dyslexie

Mijn oudste dochter heeft ook de diagnose dyslexie.

Wij konden kiezen of naar een leeskliniek of via een daarvoor speciaal opgeleide docent.
We hebben toen voor het laatste gekozen omdat dit voor ons dichter in de buurt was.
Het kwam erop neer dat mijn dochter binnen schooltijd naar een andere schoollocatie gingen waar zij op die dag ook werkte, mijn dochter ging hier wekelijks naar toe ze krijgt dan een map mee en een USB stick voor thuis.
Elke week kreeg ze 1 verhaaltje mee en die moest ze dan elke dag hardop lezen de hele week las ze dus steeds datzelfde verhaaltje en met de USB stick ging ze woordjes flitsen zoals het heet.
de docent stelt een bepaalde tijd in voor een aantal woordjes bv 25 woordjes lezen in een aantal minuten en als ze dat haalde dan kreeg je dat in beeld dit vond zij leuker dan dat lezen omdat ze steeds probeerde haar record te overtreffen.
Ook de school kreeg een map en elke week huiswerk voor daar op school via mijn dochter

Mijn dochter mocht op school niet meer getoetst worden met haar lezen dat gebeurde daar en ze had echt heel snel resultaat na elke toetsafname besprak ze de uitslag op onze eigen school met ons en de IB-er erbij en de daaraan gekoppelde afspraken voor op school.
Ik kreeg 1,5 jaar vergoed via mijn verzekering en gelukkig konden we eerder stoppen maar de meeste gebruiken echt die 1,5 jaar begreep ik.

Mijn dochter is gestopt toen ze leesniveau M6 had en dat was toen eind groep 5 ze begon toen waren het nog AVI's met AVI 1 dus ze heeft echt zo'n grote stap gemaakt ook haar spelling is steeds getoets, ook hierin haalde ze steeds maanden achterstand in tov haar klasgenootjes.
Ze was heel trots als ze op school mocht laten zien welk leesniveau ze gehaald had.
Aan het eind werd ze het wel steeds zat en ik eigenlijk ook elke dag ben je er mee bezig op 1 dag in de week na.

Een heel verhaal, maar hier zijn we echt blij met het resultaat ze had ook echt een hele lieve juf.

Mijn dochter heeft een ernstige enkel voudige vorm.
traject van een jaar heeft 10% geholpen.
na het traject.
ik had in april 3 mensen voor me zitten,
met we kunnen er niks meer mee,we hebben nu alles geprobeert jaren lang
en we zitten gewoon vast,we krijgen er gewoon niks uit.

en toen heb ik me eigen plan getrokken
per direct laten testen op ADHD dit bleek na 2 weken
en meteen met kleuren spullen.begonnen
voor haar is dat blauw
en nu gaat het goed eindelijk na jaren gaan we stapjes vooruit.
alleen zit ze nu al in groep 8,

Hier een ervaringsdeskundige en professional. Er is een verschil merkbaar tussen de echte zware dyslecten en de kinderen met leesproblemen en slecht onderwijs. De laatste groep zal grote sprongen maken en de problemen zien oplossen. De eerste groep is en blijft behelpen.  Tuurlijk gaan ze vooruit maar de achterstand blijft. Ook moeten ze blijven oefenen want niks doen betekent achteruitgang.  Deze kinderen komen dan wel in aanmerking voor hulpmiddelen zodat hun leesproblemen niet voor andere problemen zorgen. 

Mijn dochter heeft zeer ernstige dyslectie, valt in de groep 10% zwakste dyslecten. Training helpen minimaal, zijn uiteindelijk ook gestopt omdat het niks toevoegde, maar alleen energie vrat van haar...
Ze heeft hulpmiddelen en veel ondersteuning.

De verwachting was dat ze nooit een hoger niveau zou kunnen lezen dan groep 5.
Inmiddels leest ze op eigen kracht op gr 6 niveau. Ik ben apetrots

Wel spannend nu, ze gaat volgend jaar naar VO..

