klaar met mijn kids ff

Nou volgens mij ligt het aan het weer of aan de vakantietijd. Lijkt een beetje op de situatie hier. Ik heb ook al zitten janken vanavond omdat die 2 draken bezig zijn. Maar goed, ik sta elke dag op met het idee dat het een fase is en dat het snel weer beter gaat.

Nou maar hopen dat het idd een fase is

Belonen voor goed gedrag..

Hier en doos vol met kleinigheidjes...bij iedere dag dat ze luisterd en goed eet zonder gezever..mag ze een ster (magnetisch) plakken. Bij 10 sterren een beloningskadootje.

Soms gaat het mis..en dan pak ik een ster af en dat doet wat, daarna gaat het weer ff goed. Buiten de kinderstreken dan..blijven kinderen.

Maar hier ook..tig keer sorry maar 10 minuten later weer 

Het is een fase idd en die gaat gelukkig weer over. Zoals ik het lees heb je 2 kinderen die doen zoals het gaat op die leeftjd. Vreselijk maar het gaat over, ik ben met jje eens dat je wel heel duidelijk je grenzen moet stellen. 

Ze krijgen aandacht weliswaar negatief, maar dat willen ze. Ik heb het ook hoor met mijn kids, en ik word ook boos enzo. Lijkt weinig uit te maken. Ik snap je gevoel, gek word je ervan. Helemaal als ze juist aandacht hebben gekregen na een dagje uit. Hadden ze misschien honger of waren ze moe?

Wat ik me afvraag is, waarom spreek je ze niet meteen op der gedrag aan. Maar pas later in de auto???
Ik heb hier ook zon draak die bijna 8 wordt. Maar als die der eigen niet gedraagt dan kan ze de gang op maakt me niet uit waar ik op visite ben. Ik ben van als ze straf verdienen dan meteen nadien straffen vind ik niet zo effectief.
Maar mijn draak je  kan ook heel leif zijn als we thuis zijn met haar broer van bijna 10 en ik ga gewoon wat doen en ik vraag of ze me komt helpen, dan doet ze dat, lekker samen een beetje opruimen enzo, dan is ze echt een schat. En dat zeg ik dan ook
dat vind ze heerlijk. maar soms zit je een zon neerwaarts spiraal en dat is vaak moeilijk om die te doorbreken. Ik hoop dat wij er weer even uit zijn.

Ik herken het ook wel bij mijn oudsten van 10 en bijna 9. Maar ik ben me er bewust van dat je het ook om kan draaien. Alles wat aandacht krijgt groeit. Dus krijgt negatief gedrag aandacht dan groeit het en omgekeerd ook. 
Probeer in dit geval van te voren te zeggen wat je verwacht en benoem niet wat je niet wil zien. Kinderen horen het woordje 'niet' vaak zien. Dat is wel eens mijn valkuil, dan hoor ik mezelf maar zeggen niet rennen in huis, niet zo boos doen. Hier werkt het wel als ik dan zeg: zou je gewoon zachtjes kunnen lopen? Enz.

---

Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat!

Eens met proestie. En natuurlijk zijn ze niet te oud voor belonen. Ze zijn pas 7 en 8.. Positief benaderen werkt veel beter. Maar ik heb sowieso niets met straffen. Hier trouwens ook 2 kinderen die elkaar steeds in de haren vliegen Op het moment.

Waarom het uitje al negatoef beginnen door te benoemen wat ze niet mogen allemaal en wat er van ze verwacht wordt. Persoonlijk doen wij dat niet. We geven aan dat we op stap gaan en zien wel hoe het loopt. Mochten ze toch over de grens gaan dan wordt er op dat moment straf uitgedeeld.

Wat hier ook goed helpt is tegen ze te praten in de IK-vorm, Ik wil niet dat je dat doet, Ik wil niet dat je door het huis rent, Ik wil dat je daarmee stopt..

Elk kind is gebaad bij positiviteit. 

En uiteraard plak ik die van ons ook wel eens achter het behang hoor, het blijven kinderen met hun onhebbelijkheden  maar elke dag is een nieuwe dag, gister is geweest daar hebben we het niet meer over.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Ik vind dat je wel heel naar schrijft over je kinderen. Oké, iedere ouder is zijn kinders wel eens spuugzat! maar zoals jij het beschrijft... verdrietig als je je kinderen bijna niet meer mee durft te nemen!
Als jouw kinderen geen stoornissen o.i.d. hebben dan vind ik echt dat je eerst je eigen houding moet veranderen.
Kinderen zijn kinderen, maar jij bent de volwassene, jij hebt de 'tools' om de situatie te veranderen!

