ik spook.... had een heel verhaal geschreven... dat komt later nog wel eens.

 @TO: in Nijmegen (Radboud) wordt een onderzoek gedaan naar de samenhang tussen voedingsstoffen en ADHD. Niet de beruchte E nummers, maar juist vanuit basis voedingsbestanddelen kijken naar effecten. Misschien nuttig dit te volgen?

Ik heb niet de hele discussie gelezen vind het namelijk een erge heftige discussie. Wat ik wel vervelend vond aan de hele discussie en waarom ik dan toch reageer is omdat ik niet vind dat kinderen zomaar aan de ritalin gaan. Ik voel ook totaal niet dat ik mijn kind zomaar aan de ritalin heb gedaan en vraag me af of jullie wel beseffen dat kinderen niet zomaar ritalin krijgen omdat het lekker makkelijk is. Ik heb jarenlang de steijd gestreden om ons kind op te voeden zonder de ritalin van de enw cursus naar de ander een ander eet en leefpayroon. Elle lange gesprekken op school gehad. Maar niks hielp en mijn kind liep muurvast en zat er hslemaal.doorheen. Toen kwam het voorstel ritalin en daar hebben wij echt eerst lang over na moeten denken en zijn toen toch voor deze optie gegaan. En ja mijn kind zit duizend keer beter in zijn vel, kan weer functioneren op school en vind eindelijk aansluiting. Ik denk dat je ala je er zelf niet in zit en je al jaren strijd om met je kind de juiste weg te vinden je geen recht van spreken hebt om te zeegen waarom je kund aan de titalin. Alsof dat onze eerste en eigen keuze is geweest. Maar als ik nu zie hoe mijn 13 jarige is en hoe gelukkig hij zich voelt dan is het jammer hoe andere er overdenken maar ga ik toch echt voor het welzijn van mijn zoon.

Roos, hoezo geen recht van spreken als je er niet in zit?
das toch onzin? ik kan ook lezen en heb ook een mening.

als je voor je gevoel weet dat je de beste keuze maakt, is er toch geen vuiltje aan de lucht?
waarom dan in de verdediging?

ik lees niemand die zegt dat ADHD een fabel is, dan kan ik me voorstellen dat je nekharen overeind gaan.
maar ik blijf erbij: voor een grote groep is adhd gewoonweg geen feit of vastgesteld door een arts.
dat is het gewoon een stempel omdat het geen sociaal wenselijk gedrag vertoont en huppa...laten we er troep in gooien.


maar een mening hebben kan altijd, nietwaar?
ik neem aan dat jij ook een mening hebt over allerlei onderwerpen waar je nog nooit wat mee te maken hebt gehad??

ruimer denken, anders leren kijken naar je eigen situatie, dat is ook waarvoor je de mening van anderen kunt gebruiken....

Quote m&J:

[...] Ik heb het geprobeerd maar op zoveel idiotie kan ik niet serieus op in gaan, @Alice ik hoop dat je kinderen bij je verwachtingen blijven passen.

Hahahaha! Je hebt werkelijk geen idee wat voor 'n moeder ik ben

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Schiet mij maar lek.. wat zegt Alice dat zo idioot is? Ik begrijp t echt niet.. ze valt niemand aan....
Ritalin is een drug, zo wordt het ook behandeld in de wet.... valt toch niet over te twisten?

Het is toch ook niet niks als je ziet wat t verder met zo'n lichaampje doet? Daar kunnen we toch geen ens over twisten, dat is gewoon zo.. En dat doet niks af aan t feit dat sommige kinderen t misschien wel hard nodig hebben...

Ik wil volledig buiten de discussie ritalin blijven, maar wil wel even rrageren op faalangst.

Dat kan wel degelijk aangeboren zijn of onderdeel van het karakter, hoe jij wil. Ik heb hier een jongen die zelfs als baby dingen pas ging doen als hij ze kon. Hij ging pas staan toen hij kon staan. Niet proberen en vallen, maar pas toen hij het vertrouwde, ging hij staan. En hij is als baby welgesteld eenmaal gevallen! Lopen idem. Hij hield iets vast dat hem rechtop hield en waar hij zeker van kon zijn en zo zijn er nog veel meer voorbeelden.

