Mama-life
| Anoniem schreef op: 07-04-2015 21:17:38 |
Ben vorig jaar gescheiden. Voor mij kwam het geheel onverwacht, maar meneer bleek al minstens een
jaar een relatie met een ander te hebben. Notabene met diegene waarmee hij mij 15 jaar eerder ook
mee heeft bedrogen. Toen waren we ongeveer 2.5 jaar samen. omdat hij zei dat zij de grootste fout
van zijn leven was en er alles voor wilde doen om met mij verder te gaan heeft onze relatie toch
stand gehouden. Toen we 10 jaar samen waren zijn we getrouwd. dit jaar zouden we 10 jaar getrouwd
zijn... ik heb haar nog nooit gezien. Maar daar gaat nu verandering in komen. Ik heb zelf om deze confrontatie gevraagd, omdat ik vind dat ik voor mijn kinderen wel het een en ander te zeggen heb. Mijn kinderen hebben haar ook nog niet gezien, maar daar gaat binnenkort ook verandering in komen, vandaar dat ik eerst wel ff wat wil zeggen. In mijn hoofd heb ik dat gesprek al honderden keren gevoerd. Snap niet dat een vrouw dit een andere vrouw kan aandoen. En nog erger zij wist ook dat er (kleine) kinderen in het spel zijn. Niet dat ik het allemaal op haar afschuif hoor. Helemaal niet. Ik was met hem getrouwd, hij had een verantwoordelijkheid naar mij toe en naar zijn kinderen. Maar zij had ook kunnen zeggen dat als hij niet gelukkig was in zijn huwelijk, hij er eerst een eind aan moest maken, voorat ze iets met hem begon. en snap al helemaal niet dat als ze gevoelens voor hem had, dat ze het dan goed vond dat hij 'nog bij mij woonde. Wat dacht ze eigenlijk, dat hij thuis op een andere kamer sliep ofzo. Ik ben letterlijk kotsmisselijk geweest toen ik erachter kwam. Wat zouden jullie zeggen? |
| Quote |
| Son schreef op: 07-04-2015 21:19:49 |
Ik zou dat niet doen. .... hou de eer aan jezelf. En wat je al eerder zei...alleen je man is
verantwoordelijk voor zn gezin..niet die vrouw |
| Quote |
| Son schreef op: 07-04-2015 21:21:41 |
Ik zou zeggen:het heeft me erg pijn gedaan dat dit achter mn rug gebeurd is. ik hoop dat we normaal met elkaar om kunnen gaan, al is t alleen maar voor de kinderen, laten we die er niet de dupe van maken.. Ik weet t..... dat is echt moeilijk...maar voor je kinderen wel erg belangrijk |
| Quote |
| Debbel79 schreef op: 07-04-2015 21:27:05 |
Ik ben het met Son eens. Ik zou ook de eer aan mezelf houden. Je mag best zeggen dat je tot op het bot gekrenkt bent en dat je niet snapt dat mensen hiertoe in staat zijn koste wat het kost. Maar ik Zou er verder geen woorden aan vuil maken. Ook geen discussie over aangaan. En idd zeggen dat je hoopt dat jullie voor de kinderen normaal met elkaar om kunnen gaan. |
| Quote |
| Sunshine schreef op: 07-04-2015 21:28:36 |
Heel eerlijk ,zulke vrouwen liggen er niet wakker van dat er een gezin aan zo man vast zit. En als zo man zegt niet gelukkig te zijn bla bla bla trappen ze erin. Ik kwam er achter en ben er met 1 het gesprek aangegaan. Deze heeft me van a t/m z verteld hoe en wat. Alle vrouwen wisten het (ja vrouwen ja) Maar hij had mooie verhalen. Deze vrouwen zijn nu uitbeeld en heb nu met een hele andere te maken. En die is helemaal niet grappig. Ik ga geen gesprek aan,en ex moet haar heel ver bij mijn uit de buurt houden en dat weet ie. Want ik sta niet voor mezelf in. Dus ik zou niet weten wat ik zou zeggen. Ik ben toen heel open hey gesprek aangegaan. En dingen gevraagt en aangehoord. En alles wat niet waar was,de waarheid verteld. Ik ben alleen nooit kwaad geweest. Want dit hele gebeuren had niks met mijn te maken. Het zit in sommige mensen ,die kunnen gewoon niet trouw zijn |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 07-04-2015 21:30:57 |