Wat Jolanda schrijft daar ben ik het heel erg mee eens: straf direct en niet achteraf.
Ben je ergens, ze gedragen zich niet zoals jij van hen verwacht dan waarschuw je, stoppen ze niet dan ga je desnoods direct naar huis.
Boos kijken naar hen en achteraf straffen is niet duidelijk voor hen.

Schaam je niet voor je kinderen, alle kinderen zijn op z'n tijd super vervelend! Dat hoort er gewoon bij én het is echt zo: actie = reactie.
Mogelijk voelen de kinderen dat jij al een bepaalde spanning hebt: 'oh, ik hoop dat ze zich gedragen', de kinderen kunnen hier onzeker van worden en daardoor juist vervelend gedrag laten zien.

Bedenk goed welk gedrag je niet tolereerd en wat je door de vingers kunt zien, je hoeft ook niet op alle slakken zout te leggen én (iemand anders schreef dat ook al) kom uit de negatieve spiraal! Ga eens een dag lang complimentjes geven wat wél goed gaat, bedank hen als ze je helpen - negatief gedrag verdwijnt dan ook!

Belast je kinderen zo min mogelijk met: 'kijk eens hoe verdrietig mama hiervan wordt', ze kunnen daar niets mee want ze hebben nog niet genoeg vaardigheden en inzicht om hun eigen gedrag te veranderen, daar zijn ze nog veel te jong voor!
Jij bent de vowassene, jij moet het hen leren. En als ze vervelend gedrag laten zien, dan moet jij bedenken hoe je dat kunt door breken.
Soms heb je zelf je dag niet en reageer je net te snel of te heftig.. maar ook dan kun je dat zelf door breken door even 1-op-1 tijd te nemen, samen wat te drinken en te kletsen etc.

Als je kinderen 'iets' hebben zoals autisme of een andere sociale stoornis dan zul je heel anders moeten handelen, maar ik ga er van uit dat dit niet zo is.
Sterke! Opvoeden is hard werken, maar het is ook een enorme mooie uitdaging om met je kinderen mee te gaan door dit proces!

Als ik je bericht zo lees dan vind ik dat je in een negatieve spiraal zit.
Ook vind ik dat je je enigzins als slachtoffer opstelt.
Dit bedoel ik niet vervelend, want ik snap je gevoel wel heel goed! Het is alleen aan jou de taak om er een positieve wending aan te geven. En ik denk dat je met de tips van Proestie al wel een heel eind komt.

Verwacht niet teveel van ze, want het zijn nog wel kinderen he..

Ik merk ook dat dat mijn fout is, soms verwacht ik er teveel van. Dan denk ik; WANNEER snap je het nou eens? Hoevaak moet ik het nog zeggen?

Probeer jezelf er niet in te verliezen, pak de goede moed weer op en bedenk een nieuwe, positieve strategie.
Geniet van de tijd die wel heel gezellig is samen en benoem dit ook.

Koppie omhoog meis

op de eerste plaats snap ik echt wel dat je het een keer spuugzat bent, dat herkent iedere moeder wel natuurlijk.

maar wees je bewust ervan dat je kinderen dit gedrag niet vertonen om jou het leven zuur te maken.
ze ontwikkelen, uiten iets.
ipv het naar jezelf toe te trekken kun je ook denken aan het waarom. waarom gedragen je kinderen zich zo?

je oudste schreeuwt, doe jij dat ook?
ik hoorde laatst een moeder schreeuwend zeggen " praat eens normaal met dat geschreeuw van je"
uhm....

zoek de reden eens uit, zijn je kinderen moe, leg je de lat te hoog voor ze, is er iets anders aan de hand?
praat rustig met ze.

geef ze niet overal de schuld van. misschien zit jijzelf niet lekker in je vel, en kinderen spiegelen gedrag....

tel tot 10. als je nog in zo'n situatie zit, loop dan even weg, laat je man het overnemen of geef jezelf of de kinderen een time out.

verwacht niet teveel. ook 7 en 8 jaar is nog niet volwassen he?

