tips aub, want dit is niet normaal.....

Het is de leeftijd denk ik want hier is het ook steeds raak. Alleen nemen wij haar bij ons in bed anders slaapt er niemand meer in huis. We proberen eerst wel of ze weer wil gaan slapen, maar da's vaak niet het geval. Wij denken dat het vanzelf weer overgaat en het een periode is...

Ik weet het niet, vind het moeilijk want ieder kind is anders en iedere moeder is anders.

Ikzelf zou het zeker niet gezellig maken ;s nachts door te gaan zingen en er bij te blijven want dat is natuurlijk wel erg gezellig voor je dochter.

Ik zou er wel naar toe gaan, troosten, slokje water of wat dan ook en dan weer weg.
Een klein lampje aan misschien of nachtlichtje ofzo....

Jammer dat je andere dochter er wakker van wordt want dat wil je natuurlijk ook niet.

En misschien is het toch even doorbijten, maar ik zou er niet bij blijven maar dat is dus per moeder en kind anders.

Ik heb het wel gehad met mijn jongste dat die zich niet meer liet neerleggen 's avonds, krijsend stond ze strak in d'r bed, maar ja...ik ga er dus niet bij blijven, ik bleef in de buurt, ze kon me horen, licht aan op de gang en ik ging er regelmatig heen, hield het kort, legde ze weer neer voor zover dat kon, aai over de bol en that's it.
Het was even een zware periode van een week misschien?.....maar het ging daarna ook over.

Er zijn mensen die zeggen dat je kind dan het vertrouwen verliest in zijn ouders.....daar ben ik het niet mee eens, ze is nu 7 en heeft hier toch geen schade van overgehouden.

Veel succes in ieder geval, het bijft lastig maar gaat over.

Dat dacht ik wel

Nu is ze natuurlijk ook wel ziek al de hele week, anders gaat het wel iets beter hier

Anoniem was ik.....nu ingelogd...

Komt het trouwens niet omdat het vakantie is? Dat d'r ritme eruit is zeg maar. Wie weet gaat het komende week beter als alles weer "normaal" is en zij en Elvi weer naar school gaan!

Komt het ms ook door enge dromen? Dit is wel vaak een leeftijd van dromen.

hahaha ze vind d'r bedje niet leuk? Die had ik nog niet gehoord! Misschien is ze toch toe aan een "groot" bed? Milou ligt er nog in haar slaapzak in. Als we haar in bed leggen zonder komt ze er ook steeds uit.
Misschien toch de vakantie hoor, Elvi is natuurlijk 2 weken thuis geweest, Mark is een paar nachten weggeweest

Kun je erachter komen waar ze bang voor is?

Is geen onzin, echt niet. Dat heeft ze dondergoed in de gaten dat papa er niet is hoor! Ik merkte dat aan Milou ook heel erg als Rene steeds in Noorwegen was voor zijn werk en da's alweer bijna een jaar geleden.
Is ze niet gewoon bang dat papa weer weggaat en hij niet meer terug komt ofzo

Een radiootje met een cdtje erin, zoals sprookjes, of kinderliedjes, zachtjes aanzetten voor haar.

En die enge beesten, samen vangen, en ergens vrij laten.

Ik had er eentje op die leeftijd, of net iets ouder kan ook, dat er spoken onder zijn bed zat, en die had hij gevangen in mijn kledingkast, en ik kon daar door mijn kleding niet uit de kast pakken, want dan kwamen ze weer vrij...Heel leuk,hihihi.

Dreamcatcher....

Moeilijk moeilijk.

Ik heb ze ook voor beiden, heel ritueel erbij...Als ze vol zitten, schudt ik ze uit buiten en hang ze weer op.
Werkt goed, ze ondertussen 7 en 9 jr.

Voor nr 3 moet ik er nog om.

Ja, gek werd ik ervan, ook heb ik eens van een stok een toverstok gemaakt, en zo alles weggetoverd, met toverspreuken en al bij...Je moet toch wat, als een kind bang is.

Het is in ieder geval hartsikke normaal voor haar leeftijd. Ik heb drie kinderen die alle drie onrustig sliepen tussen de 2-3 jaar. Ze groeien zo hard en dat hoofdje kan het amper bijhouden.
'S nachts worden al die indrukken verwerkt en daar kan ze heel goed onrustig van worden. Blijf rustig maar duidelijk dat het midden in de nacht is en dat ze moet slapen. Door haar uit haar eigen bed te halen is dit misschien onduidelijk voor haar.

Het is in ieder geval hartsikke normaal voor haar leeftijd. Ik heb drie kinderen die alle drie onrustig sliepen tussen de 2-3 jaar. Ze groeien zo hard en dat hoofdje kan het amper bijhouden.
'S nachts worden al die indrukken verwerkt en daar kan ze heel goed onrustig van worden. Blijf rustig maar duidelijk dat het midden in de nacht is en dat ze moet slapen. Door haar uit haar eigen bed te halen is dit misschien onduidelijk voor haar.

