Zenuwen/faalangst.

maak het bespreekbaar met zijn trainer.. misschien kan die hem hier verder mee helpen.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Quote Jolanda1974:

maak het bespreekbaar met zijn trainer.. misschien kan die hem hier verder mee helpen.

Ik wilde al hetzelfde zeggen

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

dan zou ik op die voet verdergaan en hem zeker niet volstoppen met troep en druppels..

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

ben het met Jolanda eens.
Vind het ook wel een beetje een glibberige weg, als je hem met iets kalmerends zou leren om met zijn zenuwen om te gaan. in plaats van te leren te dealen met die gevoelens. Dat lijkt me echt een pad naar verslavingen als volwassene.

Mijn zoon had/heeft faalangst (gaat nu heel goed maar t blijft toch een ding wat opeens kan gaan opspelen), welliswaar op leergebied maar angst om niet te presteren is ongeacht de situatie gelijk. Op sport speelt dit ook maar wat minder.
Wij hebben hem lange tijd (en nog steeds) geprezen om inzet ipv prestatie, op het stellen van vragen, op het durven opzoeken van grenzen. In het begin was dat heel lastig, want je bent toch geneigd om goed zo te zeggen bij een mooi punt, of jammer bij een minder goed punt (of prestatie). En anderen doen dat ook heel erg. Maar inmiddels zit het er zo in gestampt bij me. Het kan dus zo zijn dat hij nu echt een goed gevoel over zichzelf heeft bij een slechte prestatie of andersom.
Ik vroeg ook vaak wat hij van ziichzelf verwachtte, die lat was behoorlijk hoog. Maar dat zei ik niet...ik zei dan...ja, dat snap ik we dat je dat het liefste zou willen. Maar anderen mensen verwachten dat niet van je. Ik vind het ook goed als je meedoet en je tijd volmaakt (bijv). Zo is hij ook langzamaan verwachtingen van zichzelf gaan bijstellen.
Maar als er echt sprake is van faalangst is dat een heel proces en zeker niet zomaar weg.

Oh ja, ik zei dus bewust niet dat ik vond dat hij die lat te hoog legde. En dat geldt ook voor zich slecht voelen over zijn prestatie omdat dit wel zijn gevoel was waar ik niet overheen wilde walsen. Dus altijd begrip en hij mag dat best verwachten. Alleen gaf ik dan aan dat mijn verwachting anders lag.

Als je meer wilt weten over BB dan kan je je vragen hier altijd stellen. Ik ben een BB specialiste 

Tuurlijk, en als het goed is heb je al antwoord ook

wat je hem ook geeft.. Bij hem blijft dan het idee dat hij iets moet gebruiken om rustig te zijn.dus ik zou zelf ook niet aan de Bach druppels gaan.

Ik snap het idee dat je denkt dat hij een psychisch effect ontleend aan de BB of andere middelen Ma Dalton.
Het geeft hem vertrouwen of houvast en zonder druppels is er dikke paniek.
Maar BB werken alleen als je ze nodig hebt. Als de emotie gevoed is zal hij zo en zo de druppels vergeten in te nemen en heeft de BB geen functie meer omdat het niet meer nodig is. En buiten dat wat is er zo erg aan dat het psychisch houvast zou geven, dat werkt met knuffels of een speen toch ook zo? Als hij het vertrouwen heeft ,heeft hij niks meer nodig.

puur dat je hem leert denken dat het aan die druppels lag. Aan iets buiten hem, niet iets uit hemZelF. Als je ze ongemerkt door zijn limo gooit zie ik ook niet veel schade van die druppels.
en een speen of een knuffel buiten de deur of zelfs buiten het bed heb ik ook nooit gedaan. Er is een leeftijd waarop je dat nog kunt verdedigen, maar dat stopt en dan is het geen hulp, maar juist precies het tegenovergestelde. Weer hetzelfde .. een kind moet zelf leren te schakelen van situatie naar situatie en tenzij je kind een " speciaal" soort zorg nodig heeft zie ik daar na  peuter /kleuters geen enkel baadt bij. Sterker nog een gewone kleuter zonder rugzakje wat met 5 nog een speen naar school in zou hebben om zich veilig te voelen, ( en dat is wat anders dan de gewoonte niet willen breken) dan gaat het in mijn beleving helemaal niet goed. 

Leer je kind dealen met het feit dat je kunt winnen en verliezen. daar heeft hij wat aan voor het leven.
het gaat gewoon om sport van een kind he, dit zouden juist de lessen moeten zijn die bij daar leert. Ik vind dat behalve een goede coach en een bemoedigend gesprek dat je een kind die lessen zelf moet laten leren.