Quote ffzo:

Zo zal ik morgenvroeg ook denken ffzo,maar nu.... Ben iig blij dat ik niet de enigste ben. Ik vind ze eerlijk gezegd te oud voor beloningsystemen,ik wil dat ze zich gedragen omdat ik het zeg en niet omdat er iets tegenover staat. hun broertje van 4 kan zich verdorie beter gedragen als hen. kinderstreken oke,maar ik vind dit geen kinderstreken meer. Kinderen van die leeftijd horen te weten wat je wel zegt en niet zegt,de taal die ze uitkramen schaam ik me gewoon diep voor. en elkaar maar schoppen en slaan walg ik ook van. Ze hebben de tweede avond straf in deze vakantie al te pakken.Ik vind dat zelf ook niet gezellig,maar goed,ze willen blijbaar niet anders

Beloningsysteem hoeft niet stickers of kadootjes te zijn he ! Denk aan een aai over de bol als ze lief doen. Of compliment maken op t moment dat je ze wel een keer aanspreekt en ze luisteren wel.
Kinderen krijgen daar echt een boost van hoor.
Als ik iets liefs zeg tegen mn kleinsts "wat ben je toch een lekker ding of "wat heb je dat mooi gekleurd of, wat heb jij goed geluisterd" dan kijkt hij trots en zegt "dank je !" Hihi
Mn oudste wordt er altijd heel, hoe noem je dat, ik kom er niet op... dat ze t beetje wegwuift alsof t niks is zeg maar.

Verder sluit ik me aan bij de andere meiden. Betrek t vooral niet op jezelf, maar kijk wel even in de spiegel. Heb je stress bijv en geef je dat over op de kids. Of is juist de aanpak wat weerstand geeft...

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Quote :

Zo zal ik morgenvroeg ook denken ffzo,maar nu.... Ben iig blij dat ik niet de enigste ben. Ik vind ze eerlijk gezegd te oud voor beloningsystemen,ik wil dat ze zich gedragen omdat ik het zeg en niet omdat er iets tegenover staat. hun broertje van 4 kan zich verdorie beter gedragen als hen. kinderstreken oke,maar ik vind dit geen kinderstreken meer. Kinderen van die leeftijd horen te weten wat je wel zegt en niet zegt,de taal die ze uitkramen schaam ik me gewoon diep voor. en elkaar maar schoppen en slaan walg ik ook van. Ze hebben de tweede avond straf in deze vakantie al te pakken.Ik vind dat zelf ook niet gezellig,maar goed,ze willen blijbaar niet anders

Beloningsysteem hoeft niet stickers of kadootjes te zijn he ! Denk aan een aai over de bol als ze lief doen. Of compliment maken op t moment dat je ze wel een keer aanspreekt en ze luisteren wel.
Kinderen krijgen daar echt een boost van hoor.
Als ik iets liefs zeg tegen mn kleinsts "wat ben je toch een lekker ding of "wat heb je dat mooi gekleurd of, wat heb jij goed geluisterd" dan kijkt hij trots en zegt "dank je !" Hihi
Mn oudste wordt er altijd heel, hoe noem je dat, ik kom er niet op... dat ze t beetje wegwuift alsof t niks is zeg maar.

Verder sluit ik me aan bij de andere meiden. Betrek t vooral niet op jezelf, maar kijk wel even in de spiegel. Heb je stress bijv en geef je dat over op de kids. Of is juist de aanpak wat weerstand geeft...

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Hier het zelfde, alleen geen fase.
Hulpverlening kan niets meer.
Enige optie is uit huis plaatsing via bjz voor opname.
Koester de leuke momenten die je met je kids hebt.
Wees blij dat ze "alleen maar" zo doen, ik word dagelijks uitgescholden en tegen geschreeuwt.
Ik kan mijn kind niet meer aan en ga er aan kapot.
Ik hou zo vreselijk veel van haar maar dat ziet ze helaas niet in, alles is negatief.
Snap dat je het even niet ziet zitten, vraag anders hulpverlening, ik zie het namelijk niet "even" niet meer zitten maar helemaal niet meer zitten

---

Brenda, mv Erykah, Gaby en Imre

Ik ben op t woord gekomen " bescheiden " dat woord zocht ik

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Hier werkt van te voren benoemen ook goed.
Alleen zeg ik, als jullie goed meewerken en goed luisteren nemen we een lekker koekje bij de thee (whatever....)
Op t moment dat de thee op tafel komt, geef ik ook aan hoe goed t ging

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

ik denk dat je het wat relaxter aan moet doen en wat meer moet negeren. Zo raak je met zijn allen in een vicieuze cirkel. Hier doen we niet aan woorden die niet mogen, en ik zal je vertellen: ík krijg het te horen als ik "shit" zeg. En dan zeg ik: het is gewoon poep, gewoon een woord. De kinderen (9 en 10) hebben keurig taalgebruik. Qua ruzies kun je ook zeggen: als je het niet kunt laten, doe het dan even boven, en roep maar als er iemand naar de EHBO moet.

