Jolanda, ik weet niet waar je woont, maar bij Scentchips zoeken ze nog promotiemedewerksters in bepaalde stukken van Nederland. Er staat bij dat je in bezit van rijbewijs moet zijn, maar het is veelal in tuincentra ed die ook wel met het OV te bereiken zijn. Het is maar weinig qua uren, maar wel leuk.

Ik heb nu tijdelijk geen werk, maar vanaf januari werk ik 7 uur, twee ochtenden. Verder lees ik graag, loop ik hard of ga wandelen.

---

Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat!

Ik heb het laatst een keer Facebook gezegd (eigenlijk verzucht).
Als moeder doet je het volgens de buitenwereld nooit goed.

Als je thuisblijmoeder bent, ben je lui.
Als je parttime werkt, doe je je werk niet voor 100% goed en de verzorging van je kinderen en huishouden ook niet 
Als je fulltime werkt, ben je een ontaarde moeder.
Ook zo "grappig" dat de vader in dit soort verhalen nooit meegenomen wordt. De moeder mag altijd de verantwoordelijkheid afleggen.

En ik wil hiermee alleen maar zeggen: mooi laten lullen, je ding doen, en hopen dat er ooit nog eens een leuke baan op je pad komt. 
Ik weet hoe moeilijk het is om werk te vinden, ben ook 40, wil maximaal 20 uur werken, heb (dat is dan weer in mijn voordeel) wel een rijbewijs en auto. Maar zelfs dan is het een crime. Jonge, goedkope krachten met veel ervaring die ze makkelijk een oor aan kunnen naaien, die willen ze hebben.

Ga zo door! 

Ik las eens de quote: Nog nooit heeft iemand op zijn sterfbed gezegd: "had ik maar meer gewerkt.."
Wat zeggen mensen wel als ze terug blikken op hun leven?
Had ik maar... meer tijd gehad/gemaakt voor mijn gezin
Had ik maar... de keuze gemaakt voor meer vrije tijd; ook al is inkomen fijn - de druk om altijd te moeten presteren heeft wel tot gevolg dat je gejaagd moet leven
Had ik maar...  meer geluisterd naar mijn intuïtie en mijn leven geleefd zoals dat past bij mijn persoonlijkheid
Had ik maar... meer tijd gemaakt voor mijn hobby
En... waarschijnlijk kun je er nog wel een paar verzinnen!

Is hard werken, carrière etc. dan fout? Absoluut niet! Er zijn mensen die daar echt voor geschapen zijn! Die kunnen heel goed functioneren onder grote druk, die kunnen in weinig tijd enorm goed ontspannen enz.
Maar... er zijn nu teveel mensen die ook mee moeten om financiële redenen of omdat ze een laag zelfbeeld hebben en denken dat ze wat zijn als ze in ieder geval maar een carrière hebben of omdat ze ook een groot huis willen en een dikke auto.

Ik ben nu sinds een jaar helemaal thuis om gezondheidsredenen en ik pak nu echt mijn tijd om te herstellen. Daarnaast doe ik best veel vrijwilligerswerk, maar ik zeg niet overal 'ja' op.

En natuurlijk voel ik me wel eens ongemakkelijk als iemand vraagt naar mijn werk, en na mijn antwoord het gesprek stil valt omdat men niet weet wat te zeggen omdat ik niet werk... Dan heb ik ook wel de neigingg om op te noemen wat ik allemaal wél doe, maar dat probeer ik niet meer te doen - ik hoef mezelf toch niet te verantwoorden?

Ik ben ook thuis. Ik krijg eigenlijk vrijwel geen opmerkingen. Heb wel dingen erbij gezocht voor mijzelf. Ben de hele dag wel bezig, huishouden, hond, administratie, commissies op school en sportvereniging (ca 20 uur in de week), TSO, kids naar sport en therapietjes.... Dagen vliegen om.

Ik ben ook TBM, wil best graag vrijwillgerswerk doen, ben de mogelijkheden aan het bekijken.
Financieel gezien redden we het krap aan, meestal net niet dus ik moet ook wel actief gaan zoeken naar werk.

