Mama-life
| Boze Mama schreef op: 06-07-2014 08:09:53 |
Ik heb gisteren knallende ruzie met mijn moeder gehad. mijn vader is 3 jr geleden overleden na een zwaar ziekbed. ze heeft een nieuwe vriend uit het dorp gekregen,het is een heel leuke vriendelijke nette man. maar vanaf het moment dat ze met hem bij elkaar was zijn we haar steeds minder gaan zien. logisch zul je zeggen. Want ze is verliefd,op zich ook geen problemen mee maar ik vind het jammer dat ze zich steeds minder om onze kinderen interesseert.hij heeft ook kinderen en naar eentje die aan de andere kant van het land woont gaan ze vaak op bezoek. iedere keer is mijn moeder aan het stuiten over die kids..ach die zijn zo netjes, ach die zijn zo beleeft. ze heeft niet in de gaten hoe pijn het me doet. Ik krop alles op. volgende week heeft mijn dochter de musical als afscheid van de basisschoolperiode. ik vroeg gister of ze ook kwam..het eerste antwoord was...nee dan kunnen we niet dan gaan we met ....uiteten. dat is de schoondochter van hem. nou zei ik okee..dat is dan fijn. ik hield me rustig.ik zei toen dat ik het jammer vond van ....omdat ze moest weten dat mijn dochter dan musical had. maar goed.opeens begint mijn moeder te flippen dat ze naar huis gaat etc etc... boos tot en met en toen heb ik mijn frustratie van 2 jr eruit gelaten. Dat onze kids haar niks meer interesseren l toen maakte ze me het verwijt dat toen mam nog met pap probblemen had ,( ze heeft het heel moeilijk gehad maar ik heb haar altijd met alles gesteund),dat ik haar heb laten verrekken. en dat had ze niet moeten zeggen, ik heb rood gezien en heb haar echt het huis uitgesmeten. dat was t ergste wat ze tegen me had kunnen zeggen. Juist diegene die haar altijd in alles steunde krijgt dat voor de kop gegooid.. Ze ligt nu in de familie alles te verdraaien.mijn 2 dochters waren erbij, helemaal over de rooie... ik ben er klaar mee maar het steekt me toch.ik heb me netjes gehouden... ze heeft letterlijk gezegd dat haar deur voor mij dicht is.ik denk dat ik eens met haar vriend ga praten . Zegt ze ook nog..ik ben een nieuw leven begonnen dat zou jij zeker ook willen...???????? |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 06-07-2014 09:25:18 |
Jeetje meis daar zit een heleboel frustratie bij je moeder ergens.. Jullie zijn vergeten te praten met elkaar door de jaren heen en gedachten en gevoelens zijn hun eigen leven gaan leiden.. En nu is de bom gebarsten.. Heel moeilijk dit. Laat het even rusten voor nu. Schrijf op wat je wilt zeggen nog tegen haar, of haar vriend. Hoop dat het goedkomt voor jullie, heel veel sterkte  |
| Quote |
| Son schreef op: 06-07-2014 09:37:39 |
Dat je moeder begint te flippen zal wel komen omdat ze eigenlijk weet dat je gelijk
hebt....tenminste..zo komt t beetje over Echt klote situatie... etentje kan altijd..afscheidsmusical is maar 1 x in je leven.... snap t echt niet. Sterkte |
| Quote |
| Boze Mama schreef op: 06-07-2014 13:30:37 |
Ik ben net bij de vriend van haar geweest om hem duidelijk te maken dat het niks met hem te maken
heeft. dat hij er buiten staat. goed gesprek gehad. Zij was ook daar. Achter in de tuin. ze had slecht geslapen zei hij en had over mij en onze kids nagedacht. ze wil wel komen naar musical maar is nu natuurlijk een drempel.heb haar vriend gezegd dat ze voor mijn dochter moet komen,niet voor mij. we wachten wel af. |
| Quote |
| Stefke schreef op: 06-07-2014 19:47:13 |
Nou, het deed haar gelukkig meer dan dat ze in eerste instantie liet blijken. Er zit blijkbaar wel
gevoel! goed dat je naar vriend gegaan bent om te praten! Ik ben zo'n stijfkop icm angsthaas dat ik dat dus mooi niet gedaan/gedurfd had! |
| Quote |
