Mama-life
| Saskia70 schreef op: 05-03-2014 00:10:31 |
Tja en daar sta je dan na je zwemmen met je goeie gedrag. Voor een dichte deur maar met de sleutel
aan de binnenkant. En dan kan je niet naar binnen.... Even omlopen naar achteren en ja waar ik al
bang voor was: De schuttingdeur op slot en de planken niet als een mooi trappetje, nee voor mij was
het als een onneembare vesting. Dan maar bellen met de deur bel... geen reactie........... ah even met mijn mobiel naar de mobiel van mijn dochter bellen, ... niets noppes nada.. tja.. eh een steentje op het dakraam van de slaapkamers van mijn dochters dan maar. Maar ja mikken is niet mijn sterkste punt.... zucht.. het wordt koud. Nog eens aanbellen... helpt niet ... en bellen met de mobiel resulteerde in een aardige mededeling dat mijn beltegoed toch echt op is... Nog eeeeen keer een steentje dan... en roepen en jawel, na bijna drie kwartier kon ik eindelijk naar binnen... Voortaan goed kijken of er echt geen sleutel binnen in de voordeur zit! |
| Quote |
| Xsara schreef op: 05-03-2014 07:16:56 |
 gelukkig kwam
je wel binnen.... heb ik ook al een keertje gehad... erg vervelend..  |
| Quote |
| Bettie schreef op: 05-03-2014 07:58:55 |
Heb ik ook gehad toen ik nog thuis woonde en een overijverige vader overal de knippen op de deuren
had gedaan. En daar sta je dan om 01.30 uur nadat je van een beurs thuiskomt. Dus ook nog niet eens
een lekkere dikke jas aan. Krijg direct weer dat gevoel terug wat ik toen had. Gelukkig ben je binnengekomen |
| Quote |
| Saskia70 schreef op: 05-03-2014 08:12:55 |
Ja gelukkig wel, Mijn middelste hoorde de steentjes wel op het dak en dacht: Wat is dat voor een
gek? Ik ga niet naar beneden want dat mag niet van mama. En.. mooi dat ik mijn bed niet meer uitga.
Totdat ik ging roepen... Ik had al visioenen van een nachtje in de auto en daarna brak naar mijn
werk. |
| Quote |