Quote Misbren:

Hier het zelfde, alleen geen fase. Hulpverlening kan niets meer. Enige optie is uit huis plaatsing via bjz voor opname. Koester de leuke momenten die je met je kids hebt. Wees blij dat ze "alleen maar" zo doen, ik word dagelijks uitgescholden en tegen geschreeuwt. Ik kan mijn kind niet meer aan en ga er aan kapot. Ik hou zo vreselijk veel van haar maar dat ziet ze helaas niet in, alles is negatief. Snap dat je het even niet ziet zitten, vraag anders hulpverlening, ik zie het namelijk niet "even" niet meer zitten maar helemaal niet meer zitten

Jouw situatie is wel een heel andere want jouw kind is bekend bij de hulpverlening.
Ik ga er van uit dat dit kinderen zijn die geen extra probleem, 'etiket' o.i.d. hebben.

Heel veel sterkte voor jou, mijn hart breekt als ik je stukjes lees...

Quote Misbren:

Hier het zelfde, alleen geen fase. Hulpverlening kan niets meer. Enige optie is uit huis plaatsing via bjz voor opname. Koester de leuke momenten die je met je kids hebt. Wees blij dat ze "alleen maar" zo doen, ik word dagelijks uitgescholden en tegen geschreeuwt. Ik kan mijn kind niet meer aan en ga er aan kapot. Ik hou zo vreselijk veel van haar maar dat ziet ze helaas niet in, alles is negatief. Snap dat je het even niet ziet zitten, vraag anders hulpverlening, ik zie het namelijk niet "even" niet meer zitten maar helemaal niet meer zitten

jeetje wijffie, wat enorm zwaar!
ik wist dat het niet helemaal soepel ging maar als ik dit stukje lees heb je heel wat mee te dragen op je schouders

het is denk ik niet te vergelijken met TO, maar kan me voorstellen dat je wellicht een kleine irritatie hebt rondom dit verhaal. had jouw kind maar zo'n dwarse fase.....

sterkte, als je je ei kwijt wil: Pb mag altijd!

Quote Smvn&d:

mare, die van jou schelen ook een ruim jaar denk ik he. ik denk echt dat het een beetje het kleine leeftijdsverschil is. hier nemen ze het continu tegen elkaar op. ze zijn kwa kracht gelijk, kwa hersens zijn ze bijna gelijk, verbaal zijn ze gelijk. dat geeft gewoon veel problemen, althans zo ervaar ik het, hier schelen ze ook maar iets meer als een jaar. en dat is ook gewoon een rot verschil, je kan er beter minimaal 2 of 3 jaar tussen hebben.

Zó zwart/wit is het niet, veel is ook afhankelijk van karakter. Hier is de één een gevoelig kind en zijn bijna 4 jaar jongere broertje is een 'baasje'. De jongste wil ondanks het leeftijdsverschil niet onderdoen voor zijn broer, zelfs niet voor zijn zus die 7 jaar ouder is.
De taferelen zal ik je besparen

Volgens mij is Nick ook gevoelig en Demi wil juist vandaag nog 18 zijn , dus ja... ook al zou Nick 5 jaar ouder zijn ze zal altijd de strijd aan gaan!
Laatst heb ik trouwens een leuk boek gekocht over het 'wilskrachtige kind', erg herkenbaar

Maar je hebt idd zeker gelijk dat kinderen uit één gezin met weinig leeftijdsverschil elkaar meer als concurrenten zien.  Wat in het ene gezin werkt dat werkt bij een ander soms net niet, dat moet je echt uitproberen.
Nick is dan trouwens ook wel een volhoudertje, die wil zich dus ook niet op z'n kop laten zitten door zuslief!

Quote Smvn&d:

Ja zo gaat dat hier indd pressies. Demi wil overal even groot in zijn, ze liegt zelfs tegen andere kinderen dat ze ook 5 is haha. echt een ramp af en toe, en ow wee als nick iets kwan wat zij niet kan, dramaaaaa pff.

Ik vind het érg grappig

Sorry, zo als het nu omschreven word was totaal mijn bedoeling niet.
Ik ben niet erg handig met woorden, in mijn hoofd bedoel ik het dan anders.
Natuurlijk heeft to het moeilijk met haar kinderen en ik bedoel niet dat ik het dan zwaarder heb ofzo, eerder anders.
Als ik iemand nu heel erg beledigd heb, mijn welgemeende excuses, zo was het niet bedoeld, zo ben ik namelijk helemaal niet.

---

Brenda, mv Erykah, Gaby en Imre

Volgens mij zette ik neer ' het is niet te vergelijken'

Maar elke situatie kun je op jezelf betrekken, dat zal
Iedereen doen.....
Als je zelf dan een zwaar, loodzwaar gevecht moet leveren
Kan ik me zo voorstellen dat je denkt: zeik niet zo.
Lijkt me alleen maar menselijk.

Doet niks af aan to haar verhaal uiteraard

 meis

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009