Mama-life
| Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 23-04-2015 20:09:27 |
Ons gezin is klaar. Maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet. Ik vind nu al dat de jongste alweer zo
groot is en verlang naar nog een kindje, zo'n heerlijk klein babytje. Ik heb het gevoel dat er nog
veel meer kindjes in mijn hart kunnen  De keuze
dat ons gezin klaar is is dan ook echt verstandelijk, huis is echt veel te klein, we hebben maar 3
slaapkamers, en geen bakken met geld om te verbouwen of een grotere auto aan te schaffen. Bovendien,
past er gewoon echt geen bedje meer bij boven. En eerlijk gezegd vind ik het soms erg druk met
3 kinderen, mijn vriend werkt 40 uur en ik zit in het laatste jaar van mijn opleiding en moet veel
studeren thuis. Ik heb geen auto en moet alles met de kinderen op de fiets doen. Mijn vriend is om
05.00 - 17.30 weg ma tm vrijdag dus veel komt op mij neer. Daarnaast zou het echt funest zijn als we
een huilbaby zouden krijgen, we zijn nu al licht overspannen. Maarrrr, straks gaat Q naar de
basisschool en heb ik maar 1 kindje thuis.... Ach, ik moet er gewoon over op houden maar het is best
moeilijk te accepteren dat ons gezin zo af is. Mijn vriend wilde het trouwens bij 2 kindjes houden
maar omdat ik zooo ontzettend graag een derde wilde is hij overstag gegaan. Dus ik hoef het niet
over een vierde te hebben. Als ik mensen met 4 of meer kinderen zie, heerlijk zou ik dat vinden zo'n
groot gezin. Maar bij vlagen vind ik het ook wel lekker nu V straks 1 jaar is.Voor degenen waarbij het gezin compleet is, was dat ook moeilijk te accepteren of hadden jullie zoiets van heerlijk, nooit meer een baby, kids worden zelfstandig enz. |
| Quote |
| Debby1977 schreef op: 23-04-2015 20:22:01 |
Ik was eigenlijk na Demi al klaar, maar omdat mijn man heel graag een kind van zichzelf wilde is
Iris er gekomen. Ik ben ook echt helemaal klaar en stel ik raak onverwachts zwanger dan zou ik het
laten weghalen. Ik moet er niet meer aan denken, Iris wordt 7 in augustus en het wordt steeds
makkelijker. Mijn schoonzusje heeft 4 kinderen, en daar zou ik niet aan moeten denken |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 23-04-2015 20:25:48 |
Vind het wel herkenbaar hoor! Mijn man wilde geen kinderen meer als hij boven de 40 was, en vond dat ook niet heel onrealistisch. Hij is inmiddels 44. Ondanks dat ik verstandelijk weet dat het zo goed is, met 2 kinderen, blijft er altijd een bepaald verlangen. Tegelijkertijd beginnen mijn leeftijdgenoten nu allemaal aan kinderen en denk ik: wil ik dat echt nog weer? Moeilijke dingen hoor... |
| Quote |
| Essie@ schreef op: 23-04-2015 20:25:55 |
Hier ook 3 kindjes. Man vond 2 ook wel genoeg maar ook voor mij overstag voor een derde. Ik vind het
zelf ook genoeg en vind het heerlijk nu ze allemaal groter worden en ik ook langzaamaam mijn
vrijheid terug krijg. |
| Quote |
| Mama-van-aimy schreef op: 23-04-2015 20:28:25 |
Ik denk dat het verlangen naar een baby altijd zal blijven. Althans; bij mij wel. Ik heb 4 kindjes. De jongste is ondertussen 4 jaar gworden en gaat naar school. De afgelopen 4 jaar heb ik zo intens verlangd naar nog een kleintje. Heerlijk zwanger zijn (ondanks dat mijn zwangerschappen een hel waren). Dat getrappel in mijn buik. Zo een minimensje op mijn buik. Lekker knuffelen. Zucht als ik daar aan denk dan wil ik zo weer zwanger zijn. Maarja, man is ondertussen geholpen (toen de jongste 1 jaar was). Afijn, de jongste is dus 4 jaar. Zit net op school. Ik zit ondertussen richting het einde van mijn opleiding en dat vergt heel veel tijd en energie. Ik merk wel dat ik nu meer geniet van de vrijheid die ik heb op de momenten dat ik wel even een moment voor mezelf heb. Het is allemaal makkelijker aan het worden ook met het oog op werk. Maar ondanks dat het heerlijk is om die vrije momenten te hebben blijft toch wel stiekem dat verlangen en kan ik best jaloers zijn op vrouwen die zwanger zijn. (een gezonde jaloezie hoor). |