Dus een groot deel wordt misschien veroorzaakt door de prestatiedrang van de huidige maatschappij, maar er zijn er ook bij die het van uit zichzelf hebben (en wat heeeeel veeeel energie kost om het enigszins af te leren )

ook al mee eens... ;-)  Hier zo'n jongetje gehad....

En in welke zin was dat dan faalangst? 
Paniekaanvallen? Zweten, trillen? Dwanggedachten?
Iets graag goed willen doen, is mijns inziens nog geen faalangst. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Mijn zoon zit ook aan de ritalin. En waarom? Hij liep enorm vast op school. Eerst van alles geprobeerd, maar hij werd er niet gelukkiger van. Ben in mijn beslissing niet over 1 nacht ijs gegaan. Heeft een jaar geduurd, voordat we aan de trial begonnen om te kijken welke dosering bij hem paste. Dit in overleg met de psycholoog en kinderarts. Nu een jaar later zie ik dat mijn zoon er enorm baat bij heeft.

Quote Alice:

En in welke zin was dat dan faalangst?  Paniekaanvallen? Zweten, trillen? Dwanggedachten? Iets graag goed willen doen, is mijns inziens nog geen faalangst.

Dus in jouw ogen moet je dat doen en dan heb je pas faalangst ????


Jeetje volgens mij weet jij echt niet wat faalangst bij/met kinderen doet.....

Ik heb hier een 11 jarige met faalangst en niet zo een klein beetje ook, bij alles denkt hij al dat hij het niet kan, dat het hem niet lukt.

Weet je wel wat dat met een kind doet ......hoe zijn leven er dan uit ziet als je constant denkt dat je iets niet kan....en dan kun je hem nog zo vaak zeggen dat hij het wel kan ( zonder druk maar opbeurende woorden) maar als zoiets in een kind zit dan is dat er niet zomaar uit te krijgen. ...

Maar he hij zweet en trilt niet en geen dwanggedachten ( alhoewel denken kan ik niet vind ik wel een dwanggedachte) dus heeft hij geen faalangst volgens jouw.

Fijn zal hem dat morgen als hij wakker word en naar het voetbal veld wil maar al denkt niemand wil toch voetballen zeggen dat hij zich niet moet aanstellen ....

---

Diabetes type Lada sinds 5 juni 2013. Helaas al type 1...sinds eind 2013.

Nou.. zichzelf ervan overtuigen dat hij het niet kan, vind ik absoluut een dwanggedachte. 
Denken dat niemand met hem wil voetballen ook. 
Beide zijn typisch voor faalangst

Niet lopen voordat je zeker weet dat je het kan, niet

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ik heb overigens nergens gezegd, Mama2 dat faalangst niets voorstelt en dat ze zich niet moeten aanstellen, dat maak je er zelf van. . 
Ik heb enkel gezegd dat het aangeleerd is en niet aangeboren. 
Waar gepresteerd wordt, bestaat falen. 
Niet iedereen kan daar even goed mee omgaan.
Soms doordat je omgeving te veel druk op je legt of je te weinig positief stimuleert. Soms doordat je als kind je moeder/vader/broer/oma zo hebt zien reageren op falen en dat overneemt. Soms omdat de verbindingen in je hersenen niet goed werken en je niet goed om kan gaan met stress. Omdat je stressreceptoren niet goed ontwikkeld zijn als baby/peuter doordat je teveel stress hebt moeten meemaken of of of
Allemaal serieuze problemen, met serieuze gevolgen. Ernstig, naar.. maar niet aangeboren

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Boterbloem.. een theorie suggereert dat PTSS (post traumatisch stress syndroom) vaker voorkomt bij mensen die Ritalin hebben gebruikt/gebruiken. Er wordt gedacht dat je diepe indrukken beter onthoudt en dat die dus meer en blijvend indruk maken, je niet meer kan vergeten / onderscheid kan maken in je herinneringen. 
Een theorie he.. niet de mijne

