst zijn veranderingen ook veel heftiger, want als je angstig bent wil je controle, dingen die buiten je om veranderen benadrukken dat jij die controle niet hebt.

Ik herken hier heeeel veel in van mijn zoon op die leeftijd. Hij heeft diagnose syndroom van Asperger. Had ook een angststoornis, die met succes is behandeld en sindsdien is zijn gedrag handelbaarder. Minder weerstand tegen veranderingen. Mijn zoon kan nog steeds last hebben van een ander hek bijv., niet meer vanwege de angst, maar omdat hij het schoolplein niet goed meer herkent, er ligt dan ineens een heel ander schoolplein en dat is moeilijk schakelen.

Veel succes en sterkte de komende tijd.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Kyla  schreef op: 30-09-2015 12:11:12
Mijn zoon kreeg de diagnose asperger pas toen hij 8,5 was. Er was eerder sprake van opvallend gedrag, maar dat kon nog verklaard worden vanuit hoogbegaafdheid bij een jong kind. Als hb kan het namelijk ook lastig zijn om sociaal contact te maken. Autisme is een andere manier van ontwikkelen. Sommige stukken ontwikkelen sneller, andere trager. Hierdoor wordt het verschil met andere kinderen steeds groter en komt het autisme steeds meer naar voren. Er zijn heel veel volwassenen die pas op volwassen leeftijd de diagnose krijgen. Ik heb bij mezelf een sterk vermoeden en ook bij mijn man.

Als je wil lezen over autisme, lees dan eens het boek Geef me de vijf! van Colette de Bruijn. Daar heb je misschien in de praktijk ook direct heel veel aan.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Sammy  schreef op: 30-09-2015 12:36:01

Quote xsara:
kun je autisme dan zo lang verborgen houden, kun je dan zo lang functioneren?? ik zei gister nog tegen mijn man, hij is ook net als jij, mijn man kan ook niets met die buien van hem. Volgens mij omdat ze ook zo op elkaar lijken. ze voelen elkaar ook totaal niet aan. maar als het goed gaat gaat het ook echt heel goed. ze verwachten zoveel van zichzelf en van elkaar. erg lastig.

Ik ga ook echt voor hulp, heb zelf ook een formulier ingevuld met vragen maar de wachttijden zijn vreselijk lang. we zullen er maar het beste van maken ondertussen.. ik zal me eens inlezen vwb autisme.. 

bedankt allemaal.................... voor nu...



Mijn zoon is 13 en zit momenteel in de molen om op (mogelijk) Asperger getest te worden. Dus om antwoord op je vraag te zetllen, ja dat kan! Hier is (mogelijk) autisme eigenlijk tot afgelopen school jaar totaal niet ter sprake geweest. We weten al jaren dat hij vooral op sociaal emotioneel vlak zwak is, maar hebben dat altijd kunnen weerleggen omdat hij zo gepest werd op school. Daar heeft hij ook zeker hulp voor gekregen en dat heeft hem in sommige opzichten ook wel weer wat sterker gemaakt. Maar op sociaal gebied, blijft hij achter. Er zijn nog wat puntjes wat ook best naar (mogelijk) Asperger neigt.
Maar voordat men maar enig etiketje plakken wil, willen ze eerst (gelukkig) een heleboel dingen uitsluiten. Daar wordt hij nu eerst op getest en dan kunnen we verder gaan kijken en denken.

 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 12:43:41
dank je sammy, wat zielig voor je zoon dat hij zo gepest is. gelukkig dat het goed wordt uitgezocht nu.