Ik zou er helemaal niet over beginnen in een 1e ontmoeting. Later als jullie elkaar beter hebben
leren kennen zou je het een keer ter sprake kunnen brengen. Jouw man heeft deze keuze gemaakt, hij
is er verantwoordelijk voor. Het is in mijn ogen belangrijk dat je de kinderen met een gerust hart bij haar achterlaat en dat jullie qua. kinderen op 1 lijn zitten. Daar zou ik me op focussen en niet op het oud zeer. |
| Quote |
| Kees schreef op: 07-04-2015 21:35:58 |
sjee wat vreselijk lijkt me dit zeg...wat een klotesituatie. geen idee wat ik zou zeggen...ik zou niet eens een gesprek aan willen gaan vanuit mijn boosheid. en omwille van de kinderen, tja..die moeten ook leren dat mama niet alles over haar kant kan laten gaan uit zelfrespect. waarom zou je haar willen ontmoeten? vriendinnen hoef je ook niet te worden toch? wat is je insteek van dit gesprek? ga dat na voor jezelf, en maak er geen vechtpartij van  |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 07-04-2015 21:37:39 |
Idd de eer aan jezelf houden... En er gewoon al helemaal niet over beginnen.. Wat denk je ermee te gaan bereiken en wat denk je dat het je kinderen oplevert? Een hoop ellende erbij... meer niet. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 07-04-2015 21:38:27 |
Ik zou trouwens helemaal geen gesprek beginnen.. me gewoon netjes voorstellen en erboven staan.... |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 07-04-2015 21:48:20 |
op de eerste plaats wil ik haar ontmoeten omdat ze een rol gaat spelen in het leven van mijn
kinderen. Dan vind ik dat ik haar eerst wel eens even Moet ontmoeten. op de tweede plaats hoop ik dat ik mijn hart kan luchten en dat dat een soort afsluiting is. Ik heb eigenlijk veel vragen en ook al weet ik dat ze me waarschijnlijk toch niet overal een eerlijk antwoord op gaat geven hoop ik dat die vragen uit mijn hoofd verdwijnen. Het zal zeker geen gezellig theekransje zijn , maar ik zal haar niet aanvliegen ofzo. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 07-04-2015 21:50:15 |
Denk dat t alleen maar meer vragen oproept... je zal nooit t antwoord waar krijgen wat je wilt.. Ik
denk dat je jezelf verlaagt dan.... Straks gaat ze je achteraf alleen maar belachelijk maken.. Sta erboven voor een goede verstandhouding voor jullie kinderen... |
| Quote |
| Linda Mv Jarno & Ils e schreef op: 08-04-2015 08:40:48 |
Denk dat je het jezelf onnodig moeilijk gaat maken, ga er naartoe ook over de kinderen te praten en
laat het verder |
| Quote |
| Famke schreef op: 08-04-2015 08:55:25 |
Mijn ex heeft mij ook berdogen.Ik zie haar wekelijks omdat ze mijn dochter komen halen en brengen,ze
hebben samen twee kinderen en die logeren hier ook regelmatig. Ik heb toen wel gezegd dat ik heel erg gekwetst was en dat dit niet in een keer over is.MAAR we hebben een kind dus geen haar op mijn hoofd die er aan heeft gedacht hier al te veel woorden aan vuil te maken. Ze weet dat ik gekwetst was en dat het zeer deed,daar hoefden we echt geen gesprek over. Ze zegt nu regelmatig ik vind het zo knap hoe jij er mee om bent gegaan en nu nog gaat. We hebben goed contact en dat is alleen maar een voordeel voor mijn dochter,die wordt er echt niet beter van als ik hier in "blijf hangen". |
| Quote |
| Vlindertjes schreef op: 08-04-2015 09:59:55 |
