Menu
 

Topic:

ik word er zo verdrietig van

Verdrietige Mama  schreef op: 13-09-2015 11:04:14
Zl bijna jarig....grote feest is gepland en uitnodigingen samen gemaakt.
Onderwerp kwam op kinderfeestje...hij weet niet wie hij moet vragen, hij speelt nauwelijks met andere kinderen buiten schooltijd en ze vinden hem niet leuk om mee te spelen. 
Al zijn eerdere kinderfeestjes zijn met hangen en wurgen 3 kinderen die hij vraagt en die ook komen. Vorig jaar record van 4 kinderen die ook allemaal kwamen. Het was geen leuk feest omdat 1 vd kinderen alles naar zich toe trok en zl achteraf zei ik had hem toch niet moeten vragen want ik wist dat hij zo zou gaan doen en ik hoopte van niet als ik hem toch ging vragen.
Waarom wordt mijn moederhart hier zo in en in verdrietig van.
Hem net gevraagd wil je wel een kinderfeest of wil je dat ene kind dat je altijd vraagt met ouders en zus vragen op je gewone feest want dat mag ook hoor als je dat liever doet (we kennen de ouders). Ja dat was ook een goed plan vond hij, hij ging er over na denken of hij wel een kinderfeest wilde geven.
Heeft iemand tips om hiermee om te gaan als moeder. Als moeder wil ik natuurlijk dat hij vriendjes heeft, speelafspraken maakt, geweldige kinderfeestjes heeft en vol enthousiasme is over zijn eigen kinderfeestje en zo vriendjes uit zijn mouw schud. De speelafspraken heb ik jaren geleden al van me af gezet dat hij dat niet wil. Prima het is zijn leven.
Moet ik echt geen kinderfeestje geven? 

 
Quote
Navigatie
RE: ik word er zo verdrietig van
Jolanda1974  schreef op: 13-09-2015 11:14:21
Als hij zelf geen kinderfeestje wilt geven prima toch.. Je geeft een feestje voor je kind omdat hij/zij dat leuk vindt en niet voor de buitenwereld.
Misschien kun je als je toch iets aparts wil doen met dan jongetje en je zoon iets leuks gaan doen samen.
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Huismus  schreef op: 13-09-2015 11:17:14
Ik zou dan geen kinderfeestje geven, anders gaat hij en jij/jullie er nog tegen op zien. Als het "moet" word het toch ook niet leuk.
Maak gewoon van zijn "grote mensen" feest een knalfeest! Vooral iets doen waar hij zich goed bij voelt. 
Mijn dochter haar feestje is in groep 6 totaal verpest door 2 meiden.....ze heeft toen na afloop huilend op de bank gezeten...en wilde in groep 7 ook geen feestje meer. 

Mijn zoontje wilde vorig jaar ook geen kinderfeestje, prima, hij zei: mama, ik word er zo moe van, ik weet niet wie ik wil uitnogigen want dat vriendje speelt niet met dat vriendje en hij zag overal problemen. 
We hebben het er veel over gehad maar hij wilde gewoon echt niet. Dan hoeft het voor mij ook niet. 
Wat hij wilde is samen met een vriendje van zijn vorige school (hij is van school veranderd), naar de bioscoop en thuis frietjes eten. 
Prima hebben we dat gedaan. 

Spelen doet hij wel eens, maar soms word het al een week van te voren afgesproken, hij heeft hb-onderwijs en de kinderen wonen vaak wat verder weg dus even na schooltijd spelen is er niet echt bij. Dat was op zijn vorige school wel. 
Spelen is dan nu wel eens op vrijdagmiddag, maar vaak wil hij ook niet, dan wil hij lekker rustig thuis spelen. 
Ik vind het allemaal prima. 
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Xxx  schreef op: 13-09-2015 11:24:39
Inderdaad prima als hij geen feestje wil geven.
Maar ik snap jou als moeder heel goed.

