Het leed dat afspreken heet.Da

Is het nu echt zo moeilijk om een keer een datum te prikken om samen een hapje te eten met een vriendin?
Hier het verhaal.
Ik heb een vriendin die ik al zowat 20 jaar ken.
We lopen de deur niet plat maar dat hoeft ook niet.
Nu zijn we vanaf najaar 2014 al bezig om een datum te prikken om samen eens een avondje weg te gaan.
Toen hadden we een keer een datum maar toen werd zij ziek.
Een andere datum daarna was vrijwel onmogelijk.
Nu hebben we elkaar nog wel een aantal keren tussendoor gezien met verjaardagen van de kinderen maar dat is toch anders.
Nu een aantal weken terug weer een nieuwe poging gedaan.
Ik had doorgegeven dat ik voorlopig de vrijdagen en zondagen vrij ben.
Op de zaterdagen moet mijn man sporten en is dan vaak pas na 20 uur thuis.
Toen kreeg ik een berichtje dat ze dan pas over ruim 2 maanden een keer tijd heeft.
Verjaardagen etc etc.
Toen heb ik haar een berichtje gestuurd of ze dan niet een keer doordeweeks kan afspreken.
Ik werk zelf ook een aantal dagen maar vind het juist leuk om dan 's avonds wat te doen te hebben.
Krijg ik zowat een week later een berichtje.
Afspreken doordeweeks is lastig omdat haar vriend pas op het laatste moment weet wanneer hij een project heeft in de avond.
Toen kwam ze dus met een datum op een zaterdag terwijl ik had aangegeven niet op de zaterdagen te kunnen en nog een andere datum over een maand op een doordeweekse avond maar dan wel onder voorbehoud omdat ze niet weet of haar vriend dan thuis is.
Nu is dat zinnetje " onder voorbehoud"mij een beetje in het verkeerde keelgat geschoten.
Het lijkt potverdorrie wel of zij zich geheel moet opofferen om een keer met mij weg te gaan.
Het is natuurlijk flauwekul dat ze nooit eens doordeweeks kan afspreken.
Mijn man werkt zich ook 6 slagen in de rondte maar als ik op een doordeweekse avond een keer weg gaat dan houdt hij daar echt wel rekening mee.
Nu zou het er dus op neerkomen dat we dan op die zaterdag gaan eten en dat ik dan voor een paar uur een oppas moet zoeken terwijl ik 6 dagen per week kan afspreken.
Dan is er nog die datum onder voorbehoud waarvan ik nu al weet dat die toch niet door zal gaan.
Dan moet ik me nu vastleggen op een datum over ruim 2 maanden en daar heb ik nu even helemaal geen zin meer in.
Ik ben flexibel genoeg maar zij lijkt ondertussen wel een loden deur.
Ook wil ze niet op een vrijdag afspreken omdat ze een aantal keren tot half 6 moet werken.
Ik werk ook tot 17 uur en ben dan echt wel in staat om een keer af te spreken.
Ik ben er ondertussen een beetje klaar mee moet ik zeggen.
Wat vinden jullie?

Ik geloof niet dat ze geen contact meer zou willen.
Pasgeleden is ze hier nog op de koffie geweest en dan neemt ze daar zelf initatief in.
Ik geloof er gewoon niet zo in dat je het zo ontzettend druk kan hebben dat je nooit eens iets af kan spreken.
Dat vind ik namelijk onzin.
Als je iets wil dan maak je daar tijd voor.
Ze kan toch tegen haar vriend zeggen van die en die avond ben ik er niet en houdt daar rekening mee.
Al die verjaardagen aflopen vind ik ook zo'n dooddoener.
Dan gaat haar vriend een keer alleen met de kinderen.
Doen wij hier ook weleens wanneer mijn man andere afspraken heeft of omgekeerd.
Niemand die daar scheve gezichten bij trekt.
Het is ook niet iets van ene keer maar het gaat altijd op deze manier.
Dan weer een verjaardag afzeggen omdat ze ziek is en waarvan ik dan denk dan komt je man toch even met de kinderen.
Dan weer etentje afzeggen omdat ze wederom weer ziek is dan denk ik weleens van tja...
Het gaat mij erom dat ze zo flexibel is als een loden deur en ik ga me op een gegeven moment echt een soort van project voelen voor het goede doel.
Dat zinnetje onder voorbehoud is me gewoon totaal verkeerd geschoten.
Dit zeg ik tegen een collega die me vraagt of ik eventueel op haar werkdag kan invallen.
Dan zeg ik van oke maar wel onder voorbehoud of ik goede opvang heb voor de kinderen op die dag.
Maar dt zeg ik niet tegen vriendinnen.
Ik moet ook zeggen dat ze sinds een aantal jaren ook omgaan met een ander stel.Ze gaan er ook mee op vakantie en sindsdien gaat het allemaal zeer moeizaam om iets af te spreken.
Een andere vriendin van vroeger die ze had is het ook al mee verwaterd en nog even en dan gaat het met onze vriendschap precies die kant op.Het moet immmers wel van 2 kanten komen en ik krijg steeds meer het gevoel dat ik iets ben wat op haar to do list staat wat ze straks weer kan afstrepen.

