Mama-life
| Even schreef op: 07-07-2014 18:10:20 |
Momenteel zit ik echt even in een fase dat ik me veel kan irriteren aan mijn dochter van bijna 2
jaar. Zij is ons derde kind. We hebben nog 2 kinderen van 10 en 8 jaar. De laatste weken vind ik het gewoon even moeilijk. Ze zit echt in zo'n peuterfase van jengelen,zeuren als ze haar zin niet krijgt en zo nu en dan driftbuien. Ik ben gewoon moe en heb er gewoon even geen zin meer in.Die stomme fases,die irritante driftbuien en noem maar op. Overal hoor en lees ik van die enthousiaste verhalen over hoe leuk iedereen zijn/haar kind vind en dat het allemaal zo geweldig is. Dat ik af en toe snak naar een beetje lucht en vrijheid lijkt soms not done en ik voel me daar echt een uitzondering in. Ik ben echt dol op onze dochter maar ik heb steeds vaker het gevoel weer helemaal terug in de tijd te zijn met al die fases en noem maar op.Ik vond het toen al zwaar maar nu mede door het grote lft verschil lijkt het nog pittiger omdat het een afgeloten hoofdstuk leek te zijn. Het kan toch niet zo zijn dat iedereen alles maar geweldig vind aan zijn kind. Ik vind haar ook geweldig maar soms vind ik haar ook even niet zo heel erg leuk en heb ik weinig geduld met haar. Ik weer dat het een fase is en die zal weer voorbij gaan en uiteindelijk wordt het weer makkelijer maar nu zo er midden in vind ik het vermoeiend en zwaar en ben moe. Iemand herkenning?? |
| Quote |
| Mam Van Twee schreef op: 07-07-2014 18:16:21 |
Je bent echt niet de enige - hier kan ik ze ook geregeld achter het belang plakken en heb ik ook ff
geen zin in het gedoe. Soms helpt het mij om toch ff te proberen een klein bijtankmoment in te plannen (uitslapen, ff een avondje naar een vriendin, opa/oma inschakelen voor een middag zodat je even ongestoord je eigen ding kunt doen). Soms moet ik ook ff mezelf een schop geven om weer even te focussen op het belonen van positieve dingen ipv steeds waarschuwen/boos worden. En ja het is een fase - de grootste dooddoener die er is  |
| Quote |
| Kees schreef op: 07-07-2014 18:36:25 |
Oja, dat herken ik zeker van die tijd. Vreselijk gewoon, word nog moe als ik eraan denk. Hun eigen plan trekken, niet luisteren, Dingen uitvreten.... Achteraf kan ik erom lachen, maar pittig zeker! Ineens besef je....dat het voorbij is . Ik vond het ook de meest pittige fase tot nu ( 8 en 4 nu ) Sterkte en geloof me...er komt een eind aan |
| Quote |
| Angelique schreef op: 07-07-2014 18:49:20 |
ooo vreselijk herkenbaar hij is bijna 3 en sinds maand ofzo helemaal zinderlijk en echt ben sommige fases gewoon zo zat zinderlijk worden heeeel knap maar het tig keer naar wc en dan grote mond omdat je je neus niet dicht doet op zijn vcommando en steeds voor jan doedel hij kan het zelf maar vertikt het gewoon ik ben al zo moe en dan ook nog is zon dreinend ding ebrij en ja valk zijn 6 jarige broer niet uit hoor dnek dat we gewoon zeer toe zijn aan vakntie en uitslapen  |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 07-07-2014 19:38:32 | ||
Wanneer???? Er komt zeker een eind aan deze fase maar dan heb je weer wat anders, dan zijn er weer andere zorgen, mijn moeder zei dat vroeger tegen me en dan dacht ik nou....zal mij benieuwen. Ik heb nu kinderen in de leeftijd van bijna 20, bijna 18 en net 10 en ja.....dan heb je zeker weten andere zorgen, daar valt die peuterfase bij in het niet want dan liggen ze 's avonds om 8 uur lekker in hun bedje.....wacht maar tot ze 15 ( en ouder) zijn. En ik denk....dat het nooit ophoudt, zelfs als ze volwassen zijn en de deur uit zijn dan nog blijf je er 'zorgen'over houden. Mijn schoonmoeder zat altijd een beetje in de rats als wij op vakantie gingen, lange reis maken...als er maar niks gebeurt onderweg etc....ach mens dacht ik je stelt je aan....maar nu ik wat ouder ben en mijn kinder groter zijn en hun eigen weg gaan kom ik erachter dat het zó waar is. Ik weet zeker dat bijna iedereen trouwens z'n kinderen op z'n tijd wel eens niet zo heel leuk vindt, alleen niet iedereen zegt dat ronduit. | ||
| Quote |
| Ma Dalton schreef op: 07-07-2014 20:20:45 |
Oh, ik ben vast verschrikkelijk, maar zeg het ook weleens tegen mijn kinderen als het mij te gek
wordt. " ik hou altijd van je, maar nu vind ik je echt niet aardig of leuk" zij zijn toch niet
verantwoordelijk voor mijn geluk? En een peuter met driftbuien is een gezonde peuter. ( ja
hoor ik heb ook genoeg tafelpoten moeten bevrijden van de houdgreep van mijn oudste als hij zijn zin
niet kreeg. Hij geeft overal de vloer gedweild. misschien zijn mijn verwachtingen lager, want ik verwacht niet eens dat ik ze maar leuk moet vinden. Erger nog ik kom zelf uit een groot gezin en verwacht eigenlijk nog een hoop echte fuck-ups en flinke zorgen voordat ze volwassen zijn. Ik hoop dat wij ze kunnen beschermen voor te grote schade. Mij kinderen zijn erg slim, maar zoeken ook graag de grenzen. En met 4 kinderen is hier bijna altijd als je het leuk wilt hebben net moe/ net sjagreinig/ net niet in de stemming/ of de jongste denkt dat hij moet gillen. Ook goed toch. ( niet dat gillen😜, dat vind ik ook niet zo leuk) ik geniet meestal toch wel. En als het een keer echt meezit. Dan is het feest. Maar eerlijk? wie zegt dat het altijd maar leuk moet zijn? |
| Quote |
| Jc schreef op: 07-07-2014 20:38:40 |
Wij hebben 2 hele leuke kinderen, maar ik vind het af en toe ook heel leuk als ze in bed liggen Vandaag, na 3 weken vakantie te hebben gehad, weer aan het werk geweest. Heerlijk! Even geen mama, ik wil dit. Mama, mag ik dat? Mama hij doet zus en Mama hij doet zo. Even geen 2 elkaar continu uitdagende en na-apende jongetjes, echt lekker. En als m'n werkdag dan voorbij is en ik ze weer ophaal bij de gastouder is het weer heerlijk om ze te zien, te knuffelen en om me heente hebben! |
| Quote |
| Kees schreef op: 07-07-2014 22:37:52 |
@ mama van drie: de fase die TO beschrijft gaat echt wel weer voorbij daar doelde ik
op.nu ze hier 8 en 4 zijn heb ik eigenlijk alleen maar lol van en met ze. ingewikkeld is het nog niet echt qua opvoeding. wat jij omschrijft zijn zorgen. das wat anders. dat zul je hebben tot je dood gaat als moeder zijnde denk ik.... |
| Quote |