Nou hij komt zo thuis, hij mag weer buiten gaan spelen maar niet op de playstation. we hebben besloten om voorlopig gewoon te doen wat we bij onze dochter ook zouden doen zodat het even overzichtelijk blijft. we kunnen nog niets omdat we niet weten wat er is. en ook nu komen er toch verschillende dingen voorbij. eerst maar zorgen voor rust ipv antwoorden en gelijk! 

hij heeft het trouwens steeds over minecraft, zou dat wel iets voor hem zijn,? ik ken het namelijk niet. 
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Ans Mv J.k.d  schreef op: 30-09-2015 12:44:15
Nou zoals de bovenstaande reacties al je vraag heb beantwoord ja zeker het kan. Mijn man heeft pas sinds 3 jaar de diagnose. Heeft vooral heel erg lang op zijn tenen moeten lopen, tot hij het echt niet meer kon rijmen met heel veel dingen. toen is hij per toeval op asperger terecht gekomen en herkende zichzelf er helemaal in. Maar ik zeg niet dat het dat is maar het zou best wel kunnen en dan is het inschakkelen van de juiste hulp echt een opluchting.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 13:05:56
dat hoop ik echt ans...
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Jacquelien  schreef op: 30-09-2015 13:31:43
Op de vraag of ze het zo lang verborgen kunnen houden kan ik bevestigend antwoorden!

hier ook pas eind groep 4 gediagnosticeerd!

Maar waarom laat school hem niet testen of onderzoeken?

(niet alles gelezen.....)
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Ans Mv J.k.d  schreef op: 30-09-2015 14:22:23
Ja hier vinden ze minecraft ook helemaal geweldig het is ff kort uitgelegd een soort van lego bouwwereld ze kunnen hier zelf hun eigen wereld maken ze kunnen in creatief spelen daar kun je niet dood gaan survival spelen dan kun je wel dood gaan. Het is echt heel geschikt voor kinderen die snel de grip op dingen kwijt gaan hier bouwen ze hun eigen wereld en zijn ze zelf de baas. Het enige waar je voor moet waken het is erg verslaafd. haha voor de kids dan he. Maar zeker omdat hij snel gefrusteerd raak zou dit denk ik wel iets voor hem kunnen zijn.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Nathalie Mv Cad  schreef op: 30-09-2015 14:33:20
Ik herken heel veel van mijn zoon in jou verhaal. Mijn zoon is 10 en heeft diagnoses Asperger en hoogbegaafd.

Bij hem was het vooral op die leeftijd heel erg schakelen elk jaar. de eerste 3 maanden waren overleven voor ons als gezin. Hij moest erg wennen elke keer. Nu is dat minder, hij is er meer aan gewend. Wij kunnen met hem niet onverwacht ergens heen gaan maar voorbereid kan hij naar een pretpark of kermis.

Hij heeft de diagnose gekregen toen hij 6 was. daarvoor dacht iedereen dat hij alleen slim was. Ook school. Vorig jaar hebben ze pas aangegeven dat ze geloven in de diagnose Asperger, daarvoor werdt die diagnose steeds in twijfel getrokken. zijn HB kunnen ze niet omheen omdat hij zo snel gaat dat school het soms niet kon bijhouden.

Je vraag over Minecraft, voor mijn zoon is het een uitlaadklep naast fifa. Minecraft is een spel dat gebaseerd is op vierkanten, je kunt daar van alles mee bouwen. mijn zoon bouwt kastelen of pretparken. Soms een hele stad. Ook met vriendjes wordt het graag gespeeld. Zoonlief maakt dan wel altijd een nieuw spel zodat zijn wereld niet verandert wordt.


Ik zou zeker breed laten onderzoeken, maar ook intellegentie laten testen. En mocht je inderdaad in het autistisch spectrum uitkomen. Het boek dat al eerder genoemd werdt is een echte aanrader. Geef me de vijf, is voor veel kinderen (ook niet autisten) heel belangrijk.
Mijn zoon hanteerd zelf geef me de zes, hij wil ook graag altijd weten waarom dat iets moet.
Voordat we iets met hem ondernemen zorgen we dat hij dus altijd antwoord heeft op de 5 vragen:
Wat, wie, waar, hoe, wanneer. en bij zoon dus ook nog waarom.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Chloe  schreef op: 30-09-2015 16:01:22
Ik herken gedeeltes van je verhaal bij mijn zoontje. Hij heeft een prikkelverwerkingsprobleem. Boos/afwijkend gedrag wijst er bij hem altijd op dat hij overprikkeld en daardoor gefrustreerd is. Hij is ook snel bang, maar zijn angsten spelen vooral op in periodes dat hij niet lekker in zijn vel zit. Ik houd er nooit van om kinderen te snel lastig te vallen met tests, maar in dit geval lijkt me dat toch echt wel
in zijn eigen belang.sterkte!
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Kees  schreef op: 30-09-2015 16:29:13
heeft hij dit gedrag sinds kort?
of is dit eigenlijk zn hele leven al zo?

