daar gaan we dan

Morgen is het zo ver, dan wordt ik een week opgenomen  met onze oudste zoon. En ik ben zo gespannen......
Ons kind loopt vast, zowel lichamelijk als geestelijk en dat is waardeloos.
Hij is toen hij 2 was heel erg ziek geweest en heeft een jaar nodig gehad om verder te ontwikkelen zeg maar. Hij heeft detijds ook een ontwikkelingsonderzoek gedaan en daar kwam uit dat ze hem nog het voordeel van de twijfel gaven en hij geen ASS had.
Maar nu groep 4, hij heeft ontzettend moeilijk met de leerstof. Lezen en spelling gaat zeer moeizaam, hij ziet de stokjes niet van de letters waardoor hij radens leest. We waren gestart met een dyslectie-traject maar toen begon hij in november ander gedrag te vertonen en nu is de dag te lang voor hem. Om 11 uur is zijn kaarsje leeg en neemt hij cognitief niets meer op, hij spuugt en wordt naar.  Hij is regelmatig al flauwgevallen in de klas. Ook kreeg hij uitspraken met dat hij liever dood was.
School gaat er fantastisch mee om en heeft getracht hem niet te overvragen en na lang zeuren mogen we morgen dus binnen voor lichamelijk/mentaal/motorisch onderzoek en een slaaponderzoek.... gelukkig. Donderdag kwamen we er bij toeval achter dat we opgeroepen waren (ze waren vergeten te bellen) en sindsdin is het kereltje inde wolken en rustig. Ik weet nu niet of het aandacht is of dat hij opgelucht is dat ze eindelijk gaan kijken.
Maar daar gaan we dus morgen, 50 km van huis, andere kinderen bij oma, vader in buitenland en ik ben zo bang wat er komen gaat.....
Geen idee wat ik hiermee wil even spuien denk ik. Mijn kind mag zijn wie hij wil, ik ga daar prat op maar ik ben zo vreselijk bang voor dat traject. Onze andere kinderen vinden het leuk als ze uit de klas gehaald worden voor een spelletje of naar een therapie moeten. Onze oudste snapt dondersgoed dat dat niet normaal is en betrekt alles op zichzelf en denkt bij alles dat hij niet normaal is. Het komt allemaal zo vreselijk binnen bij hem....

Nou te vroeg gejuicht. Ik kreeg om 12u een email uit het ziekenhuis dat de ziektekostenverzekering de machtiging niet afgeeft voor het stukje revalidatie waar een stuk motorische testen ondervalt. Opanme is dus gecanceld. 
Ik ben helemaal van slag af

Wij wonen in zEeland maar onze zoon is al sinds zjn 2de onder behandeling in dit ziekenhuis. En omdat ons kind vastloopt hebben we besloten alles eens goed te bekijken. Er leek ook geen probleem te zijn maar opeens is daar de verzekering.
Lang leve de paasdagen dus ik kan niets op dit moment. Morgen kan ik pas bellen en heel de boel op stelten zeggen. Niet alleen ik ben hevig teleurgesteld maar mijn zoon ook. Het gevecht begint opnieuw

Shit ja! Nou ja, het is geen geheim, deed het meer om het kereltje te beschermen

Dank je Debby

Sis, zodra de ziektekostenverzkering het woordje buitenland hoor steigeren ze en doen ze per saldo moeilijk. Eigenlijk heel onterecht want de zorg in BE is veel goedkoper en de klanten betalen heel veel kosten toch al zelf omdat ze in BE geen RMD huizen hebben, eten voor de ouders is niet voorzien, koffieautomaten met muntjes, reis en verblijfkosten enzo. Maar daar hoor je niemand over.
Ik denk overigs dat ziekenhuis alles gecanceld heeft omdat ze onderzoeken in elkaar over laten vloeien en dus niet gegarandeerd zijn van centen van de andere onderzoeken en ze eerst zekerheid willen hebben. Bv ze willen een onderzoek op de revalidatieafdeling waarin ze zijn belasting gaan meten, gekoppeld hieraan doen ze dan bloedonderzoek, EEG en longentest. Als de duurlooptest niet vergoed wordt, kunnen ze die anderen waarden ook niet gebruiken en uitvoeren en ik denk dat het daar mank loopt.
Het allerergste vind ik nog dat papa een kereltje vond die stiekum in zijn bedje aan het huilen was omdat hij zo teleurgesteld ws en nu tot de conclusie kwam dat hij maar liever dood ging,d an hoefde hij zich niet meer zo naar te voelen......en daar sta je dan als ouder met je rug tegen de muur. Ik kan ook niet terecht bij een ander ziekenhuis in NL omdat de zorgbemiddelaar van de verzkering daar al eens naar gekeken had en tot de conclusie gekoemn was dat alleen in ons ziekenhuis een dokter zat met de juiste kennis over zijn ziekte en de problematiek. Dus wat moeten we nu?
Ik ben er helemaal ontdaan en onrustig van! Ik heb zo vresleijk gepleit voor deze aanpak omdat we dan (bijna) holistisch naar het kereltje kijken en kunnen zien wat er wel en niet bij hem hoort. Aan de hand van die uitslagen zou ik dan, met mijn eigen netwerk, aan de slag kunnen. Grrr ik ben zo gefrustreerd!