Ik heb ook het puzzelen ontdekt, maak nu een Jan van Haasteren puzzel, ik ben niet zo'n held erin denk ik
Soms voel ik me wel eens nutteloos, zeker als je opmerkingen krijgt, maar ik zorg voor mijn gezin (wat werkende moeder natuurlijk ook doen) en ben er altijd voor iedereen als ze me nodig hebben

Debbel, wat ik bedoelde te zeggen is: alle keuzes zijn okay. Maar als je je als werkzoekende presenteert zul je misschien makkelijker een baan krijgen dan wanneer je je als werkzoekende/thuisblijfmoeder presenteert. Ook in je eigen hoofd maak je dan een keuze: ik werk nu niet maar wil dat wel graag. En als je je als thuisblijfmoeder presenteert, dan maak je daarmee een duidelijke keuze kenbaar. Ik werk nu misschien niet buitenhuis, maar ik kies ervoor om voor mijn huis en gezin te zorgen. Ik proef uit het stukje van TO dat zij baalt van de reacties die ze krijgt. Voor een deel ligt dat bij de mensen die kennelijk raar reageren, en voor een ander deel ook bij TO. Want: waarom raakt het je? Baal je er zelf van dat je niet werkt? Dan de tips over de hiaten vullen. Baal je er niet van? Wat is het probleem dan precies, laat ze maar kletsen, het is niet alsof je de hele dag op de bank zit en bonbons eet.

Ik heb momenteel ook geen betaalde baan. Ik wil wel graag werken maar ik vind het eng om zo maar weer het arbeidsproces in te stappen. Ik ben in 2006 gestopt met werken omdat de oppas stopte. Het was een gezamelijke keuze. Na de scheiding ben ik met mezelf in de knoop geraakt dat ik therapie nodig had. Dus merendeel van de jaren bezig geweest met het accepteren en verbeteren van mezelf.
Nu ik daarmee klaar ben wil ik wel heel graag. Heb de kinderen niet thuis dus het kan ook. Ik doe vrijwilligers werk bij de Kledingbank en heb de gemeente om hulp gevraagd bij het zoeken naar werk. Nu krijg ik een participatieplek bij de Kledingbank en hoop zo weer naar betaald werk toe te werken.
Wat ik doe: zorgen voor mijn vriend en mezelf, drie dagdelen vrijwilligerswerk, afspraken ambulante begeleiding en psych, huishouden van 2 huizen, bezoekjes aan mijn schoonmoeder, met schoonmoeder regelmatig naar markt, spelletje op laptop.

Ik was blij dat ik toen ik in scheiding lag er kon zijn voor de kinderen maar ik vond het ook fijn om te werken al was dat soms stressen.
Dus doe wat je gevoel je ingeeft en laat andermans oordeel langs je heen gaan.

ook al is dit niet jouw eigen keuze, het is wel je leven!
als jij het accepteert, wat heeft een ander daar nu iets mee te maken?

ik denk idd dat het nooit goed genoeg is.
ik voel me een beetje van allebei, werk " maar" 16 uur per week (2 dagen) voor mijn collega's blijkbaar te weinig want de rest van de week lig ik natuurlijk ook in bed

de dagen dat ik thuis ben zitten overvol: jongens naar school, sporten, boodschappen, naar afspraken, ik heb een fulltime baan aan de zorgen rondom man incl regelen en gesprekken voeren.
daarnaast regel ik nu " effe" een scheiding, andere woonruimte, urgenties, etc etc.

ik heb ervoor gekozen om zoveel mogelijk thuis te zijn om mn jongens op te vangen in deze onstabiele situatie.

degene die denken dat ik een relaxed leven vier, wil ik gerust een week mee ruilen. ik denk dat ze gillend naar hun moeder rennen

hobby's heb ik niet.
wil graag een boek schrijven over mn leven, mocht je je echt vervelen: ik citeer en jij tikt?

geniet van je leven meisje, je doet niks verkeerd! onthou dat!
mensen weten altijd goed hoe een ander leven moet. laten we starten bij naar onszelf kijken allemaal

Even helemaal off topic, maar ik lees je posts zo door en je kunt misschien iets leuks doen met de slogan " taarten en kaarten".

On topic sluit ik me aan bij de dames die vinden dat mensen vaak wat te mekkeren hebben. Lekker laten kletsen, je doet het toch niet snel goed.

Met Juul eens, je moet daar eens wat mee gaan doen.
je bent mega crea, zet een website op en verkoop je creaties!

geloof me, is een leuke bijdrage in de hh pot!