| Satekroket schreef op: 06-07-2014 19:55:21 |
Je wilt dat je moeder jou serieus neemt, maar dan moet je ook je moeder serieus nemen. Ze zegt dat je haar niet geholpen hebt in de tijd dat ze het moeilijk had met jouw vader, door zijn ziekte neem ik aan. Dat is haar gevoel en dat mag er ook zijn. Wanneer jij gelijk met verdediging reageert, dat je haar zo veel steun hebt gegeven en dat dat het ergste is wat ze tegen je kan zeggen, dan doe jij ook de deur dicht. Misschien heeft ze zich niet gesteund gevoeld? Ik zou willen weten wat ze precies bedoelt en dan kan je dat uit de weg ruimen, zodat het bij een hopelijk niet, volgende ruzie niet meer opnieuw aan bod komt. Een erstige ziekte en overlijden is een situatie waarbij snel dingen anders worden opgevat of uitgelegd, omdat iedereen aan zijn grenzen zit. Dat is niet erg, dat is menselijk. Dus voel je niet meteen beledigt en laat je moeder ook haar dingen zeggen, en jij ook natuurlijk. Je hebt maar een moeder. |
| Quote |
| Boze Mama schreef op: 06-07-2014 22:21:43 |
@Satekroket... zeker heb ik 1 moeder, en het is grote onzin wat ze zegt..iedreen in de familie die ik dit zeg zegt dat het niet zo is. Ik ben diegene in de familie geweest die mam altijd gesteund heeft in de problemen met pap het heeft niks met zijn ziekte en overlijden te maken. ze heeft veel moeilijke jaren met pap gehad door zijn karakter, zijn ziekte en overlijden hebben we samen doorstaan en samen gedaan. daar wringt de schoen niet. zelfs de vriend van mam zei dat het niet op waarheid berustte. maar..... ze gooit het me wel naar mijn hoofd. Mijn moeder is geen vrouw van praten en ook geen vrouw om sorry te zeggen, als je gesprek met haar aangaat en iets zegt waar ze niks op weet te zeggen of als ze moet toegeven dat ze fout is dan loopt het op ruzie uit. De meeste gaan met haar geen confrontatie aan omdat t ruZie veroorzaakt, ik durf dat wel. ik moet mijn gevoelens toch ook kwijt. en ...ik loop hier ( pas) 2 jaar mee rOnd!!! |
| Quote |
| Minou schreef op: 06-07-2014 22:48:45 |
Ach meisje....denk dat je het vroeger dan ook niet makkelijk hebt gehad he. heb het gevoel dat dit
niet iets van de laatste jaren is. dit is als het ware een druppel, zeker na onwaarheidenen het
eigenlijk ook " verwaarlozen" van kleinkind, je bloed, je ziel. je gunt haar alles, alle geluk, maar ze heeft je gekwets tot op het bot..vergeet je niet meer. knuf meis, hopelijk komen jullie eruit |
| Quote |
| Katrientje schreef op: 06-07-2014 22:59:41 |
Ik zie dan 2 vrouwen met hetzelfde karakter wat met elkaar botst. Allebei blijven jullie met
dingen lopen tot de bom barst, en dan barst de bom bij jullie allebei tegelijk in deze. En dat is
niet handig.
Je kan geen goede relatie hebben als je met dit soort dingen zelf blijf lopen, als je dit soort dingen niet eerlijk uit kan spreken. Hoe langer je, soms zelfs voor de goede vrede, doet alsof het wel goed is, hoe erger het word.
Je hoofd is een kastje, met laatjes, en je hebt voor ieder contact een laatje, en daar stop je dingen in. Het liefst waardevolle dingen, maar soms ook negatieve. Als je nou telkens negatieve dingen in dat laatje doet, maar je doet alsof het positieve dingen zijn, dan is dat laatje veel sneller vol (jou gevoel bepaald hoe groot dat laatje is, en als je jezelf voor de gek houd past er een stuk minder in) Als je niet jezelf mag zijn, niet jezelf kan zijn of niet wil zijn dan kan je niet een goede relatie hebben. Wil je een goede relatie met je moeder, dan is het denk ik zaak dat je niet kijkt naar wat je moeder mis gedaan heeft, maar eerst eens kijkt, wat kan ik doen dat het anders gaat. 1 ding is zeker, als je doorgaat zoals je doet, zal je blijven krijgen wat je krijgt. |
| Quote |