ik heb gisteravond een ouderavond gehad op school (kind in klas 4- groep 6-) en daar vertelde meester over de ontwikkeling van een kind rond de 9 jaar.
de eerste 7 jaren leert een kind zichzelf en zn lichaam ontdekken en rond de 9 jaar (de ene wat eerder dan de ander) krijgen ze het besef dat ze een onderdeel zijn van de wereld.
niet alles wordt meer voor ze gedaan maar de zelfstandigheid gaat een grotere rol spelen en ze beseffen dat ze een eigen mening hebben, dat anderen iets van ze kunnen vinden, etc.
Dit kan een gevoel van stoer opleveren maar ook een grote angst. Ze durven eigenlijk nog niet zo goed, want het is allemaal ook wel een beetje eng. Zo willen sommige kinderen ineens weer een nachtlampje aan of durven niet alleen te zijn.
De wereld is tegen ze (zo voelt het dan) etc.


Ik heb nooit geweten van deze ontwikkelingsfase. Ik moet er wel bij zeggen dat het op de antroposofie is gebaseerd.
Maar het verklaart hier thuis best veel. Grote mond, pre puber, ineens "gepest" worden in zijn ogen, grote mond maar ondertussen nog heel klein zijn.

niet dat het probleem ineens dan opgelost is, maar ik bekijk het nu al wel met andere ogen.
een kind in een ontwikkelingsfase heeft juist de ruimte nodig om zichzelf te ontdekken, uiteraard ook met bepaalde autoriteit, maar ook ruimte om zichzelf daadwerkelijk te ontdekken.
als er een lampje aan moet in de nacht zeg ik al snel "doe es effe normaal, je bent  nu 9 "terwijl zijn behoefte dus ergens anders ligt.
terwijl hij zegt "laat me met rust" bedoelt hij "hou me even vast"

ik weet nog niet hoe hier vorm aan te geven, maar ik vond het erg interessant.
ik weet niet of je er wat mee kunt, maar wellicht kun je je eens verdiepen. er is een boek "kind van negen"
wellicht staan er ook bruikbare tips in.

mocht er iets anders aan de hand zijn , zou ik bijv eens met de huisarts praten en het lijntje met school iig kort houden.

 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 16:55:57
kees, bedankt voor je input.