Jammer dat sommige mensen zo nodig opmerkingen over een ander moeten maken. Het zegt wel alles over die mensen en niet over jou. Misschien wil diegene ook liever thuis blijven i.p.v. werken. 
Wat je doet maakt natuurlijk niet uit, het gaat er toch om dat je een goed mens bent en daar hoef je niet aan te twijfelen. 
Ik werk 3 dagen en ben daarnaast bestuurslid van een vereniging en soms help ik op school. Kom altijd tijd tekort eigenlijk en dan vooral voor huishouden. Daardoor lijkt thuis zijn mij ook wel prettig maar begrijp goed dat dat in de praktijk ook tegen kan vallen.
Is gastouder niks voor jou ?   Je woont beslist niet in de buurt maar je lijkt mij een heerlijke gastouder voor tussen de middag en na schooltijd. Heb je er wel eens aan gedacht om dat tegen betaling te doen ? 

Ik herken het wel Jolanda, niet als werkzoekende, maar wel als iemand met een contract van 'maar 16 uur' .
Eén collega maakte altijd snerende opmerkingen.
Doet alsof ze me niet begrijpt tijdens de vakantieverdeling.
Zij werkt 32 uur en vraagt 3 wk aan bijvoorbeeld, ik werk 16 uur en vraagd 2 weken aan.
Zij moest 1 week inleveren, waardoor ze er net als iedereen nog 2 overhoudt.
Toch was het nog niet kloppend en moesten we verder puzzelen met het rooster.
Zegt ze doodleuk tegen alle meiden met kleine contracten 'ik heb al zoveel uur ingeleverd, nu kunnen jullie toch ook wel een dagje?'.
Terwijl wij gelijk maar 2 weken vroegen .
En zo komen er vaker opmerkingen.
Todat ze laatst een servicemonteur nodig had en vertelde hoe druk die man het wel niet had.
Toen zei ik, dat weet ik, mijn man doet datzelfde werk.
Oh.......daarom werk jij niet meer?
Nee, inderdaad, daarom is mijn 16 uur onregelmatigheid meer dan genoeg voor ons gezinnetje.
En dat was niet de eerste keer dat ik het zei, maar nu ze iemand irl erover had meegemaakt begreep ze het pas.

Dus meid, wat je ook doet, er is altijd wel iemand die wat te zeuren heeft omdat ze denken dat zij het anders zouden doen als ze in jouw schoenen (die leuke laarsjes bij je jurkje.....hihi) zouden staan.
Je doet het goed, je bent altijd bereidt anderen te helpen en nog belangrijker, je komt echt over als een gezin dat de situatie geaccepteerd hebt zoals die is en op die manier er goed mee om weet te gaan, petje af!

Nou Myself, dat herken ik ook.
Net of je met 16 uur niet meetelt op je werk.

Bijv in de kerstvakantie. De meiden werken vnl 38 uur per week.
En hebben dus vrij ingepland. Door de feestdagen werk ik maar 1 dag per week dan maar ik heb ineens geen rechten meer ofzo, want " jij werkt toch al zo weinig"

maar als het op de kutklusjes aankomt, moet ik wel ineens het zelfde doen als een fulltimer hahahaha.

Weet je, ik denk als je allemaal een bewuste keuze maakt voor jezelf of voor je gezin en daar het beste van maakt, dan is er geen probleem toch?
andere meningen horen niet jouw probleem te zijn)

ik herken het ook.. Ik ga terug in contract van 24 uur naar 16 uur.. Gewoon omdat het in ons gezin nu beter uitkomt. En ik de afspraken niet meer kwijt kan in twee dagen. Voor mijn ouders doe ik zorgen. En neem hen ook  mee naar alle ziekenhuis afspraken enz. Mantelzorg dat willen we ook in Nederland. En ik doe het met liefde maar dan moet ik samen met mijn eigen gezin runnen wel terug in uren.

Mensen kijken mij met grote ogen aan.. En zeggen hoe kan je dat nu doen.. Iedereen heeft het moeilijk qua financieen en jij gaat minder werken. Jullie zullen wel geen problemen hebben qua financieen. En nee we hebben het niet slecht maar rijk zijn wij zeker niet. We werken samen en hebben gewoon 35.000 euro op jaarbasis dus gewoom mondaal...

