hoe hebberigheid afleren

Hoe leren jullie hebberigheid af?

Mijn oudste is 8 en het lijkt wel of hij altijd bang is dat hij niet genoeg krijgt waardoor hij de neiging heeft snel door te eten.
Pakt een ander wat dan moet hij er snel bijzijn om ook wat te hebben, want die ander had ook alweer wat.
Mijn dochter snapt dat dat niet hoeft en dat je gewoon wat pakt wanneer je trek hebt. Geen problemen mee.
Bij haar ging dat erg makkelijk maar ik weet niet hoe ik dit bij de oudste kan afleren... Krijg het er maar niet uit.

Als ik het hem uitleg begrijpt hij mijn uitleg wel, maar de angst tekort te komen lijkt groter...

Iemand die hiermee ervaring heeft waarbij het gelukt is? Hoe heb je dat aangepakt?

Vroeger ging het nog wel goed, maar het is echt iets van de laatste tijd. Is het een fase? (vind dit persoonlijk gewoon echt niet kunnen... Op verjaardagen hebben we altijd strakke regels (bewust) dat hij niets mag pakken zonder te vragen, maar wil hem in huiselijke setting graag leren dat je niet aan een stuk door eet, maar gewoon even kunt blijven zitten. Dus een grote bak chips op tafel, een dipsausje met soepstengels dat soort dingen..

 

Ben benieuwd! 

sorry, maar ben blij dat je het herkend. Ik kan er totaaaaaaaaaal niet tegen.
Vooral niet omdat we van jongs af aan al leren, het altijd goed ging (hij heeft er wel altijd wat meer moeite mee gehad als de jongste, dat is gewoon niet zo'n eter) in ineens zo gek wordt...

Please zeg me dat het met de jongste niet ook gaat gebeuren haha Oooooooooooh opvoeden pfffff

Vragen vind ik belangrijk en ook totaal niet erg. Ze moeten leren hun honger en trekgevoel aan te geven vind ik en dan kan ik uitleggen wanneer je wel en niet mag eten.
Op verjaardagen heb ik die regel om graaien te voorkomen nu het misgaat. Dat wil ik niet hebben. Kun je er niet netjes mee omgaan dat hebben we weer regels.

Maar ik wil hem thuis wel graag leren hoe je ermee om kunt gaan... Want ze krijgen feestjes waar een grote bak chips op tafel komt, ze gaan eens ergens anders heen met een schaal hapjes. Dan wil ik niet dat ze vanuit een eigen bakje ineens een schaal voor hun neus hebben. Dan wil ik heel graag dat het erin zit dat je gewoon eens iets pakt, maar niet heel de tijd door. Dat je niet hoeft af te meten of je genoeg krijgt, maar gewoon tevreden bent...

Ik ben zo bang als ik thuis bakjes blijf geven dat hij dat nooit leert. En dan? Als hij ergens anders is?

Dus voor thuis zou het een mooie oplossing zijn (doe het ook wel regelmatig hoor, gewone tussendoortjes) maar als we eens samen een filmpje kijken op de bank wil ik een bak chips neer kunnen zetten als leermoment.

Hier eten kinderen met een verjaardag mee van de hapjesschaal. Zij vinden het even lekker als ons en heb er geen moeite mee. MAAR dan moet het netjes kunnen gaan. Ik wil dat die regels landen zodat ze gaandeweg zonder begeleiding het goed kunnen, alleen het lijkt ineens zo extreem te worden.

Haha spiegelen, dan wordt ik tonnetje rond LOL
Al klinkt die tip wel heel aantrekkelijk ondanks dat het niet helpt JAMMIE

Sis, ik deed het ook zoals jou, maar het veranderd nu ineens. Hier ging het ook altijd goed, ik ben dus niet van het afmeten. Doe het wel eens (een zakje chips, een bakje chips) waar heb ook gewoon een bak chips, hapjes op tafel. Ging goed, al heeft de oudste het altijd wel wat moeilijk gevonden.

Ik geloof sterk dat het de aard van het persoontje is. Zelfde opvoeding maar 2 totaal verschillende kinderen op dit vlak.

Haha Debbel, hier inderdaad evenzo met worteltjes, komkommer, nasi oooooeeeeeehhh ik moet eten!

Zou het dan toch een fase zijn??

En Sis, opscheppen doen ze hier vanaf heel klein al. Of zelf opscheppen of zeggen wat genoeg is. 

Wie weet komt het bij jou ook nog wel  hihi

Maar oooh nou schamen doe ik me er niet voor. Want op verjaardagen heb ik wel strenge regels nu om het netjes te laten verlopen. Als je het thuis niet kan, lukt het ergens anders ook niet. (bij hem dan niet, hij is overal zichzelf).
Maar vind het gewoon irritant. Hij komt niets tekort, mag gewoon chips eten als we wat hebben. Maar kennelijk heeft hij dat gevoel wel ofzo...

Tevens zit er bij hem geen rem op. Hij kan onbeperkt dooreten. Geen vol gevoel. Ja, pas als hij vol zit.
Mijn dochter daarentegen heeft dat wel heel sterk, die weet precies wanneer ze vol zit en wanneer niet.

Debbel, is het bij jou ook echt dat het langzaamaan erger werd? Vanaf het begin ben ik er wel mee bezig geweest toen het begon, maar het laatste half jaar tot jaar wordt het steeds erger. Maar het begon hier ook al wel wat eerder maar was het beter te sturen.

Dat is idd een goeie, maar denk niet dat hij tekort komt. Hij eet gemiddeld 6 boterhammen op een dag, mag altijd rijstwafels eten en fruit/ groente. Dus aan gewoon eten komt hij geen tekort.

Het gaat meer om dingen die gedeeld moeten worden: pannen op tafel en dan lijkth et wel alsof hij bang is te weinig tek rijgen. Een grote bak chips, stel je voor dat hij wat minder krijgt als zijn zusje of ons... snap je?

Broodje mag hij ook altijd vragen (tot een uur voor etenstijd).

Hij heeft wel dezelfde neiging, te snel te stoppen met eten. Maar gelukkig pakt hij dat goed op als ik zeg dat we eerst eten tot we genoeg hebben gehad.

Debbel, ik ben hier dus begonnen vandaag met: als je niet normaal kan doen dan mag je een half uur niet mee eten... 1 waarschuwing (heel belangrijk met zijn impulsieve gedrag dat hij er nog 1 krijgt) en ik ben benieuwd of het effect heeft... De eerste lichting heeft hij al te pakken en het was een ramp voor hem. Maar ik weet het anders ook niet meer.

Hahaha Linnie, met groenten niet LOL. Nou hier ook alleen met 'lekkere' groenten hoor ;-) Met sla kan hij ineeens heel goed delen LOL. Maar idd, het lijken de oudsten te zijn, hmmmm... Vin het nog sneu ook (oooh wat erg) want waarom denken ze toch dat ze tekort komen... Kennelijk hebben we niets gedaan om ze dat gevoel te geven, toch reageren ze zo... 

Ben wel benieuwd naar ouders met oudere kinderen of die het bij meerdere hebben meegemaakt of niet...