Mama-life
| Anoniem schreef op: 11-05-2015 20:30:27 |
Afgelopen zaterdag rond 17:30 kreeg ik ineens pijn rondom mijn maag en op mijn rug.. Ik had het
al een paar keer eerder gehad en ging dan even liggen en dan trok het na een half uurtje weer weg..
Nou deze keer dus niet de pijn werd steeds erger en heftiger, het was minimaal net zo heftig en
pijnlijk als weeen.. Ik dacht nou ik weet niet wat ik heb maar dit komt niet goed.. Ik kroop echt
over de grond van de pijn, dus mijn man belde de huisartsenpost.. Die vroegen of we konden komen,
nou op dat moment ging het echt helemaal niet de pijn was op zijn top en ik moest overgeven.. Toen
heeft de huisartsenpost besloten de dienstdoende arts lang te sturen.. Na het overgeven zakte de
pijn af en toen ze kwamen was het best te doen, zal je altijd zien.. Toen deed de arts lichamelijk
onderzoek en ze drukte daarbij op mijn galblaas, toen kwam de pijn meteen in alle heftigheid terug..
Gelukkig hadden zij pijnstillers bij zich en ik kreeg een injectie, daarna zakte de pijn af en is
weggebleven. Waarschijnlijk heb ik galstenen gekregen na het grote gewichtsverlies na mijn GBP, daarbij ben ik ook erfelijk belast. Mijn beide ouders hebben het ook.. Maar heeft iemand hier dat ook wel eens gehad, en kwamen de aanvallen terug of zijn ze weggebleven of ben je geopereerd? Ik heb zetpillen gekregen met Buscopan voor als er een aanval komt.. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 11-05-2015 20:41:41 |
Ik denk dat je galblaas er wel uitgehaald gaat worden.. |
| Quote |
| Mamajenti schreef op: 11-05-2015 20:42:00 |
Ik heb het anderhalf jaar gehad, maar de arts weet het aan stress. Achteraf waren het elke x
aanvallen. Bij mij kwam het herhaaldelijk terug en is het pas over gegaan toen mijn galblaas verwijderd was. Er bleek een steen zo groot als een kievitsei in te zitten |
| Quote |
| Debbel79 schreef op: 11-05-2015 20:43:44 |
Ik heb paar weken terug nierstenen gehad. Ook zo'n bizarre pijn. Heb 3 dagen morfine injecties gehad en over de grond gekropen van de pijn. Voortdurend overgeven ook. Uiteindelijk met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Daar bleek ik nierstenen te hebben en een nierbekken infectie, en daardoor functioneerde mijn nier niet goed meer. Met spoed door de scans, foto's, echo's bloed etc. En gelijk aan ab viaxhet infuus en zware morfine via infuus. Al met al ben ik zo'n 2,5 week onder de pannen geweest. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 11-05-2015 20:49:38 |
Jakkes, dat klinkt niet erg hoopgevend allemaal.. Ik heb echt weinig zin in een operatie, ik ben in de afgelopen drie jaar al twee keer geopereerd. Ik zit nu midden in mijn opleiding en stage en kan het echt nu niet hebben. Daarbij ben ik nog erg jong, 27 pas. Dat is echt niet goed als je dit dan al hebt. Wat ik verder begreep is dat ze niet zo graag meer opereren om de galblaas te verwijderen omdat er dan nog steeds een risico bestaat dat je galstenen vormt alleen zijn ze dan niet meer te vinden en kunnen ze in de lever gaan zitten en dat is nog veel gevaarlijker schijnt. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 11-05-2015 20:57:19 |
leeftijd heeft er niks mee te maken.. Zeker niet na een GBP  |
| Quote |
| Mama-van-aimy schreef op: 11-05-2015 20:57:39 |
Vriendin van mij heeft ook een GBP gehad en heeft exact dezelfde pijnklachten als jij. Conclusie: Haar galblaas gaat er 20 mei uit. Een vriend van haar heeft ook een GBP gehad en daar is de galblaas er ook al uit gehaald. Wat ik van haar begreep is dat een van de nadelige effecten van een GBP |
| Quote |
| Minou schreef op: 11-05-2015 21:00:16 |