| Quote |
| Jo schreef op: 23-04-2015 20:30:39 |
We hebben 1 dochter, daar is het bij gebleven om meerdere redenen. Mijn vriend is 11,5 jaar ouder en wordt dit jaar 50, ik heb er eigenlijk altijd vrede mee gehad. Maar kan me goed voorstellen dat jij je zo voelt. |
| Quote |
| Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 23-04-2015 20:35:39 |
Ik dacht dat het voor mij in de laatste zwangerschap al afgesloen was om daarna ooit nog een keer
zwanger te worden. Maar nu ik alle babydingen wegdoe, merk ik dat ik ALLES moeilijk vind. Het
wipstoeltje waar ze alle 3 in gelegen hebben, het jasje wat nog van Q is geweest, Het pyjamaatje wat
V altijd zo ontzettend schattig stond, de boxmobile met het melodietje wat me doet denken aan de
kraamtijd, de sandaaltjes waar het zand uit Zuid Frankrijk nog inzit enzenz haha vreselijk! ik kan
moeilijk alles bewaren |
| Quote |
| Harleysmama schreef op: 23-04-2015 20:40:23 |
Hier ook meer dan tevreden met 1 kind. Hij is inmiddels 9 en ik ben 44. Heb ook nooit het verlangen
gevoeld dat ik een 2e kind wilde. Het is goed zo. |
| Quote |
| Jomi schreef op: 23-04-2015 20:51:24 |
Voor mijn gevoel zal ik altijd een verlangen houden naar nog een kindje. Wij hebben 2 kinderen en verstandelijk de keuze gemaakt om het erbij te laten. Voor mijn gevoel zou ik er nog wel meer willen. Ik ben nu 31 jaar dus theoretisch kan ik gewoon nog zwanger worden, misschien dat et gevoel weggaat als ik in de overgang kom en weet dat het gewoon niet meer kan... |
| Quote |
| Kees schreef op: 23-04-2015 21:00:29 |
als wij het voor het zeggen hadden wilden we wel 4 of 5 kinderen. ruimte, liefde en geld voldoende: heerlijk! toen ik net zwanger was van de jongste werd mijn partner ziek. eerst lichamelijk, vervolgens geestelijk. deze zware last moet je niet nog een kindje aan willen doen, dus het lot heeft voor ons de keuze gemaakt. ik heb het jaren moeilijk ermee gehad. ik had graag zelf willen beslissen of het klaar was maar nu vond ik dat ik hierin gewoonweg geen keuze had. na deze jaren heb ik nu 2 jongetjes van 9 en 5 jaar en doordat ik me door zware tijden heen moet worstelen heb ik mn handen vol aan deze 2 kinderen juist te begeleiden. doordat er andere prioriteiten nu binnen mn gezin ligt heb ik me kunnen berusten in het feit dat ik een trotse moeder ben van 2. dus ik herken het zeker wat je schrijft. deze weg kan alleen jij (met man) bewandelen en accepteren of toch heel erg overwegen hoe jullie toekomst eruit gaan zien verder. |
| Quote |
| Ano schreef op: 23-04-2015 21:02:05 |
Wij hebben 2 kinderen. Om medische redenen is mij afgeraden ooit nog zwanger te worden. Ondanks dat
ik 2 kinderen druk genoeg vind, heb ik het er met vlagen best moeilijk mee. Met name als er
zwangeren in mijn omgeving zijn. Verstandelijk weet ik dat het goed is zo, maar mijn gevoel... |
| Quote |
| Samira schreef op: 23-04-2015 21:06:08 |
Ik herken het niet. Ik heb er 2, wilde er eigenlijk 1. Overstag gegaan voor mijn toen. Hij wilde zelfs nog een 3e, even over nagedacht, maar niet gedaan. Nu gescheiden en 2 kinders om op te vangen en bijna alles alleen te doen. Heb ook helemaal geen verlangen meer ernaar, de jongste is vandaag 3 geworden en moet er eerlijk gezegd niet aan denken. Heel veel mensen zeggen, joh je bent nog jong, wacht maar tot je een nieuwe leuke vriend krijgt! Maar ik weet 100% zeker dat het zo goed is. |
| Quote |
| Fransje72 schreef op: 23-04-2015 21:19:24 |
Ja, ik herken het ook, ondanks dat ik altijd heb gezegd nooit kinderen te willen, toen de eerste er
was, wilde ik er 3 of 4. Na de 2e werd het om medische redenen afgeraden. Ik heb nog veel van de
babytijd hier. Mijn man wil het wegdoen, maar ik kan het nog niet, erg he. Het komt er wel van
binnen nu en een jaar want ik ga echt opruiming houden. En dan gaat alles weg, behalve het wiegje.