Je kunt je kind niet dwingen, maar je wilt dat hij ook vriendjes en vriendinnetjes heeft. Ook feestjes heeft een feestjes geeft.
Nee, je doet het niet voor de buitenwereld, maar het kan wel pijn doen.

Heb je het idee dat jou zoon er last van heeft?
Is hij er ongelukkig door?

Als dit niet het geval is inderdaad zo laten.
Succes meis
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Verdrietige Mama  schreef op: 13-09-2015 11:25:33
Word er gewoon intens verdrietig van dat hij niet eens een kinderfeestje wil omdat hij niet weet wie hij vragen wil.
Geen feestje is prima, dan gaan we idd een extra paardrijles kado geven aan zl en het vriendinnetje dat elk jaar vraagt. Ze zitten beiden op paardrijles dus dat valt zeker goed en daarna lekker macdonalds ofzo.
Merk alleen dat het mij erg veel verdriet doet dat hij zo vecht met zichzelf en het zo moeilijk vind en geen vriendjes heeft. Mijn probleem helemaal niet die van hem (gelukkig). 

 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Vera  schreef op: 13-09-2015 11:29:17
Hier ook zo'n kereltje. Ik ga ook stoppen met de strijd. Het kind mist geen vrienden, wordt gestresst van de gedachte aan dat hij mensen moet uitnodigden. Dus wij gaan met 2 vrienden een dag naar het strand en dan wat eten. DAt vind hij geweldig, dan is het informeel en geniet hij het meest. En zo moet een kinderfeestje zijn denk ik, genieten.
Bij mijn dochter zit wel heel de toko vol en wordt er echt traditiegetrouw geknutseld en spelletjes gedaan. 
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Mrtj  schreef op: 13-09-2015 12:14:03
Is het een idee om het feestje van ZL met alleen dat ene vriend(innet)je te laten plaatsvinden. En dan geen klassiek feestje, maar met z´n tweetjes (en papa of mama, of als ze groot genoeg zijn wel alleen) een dagje dierentuin, of een dagje museum, of een dagje twee pony's huren (hij rijdt graag paard las ik), om zijn verjaardag te vieren.
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Jacquelien  schreef op: 13-09-2015 12:49:56
Lekker met dat ene vriendje iets leuks doen? Bioscoopje, wat eten? misschien is dat een idee.
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Tiesmv3jongens  schreef op: 13-09-2015 12:55:13
hier wilde de oudste nooit een kinderfeestje. Er was een jongen waar hij goed mee omging en die hij wel wilde uitnodigen op zijn verjaardag dat deed ik dan ook. Daarnaast ging hij dan ook wat met dat jongetje samen doen en dat vond hij altijd wel leuk. Naar de film en daarna ergens eten. 

Maar ik snap je gevoel als moeder zijnde heel goed, alleen zien hun het niet zo en vinden ze het zo fijner.
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Boterbloem  schreef op: 13-09-2015 13:07:33
Hier ook een zoon die eigenlijk niet op andere feestjes komt en ook weinig kinderen heeft waar hij mee kan.
Hier hebben we een feestje gehouden met minder kinderen. Naar de film en de mac.
Dit jaar kijken we weer opnieuw wat hij wil. Met minder kinderen kan het weer wat duurder.

Als het 1 is is het ook goed. Leuk dagje eregns naartoe.

En anders zou ik met papa of mama een leuk dagje ergens naartoe gaan als extra feestje.
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Verdrietige Mama  schreef op: 13-09-2015 16:32:36
het is prima om alleen een feestje te doen voor hem en het ene meisje dat elk jaar komt en als enige hem ook vraagt op haar feestje. we vragen hem volgende week nog een keer en als hij dan weer niet weet stellen we idd voor om een extra rijles te vragen bij de manege zodat hij met het meisje een priveles kan krijgen als kinderfeestje met frietjes erna en ervoor lekker taart eten samen en misschien spelletje doen. want spelletjes verzint hij wel velen die hij allemaal wil spelen op zijn feest.