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Hier is een link
http://www.nytimes.com/2012/04/22/opinion/sunday/why-are-we-drugging-our-soldiers.html?pagewanted=all&_r=0

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Het artikel is duidelijk he, aan het eind  stelt het duidelijk dat het niet kan worden aangetoond dat er causaal verband is. Dat dat eerst eens onderzocht  moet worden. Tweede is dat er duidelijk wordt aangegeven dat het groepen zijn doe ritalon niet gebruiken zoals ADHD kinderen, masr juist als stimulant om in oorlogsgebieden wakker te blijven.  Ik wil er ook niet aan denken wat er gebeurd als ik antipsychotica gebruik anders dan voor voorgeschreven gebruik. Ik wil trouwens ook niet weten wat die troepen verder nog voor rotzooi gebruiken en gebruikten.

ik verwacht meer van je.

 

Mijn zoon is gediagnosticeerd met faalangst. De oorzaak daarvan bevat in mijn beleving altijd meerdere onderdelen. Aangeleerd is kort door de bocht. Heeft te maken met zowel omstandigheden als karakter als intelligentie.
Voel me ook aangesproken op zoiets, merk dat ik me stoor aan meningen die ik kortzichtig vind.

Quote marie8:

Mijn zoon is gediagnosticeerd met faalangst. De oorzaak daarvan bevat in mijn beleving altijd meerdere onderdelen. Aangeleerd is kort door de bocht. Heeft te maken met zowel omstandigheden als karakter als intelligentie. Voel me ook aangesproken op zoiets, merk dat ik me stoor aan meningen die ik kortzichtig vind.

ik denk dat dit precies de emotie is waar ouders van adhd kinderen tegen aan lopen en waardoor er nu zo heftig gereageerd wordt op Alice. 

Natuurlijk weten de meeste ouders heel goed dat ritalin geen snoepje is. Maar dat zijn zoveel medicijnen niet. En als je dan alleen te horen krijgt dat je je vooral moet realiseren dat jij je kind opvoed als junk en dat er zoveel andere methodes zijn en dat oorzaken niet worden aangepakt dan steekt dat.

ouders van kinderen met echte Adhd hebben het zwaar, heel zwaar. Zij zien hun kind worstelen, zij zien de onbegrip van de wereld tav het kind. Vervolgens wordt er eerst naar de ouders gewezen door de jeugdhulpverlening.ze krijgen handvatten, begeleiding met alle goede bedoelingen, maar ook met die inspanningen zien zij niet dat hun kind gelukkiger wordt. En de eisen van de wereld nemen toe. Er komen boze blikken van andere ouders, leerkrachten, want jij voedt je kind niet goed op. Als je dan uiteindelijk er voor kiest om je kind medicijnen te geven, komt de volgende kritiek, namelijk dat je je kind weet ik niet wat aandoet door medicijnen te geven. Dat wil je niet horen, je wilt steun en begrip. en nee dat is niet hetzelfde als medelijden hebben, dat is een hart onder de riem steken.

ik zie veel uitingen van machteloosheid, ga er zelf maar aanstaan, de beste stuurlui staan aan wal. Opmerkingen als geef een maar een weekje aan mij dan los ik het probleem wel op, doen zoveel pijn. Misschien moeten de stuurwal aan wal zich dat beter gaan realiseren.

Mooi duidelijk geschreven stukje Ano!

in veel gevallen zal het zeker nodig zijn, maar er zullen ook situaties zijn waarbij de ouders eigenlijk zelf horen te zorgen voor een rustige basis maar dat zelf niet in (willen) zien en dus naar de pillen grijpen. Wel zou ik me voor kunnen stellen dat je knettergek wordt van een kind met adhd, maar vaak zie je dat een van de ouders ook enorm onrustig is. Ik heb er niet zo veel verstand van maar het feit dat het gebruik stijgt zegt iets over onze maatschappij. 

mensen mensen, met verbazing zit ik hier te lezen (heel even maar, want het voelt niet fijn hier) maar leven en laten leven alsjeblieft! Laat elke ouder in zijn/haar waarde! Het doet mij verdriet als ik merk dat mensen die me lief zijn hier last van hebben.