Deze eigenwijs liep zo een jaar  3 a 4 keer in de week dit, meestal ochtend..maar na bijna een jaar in de avond en dan zoals jij de mijne zat vol stenen..en nee die gaan nooit meer weg kort gezegd echo afspraak zh hop eruit ermee Beter wordt het niet..echt eruit..leeftijd maakt niet uit, denk zelf dat je een stressvolle tijd ook hebt gehad, al dan niet een tijdje terug..vorig jaar |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 11-05-2015 21:00:58 |
Ik wist idd dat het kon na een GBP. Maar mijn GBP is al 3,5 jaar geleden dus ik hoopte dat ik
gespaard was gebleven. Ik moet nu eerst 27 mei een echo laten maken, ben benieuwd of er stenen
zitten. Maar als ik jullie zo hoor weet ik het antwoord eigenlijk al. Mijn vader heeft er momenteel ook last van, van aanvallen. Maar bij hem is het twee keer per jaar ofzo. Hij krijgt dan tijdens zo'n aanval morfine en als de pijn daarmee te onderdrukken is en het blijft hierbij willen ze zijn galblaas er niet uithalen. Dat snap ik dan weer niet waarom ze het bij hem niet willen doen. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 11-05-2015 21:03:33 |
@Minou, hoe kom je erbij dat ik een stressvolle periode achter de rug heb? Weet je wie ik ben
ondanks mijn anonimiteit? |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 11-05-2015 21:03:41 |
Ben (gelukkig) niet bekend met de aanvallen, maar wat ik wil zeggen, probeer direct aan je angst te
werken. Ik heb een tijdje terug ook iets heel naars mee gemaakt, meerdere keren in hele korte tijd flauw gevallen, bewusteloos geweest, en heel erg ziek geworden, terwijl ik helemaal alleen op een parkeerplaats 3 kwartier van huis vandaan stond. Mijn vader kwam wel naar me toe, maar die moest dus ver rijden, en ik ben toen langzaam een angst gaan ontwikkelen om naar buiten te gaan, ik ben zelfs een half jaar helemaal niet naar buiten geweest. ik durfde nergens meer heen, bang dat het zou gebeuren. En net als bij jou is het wel een reele angst, want het kan inderdaad gebeuren, het zit niet tussen je oren, en dus is het heel moeilijk om niet bang te worden. Maar wat ik dus wil zeggen, probeer te voorkomen dat je dat straks gebeurt. Dat is echt vreselijk. Helemaal niks durven, en al dagen voordat je ergens heen MOET al doodsbang zijn. Het is nu al een jaar geleden, en ik ben nog steeds bang, durf nog steeds niet te ver van huis weg, ik moet binnen 10 minuten thuis kunnen zijn. Wat ik ook doe en probeer, mijn hoofd werkt niet mee  En heel veel sterkte met je pijn, ik hoop dat ze wat voor je doen. |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 11-05-2015 21:04:59 |
Je bent met alles wat je verteld nogal herkenbaar, ik heb niet gekeken maar het ook haha. Zal ik
iets voor je aanpassen zodat je wat anoniemer bent? |
| Quote |
| Minou schreef op: 11-05-2015 21:05:10 |
omdat 2 keer te overzien is, de galblaas is toch de opslag van de vetten en alles. Als die weg is,
heb je de galwegen nog..maar niet meer het " tankje" jouw klachten zijn exact de klachten die ik had. Ik zat vol stenen. in het begin, wist ik veel wat het was,,.ik zo tegen mijn man, druk ff heeeeel hard op de rug en ik drukte dan de maagstreek in... en na een kwartier was het afgenomen..tordat ik er na bijna een jasr dit gekloot, bijna inbleef met braken en alles...de hel. sterkte meis  |
| Quote |
| Minou schreef op: 11-05-2015 21:06:10 | ||
eerlijk?? nee heb echt geen idee! was gewoon een gevoel | ||
| Quote |
| Anoniem schreef op: 11-05-2015 21:28:24 |
@ Sis, nee laat maar zo. Het geeft ook niet als ik herkend wordt. Ik snap ook helemaal wat je bedoeld met je angsten, ik heb ook van dat soort dingen erg veel last dus moet gewoon doorgaan. Gewoon naar werk en school. Maar dat heb ik altijd wel gedaan, al zat ik nog zo in de put. Ik ben gewoon een heel stressgevoelig mens. Maar het zit me gewoon zo tegen. Ik blijf knokken en doorgaan maar er blijven maar tegenvallers komen al gaan sommige dingen ook heel goed. Gewoon doorgaan denk ik maar! @ Minou, oh oke. Het klopt wel hoor ben nogal een stresskip, that's my life! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 11-05-2015 21:33:45 |
