Mama-life
| Ahno schreef op: 09-09-2014 19:42:26 |
Gewoon om even van me af te pennen, ik ben beetje verdrietig. ik heb behoorlijk last van ADHD en ben al jaren afgekeurd wegens een aantal dingen waaronder adhd. Mijn man werkt maar er zijn financiele problemen gerezen de nu met schuldhulp door ons worden opgelost. Ik werkte wat ik kon weleens zwart bij maar helaas kan ik dat niet meer omdat het domweg teveel stress oplevert wat ik niet goed aan kan. Dus ik zit thuis bij kinders en doe mn huishouden. Veel activiteiten op 1 dag lukt niet want stress. Het lijkt hoe ouder ik word hoe minder lukt. ben nu 41. en nu dan de kern. Ik ben dus gestopt met veel dingen die me blij maakten omdat het niet meer gaat maar had mn fotografiehobby weer opgepakt. Gisteren de brommer gepakt en er lekker 1,5 uur op uit geweest om fotoos te maken en heb er enorm van genoten. Nu begeeft uitgerekend nu mn lens het vanmiddag. En ik heb zo de pest in! Geen geld voor nieuwe dus die hobby kan ook weer aan de kant,ik voel me ff zielig is er dan nu ff niks meer bij dan alleen kinders en huishouden? bah bah en nog ff hardgrondig bah. en ja tis een luxeprobleem maar ik ben dr ff ziek van. |
| Quote |
| Family schreef op: 09-09-2014 20:03:01 |
heel vervelend, maar hoe kun je zwart bijwerken als je afgekeurd bent?? sorry ik vind dat best een
"zonde" zeg mar. verder is het vervelend je hobby niet meer kunnen doen etc.. Maar je / jullie
zitten niet voor niks in de schuldsanering, klim eerst daar eens uit en kijk dan wat je weer op kan
pakken. Misschien een tip ik ben op school van de kinderen begonnen met brigadieren,
overblijfmoeder, klassenmoeder, luzenmoeder en inzetbaar voor dagjes weg. Dit is heel goed voor mj
om toch iets om handen te hebben (nu heb ik dt wel met 5 kinderen in jonge leeftijden) maar toch is
het even iets anders doen (al is het wel op school) ik knap er elke dag een beetje meer van op en d
stress hou ik buiten en voel me weer nuttig! Misschien iets voor jou, zodat je een cirkel doorbreekt
en de lol en plezier blijft zien van het leven? |
| Quote |
| Ahno schreef op: 09-09-2014 20:10:20 |
ik ben nog in bezit van lijf en ledematen, iemand die is afgekeurd kan soms best beperkt nog iets en
dat deed ik soms(dus niet gelijk oordelen he  Bijv 2 uurtjes
schoonmaken bij vrienden in ruil voor boodschappen etc.Ook zitten wij niet in de schuldsanering maar in schuldhulpverlening dat is iets totaal anders. Ik ben dus juist erg lang actief geweest op school wat ik kon maar doordat mn stresslevel dus skyhigh schiet het laatste jaar kan ik dat niet meer tenzij ik dat doseer wat k dus weer lastig vind want ik wil zo graag.dan vind je dus iets anders om handen en scheid je benodigde onderdeel er mee uit en daar baal ik dus van. Morgen weer niuwe dag en probeer ik weer wat anders om handen te krijgen maar das nu nog ff niet. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 09-09-2014 21:54:40 |
Omdat het minder gaat het laatste jaar schijf je is het misschien tijd om eventuele medicijnen en/of
therapie te up-daten. Soms kan dat enorm helpen. |
| Quote |
| Misbren schreef op: 09-09-2014 22:09:14 |
Ik herken je verhaal. Ik ook adhd veel stress. Ik ben niet afgekeurd (wat ik wel zou willen) en heb nu een traject vanuit de uitkerende instantie die ik moet volgen. Natuurlijk wil ik dat traject volgen (2 keer per week sporten en 1 keer per weer gesprekken in teamverband met een coach) Maar doordat ik me geestelijk al zorgen maak heb ik lichamelijke klachten. Zit nu thuis met een zware blaasontsteking, ik zou gisteren beginnen. Ik kreeg koorts en ik kon niets meer. En er is iets mis met een zenuw in mijn arm/schouder. Huisarts dacht nekhernia maar fysio zegt te weten dat het door mijn verkeerde houding komt. Als het met 3 a 4 weken niet beter gaat moet ik naar de neuroloog. Tot die tijd niet sporten dus. En dit is niet de eerste keer dat ik lichamelijke klachten heb als ik ergens (graag) aan wil beginnen. Ik volg een e-mental health module voor mijn adhd, heb eens in de maand persoonlijk contact met die consulente. Heb eens per maand contact met psychiator die (natuurlijk) al mijn problemen weet en ze vind dat ik eerst alles op de rit moet krijgen voor ik ergens aan begin (zoals dat sporten) Maar elke keer dat het iets beter lijkt te gaan gebeurt er iets naars/ergs waardoor het weer bar slecht gaat. Ik probeer dat allemaal te bespreken met mijn consulent die mij aan hjet werk wil hebben (begrijpelijk) maar het is heel moeilijk om adhd te begrijpen als je er zelf niet direct mee te maken hebt. Het is niet dat ik niet wil, maar als het elke keer op deze keer gaat (lichamelijke klachten of geestelijk helemaal ingestort) zou ik willen dat er geen druk meer achter zit. Dus meid, veel sterkte, hoop dat het voor ons adhders een keer beter mag gaan. |
| Quote |