Dat hou ik. |
| Quote |
| Sun Mv 3 schreef op: 23-04-2015 21:22:51 |
Erg herkenbaar. Jongste van de drie wordt bijna 3. Af en toe pas ik op de baby van mijn zusje maar
daardoor worden de kriebels alleen maar meer. Dan zie ik hoe mijn kids met hem omgaan en zo trots
zijn... Maar hier ook een rationele beslissing om dezelfde redenen als jij: huis en auto te klein,
weinig spaargeld en eigenlijk zijn we nu al te moe door alle drukte... En straks ook nog de
puberteit. En besef me ook steeds meer: het is zo'n verantwoordelijk je kids op te laten groeien tot
gelukkige mensen... Maar och, zo'n klein schattig baby'tje... Mijn man is trouwens voor een vierde
dus dat helpt niet mee.... Maar ik denl dat er geen vierde komt... Snif.... |
| Quote |
| Claudje schreef op: 23-04-2015 21:28:56 |
Ik heb er 2. Altijd gedacht dat ik moeder van 3 kinderen zou zijn. Maar na deze 2 is het goed. Medisch en financieel gezien. Twee helse zwangerschappen en bevallingen. 2 huilbabys... Nee ik moet er niet meer aan denken. Gebroken nachten, gepruts met flessen en tijden. Al die verslikmomentje met brood/fruit/etc. Maar toch...soms kriebelt het. Zon kleine ukkepuk die op 1 hand past. Zon warm klein babytje dicht tegen je aan. Maar dan komen direct de herrinneringen weer boven van de babytijd van mn kinderen en krijg ik het benauwd. Nee niet meer. Het is goed zo |
| Quote |
| Juulmvjens schreef op: 23-04-2015 21:51:43 |
Lang geleden wilde ik helemaal geen kinderen. Maar toen ik in de tweede helft van de twintig was
wilde ik graag toch een kindje. En toen lukte het niet meteen. Na de mm een prachtige zoon gekregen
en toen ik hem voor het eerst vast hield was ik meteen verkocht, ik wilde er toch meer dan een. En spontaan nog een dochter gekregen. Omdat ik lang maar één kindje wilde was bij twee kanjers mijn gezin echt compleet. Maar ik kan me zeker iets voorstellen bij het verlangen naar nog zo'n lief, zacht, heerlijk ruikend, klein hummeltje. |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 23-04-2015 22:17:03 |
Niet herkenbaar..hier na de tweede echt compleet, dat vinden we allebei. |
| Quote |
| Banana schreef op: 23-04-2015 22:22:27 |
herkenbaar maar ook beneiuwd hoe het zo zal zijn ik wilde vanaf mini al moeder worden later wilde ik geen kids meer wat een bak ellende op de wereld dus nee toch kwam de wens terug en wilde nooit 3 kinderen 2 of 4 maar 2 had de voorkeur man wilde wel maar wilde wachten het overkwam ons en zijn er gelukkig mee hoe het liep hij wilde geen tweede eigenlijk maar voor mij en voor de oudste toch overstag 2 was goed en klaar alles pullen langzaam opgeruimd we hadden nog wat kleine dingetjes en verder echt alles weg bij mij is het altijd blijven kriebelen maar ja man wilde neit dus afscheid genomen en dat viel best zwaar maar het was dragelijk en goed toen het weer te spraken kwam en man er toch in mee ging ging mijn waakvlam weer op naar een mega vuur tijden gesproken en toch man overstag nu dus een derde opkomst heel onwerkelijk maar toch is het gebeurd nu zegt mijn gevoel na deze is het goed zijn we compleet maar ben echt heeeel erg benieuwd of het gevoel niet gewoon altijd zal blijven |
| Quote |
| Pup78 schreef op: 23-04-2015 22:28:54 |
ja hoor herkenbaar. |
| Quote |