het maakt mij alleen ongelooflijk verdrietig......
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Tiesmv3jongens  schreef op: 13-09-2015 16:41:51
Dat je er verdrietig om bent kan ik mij helemaal voorstellen. Zeker omdat het bij anderen anders gaat, onze middelste wordt op elk feestje uitgenodigd. En dan denk ik ook weleens jongen wat miet jij toch veel missen ik voel ik mij ook verdrietig hoor.
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Verdrietige Mama  schreef op: 14-09-2015 20:39:32
Fijn al die reacties. Het zit hem inderdaad in mijn verdriet en niet in hoe zijn feestje eruit gaat zien. Hij zal het gaaf gaan vinden en we gaan het doen zoals hij dat het liefste wil. Wil niets liever dan zl gelukkig zien.
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Zijlijn  schreef op: 16-09-2015 13:51:07
Dat jij er verdrietig om bent kan ik heel goed snappen. Alleen begrijp ik uit je verhaal niet zo goed of je zoon er zelf echt een probleem mee heeft, en waar het hem dan in zit?

Als hij met weinig kinderen omgaat maar daar zelf geen last van heeft omdat dat nu eenmaal bij hem past..dan is een feestje juist belastend, of zou hij dat kunnen ervaren als iets waar hij aan zou moeten voldoen. 
Er zijn kinderen (en ook volwassenen) die niet zo van de sociale contacten of feestjes zijn, en dat zelf prima vinden.
Soms omdat 'wij' daar meer waarde aan hechten wordt het ineens een probleem.
Ik hoop dat ik duidelijk opschrijf hoe ik het bedoel.

Als het zo is dat je zoon juist heel graag meer sociale contacten heeft maar gewoon (nog) niet weet hoe er mee om te gaan, dan zou je misschien een klein feestje met niet al te dominante kinderen kunnen regelen dat je goed voorbereidt en waarin hij het middelpunt is?

Ik heb bij een van mijn kinderen die dat ook heel lang had eens twee vriendinnetjes mee genomen naar een pretpark. Voor mijn kind de verjaardag van haar leven. (inmiddels is ze ouder en een feestbeest en heeft meer vrienden dan de rest van het gezin bij elkaar, het heeft gewoon allemaal wat langer geduurd bij haar...)

in elk geval succes en ik hoop dat je kind een hele fijne verjaardag heeft!
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Myself  schreef op: 16-09-2015 14:04:23
Ik zou ook verdrietig zijn als dit bij mijn kind zo zal zijn, kan goed snappen dat je er last van hebt.
Vind dat je het zo mooi oplost
 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Mv5  schreef op: 17-09-2015 19:14:07
Ik snap dat het je verdriet doet. Elke ouder wil het liefst dat zijn kind gewoon mee kan doen met andere kinderen. Helaas is dat niet altijd zo. Maar als hij zelf geen behoefte heeft aan een feestje met tig kinderen, is zo'n extra rijles wel een heel goed idee. Het gaat er toch om dat hij een leuke dag heeft met mensen waar hij graag mee omgaat. Als hij maar kan genieten die dag!

 
Quote
RE: ik word er zo verdrietig van
Verdrietige Mama  schreef op: 18-09-2015 18:47:46
Hij heeft er soms wel en soms geen moeite mee. Aan de ene kant zoekt hij enorm aansluiting door gedrag van de populaire kinderen te kopieren. Aan de andere kant heeft hij moeite met grote groepen omdat hij zich dan niet goed kan concentreren. En kiezen is ook niet zijn ding. Hij gaat een geweldige dag hebben of het nou met het ene meisje is of met meerdere kinderen, genieten gaat hij zeker. Want is natuurlijk het uitgangspunt.
Bedankt voor jullie medeleven en steun door de reacties!!!
 
Quote
Navigatie


Reageren op ik word er zo verdrietig van
Naam
Bericht