Een kind heeft twer ouders nodig!

Hetzelfde met moeders Even Anno.... helaas....

Wat ik lastig vind in je verhaal is dat je je zoon neerzet als slachtoffer. Dat is hij namelijk niet.
De wet heeft hem namelijk de kans geboden om via geregistreerd partnerschap of huwelijk heel veel, heel goed te regelen.
Het is zijn keuze geweest om zijn leven te delen met iemand waarmee hij geen geregistreerd partnerschap of huwelijk is aangegaan.
Als je op die basis kinderen krijgt dan is er veel niet geregeld. Dat is zijn keuze geweest, het is hem niet overkomen!

Het enige slachtoffer in dit verhaal is het kind/de kinderen. Zij moeten leven met de gevolgen van de keuzes die hun ouders wel of niet gemaakt hebben.

Overigens was er een paar maanden geleden een documentaire waarin duidelijk naar voren kwam dat (na veranderde wetgeving) door de ouders gelijke rechten  te geven (na een echtscheiding; dus na een huwelijk..) er juist méér problemen zijn ontstaan, lees: meer vechtscheidingen, meer getrouwtrek rond kinderen.
Dat is ongelooflijk zuur! want in de praktijk lijkt het er dus op dat veel ouders hun eigen belang hoger achter dan het belang van het kind.

(Helaas zijn er uitzonderingen, zoals we de verhalen hier op het forum ook kennen. En dat is moelijk/frustrerend genoeg!)

Quote Anne Mv 3:

Wat ik lastig vind in je verhaal is dat je je zoon neerzet als slachtoffer. Dat is hij namelijk niet. De wet heeft hem namelijk de kans geboden om via geregistreerd partnerschap of huwelijk heel veel, heel goed te regelen. Het is zijn keuze geweest om zijn leven te delen met iemand waarmee hij geen geregistreerd partnerschap of huwelijk is aangegaan. Als je op die basis kinderen krijgt dan is er veel niet geregeld. Dat is zijn keuze geweest, het is hem niet overkomen! Het enige slachtoffer in dit verhaal is het kind/de kinderen. Zij moeten leven met de gevolgen van de keuzes die hun ouders wel of niet gemaakt hebben. Overigens was er een paar maanden geleden een documentaire waarin duidelijk naar voren kwam dat (na veranderde wetgeving) door de ouders gelijke rechten  te geven (na een echtscheiding; dus na een huwelijk..) er juist méér problemen zijn ontstaan, lees: meer vechtscheidingen, meer getrouwtrek rond kinderen. Dat is ongelooflijk zuur! want in de praktijk lijkt het er dus op dat veel ouders hun eigen belang hoger achter dan het belang van het kind. (Helaas zijn er uitzonderingen, zoals we de verhalen hier op het forum ook kennen. En dat is moelijk/frustrerend genoeg!)

dat vind ik wat makkelijk gedacht. Misschien heeft die man haar wel ten huwelijk gevraagd en heeft ze nee gezegd. Had hij haar dan onder dwang voor t altaar moeten slepen? Of is dit dan maar de "straf" als je kinderen voor het huwelijk neemt?
en waarom wel alles geregeld als jegetrouwd bent? Wie geeft de vader 100% zekerheid dat vader daadwerkelijk de vader is

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child

Ik begrijp je reactie, Made! Helaas is het zo dat veel mensen hun verantwoordelijkheid onderschatten. Als je er voor kiest om met iemand het bed te delen dan kan dat bepaalde consequenties hebben (al dan niet gewenst). Dat overkomt je niet!
We proberen onze kinderen echt bij te brengen dat je er voor zorgt dat je je zaakjes geregeld hebt. Dat voorkomt simpelweg een hoop ellende!
(dan kan er nóg een boel narigheid op je pad komen, maar datgene waar jij verantwoordelijk voor bent dat heb je dan wel gedaan)

In dit geval gaat het over een relatie die geen stand heeft gehouden, maar wat was er gebeurd als de moeder bv was verongelukt? Dan heb je als vader ook een probleem als haar familie jouw vaderschap niet erkend.
Daarin moet je dus je verantwoordelijkheid nemen.