| Kate schreef op: 23-04-2015 22:29:05 |
Ik heb ook heel lang een derde gewild. Mijn man wilde het pertinent niet en daar heb ik best
verdriet van gehad. Nu de jongste 7 is, vind ik het uiteindelijk wel goed zo. Het wordt allemaal
makkelijker, ik heb mijn eigen leven weer een beetje terug en zou een nieuwe baby echt een stap
terug in de tijd vinden. Ook vind ik mezelf inmiddels veel te oud (39). Familielid dat iets ouder is
dan ik krijgt nu haar derde, maar ik denk steeds 'zij liever dan ik'. Twee kinderen is financieel
ook beter te behappen. Ik ben heel tevreden eigenlijk zo. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 23-04-2015 22:36:26 |
Mwah.. ik twijfelde 2 of 3 kinderen.. Maar aangezien de tweede er 1 van een 2-ling was (geen
trauma... kwamen er pas tijdens de bevalling achter dat t in t beginstadium een 2-ling is geweest),
en ik bi had en t echt haatte om bv te geven,en ik wel vond dat een derde dat ook moest krijgen...
ben ik maar overstag gegaan. Mijn man was er nml. heel stellig in.. 2 was genoeg... Altijd vrede mee
gehad. |
| Quote |
| Son schreef op: 23-04-2015 22:45:12 |
Ik had er wel 6 gewild. Maar nu....moet er niet aan denken meer. Pffff. Zwanger zijn wel hoor en dat hummeltje op je buik, dat verliefde gevoel. Maar die slapeloze nachten, dat gedoe, dat gehuil, dat geregel...p Ben blij als t 5 uur is en ze na t knuffelen lekker terug kan geven aan de mama  |
| Quote |
| Bepje schreef op: 23-04-2015 23:39:05 |
Een beetje herkenbaar. Het hielp mij om spullen later weg te doen. Als het een tijdje op zolder had
gestaan kon ik er makkelijker afstand van doen. Ik heb wel nog 2 "emo-dozen" met spulletjes erin. |
| Quote |
| Liefje schreef op: 24-04-2015 01:09:15 |
Ik heb gekregen wat ik wou een meisje en een jongen en meer dan 2 is voor mj op dit moment ook niet
te betalen  mocht ik de jackpot winnen komt er zeker nog een kindje  |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 24-04-2015 07:56:51 |
Als kind riep ik dat ik 5 kinderen wilde later, het zijn er drie, ik riep ook jaren lang dat ik een
rood witte keuken wilde, die is er gelukkig nooit gekomen haha. Mijn verhaal is een beetje dat van banana, alleen was bij ons de derde niet gepland, man zou zich laten helpen en stelde dat alsmaar uit en uit en uit en in cobinatie met slordig worden met voorbehoedsmiddelen ( ik slikte geen pil meer) kwam daar toch een derde van. Ik denk dat het voor een vrouw al snel blijft dat verlangen naar een baby, die hele eerste bijzondere tijd, die geur van een pasgeboren baby, het zwanger zijn, het speciaal zijn, het 9 maanden lang met z'n tweetjes in 1 lichaam zijn, dat alles is zo bijzonder dat er altijd een soort van weemoedig verlangen zal blijven. Mijn jongste is nu 10 en ik loop tegen de 50 overbodig om te zeggen dat ik er niet aan zou moeten denken!! Maar als ik dan met een kleine baby in m'n armen zit dan denk ik wel weemoedig even terug aan mij eigen tijd met baby's......en....dan......voel....ik...me...erg...euh....oud.....en dat ben ik ook al natuurlijk ;-) |
| Quote |
| Ladyd schreef op: 24-04-2015 07:58:18 |
Dat lijkt mij heel moeilijk, dat je nog graag een kindje wilt maar je partner wilt niet. Gelukkig is dit bij ons niet het geval. Wij hebben 2 kinderen en vinden het allebei goed zo. |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 24-04-2015 08:51:59 |
