Zorgen om ons hondje

Sinds een tijdje is ons hondje echt ineens oud aan het worden.
Ze wil bijna niet meer uit.
Slaapt en snurkt de hele dag voor de kachel en eten doet ze
ook iets minder merk ik. (Eet nog wel dagelijks )
We weten het aan het ouder worden. Ze is inmiddels al ruim 12..

Maar net toen ze lag zag ik ineens een bult bij haar tepel.
En geen kleintje, maar wel zo groot als een pingpongbal
Die moet heel snel gegroeit zijn, want het is ons niet eens opgevallen.
Als ik ga googlen kom ik op melklijsttumoren uit, zou het zoiets kunnen zijn ?
Iemand ervaring hiermee ?

Ja, dat gaan we sowieso doen.
Volgens mij gaat ze al geen operatie meer overleven
Vind haar echt ineens zo "op" aan het worden..
Durf niet eens naar de DA te gaan geloof ik, veel te bang
dat we haar moeten laten inslapen. Dat zouden mijn kindjes even
echt niet aankunnen
Van t weekend haar nog maar goed verwennen en maandag naar de DA.

Nou, ik durf er niet goed aan te komen, straks doe ik haar pijn.
Ik heb net even gevoeld/gedrukt en het is echt een hard stuk.
Het lijken wel meerdere grote bulten te zijn die aan elkaar zitten.
Ik voel me zo dom dat we dit gemist hebben, we aaien haar zovaak over de buik
als ze op haar rugje gaat liggen, maar heb dit gewoon niet opgemerkt.
Maandag als de kindjes op school zitten ga ik met haar naar de DA.
Zal ze straks wel zeggen wat ik gevoeld/gezien heb, maar verder nog
even geen "drama" van maken..

Ahh, wat verdrietig Anna.
Ik heb zelf sinds vorige week het gevoel dat ze niet meer
zo lang bij ons zal zijn. Waar dat gevoel vandaan kwam, geen idee..

Net weer even gevoeld, en het is echt een flink stuk, lijken wel allemaal
bobbels aan elkaar vast

We hebben al veel zorgen om onze Nora en nu dit er ook nog eens bij.
Niet dat het te vergelijken is, maar onze zoon is enorm aan ons hondje gehecht.

Mijn man heeft net ook even gevoeld, maar het is gewoon een
hele hand vol met bulten, je kan het stuk zo vastpakken  kinderen al een beetje verteld wat er aan de hand is.
Bah, niet leuk..misschien valt het maandag mee, maar ben er bang voor..

Nee, heb niet t idee dat ze pijn heeft, gelukkig..

Vreselijk

Ze was er haast zeker van dat het niet goed was.
Met het feit dat ze de laatste week heel veel water dronk en ook
in huis ging plassen hebben we besloten om haar direct in te laten slapen.

We hadden de kindjes het weekend al voorbereid en ik wilde ze niet nog een paar dagen
dat verdriet van afscheid nemen laten voelen.

Maar, man man ik heb staan huilen als een klein kind.
Gelukkig was het een jonge vrouwelijke dierenarts die heel
lief voor Daisy en mij was

Ze had volgens mij nog geen pijn en we wilden hier ook
niet op gaan wachten.
De arts gaf aan dat ze nog onderzoeken kon doen, maar als wij met de uitslag
niets zouden doen het dan ook geen zin had om het te onderzoeken.
Je belast de hond ermee en de situatie blijft hetzelfde..
Vond het nog geen makkelijke beslissing hoor pfff