Heti gebeurt en je kunt dat niet terugdraaien. Mijns inziens heeft dit gesprek geen zin. Je kunt
beter gewoon kennismaken en dan vervolgens met zijn allen de schouders eronder om het voor je kind
zo goed mogelijk te laten verlopen. |
| Quote |
| Emilie schreef op: 08-04-2015 11:18:59 |
Beste anoniem, Dat je een gesprek wil hebben met haar omdat ze een rol gaat spelen in het leven van je kinderen vind ik heel normaal. Elkaar leren kennen is heel belangrijk ook naar jouw kinderen toen. Maar dat je, zoals je zelf schrijft, de confrontatie wilt aangaan dat snap ik niet goed. Wat hoop je daarmee te winnen? Zij zal jouw verdriet om het mislopen van jullie relatie niet kunnen verminderen. Wat hoop je te horen? Dat ze spijt heeft? Dat ze het zo zielig vindt voor jou?... Ik denk inderdaad dat je je zelf daar alleen meer frustratie mee op de hals haalt. Het is heel erg wat jou is overkomen, je mag er boos en verdrietig om zijn, maar hoe dan ook, je moet verder met Jouw leven. Heel langzaam moet je proberen om op een positieve manier een eigen leven op te bouwen, samen met jouw kinderen. Dit lukt niet door in het negatieve wat je overkomen is te blijven hangen. Geloof me, het lucht zelfs niet op. In tegendeel, het zorgt er enkel voor dat die negatieve periode, waar je je nu heel logisch in bevindt, langer duurt. Steek je energie in het zoeken naar positieve dingen en gedachten en niet in negatieve zaken die geen keer nemen. Emilie |
| Quote |
| Ma Dalton schreef op: 08-04-2015 14:56:12 | ||
Het eerste vind ik verstandig en goed. Het tweede... oeff.. wat brengt het je, helemaal niks. Je spuugt je gal bij een voor jou onbekende.. Ik veronderstel dat je het al bij je ex hebt gedaan en dat heeft ook de afsluiter niet gebracht, waarom zou dat het dan wel zijn bij iemand die je helemaal niet kent? Je koopt er niks voor. Jij bent een vreemganger kwijt, zij is 'm rijker.. veel plezier ermee zou ik zeggen. En wat hij haar allemaal als mooie praatjes heeft verkocht weet jij ook niet. Jij nam hem ook terug..Zij deed hetzelfde. Maar dat is haar geweten en niet het jouwe. De enige die aan jou verantwoording moest afleggen was je ex man, toen hij nog geen ex was. Ga deze onheilzame weg niet in. Je kinderen betalen daarvoor de prijs. Als je een werkbare verstandhouding wilt, zou ik gewoon kennismaken. Kijken wat je praktisch gezien wel en niet wilt met je kinderen en het contact met haar. Wat jij daar de grenzen in vindt. Als jij een "confronterend gesprek" met haar aangaat, waarom zou je jou dan nog ter wille moeten zijn met betrekking tot jouw wensen in hoe ze met jouw kinderen omgaat. Het kost je jaren om dan nog een werkbare verstandhouding met haar op te bouwen en vergeet het niet , over 10 jaar zit je nog bij de diploma uitreikingen naast haar en over 20 jaar houdt je samen de kleinbabies vast... En dat doe je niet voor haar, niet voor je ex, maar wel voor je kinderen. Laat het los | ||
| Quote |
| Deborah Mv.. schreef op: 08-04-2015 15:24:10 |
JE gaat jezelf toch niet verlagen met zo 1? Daarnaast zal het niet helpen om samen tot een
normale verstandshouding te komen voor de kinderen. Ik zou het dus positief houden, laat jezelf niet
zo kennen! Hij was jou niet waard! Zat leuke mannen die jou wel waard zijn. |
| Quote |
| Annie schreef op: 08-04-2015 21:41:26 |