Hij is altijd al pieperig geweest en een jongen met een gebruiksaanwijzing maar tot een tijdje terug merkten wij dat het gerdag steeds extremer wordt.. wat ons probleem vooral is is dat hij echt aangeeft ongelukkig te zijn. dat hij zegt dat hij voor een auto springt dat het voor hem niet meer hoeft. Dus heb ik net voor de vakantie om hulp gevraagd bij de huisarts en gekomen bij een interne maatschappelijk werker maar die kon er niet zoveel mee. na de vakantie en ook in de vakantie, werd het gedrag echt steeds heviger en in de weken op school geeft hij, voor mijn gevoel, steeds duidelijker aan wat hem dwars zit. de leraressen, de kinderen, wij, zijn zusje, de omgeving.. eigenlijk alles. Hij is niet eens meer gelukkig als hij kan doen wat hij wil want ook dan is het wel weer negatief. Er is niets meer waar hij alleen plezier uit haalt. Hij heeft wel momenten maar echt dat gelukkige kereltje van vroeger is het niet meer. alles is een drama, alles is ellende en alles is echt door en door negatief. ik kan het niet meer ombuigen naar iets leuks, iets positiefs en dat breekt ook allemaal helemaal op. Ik ben zelf met school gaan praten, daar hebben ze gezegd dat vooral 1 juf het ook ziet. de andere juf juist weer niet, daar kan hij ook beter mee. dat hij is slim is weet iedereen. maar ook daar doen ze weinig mee. dat was ook een onderdeel van het egsprek. In dt gesprek is aangegeven dat ze de IBér van school gaan inschakelen en dat hij via de huisarts aangemeld kon worden bij het ocrn, om getest te worden.. waarop precies is dus onduidelijke. ik heb de huisarts gebeld en na een gesprekje was de aanvraag binnen 30 minuten weg. ondertussen is de intern begeleidster in de klas geweest en heeft hem geobserveerd, ergens vorige week maar daar weet ik dus officieel niets van, mijn zoontje zei dat ... in de klas was en steeds naar hem keek en dingen opschreef. ondertussen heeft hij aangegeven gepest te worden, juffen weten van niks, andere kinderen ook niet.. (dat weet ik van een moeder) dus in hoeverre is dat zijn ervaring of is het echt zo?? hij heeft een gesprekje gehad met juf en verteld wie het was. die jongen was ziek dus juf kon er niet met hem over praten. vandaag was die jongen er wel weer maar mijn zoontje wist het niet eens, Ik heb hem zien lopen, maar als je zo gepest wordt dan let je er toch juist op?? hij zit ttrouwens in groep 8, die van mij in groep 5. vandaag had hij weer een andere juf en blijkbaar is er weer niets mee gedaan. Hij had wel ruzie in de klas met een voormalig vriendje, dat hoorde ik van andere kinderen. die hem dus ook bij de deur komen halen om te spelen... ik weet het niet hoor.. nogmaals, ik begrijp er niks van. vandaag weer een drama omdat hij geen lange broek en dik shirt aan mag tijdens te training, het kind bezwijkt dan bijna in de zon en bijna 20 graden.. laatst is hij er beroerd van geworden. hij wil ook niets aannemen.. 

sorry ik draaf erg door maar de dagen gaan van begin tot eind om hem en om strijd, om alles, hij zoekt wel iets. het lijkt wel een machtstrijd hier in huis. en ik wil niet overal e strijd over aan gaan maar ik laat hem ook niet de boel overnemen hier.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 30-09-2015 17:00:27
[quote
Voordat we iets met hem ondernemen zorgen we dat hij dus altijd antwoord heeft op de 5 vragen:
Wat, wie, waar, hoe, wanneer. en bij zoon dus ook nog waarom.[/quote]


dat is nog wel een goed plan... ik doe het al wel maar als hij dan al helemaal moeilijk gaat doen geef ik er soms de brui aan. je wordt ook zo moe van de strijd steeds. en dat wil ik juist proberen te voorkomen. het lijkt nu meer overleven dan leven en lekker genieten.. 

denk dat minecraft dan wel een goed alternatief is voor fifa, alhoewel voetbal echt zijn leven is... en dar is het een ander kind maar ja doet dan ook wat ie graag doet natuurlijk.. 
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Nathalie Mv Cad  schreef op: 30-09-2015 19:08:06
In het geval van overal een strijd van maken zou ik toch echt kijken wat voor jou heel belangrijk is en wat niet.

Kies je gevechten en laat in sommige dingen zelf ervaren.

In het geval van de kleding van de training, daar had ik geen gevecht van gemaakt, wil hij dat zo, ga maar. Hij leert door ervaring, dus zal vanzelf wel doorhebben dat de kledingkeus niet slim is. Dat hij er naar van wordt, tja dat is een gevolg van zijn keus. Je kunt hem op deze leeftijd niet meer overal voor gehoeden. Hij moet nu leren zelf verantwoordelijkheid te dragen en ook de gevolgen daarvan.
Misschien is het juist verstandiger om hem meer verantwoordelijkheid te geven, meer zelf beslissen. Misschien zijn zijn keuzes niet de jouwe maar zo leert hij wel zelf te kiezen.

Over het pesten, dat is heel lastig vooral als het over de klassen gaat. het kan zoiets simpels zijn als tijdens de pauze iets roepen als: kleintje ga eens op zij. of jij bent nog een kleuter... dat soort dingen hoor ik mijn oudste twee (beide groep 8) ook regelmatig tegen hun zusje (groep 4) zeggen, ik keur het niet goed spreek ze er altijd op aan. Het is wel iets wat bij die leeftijd hoort ze voelen zich groot omdat ze de oudsten op school zijn. En juist kinderen die gevoeliger zijn ervaren dat snel als pesten, terwijl het oudere kind het vaak niet zo bedoelt. Dat is wat het zo lastig maakt. Want als het als pesten ervaren wordt moet het wel aangepakt worden.