Elke ouder ( van een kind met of zonder adhd, add, pdd nos, ass of wat dan ook!) wil het beste voor haar kind.
En daar mag NIEMAND aankomen.

Quote Alice:

En in welke zin was dat dan faalangst?  Paniekaanvallen? Zweten, trillen? Dwanggedachten? Iets graag goed willen doen, is mijns inziens nog geen faalangst.

Dwanggedachte is een beetje lastig te controleren bij een baby/dreumes maar gaandeweg bleek en blijkt hij zichzelf te overtuigen van dat hij iets vooral niet kan en daarom doet hij het niet, want hij kan het toch niet. Klinkt als faalangst he?

Niet alles in de wereld is aangeleerd! Het is meestal een combinatie van aangeboren en aangeleerd, maar deze discussie is een discussie die zelfs de hoogste geleerden niet uitkomen, dus ik gok wij ook niet

Sorry Alice niet al te zielig gaan doen met op de man afspelen...volgens mij begin jij zelf naar mij toe dat alles onzin is wat ik schrijf...hoe bedoel je dat jij dat niet doet....

Verder Ano ben het helemaal met je eens, je gaat een weg door machteloosheid heen, zoekt en ziekt hoe je je kind kunt helpen weer kind te zijn.
Hoe je je kind weer kan helpen om de chaos in zijn/haar hoofd te baas te kunnen.
Je kind weer helpen om te genieten van dingen zonder continu zich te moeten afvragen of het allemaal goed gaat.

En die weg is best lang, voeding, je levensstyle aanpassen, alles uitzoeken wat er voor je kind het beste helpt, en soms kom je tot de conclusie dat je het niet gaat redden met al deze hulpmiddelen, je kind gaat misschien soms even vooruit, maar hobbelt dan weer achteruit.
Wat alleen nog maar meer stijd vooral intern in het kind oplevert. het kind krijgt nog meer faalmomenten, waar het door de chaos in het hoofd niet mee om kan gaan, en er faalangsten ontstaan.
En als ouders sta je te kijken, probeert te helpen, maar je bent eigenlijk volledig machteloos.
En dan is het zoooo zuur als mensen jou als ouder bekritiseren, je ook nog naar beneden halen want je doet het niet goed.
Omdat je geen einde meer aan de tunnel zie en je als laatste redmiddel dat middel moet gaan gebruiken waar je al zolang mee bezig bent met dubben in je hoofd.
En dan voel je je daar al niet prettig bij en krijg je nog eens een lading kritiek van mensen die het zogenaamd veeel beter weten, maar die niet in deze situatie hebben gezeten dat de wanhoop het won.
Maar dan gebeurd er in je ogen een wonder....een kind wat weer gelukkig kan zijn, wat vanaf het begin aangeeft dat er rust is in het hoofd, waarbij cijfers weer omhoog gaan, dus er weer succesresultaten zijn, waarbij vriendschappen een nieuwe inpuls krijgen. Een kind wat doodnormaal weer zingt in huis.
Echt als dat moment aanbreekt naar al die ellende dan ben je alleen maar dankbaar, en kun je alleen maar huilen van blijdschap!


Wij hebben meerdere keren voor een keus gestaan van medicatie wat bijwerkingen KAN hebben die je goed moet uitzoeken maar waarbij je moet kiezen tussen twee kwaden en die keus is allerminst makkelijk en veel mensen zien het als een hobbel dus alsjebliefd denk eerst na voordat je alleen maar bekritiseerd en probeer eens te steunen.
Kritisch kijken is heel goed, en ik ben ook van mening dat er in onze huidige maatschappij er mensen zijn die misbruik van ritalin maken.
Aan de andere kant weet men nu veel meer van de medicaite af, en hoe het een kind kan helpen en wordt het veel eerder aangeboden.
Maar de meeste ouders die voor de keuze staan denken er echt wel over na.