Bij mij is de galblaas 2 jaar geleden verwijderd. Zelfde verhaal als jij beschrijft... vreselijke
pijn! Eerst een tijdje wat aanmodderen maar na een tijdje forse aanvallen. Huisartsenpost heeft me
wel eens plat moeten spuiten snachts met morfine enzo, zoveel pijn! Werd er gek van pfff Is binnen 8 weken er uit gehaald. Zaten flinke stenen in. Operatie verliep voorspoedig ondanks mijn complicatie-verleden. Heb in de maanden daarna nog wel een paar keer op de eerste hulp gelegen met pijnaanvallen. Leek er op dat er nog gruis in de galwegen zat. Dat is na enige maanden verdwenen gelukkig. Nu nooit ergens meer last van. Enige dat ik niet goed kan verdragen is appel, raar maar waar. sterkte! Hopelijk gaat het allemaal meevallen voor je! |
| Quote |
| Debby1977 schreef op: 11-05-2015 21:35:26 |
Leeftijd heeft hier niks mee te maken, ik was 24 en had nog geen gbp gehad, kan iedereen overkomen
hoor. Als ie eruit moet dan moet ie eruit. Als je alvleesklier gaat ontsteken ben je verder van huis |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 11-05-2015 21:41:17 |
Nou die dokter die kwam van de huisartsenpost zei meteen, nou je bent nog wel jong voor zulke dingen... Dus ik dacht inderdaad ook van: ja en dus, wat moet ik nu dan met die opmerking.. Mijn excuses aanbieden voor mijn leeftijd.. Maar goed ik wacht wel even rustig af.. Hoop dat ik geen aanvallen meer krijg maar de pijn is inderdaad enorm heftig! Mijn man schrok zich ook een ongeluk die dacht minstens dat ik dood ging.. Ik schaamde me achteraf nog toen ik hoorde dat het een galaanval was.. Ik dacht straks waren er mensen die echt iets hadden, ik had alleen maar pijn.. Maar ja, die pijn is echt niet uit te houden dus moest wel bellen en ben nog nooit zo blij geweest met een spuit in mijn arm.. |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 11-05-2015 21:47:48 |
Doe is niet zo raar, alleen maar pijn? Hallo dat is zo'n beetje het ergste wat je kunt hebben,
vreselijke pijn. Er zullen ongetwijfeld mensen zieker zijn, maar pijn is het aller ergste hoor! Tis
ook niet een beetje buikpijn, het is ik denk dat ik bijna dood ga pijn.. Erger kan niet. Ja die angst is niet leuk, ik ben daar juist helemaal niet gevoelig voor, heb zoveel dingen die overal kunnen gebeuren, en ook overal gebeurt zijn, echt nooit bang er voor geweest, zelfs na dat dit gebeurde een paar weken niets aan de hand, durfde alles, en ineens niet meer. Zo raar. Dus daar hoef je niet eens gevoelig voor te zijn. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 11-05-2015 21:52:12 |
@Sis, nou ik hoop dat jij ook weer helemaal over die nare gebeurtenis heen komt en gewoon weer kan
doen wat je wilt. |
| Quote |
| Saskiamv2boys schreef op: 11-05-2015 21:53:43 |
mijn galblaas is eruit gegaan gelijk toen in bevallen was. Heb de aanvallen tijdens de zwangerschap
gehad. Zo erg dat ze hem eruit wilde halen toen ik nog zwanger was. Dat wilde ik zelf niet en heb het uitgezetten maar daarna is hij er gelijk uit gehaald |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 11-05-2015 21:56:56 |
En viel de operatie en het herstel mee? Als ik het zo lees zijn er ontzettend veel mensen die problemen hebben met hun galblaas. Daar was ik me niet zo van bewust eigenlijk, ik dacht dat ik een uitzondering was.. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 11-05-2015 21:58:35 |
De bevalling van de oudste was verschrikkelijk.. na het breken van de vliezen meteen 1 rugwee die
niet afzakte qua. sterkte maar alleen maar heftiger werd.. Bij elke wee bleef die sterkte hangen zeg
maar. Maar liever 10x zo'n bevalling dan toen die ene keer dat ik last van nierstenen. Ik vloog
tegen de muur op. Kon niks en ben zelfs naar de HAP geweest in het weekend. Dat doe ik nooit..