Heel herkenbaar.. Ik heb nu (al) 5 kinderen maar als het aan mij ligt bevolk in mijn eentje de hele
aarde  Ik hou van mijn grote gezin en natuurlijk is het vaak chaos en een hoop geregel, maar tot nu toe is het me geloof ik toch wel steeds goed af gegaan. Kan ook niet met de volle 100% zeggen dat er geen nr 6 komt   |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 24-04-2015 08:56:55 |
Ik herken het.... in die zin dat ik onvrijwillig mijn wens nooit heb kunnen afmaken. Had dolgraag
een tweede gewild, maar helaas. Het opruimen van de kleertjes, speelgoed en babyspullen werkt voor mij therapeutisch. Maar blijf het vreselijk rot vinden om te doen. |
| Quote |
| Meelezer schreef op: 24-04-2015 08:57:52 |
Herkenbaar. Ik heb een prachtige zoon uit mijn eerste huwelijk. Toen kreeg ik een miskraam in de 14e week en kwam in de mmm. Voor ik het wist lag ik in scheiding. Dus ineens alleen met mijn zoon verder. De wens was er nog steeds, maar die moest ik noodgedwongen wegzetten. Daarnaast zou ik heel moeilijk zwanger kunnen worden. Niet op de natuurlijke weg zeg maar, alleen met hulp van de mmm. Nieuwe relatie gekregen, en na een paar jaar ineens een positieve test in mijn handen. De verrassing was enorm, de blijdschap nog meer! Ik had er dolgraag nog een bij gehad naast mijn zoon en dochter. Er zit tussen mijn eerste en tweede bijna 9 jaar. Ik zou zo graag nog een broertje of zusje erbij willen om wel 1000 redenen voor mijn jongste, zelfs mijn oudste zou het helemaal te gek vinden. Alleen mijn man dus niet. Vind zichzelf nu te oud. We schelen 6 jaar en hij wil niet meer, te oud is zijn reden. Ik heb het er nog altijd moeilijk mee, had het zo graag gewild. Het is voor mijn gevoel niet af. Moet wel zeggen dat ik dolgelukkig ben met mijn twee kinderen! Maar nog eentje....graag! |
| Quote |
| Dano schreef op: 24-04-2015 08:58:35 |
Ik heb twee kinderen. Als ik geld had, tijd had, niet hoefde te werken, een groot huis had en een
schoonmaakster en aupair( voor de momenten dat ik even naar de supermarkt moet ofzo, verder wil
alles zelf doen met de kids) dat had ik er wel een stuk of 4 gehad. maar twee is genoeg. Meeeeeeer dan genoeg. Zoon is bijna 12 en een giga puber, dochter is 7 en gaat ook niet helemaal lekker. Ik moet er niet aan denken om er meer van zulke te hebben  ( ik hou
heeeel veeeeel van ze hoor)en ja ik heb het ook gehad, met spullen. Stom he. Ik heb zelf nog steeds de kinderwagen liggen op zolder ik was zo gek
op mijn bugaboo , dat is het enige die ik niet weg kan doen. Nog niet. |
| Quote |
| Chloe schreef op: 24-04-2015 09:04:35 |
als zwanger worden vanzelf was gegaan en geld en tijd geen rol speelden, had ik er gevoelsmatig 4
gewild. Maar geld en tijd spelen wel een rol en bovendien hebben wij geen kans op een spontane
zwangerschap. Heb 2 mislukte icsi pogingen voor een derde gedaan. Dat heeft lichamelijk en
geestelijk best een hoop impact gehad en heb daarna ook besloten om het bij 2 kinderen te houden.
Heb er voor mijn gevoel alles aan gedaan en mag blij zijn met mijn 2 wondertjes. Heb er volledig
vrede mee, ook al blijven baby's schattig. |
| Quote |
