Mama-life
| Esther Mv Thomas schreef op: 02-02-2012 22:54:13 |
Even snel de voorgeschiedenis: Zoon Thomas (januari 6 jaar geworden) was vrij snel met praten en dit viel ook overal (CB, KDV) op. Toen ging hij naar school met 4 jaar en werd al snel duidelijk dat hij een ontwikkelingsvoorsprong had. Na een half jaar groep 1 (eigenlijk aanvangsgroep) ging hij dan ook door naar groep 2. In die groep is voor het eerst het woord Hoogbegaafd gevallen, zijn juf 'verdacht' hem ervan. Maar hij zat verder lekker in zijn vel en we wilden toen nog niets doen. Hij is na 1,5 jaar kleuteren naar groep 3 gegaan, lezend en al. Daar werd zijn voorsprong steeds groter op de rest. Hij is dus de jongste, maar leest bijv. al op E4-niveau. Maar ook met rekenen bleek hij steeds verder voor te gaan lopen. Hij krijgt aangepast werk (moeilijker dus), maar dat is nog niet genoeg voor hem. We zien steeds meer moeilijk gedrag bij hem en wij vonden het tijd om hem te laten testen. Die test heeft hij afgelopen maandag en vandaag gemaakt bij een hele goede orthopedagoge. En dan schrik je wel als je zoontje opeens een IQ van 145 blijkt te hebben. Hoger gaat de score van die test niet, hij laat 99,9% kinderen van zijn leeftijd achter zich............ Volgens de orthopedagoge test hij iedereen uit en als je hem niet aankan, dan loopt hij over je heen (dat hadden wij al gemerkt). Hij heeft dus ook problemen met zijn huidige juf, zij kan hem niet aan en daarom is hij regelmatig onhandelbaar in de klas (niet voor lang, maar genoeg om een stoorzender te zijn). Aan de andere kant zit hij wel vaak alleen aan een tafeltje te werken......Hij moet zich soms heel alleen voelen. We hebben dan ook meteen de knoop doorgehakt en we willen zo snel mogelijk een gesprek met de Leonardo-afdeling van een school in de buurt (zijn we al een keertje geweest, hij weet hier nog niets van). Hij moet gewoon op zijn niveau aangesproken worden, anders gaat het echt mis met hem. Waarom dit bij zorgenkindjes gezet? Omdat hoogbegaafdheid net zo goed een probleem kan zijn als iemand die aan de andere kant van het gemiddelde valt. Het is soms zo moeilijk om een kind te hebben dat begrepen wil worden, maar wat heel erg moeilijk is voor ons (en dom zijn we niet). Hij denkt zo anders als een gemiddeld kind.....Volgens de orthopedagoge is hij zijn leeftijd zo'n 4-5 jaar vooruit wat dat betreft. |
| Quote |
| Grietje schreef op: 21-02-2012 22:07:53 |
Hoi Esther, wat fijn dat Thomas op de Leonardoschool terecht kan! En zo snel al. Dat zal wel wat
rust geven, dat die beslissing genomen is. Tenminste, dat was bij ons wel zo toen we eenmaal
besloten hadden om van school te veranderen. Ik hoop dat hij het daar erg naar zijn zin zal hebben!
Wij hebben morgen een gesprek met de kinderpsycholoog die ons de uitslag van Nynke's test wat meer zal toelichten. Met name omdat zij wel een redelijk grote verbaal-performaalkloof heeft en ook nog een relatief laag werktempo. Bij een (zeer) hoge verbale score levert dat wel eens moeilijkheden of onbegrip op. |
| Quote |
| Esther Mv Thomas schreef op: 22-02-2012 22:24:49 |
Spannend Grietje, veel succes (sterkte?) bij het gesprek morgen. Wij hebben vandaag het complete verslag binnen gekregen. Het meeste was ons al mondeling verteld, maar het is goed om het op papier te hebben. Er staat ook de aanbeveling in om naar het Leonardo te gaan kijken, dat is dus al gebeurd. Wij hopen nu ook wat meer handvaten te hebben hoe het beste met hem om te gaan. Het doet je echt verdriet als je kind voor je gaat staan en huilend zegt dat hij zich niet begrepen voelt ("je begrijpt me gewoon niet"). |
| Quote |
| Grietje schreef op: 23-02-2012 21:44:29 |
Bedankt. Het was vooral een inventariserend gesprek. De psycholoog wilde vooral veel van ons weten.
Hoe de dingen gaan thuis, karaktereigenschappen van Nynke, hoe ze reageert op bepaalde situaties. Ze
gaan de volgende twee keer met Nynke praten en haar observeren, waardoor ze een beter beeld van haar
soc. emotionele ontwikkeling en persoonlijkheid krijgen. En ze willen onderzoeken of ADD mogelijk
een rol speelt. Al vind ik dat wat vreemd omdat mensen/kinderen met ADD vaak rustig of introvert
zijn terwijl Nynke juist behoorlijk druk is. Ik zou dan eerder aan een milde vorm van ADHD denken.
Maar goed, zo ver zijn we nog lang niet. Zou wat zijn zeg, een hoogbegaafde ADHD-er die ook nog eens
heel gevoelig is  . Maar bovenal is ze gewoon wie ze is en dat is toevallig een heel bijzonder, lief, mooi
en enthousiast meisje.Nynke was er overigens niet bij deze keer. De jongste van 2,5 wel. Die heeft voorbeeldig met het speelgoed gespeeld en we hadden letterlijk geen kind aan haar. Die gaat lekker in haar spel op zonder constant bevestiging van anderen nodig te hebben en afgeleid te raken door externe prikkels. Ja, ik weet hoe akelig het is als je kind verdrietig is of zich niet begrepen voelt. Hopelijk kunnen jullie uit de voeten met de aanbevelingen uit het verslag. Succes ermee! Nynke voelde zich vandaag ook duidelijk tekort gedaan maar dat was in dit geval een beetje haar eigen schuld. Ik ben ziek (snip verkouden met wat koorts) en had niet heel veel geduld toen we thuiskwamen. Ik was snel klaar met jas ophangen en schoenen uittrekken maar mevrouw treuzelde nogal. Ze was nogal boos omdat ik niet op haar gewacht had voordat ik naar boven ging. Jammer Nynke, ik kan niet altijd op je wachten. Reactie:"ik ben echt boos hoor. Ik wil je niet meer zien en niet meer horen. Nou ja, eigenlijk toch wel hoor". En 2 minuten later was de bui al weer over  .Sorry, deze post begint een beetje lang te worden, ik stop er maar eens mee.  |
| Quote |
| Esther Mv Thomas schreef op: 23-02-2012 22:22:11 |
Treuzelen......praat me er niet van. En o wee als je dan toch alvast gaat (naar buiten, naar binnen,
naar boven, noem maar op). |
| Quote |