Ik wacht het altijd af tot maandag Dus nee het is
niet zomaar pijn. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 11-05-2015 22:00:39 |
Ik geloof dat bij 80% van de GBP operaties de galblaas alsnog wordt verwijderd. In mijn groep (van 9
personen) is bij 4 personen de galblaas al verwijderd. Dus het komt heel vaak voor. Ik zou zeggen, sloop dat ding er meteen uit als je toch al op de operatietafel ligt Bij mijn
vriendin is hij met een dagopname verwijderd. |
| Quote |
| Saskiamv2boys schreef op: 11-05-2015 22:00:53 |
ik vond het heerlijk dat hij eruit was.. Geen pijn meer.... Heerlijk.. Het herstel wat voor mij iets langer maar ik was ook net bevallen. Maar de pijn eruit was al een genot hahahaha |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 11-05-2015 22:09:55 |
Ik heb ook de aanvallen gehad. Ze kwamen steeds sneller achter elkaar en duurden steeds langer. Wat een pijn! Kleddernat van het zweet en ik lag op de grond tijdens aanvallen. 1 keer heeft mijn zoontje van 1,5 ongeveer) de telefoon moeten pakken zodat ik mijn schoonzusje kon bellen of ze voor hem kon zorgen. Ze moest van 20 km verderop komen deze kant op wat ben ik bang geweest dat er met hem iets zou gebeuren!! Nooit zo ziek gevoelt als met dat, zelfs erge griep waarbij alles eruit komt vind ik minder erg, wat een pijn! Mijn galblaas is eruit gehaald. Als je geen zware baan hebt kun je vrij snel weer aan het werk. Binnen een week stond ik er echt wel weer, mocht alleen niet tillen. Maar deed vrij veel al weer. Ik zou hem eruit laten halen, dit wil je niet erger laten worden.. |
| Quote |
| Ella schreef op: 11-05-2015 22:29:57 |
Laat m er uit halen, echt! Heb zelf na mijn eerste bevalling last van galstenen gekregen. Vreselijke
pijn aanvallen 1 a 2 keer per jaar. Huisarts zei dat het stress was. Nog een tweede zwangerschap mee
doorgelopen waarin het alleen maar erger werd. Werd ook bang voor de pijn, dacht dat ik gek was.
Totdat ik een aanval kreeg die niet meer overging, dood en doodziek was ik, hield niks meer binnen,
ondraaglijke buikpijn, was blij dat ze me plat spoten. Was een alvleesklier ontsteking, 2 weken
ziekenhuis en een zwaar herstel met twee kleine kindjes, viel niet mee. Uiteindelijk ging de
galblaas vol stenen eruit, viel 100% mee en nooit meer pijn gehad. |
| Quote |
| Debby1977 schreef op: 12-05-2015 07:29:52 |
Een beetje pijn? Ik heb gekropen over de slaapkamervloer en wist van gekkigheid niet waar ik het
moest zoeken. Je hoeft je er echt niet voor te schamen |
| Quote |
| Debby1977 schreef op: 12-05-2015 07:36:01 |
Mijn alvleesklier was trouwens ontstoken toen mijn galblaas eruit ging en ik heb niet eens lang
doorgelopen met de pijn dus ik weet waar ik over praat. Ik zou me toch over die angst proberen heen
te zetten en gaan, want de gevolgen van te lang doorlopen is iets om veel banger voor te zijn nl |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 12-05-2015 08:51:20 |
Heeft een van jullie eigenlijk ook geprobeerd zijn dieet aan te passen om hiermee galaanvallen te voorkomen? Sommige mensen zeggen op internet dat het ook kan helpen als je geen vet/heel weinig vet eet. Je zou dan ook verspreid over de dag vaak kleine beetjes moeten eten zodat de galblaas zich vaak leegt en er dus geen stenen bij gevormd kunnen worden. Ik wil er echt alles aan doen, maar lees ook van mensen die zeggen dat een dieet niks helpt. Vandaar dat ik nieuwschierig ben. Het doet inderdaad ontzettend zeer en ik heb best een hoge pijngrens, maar ook ik kroop over de vloer. Maar toch, ik dacht echt straks heeft iemand een hartaanval en wordt die niet geholpen omdat ik galstenen heb. Dat vond ik meer erg. Maar ja ik kan het toch niet meer veranderen. |
| Quote |