Senna is nog niet zo erg. Maar de laatste tijd is het wel constand huilen als ik haar in bed leg, na 5 minuten is ze stil en slapt ze. Maar ook erg onrustig, veel praten en draaien in haar slaap. Of in ene hard mama gillen, ga je kijken, slaapt ze..

ja lastig, ik denk dat 2 prachtkinders al hele bruikbare tips heeft gegeven. Hopelijk kun je er iets mee..veel sterkte iig, leuk is anders..

Aha ik weet het antwoord denk of in ieder geval klinkt het heel herkenbaar... Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien heel raar en zweverig. Maar mijn man is ook geregeld van huis weg en alle 3 de kinderen slapen dat slecht en zijn bang voor ditjes en datjes. Na lang peinzen en afzien heb ik ontdekt dat ze gewoon voelen dat ik niet lekker lig zonder mijn man in de buurt en de kinderen ook een stukje veiligheid kwijt zijn. Dus ja als papa dan weg ik dan ga ik mee in de rituelen. Mijn oudste is het bangst en die begint in zijn eigen bed en als hij wakker wordt mag hij bij mama. Das meestal al zo'n geruststelling dat hij niet eens meer komt. Met mijn middelste struin ik heel de kamer door op zoek naar boeven, leeuwen, spookjes enz. Ik heb ook een grote stok en jaag ze allemaal weg, roep hard dat niemand bij haar mag komen en laat haar lampje aan. Meestal heb ik dan geen kind meer aan haar. En de jongste, die is bijna een jaar, das een drama. Hij slaapt goed in maar wordt midden in de nacht wakker en wil dan alleen maar gewiegt worden. Ik probeer hem meestal te troosten met een troostflesje water maar dit werkt soms niet. Dan zit er niets anders op of met hem eerst te troosten en dan weg te gaan en te hopen dat de rest de wakker wordt. Dit werkt goed tot een uur of 5 en daarna wordt heel het spel wakker van hem...ik ben nu bezig met Bach Bloesems, dit is een homeopathisch middel waarbij ik een combinatie gebruik waarbij angst, malende gedachtes en drukte in zijn hoofdje minder worden en hij rustiger wordt. Het heeft even nodig maar vannacht was hij al een stuk rustiger en maar heel even wakker zonder al te veel stress....ik hoop dat je nachten echt beter worden want het sloopt echt iedereen , die onrust in de nacht

Alletwee onze kinderen waren een periode bang in bed. Ik heb een stoere knuffel uit de collectie gezocht en verteld dat die als taak had alle enge dieren weg te jagen. Werkte perfect! Had stiekem niet gedacht dat ze er zo makkelijk in zouden trappen haha. Aap van dochter hangt aan bed, middelste ligt verstrengeld met zijn aap in bed.
Succes! Niks zo vermoeiend Als een kind dat niet slaapt!

Ik ben zelf bachbloesemtherapeute (en natuurkundig therapeut) dus ik vind het wel stoer te horen dat er meer mensen zijn die BB gebruiken. Ik heb alle potjes in huis maar ik weet uit ervaring dat het voor jezelf en gezin heel moeilijk maken is. Je bent niet meer objectief he haha...
Hier zijn ze ook allemaal stil nu. Ik lig zelf ook al in bed want ik ben niet lekker. Ben als de dood dat de buikgriep hier ook nog even gaat huishouden. Weet niet hoe het bij jullie in de omgeving is, maar hier wordt je er mee doodgegooid. De ouderen allemaal maar een dag of 2, de kinderen langer.Ik haat het, ik haat het, ik haat het. Zoo dat is eruit

Hier ook wel herkenbaar alleen heb ik voor een makkelijke weg gekozen.....hij slaapt bij ons in bed.

de jongste is hier net 2 jaar en een papa's kindje. alleen zijn papa is ziek en regelmatig van huis om bij de dokter te logeren (lees: psychiatirsch kliniek) hij is net te jong om het goed uit te kunnen leggen maar te oud om het allemaal te negeren.

sinds de zomer slaapt hij bij ons in bed. ik had het idee dat hij de veiligheid erg mist. en als ik die op deze manier kan bieden? hij slaapt dan rustig, ons bed is groot zat, niemand heeft last van elkaar enik ga ervanuit dat ie dit echt niet meer wil als ie 16 is

sterkte ermee! moeilijk om de juiste weg te vinden

Zit eens na te denken en hier is het ook steeds bal de afgelopen dagen. Net weer een heel drama om d'r in bed te krijgen. Ze krijste de hele boel bij elkaar en zei dat ze niet naar bed wil en niet wil slapen. Als je vraagt waarom niet krijg je geen antwoord, alleen maar hysterisch huilen. Begin inmiddels te denken dat ze echt aan het uitproberen is nu. Ik ga ook maar even een strak ritme aanhouden vanaf morgen, eens kijken of dat een beetje wil helpen hier, want ik kan er momenteel niet zo goed tegen...