Het overleven verhaal klinkt heel bekend dat hebben wij ook regelmatig. Ik merk wel dat bij mijn oudste twee het ook heel vaak een geval van actie=reactie is. Dus als ik ergens iets op zeg, krijg ik standaard een reactie terug. Gewoon uittesten hoever ze kunnen gaan. Is een stukje losmaken en eigen ik ervaren. Ik vind veel goed maar een grote mond hoef ik niet en ik ben ook niet 1 van hun vrienden. Ze kunnen mij netjes aanspreken. Dus een weerwoord mag maar wel netjes. En dat weten ze heel goed. Dat weerwoord krijg ik dus ook heel vaak en soms reageer ik en soms niet. Soms negeer ik verkeerd gedrag, precies zoals ik deed toen ze peuters waren en aan de planten trokken of mijn keukenkastjes open trokken.

negatieve aandacht is ook aandacht en het lijkt dat je zoon in een negatieve spiraal zit en dus vooral het negatieve opzoekt.



En ik hoop voor je dat de onderzoeken vooral handvatten opleveren waardoor jullie allemaal het weer gezellig hebben thuis.
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Xsara  schreef op: 01-10-2015 09:36:00
nathalie, bedankt, mijn zoon zit bij het broertje van de pester in de klas, komt hem etegn en zegt Hoi ....  en hij zegt; Hoi vetklep! mijn zoontje is niet dik, super sprotief met een gezonde BMI maar wij zijn wel stevig en dik. dit is meerdere keren per week voorgekomen. Ik vind dat pesten. 

gister was op zich een redelijke dag. ik probeer juist positief te zijn nu... 


vandaag heeft juf mij aangesproken of hij ook getest gaat worden op hoogbegaafdheid?.. Ik heb geen idee. daar ga ik vandaag achteraan. doet zo'n organisatie dat, moet ik nu wachten op de andere onderzoeken of moet ik weer ergens aan de bel trekken nu?? 

ik begeef mij echt in een vreemde wereld nu.. voel me erg onwetend en dat is niet fijn.. 
 
Quote
RE: wat gebeurt hier??
Kyla  schreef op: 01-10-2015 11:30:12
Wie heeft de organisatie benaderd? Wat was precies de vraag? Als je het niet zeker weet, toch bellen!

Onze zoon was op iq getest door de schoolbegeleidingsdienst, autisme is eruit gekomen bij GGZ, via Jeugdzorg.

Eens met kiezen welke strijd je wil voeren, maar.... als ik het zo lees heeft zoon van TO moeite met overzicht en dus goed kijken of hij bepaalde dingen wel kan overzien en evt. daarbij helpen. Weet hij bijv. wel dat de reden dat hij naar werd oververhitting was? Uitleggen wat de gevolgen kunnen zijn van oververhitting. Afspraken maken bij welke temperaturen hij welke kleding draagt, helpen met herkennen van oververhitting zijn dingen die kunnen helpen. Dit is nu heel concreet een voorbeeld, maar bij ons werkt dit goed op allerlei vlak.

Wat betreft het niet meer spelen op de PS.. wij hebben het omgedraaid. In plaats van straffen, belonen we met beeldschermtijd. Een aantal dingen die niet lekker lopen (bijv. het naar bed gaan) uitkiezen en in stapjes opdelen, samen bespreken en dan belonen. Let wel goed op dat dit haalbare dingen zijn! Zo kun je bijv. voor het zich op de eigen slaapkamer uitkledn een punt/sticker geven maken. Kleding in de was, ook een sticker maar niet te veel doelen ineens. Bij ons was ieder punt 10 min. beeldscherm.

Dit is wat wij thuis doen en wat bij ons werkt, misschien heb je er wat aan
 
Quote
Navigatie


Reageren op wat gebeurt hier??
Naam
Bericht