Wie denkt er met mij mee

Ik weet het even niet meer met mijn zoon van 4,5 jaar. Hij is heel pittig op het moment en het lukt me niet om het te doorbreken ik herken hem vaak gewoon echt niet in zijn gedrag. Ik zal een omschrijving geven van vandaag een gemiddelde dag van tegenwoordig.

Hij komt boos uit bed, ik zeg dat we aan gaan kleden direct word hij woest ik wil niet aankleden etc met veel praten en afleiding uiteindelijk aangekleed. Ontbijten kan hij slecht dus ik altijd een zoektocht vandaag had ik een fruitontbijt voor hem gemaakt ook dit wilde hij niet hij heeft 3 aardbeien op en een stukje appel en verder weigerde hij alles dus daarna naar school gegaan. Uit school kwam er een vriendje spelen (was begin van de week afgesproken en had hij echt heel veel zin in) met het eten was het gezellig en ontspannen maar zodra ze gingen spelen ging het direct mis. druk heen en weer rennen in de kamer, speelgoed afpakken als ik hem erop wees dat dit gedrag niet kan werd hij boos en maakte opmerkingen van zal ik dit eens tegen u aangooien. Ik ben koekjes met de jongens gaan bakken dit vonden ze allebei echt leuk, daarna weer even samen laten spelen dit ging binnen tien minuten mis door een opmerking van het andere jongetje waar mijn zoon boos van werd dus toen weer poosje begeleid met spelen en erbij gebleven maar hij bleef boos praten en druk gedrag vertonen (wild heen en weer rennen, gillen, boos praten) dit is doorgegaan tot ik het jongetje weg ging brengen.

Daarna kwamen we thuis en bleef hij maar boos, ik heb geen moment boos tegen hem gepraat maar uiteindelijk wel heel duidelijk grenzen gesteld. Als ik iets van hem vraag bijv. uitkleden, plassen, speelgoed opruimen word hij telkens woest en opstandig en zegt lelijke dingen tegen mij of m'n man.

Als ik hem alleen buiten laat spelen baast hij over andere kinderen (mijn inziens niet bewust maar hij heel een hele grote fantasie en wil dat dan ook spelen) maar het gevolg is wel dat andere kinderen bij hem weglopen!

Terwijl hij andere kant bijv weer heel goed kan delen, als hij bijv een zakje chips krijg deelt hij dit met iedereen die bij hem is.

Wat vooral ook opval is dat dit gedrag vooral speelt in de thuis omgeving. Als hij ergens anders buiten speel is hij een sptuk milder en de juf herkend op school niets van dit gedrag.

Wij vinden dit heel moeilijk ik weet gewoon niet goed meer hoe ik hem moet benaderen. Hebben jullie nog tips? 

Dat is ook nog een goeie inderdaad om hem niet te lang van te voren dingen te vertellen, ik let daar eigenlijk niet zo op maar kan me er wel iets bij voorstellen. 

Ja het kan best zijn dat hij moe is school is intensief voor hem zeker ook omdat hij goed zijn best wil doen.

Hoe zouden jullie omgaan met het gedrag? Ik liet hem eerst doen wat hij wil nu stuur ik het al meer dus niet na een lange schooldag ook nog buiten spelen met andere maar dan gewoon alleen lekker in de tuin of binnen. hier word hij dan ook boos om maar als ik hem wel laat gaan is het alleen maar huilen. 

Ja klopt dat het vrijdagmiddag is maar dit gedrag vertoont hij ook op maandag dus daarom vind ik eht zo lastig.

Ja ik corrigeer hem ook als zijn vriendje er is afhankelijk van wat hij doet gaat hij inderdaad ook naar de gang maar ik probeer dit vaak te voorkomen (ook als vriendje er niet is) omdaat hij dan helemaal woest word en er niet meer met hem te praten valt.

Ik probeer ook niet boos te worden (al voorkom ik dat neit altijd soms zeker als ik zelf moe ben ben ik het ook wel eens even zat) ik benoem inderaad dat ik begrijp dat hij heel boos is. Vandaag geprobeerd om als hij boos word hem na de gang te laten gaan om daar boos te doen omdat hij anders ook heel boos gaat doen tegen zijn kleine broertje dit leek wel beter te werken.

Wat ons op valt dat dit gedrag begonnen is sinds zijn broertje geboren is maar dit is inmiddels bijna een jaar geleden dus dan zou je denken dat hij inmiddels wel gewend is hieraan.

Ik vind het inderdaad best vermoeiend maar wel super om herkenning te zien hier.

Ook nu het weekend is het intensief al is het nu minder dan afgelopen week. Ik probeer hem nu ook niet voor straf na de gang te doen maar samen naar de gang te gaan en even te praten als het mis gaat. Ik merk dat als ik benoem naar hem wat er mis gaat en waardoor ik denk dat dit komt (bijv. moe) dat hij veel sneller rustig word en mee in gesprek gaat om er een oplossing voor  te bedenken.

Ja smvn&d dat is nou precies hoe mijn zoon ook is op het moment. Ja dat geloof ik dat dat pittig is hier schelen ze een stuk meer dus nog geen last van. Alleen dan dat mijn oudste af en toe heel boos kan worden op de jongste als deze toevallig lacht als hij boos is

Wij houden nu ook de zondag als familie dag sinds een aantal weken, geen vriendjes gewoon lekker met elkaar in de tuin lekker lezen, spelletjes doen en mijn man heeft er nu een gewoonte van gemaakt om samen met hem lekker een stukje te gaan rijden in de auto in de polder (hier vlakbij) ze gaan dan kikkers zoeken bijv echt heel leuk en ontspannen!

Ik heb hem nu ook een aantal dagen achter gehouden en merk ook dat dit hem rust geeft, er komen hier gerust op een middag 3 kindjes vragen of hij komt spelen hij word hier heel druk van want weet dan niet meer wat hij moet gaan doen en met wie. Ik woon in een straat met heel veel kinderen en heb het idee dat dit best heftig voor hem is om daar tussen te spelen. Dus weet nog niet goed wat ik hier mee aan moet.