Ik begrijp dat veel ouders ritalin geven, dus daar zal ik niks over zeggen.

ik geloof zelf wel dat het algemene hogere gebruik een gevolg is van onze maatschappij. Druk, veel prikkels, logisch dat veel mensen daar uitvallen en wat mij betreft de wereld op zijn kop dat er medicatie voor moet komen om maar binnen de lijntjes te passen.

Quote Suus:

Ik begrijp dat veel ouders ritalin geven, dus daar zal ik niks over zeggen. ik geloof zelf wel dat het algemene hogere gebruik een gevolg is van onze maatschappij. Druk, veel prikkels, logisch dat veel mensen daar uitvallen en wat mij betreft de wereld op zijn kop dat er medicatie voor moet komen om maar binnen de lijntjes te passen.

absoluut dat is het ook.

Quote Suus:

Ik begrijp dat veel ouders ritalin geven, dus daar zal ik niks over zeggen. ik geloof zelf wel dat het algemene hogere gebruik een gevolg is van onze maatschappij. Druk, veel prikkels, logisch dat veel mensen daar uitvallen en wat mij betreft de wereld op zijn kop dat er medicatie voor moet komen om maar binnen de lijntjes te passen.

Ben ik met je eens hoor!
De druk wordt groter en groter op de kids....

Aan de andere kant als je weet dat er iets mis is met je kind en je met een pilletje er meer uit kan halen dan zonder...

Als ik kijk naar Noa, en even haar totale emotionele kant en black out achtig leven aan de kant zet.
Dan was Noa voor Afrika een kind wat altijd A"tjes scoorde op school met de cito, nooit lager dan een 8 op haar rapport had.
Na Afrika.... kwam ze cito niet verder dan een C en had ze 6en op haar rapport.
Een hoog iq, maar geen kans om het naar buiten te brengen.
Moet ze dan maar anders zijn en minder zijn dan wat er in zit?
Of gaan wij ouders niet allemaal ervoor om het beste uit je kind te halen, gewoon omdat je kind het waard is?
Kinderen hoeven niet over te presteren, maar presteren op niveau is voor hun ook gewoon belangrijk.

De cijfers waren voor ons niet de reden om aan de ritalin te beginnen, wel haar geluk, of ongelukkig voelen, en totale black-outs.
En daarnaast zien we ook dat de concentratie op school ook weer vruchten afwerpt, waardoor ze alleen maar meer in haar vel komt te zitten

Dus nee kinderen mogen gewoon hun eigen lijntje volgen, overigens zal dit ook niet veranderen met ritalin als er geen sprake is van ADHD of ADD. Maar kinderen mogen ook zich zelf worden

Ik weet het niet mamsie, als ik je laatste zin lees.... Voor mij is je stoornis of anders zijn een deel van je. 

tja ik vele stoornissen van mijn lichaam waar ik ook medicatie voor gebruik, waarom zou dat dan niet voor ADHD of ADD mogen zijn.
Dan ben je nog steeds die persoon met die stoornis, het haalt de stoornis niet weg hoor!
Het helpt je alleen om verder te komen.

Ik heb een darmstoornis, daar slik ik medicatie voor zodat ik meer kan eten bijveoorbeeld en niet de hele dag op de wc hoeft te zitten. het helpt mij om te kunnen functioneren.
Ik heb een schildklierstoornis, daar krijg ik medicatie voor zodat het leven makkelijker wordt.
Ik heb Diabetes, spuit daar insuline voor zodat ik kan functioneren in de maatschappij, ok insuline heb ik nodig anders ga ik dood, maar de andere medicatie heb ik niet nodig alleen wel om beter door het leven te kunnen.
Waarom zou dat met ADD of ADHD dan niet mogen?
Het blijven kinderen met ADHD/ADD hoor dat veranderd niet, gelukkig niet want ieder kind is uniek en hoort dat te zijn