In de eerste plaats vind ik dat het belang/de rechten van het kind voorop moeten staan. Dat zouden ouders die er niet met elkaar uitkomen moeten zien.
Helaas lukt niet iedereen dat, ik vind het heel zuur om te zien of te horen dat ouders hun eigen belang voorop stellen en soms zelfs manipuleren, psychische mishandeling is dat eigenlijk. Jammer genoeg zijn het meestal vaders die hierbij aan het kortste eind trekken, bij ontvoeringen naar het buitenland zijn het weer meestal moeders. In al dit soort gevallen is het hartverscheurend voor de kinderen.

Mijn man noem ik altijd mijn man maar feitelijk zijn wij niet getrouwd. Daarom moet je voor de geboorte erkenning regelen bij de gemeente waar je woont en na de geboorte een ingevuld formulier naar de kantonrechter sturen waarin je gezag aanvraagd. ik weet niet meer zo gauw hoe dat formulier heet. Op het gemeentehuis was het de akte van erkenning van de ongeboren vrucht dacht ik. Een en ander moet je zelf uitzoeken, er is niemand die je dat aandraagt, het is je eigen verantwoordelijkheid. Jammer dat het daar vaak misloopt blijkt. 

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child

Hun nu staat mn reactie IN de quote haha...nouja t middelste stukje is van mij

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child

Eens met Anne. Hij hoeft haar niet voor het altaar te slepen maar als je dan toch kinderen krijgt loop je risico. 

Persoonlijk vind ik het krom dat wanneer je niet getrouwd bent je allerlei juridische zaken geregeld moeten worden door de ouders. Maar als beide ouders het niet belangrijk genoeg vinden om het allemaal goed te regelen, ja dan ben je in mijn ogen laks bezig en heb je het belang van het kind niet voor ogen. Neemt niet weg dat beide ouders hun verantwoordelijkheid moeten nemen tov het / de kind(eren) en hun welzijn voorop moeten stellen. Maar zoals zo vaak zie je dat ouders zich verliezen in hun gevecht en los gaan.
Natuurlijk zijn er ook genoeg "vaders" die het af laten weten op het moment dat ze dat niet zouden moeten doen, maar daar werken sommige moeders ook heel hard aan mee. Niks is goed Vader weet niet hoe het gaat, wat er in het kind omgaat en zullen niet schromen om hun expartner zwart te maken. Want laten we wel zijn.. de vaders trekken 9 van de 10x aan het kortste eind. Moeder gooit haar kont tegen de muur en de vaders hebben het nakijken. En als vader in het belang van het kind handeld door er geen strijd meer van te maken en het dus maar zo te laten is het weer een LUL die zijn kinderen in de steek laat. En ja natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen.  Ook zijn er genoeg voorbeelden waar de vader gewoonweg niet voor de kinderen kan zorgen, daar moet de moeder dan jammer genoeg ook tegen vechten om het recht en welzijn voor hun kinderen te verdedigen. 

Maar linksom of rechtsom..We vormen allemaal onze mening naar aanleiding van eigen ervaringen. Ben je persoonlijk betrokken dan is het lastig om uit een "neutraal" oogpunt te kijken. 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

En om even op je titel terug te komen.. Nee een kind heeft geen 2 ouders nodig. het kind heeft personen nodig om zich heen die zich verantwoordelijk voelen voor het kind. Het kind beschermen, veiligheid, liefde en genegenheid bieden. Het kind heeft personen om zich heen nodig die onvoorwaardelijk van het kind houden. En dat hoeft niet per definitie 2 ouders te zijn, want er zijn genoeg situaties waar 1 van de ouders het laat afweten om wat voor reden dan ook.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

helemaal eens met jolanda!