Eens met de voorgaande reacties. Laat het los, laat het gaan... Zie het niet als een confrontatie maar als een ontmoeting. Je gaat echt geen bevredigend antwoord krijgen op je vragen. Het leren omgaan daarmee is jouw proces niet het hare. Dat zij daar mee te maken heeft gehad, staat los van jouw eigen verwerkingsproces. Je kunt haar aangeven dat de hele situatie je veel pijn gedaan heeft. Maar kijk vooral vooruit, spreek de hoop uit dat je er vanuit gaat dat jullie allebei het belang van de kinderen voorop hebben staan. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 08-04-2015 21:44:55 |
Je kunt haar zeggen dat het je pijn heeft gedaan maar meer niet denk ik. Nou ja, dat kan wel maar
dan wordt het misschien ruzie en daar hebben je kinderen helemaal niks aan. Ik vind het wel goed dat
je haar ontmoet in belang van de kinderen, veel sterkte !  |
| Quote |
| Jessiemv3 schreef op: 09-04-2015 10:19:44 | ||
Hier sluit ik me bij aan. Ik ben bang dat als je alles op tafel gooit je alleen maar nog meer gefrustreerd uit het gesprek zult komen. Dat je haar wil ontmoeten vanwege de kinderen vind ik meer dan logisch. Ik zou ook willen weten met wie mijn kinderen te maken krijgen. Succes! | ||
| Quote |
| Marli schreef op: 09-04-2015 12:31:28 |
Tja, wat hierboven al vele keren is geschreven; denk aan je kinderen. Ik zie ook de andere kant; de vrouw waarop de man verliefd is geworden. Zij kan er niet altijd wat aan doen. Jij bent toch ook ooit verliefd op hem geweest? Liefde is soms niet te ontwijken, ook al weet je dat er vrouw en kinderen bij betrokken zijn. Als jouw ex haar verteld heeft dat de relatie slecht is/was, dan moet zij dat toch aannemen? Of had ze een jaar geleden op je moeten afstappen en je gevraagd hebben of je het goed vond dat ze met hem verder ging? Wat zou je zelf gedaan hebben? Is het eerlijk om haar nu van alles in de schoenen te schuiven? Je hebt meer aan een open gesprek waarin je idd het belang van de kinderen voorop stelt. Als je nu 'de kont tegen de krib gooit' wat verwacht je dan van de toekomst? Ik zou als nieuwe vriendin na zo'n start echt ergens overheen moeten stappen om tot goed overleg over de kinderen te komen. Hoe je het ook wend of keert, zij zal toch deel uit gaan maken van het leven van jullie kinderen... |
| Quote |
| Jessiemv3 schreef op: 09-04-2015 12:45:01 | ||
Nou....dat vind ik toch wel iets te makkelijk. Van een getrouwde man met kinderen blijf je af...ik vind het wel heel laag als je iets begint met een man die nog volop in een huwelijk zit. Zou lekker zijn als iedereen er zo over dacht, fijne normen en waarden. | ||
| Quote |
| Marli schreef op: 09-04-2015 17:48:50 |
Tja, het zijn niet mijn normen en waarden, maar ik kan me wel indenken dat er gevallen zijn dat de
'vreemdganger', toch echt een dubbelleven leidt. Nooit verhalen gelezen over mensen die het zelfs zo
ver doorvoeren dat beide partijen denken een hardwerkende man te hebben, maar ondertussen heeft ie t
gewoon enorm druk met 2 gezinnen? Ik vind het juist makkelijk om te zeggen; van een getrouwde man met kinderen blijf je af. Er zijn altijd meerdere kanten aan zo'n verhaal. Wij horen maar 1 kant. Die man is de zak hier. Die 'andere vrouw' kan ik niets over zeggen. Geen idee hoe hij het gebracht heeft. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 09-04-2015 18:19:05 |
kan me jou gevoel best voorstellen TO. Lijkt me verschrikkelijk moeilijk... Heb geen tips voor je helaas... |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 09-04-2015 22:13:46 |
Heb het gesprek gehad. Voelde als mijn plicht tegenover de kinderen. Heb mijn zegje gedaan en
daarmee is het nu klaar. |
| Quote |