Ik ben het met ma dalton eens. Mijn kinderen sporten omdat dat gezond voor ze is, maar ook zeker om een hoop sociale vaardigheden te leren. Dat betekent dat ze van mij verplicht een teamsport moeten en een individuele sport mogen. (in hun geval ook judo). WInnen en verliezen hoort bij sport en spel. Het allerbelangrijkste is dat je je hebt ingezet, het maximaal haalbare uit je gehaald hebt. Dan heb je het als persoon goed gedaan! Als je dan verliest is het jammer, maar mag je zeker trots op jezelf zijn. Het is een spel en daarbij is er altijd 1 winnaar en 1 of meerdere verliezers van het spel, niet als persoon!
Onze judocoach zal het gedrag zeker aanpakken tijdens de training door ze te laten merken dat het gaat om inzet als persoon en dat het ook wat uitstraalt als je tegen je verlies kan. Juist judo is een sport die hier sterk in is....

Ik ben het deels ook wel met je eens hoor Ma Dalton. Er zijn gewoon levenslessen die geleerd moeten worden en waar je als ouder de taak hebt ze hierin te begeleiden en te laten leren met vallen en opstaan en energie in gestoken moet worden.
Maar als je kind verdrinkt? Mag je dan je kind niet een handje helpen? Zeker als het vastloopt op meerdere factoren?
Stelling: kind durft niet onder water bij zwemles. Moet je dan als ouders doorzetten en wachten tot ze het ooit gaan doen of kijk je samen met kind en zwemjuf naar een andere manier om dat vertrouwen te winnen.
In ons geval zijn we eerst met de zwemjuf om de tafel gegaan, dit werkte niet, ze heeft mijn dochter zelfs in het water gegooid (wat niet zo handig was maar goed) Uiteindelijk hadden we maar 1 sessie nodig bij een therapeute en ze zwom onder water en had binnen 2 maanden haar A diploma. Is het dan zo erg een kind te ondersteunen? Maar het moet gewoon bij je passen....
DEnk dat er geen goed of slecht is in het geval. Het fiet dat we bewust bezig zijn met ons kind en het gedrag rond ons kind is alleen al bewonderingswaardig, welke weg je ook kiest

Quote Ma dalton:

puur dat je hem leert denken dat het aan die druppels lag. Aan iets buiten hem, niet iets uit hemZelF. Als je ze ongemerkt door zijn limo gooit zie ik ook niet veel schade van die druppels. en een speen of een knuffel buiten de deur of zelfs buiten het bed heb ik ook nooit gedaan. Er is een leeftijd waarop je dat nog kunt verdedigen, maar dat stopt en dan is het geen hulp, maar juist precies het tegenovergestelde. Weer hetzelfde .. een kind moet zelf leren te schakelen van situatie naar situatie en tenzij je kind een " speciaal" soort zorg nodig heeft zie ik daar na  peuter /kleuters geen enkel baadt bij. Sterker nog een gewone kleuter zonder rugzakje wat met 5 nog een speen naar school in zou hebben om zich veilig te voelen, ( en dat is wat anders dan de gewoonte niet willen breken) dan gaat het in mijn beleving helemaal niet goed.  Leer je kind dealen met het feit dat je kunt winnen en verliezen. daar heeft hij wat aan voor het leven. het gaat gewoon om sport van een kind he, dit zouden juist de lessen moeten zijn die bij daar leert. Ik vind dat behalve een goede coach en een bemoedigend gesprek dat je een kind die lessen zelf moet laten leren.

dit. winnen en verliezen, spanning en zenuwen, het hoort allemaal bij sport en daarmee omgaan moet je zoon leren. ik zou daarvoor geen druppels gaan geven of iets dergelijks. als hij druppels neemt is hij misschien wel rustiger/minder zenuwachtig, maar dat is geen garantie voor winnen. ik zou het mijn kinderen ook niet graag leren, dat druppels helpen bij het presteren. omdat ik niet wil dat ze er afhankelijk van worden en denken dat ze alleen kunnen presteren als ze een middel hebben genomen.

Je geeft m toch ook geen druppels om te winnen en om te presteren....maar dus juist als steuntje om met die elementen van winnen, verliezen, spanning etc om te kunnen gaan.
Het lijkt mij wel iets wat helpend kan zijn, naast natuurlijk andere dingen die je doet in de omgang.