Pfff mensen hebben altijd wat te zeiken. Help elkaar toch gewoon en vooroordeel elkaar niet

---

" Ik zocht het geluk.... maar vond het in duizend kleine stukjes! "

Quote saskiamv2boys:

Help elkaar toch gewoon en vooroordeel elkaar niet

Wat mij betreft de slogan om 2015 mee te beginnen!

Het valt me bij mij voornamelijk op dat het familie is wat daar issues mee heeft. Ik word voor iedere scheet gebeld omdat ik toch niks te doen heb.  Of van die sneren onder tafel. 

Overigens heb ik wel een poetsplaats en mijn dingen op school iedere week. Verder ga IK zeer regelmatig met mijn moeder naar Het ziekenhuis en heb Ik 2 jaar vrijwilligers werk in de bieb gedaan. In augustus mee gestopt.

ik werk 20 uur per week en volg en tweejarige opleiding om straks mijn baan te kunnn behouden in het ziekenhuis. heb me over heel wat hobbels heen moeten zetten, schuldgevoel naar de kinderen, opa en oma die extra op moeten passen....

Mijn man heeft net een gigantische promotie gemaakt, wordt onderdirecteur van het bedrijf dus zou ik nu kunnen stoppen.... maar....

ben me daar gek, ik heb altijd mijn eigen loonstrook gehad, werken geeft me zelfvertrouwen en ik verbaas me steeds dat ik meer kan dan ik dacht. Ik ben aan de andere kant ook een echte thuisblijfmoeder, kan genieten op het schoolplein, kinderen mee naar huis, poetsen,  echte moederkloek. Over 6 maanden ben ik klaar, dan ben ik blij dat ik weer 2 om 3 dagen werk. maar als ik straks die trotse gezichten van mijn kinderen en man zie tijdens mijn diplomauitreiking dan kan ik wel juichen!

...en dan kan ik dus ook weer tijd vrijmaken voor mijn hobbies, want dat was de vraag...ik wil dan veel tijd vrijmaken voor mijn vader die alzheimer heeft en opgenomen is en meer er voor mijn moeder zijn, naar de Markt op vrijdag, meer uitgebreid koken, knutselen met de kinderen met vriendinnen naar de stad, winkelen, eindelijk tv kijken en lezen lezen lezen!! of gewoon eens lullig voor je uitstaren en nik "moeten" genieten van het leven en je gezin.

Ik ben ook huismoeder. Van de 11 jaar dat ik nu moeder ben heb ik 2x een korte periode gewerkt. Inmiddels weet ik dat ik nog zeker een jaar volledig thuis wil zijn. Wij redden het heel goed op alleen het salaris van mijn man. Ik ben overdag ook vaak nog heel moe omdat ik heel erg savonds leef en savonds mijn ding doe. Wat ik verder zoal doe. Het huishouden, de supermarkt, vaak loop ik 1x per week even in de stad als ik meer nodig heb dan boodschappen alleen, computeren, TV kijken doe ik overdag niet tenzij ik even iets terug kijk wat ik gemist heb en echt nog had willen zien. Drie schoolgaande kinderen, dus brengen en halen, dan na schooltijd weer de afspraken met vriendjes en vriendinnetjes, soms periodes van veel plannen maken. Nu bijvoorbeeld weer een beetje naar vakanties aan het kijken. En in mijn huis is altijd wel wat op te ruimen. Ik heb nooit het idee dat ik mij echt zal gaan vervelen thuis. Als ik echt niks meer te doen heb in huis, dan ga ik met foto's aan de gang, of hou ik de plakboeken van de kinderen een beetje bij. Ik vind het heel fijn dat het zo kan, al zal er nog wel eens wat onbegrip zijn. Als ze vragen wat ik de hele dag doe dan heb ik daar ook geen pasklaar antwoord op, maar ik heb aan het einde van de dag altijd wel het idee dat ik het weer druk gehad heb. Af en toe help ik ook wel op school, maar ik sla ook vaak over. Koffie drinken bij mensen doe ik ook niet overdreven vaak, zo af en toe heb ik wel een afspraak staan voor een bakkie met iemand. Met mooi weer wil ik nog wel eens buiten een stuk wandelen. Ik ben juist iemand die het wel belangrijk vind dat vrouwen ook werken, maar mijn ervaring is dat werken en drie kinderen hebben toch wel heel pittig is, en ik weet dat ik gewoon vele malen beter in mijn vel zit op deze manier (zowel geestelijk als lichamelijk), dus wij gaan voor het ouderwetse rollenpatroon.