Quote Jolanda1974:

Je kunt ook aan je man vragen of hij eerder thuis wil komen van sporten op zaterdag zodat jullie een hapje kunnen gaan eten

Heb ik ook aan mijn man gevraagd en hij zou kijken wat die kon doen.
Het zijn competitie wedstrijden dus je kunt niet zomaar weglopen.
ALs het nodig is wil ik ook best een oppas neerzetten maar het gaat mij erom dat het nu teveel van 1 kant lijkt te komen en dat voelt gewoon niet prettig.
Het is ook niet iets wat eenmalig is voorgevallen maar meer een opeenstapeling.

Quote Jen9:

Dat ben ik wel met Jolanda eens.. als t zo belangrijk is, kan je toch ook zorgen dat je die zaterdag kan? Ik vind dat je niet zo aardig over een vriendin spreekt. Als ik hier als vriendin weet van zou hebben zou t einde oefening zijn. Ga toch gewoon langs of bel ipv hier te speculeren..... En over 1 uitdrukking vallen, kom op zeg.. dat heb je als alles via geschreven berichten gaat... veel mensen zijn hier gewoon niet zo handig in... Communiceer gewoon eens echt met elkaar en stel haar de vragen die je hier stelt...

Daar heb je gelijk in maar het gaat mij erom of het voor haar ook wel zo belangrijk is om er mee door te gaan.
Dat zou ik graag willen weten.
Om nu steeds energie in iets te moeten steken wat zich uiteindelijk niet teugbetaald vind ik geen fijn gevoel.

Quote mamsie:

dan moet je haar dat vragen. Door dit gespeculeer heb je al een antwoord en een mening en dat is niet echt bevordelijk voor je relatie

Ik ga haar dat inderdaad vragen.
Ik zal dan ook zeggen wat mijn gevoel daarin is.
Ik ga proberen die avond op korte termijn te regelen.
Ik stap dan maar even over mijn eigen trots heen en ga het dan ook gewoon vragen tijdens ons uitje.
Anders blijft het me toch hoog zitten.
Eerst eens horen hoe het met het sporten van mijn man zit en anders de oppas inschakelen.
wat een gedoe allemaal.

Quote Nelia:

Ik vind dit raar. Als je wil/zin hebt, is er echt wel iets te plannen lijkt mij. Oké, met een grotere groep is het vaak wat lastiger tot een datum komen, maar met 2 personen? Ook hier een drukke agenda, maar leuke uitjes met vriendinnen vind ik zeer belangrijk, houdt mij momenteel op de been, dus dan maar oppas of schuiven. Geloof er niets van dat zij pas over 2 maanden werkelijk kan.

Je verwoord precies wat ik bedoel.
Hier ook een druk gezin met 3 kinderen en een man die vaak naar het buitenland is voor zijn werk.
Dan onderneem ik ook dingen in de avonden.
Een vergadering van de sportvereniging,een uitje met collega's of een informatieavond op school.
Ik probeer dan een oppas te regelen en lukt dat niet dan kan ik altijd afhaken maar ik probeer wel mogelijkheden te creeren want die zijn er namelijk altijd.
Ik ben zelf juist een persoon die vooral denkt in mogelijkheden en zo min mogelijk aan onmogelijkheden want dat heb je 9 van de 10x zelf in de hand.

Quote Jolanda1974:

Nou dat is soms niet ondenkbaar hoor.. Hier ook het geval..In de maanden maart-april & mei hebben we nagenoeg elk weekend wel 2 of meer verjaardagen. Dus ja dan wordt het lastig plannen wil je ook nog tijd met je gezin doorbrengen.

Dat vind ik toch ook een kwestie van prioriteiten stellen.
Je hoeft immers niet alle verjaardagen af te lopen.
Ik doe dat ook niet.
Als mijn overbuurvrouw een verjaardag viert en een stel vriendinnen vragen aan mij of ik mee ga naar een optreden van Marco Borsato dan is de keuze toch snel gemaakt en ga ik lekker op pad met mijn vriendinnen.
De buurvrouw zal dat vast wel begrijpen en mijn man kan dan mooi een biertje halen en is het probleem ook opgelost.