Mijn dochter heeft ook zeer ernstige dyslectie , valt ook in de groep 10 % zwakste dyslecten. Eerste keer training hielp wel , vorige tussen evaluatie was minimaal en volgende week heb ik de volgende de tussen evaluatie. ben heel benieuwd ben bang voor nog niet echt een vooruitgang.
Ze leest nu begin groep 4 nivo. Ze zit nu in groep 5 en heeft groep 4 2x gedaan.

Hier ook een ernstige dyslectische dochter. Zit ondertussen al voor het tweede jaar op het VO. Op de basisschool zijnn er jaren geweest dat ik dacht 'ze leert het nooit'. Maar uiteindelijk kwam het leesperoces toch op gang. Duurde alleen dus veel langer dan bij andere kinderen, en was wel inclusief iedere week een uur remedial teaching en thuis alle dagen oefenen. Spelling is nooit goed gelukt, en zal ook nooit goed gaan lukken. Dat heb ik opgegeven. Ik ben dolblij dat ze tegenwoordig helemaal fan is van Harry Potter, want daardoor leest ze heel veel (wel altijd dezelfde 7 boeken, maar soit). Door het vele lezen is haar leestempo (en nauwkeurigheid) nog wat verder omhoog gegaan, en zijn de ergste spellingsfouten eruit. Maar een zin zonder spelfouten zal ze niet kunnen schrijven (was vroeger een woord zonder spelfouten).

Waar ze vooral tegenaanloopt nu op de middelbare school, is dat ze harder moet leren om woordjes te leren (ze ontwikkelt geen woordbeeld, dus leert elk woord letter voor letter). En verder is ze slechter in informatie uit teksten halen. Dat komt deels door de dsylexie, maar deels ook gewoon door wie ze is (lui ding ). En oja, omdat ze eigenlijk een breed automatiseringsprobleem heeft, gaat wiskunde ook niet zo jofel. Maar daar zal jij waarschijnlijk niet mee te maken krijgen.

Kortom: hard werken, zowel voor jou als voor je meisje, maar uiteindelijk kom je een eind. Perfect zal het qua lezen/schrijven waarschijnlijk niet worden (hoewel ik ook hoogleraren ken die dyslectisch zijn; en die doen de hele dag niet anders dan teksten lezen of teksten schrijven; zonder spelfouten)

Hier idd ook problemen met automatiseren, Tafels zitten er nog steeds niet in, maar verder is ze een kei in rekenen, ook kan ze geen 3D kijken.
Ze heeft gr 3 2x gedaan, van school veranderd en toen viel het kwartje.

Wij moeten nu een school gaan kiezen, mijn keuze gaat uit naar een VMBO, praktijk gericht, iets verder weg maar klein, haar keuze gaat naar de fabriek in de stad.. Met meer dan 5000 ll... Lastig, haar vriendinnen gaan naar de fabriek...

overigens doet onze meid nu havo

Wow knap van haar Mrtj!

wat mrtj zegt remedial teaching heeftmijn dochter gehad kon vanmorgen niet op de naam komen.
Spelling zal altijd moeilijk blijven, maar ik ben al zo blij dat het lezen zoveel beter gaat.
Ze heeft groep 3 een jaartje overgedaan toen bleek dat ze dus ook ADHD had.
Nu gaat het gewoon heel goed wel moet ze er harder aan trekken dan andere klasgenootjes op school heeft ze hulpmiddelen en ze kan dat vind ik echt heel knap heel goed haar grenzen aangeven ze heeft zelf gezorgd voor een koptelefoon zodat ze tijdens de les zich beter kan concentreren op haar werk.
Met haar huiswerk help ik ook het scheelt voor haar echt heel veel als ik het huiswerk voor lees voor haar.
Nu heeft ze ook engels dat is best pittig voor haar tenminste de spelling.

Ze zit nu in groep 7 en het gaat zo goed pas de cito uitslagen gehad zoals het er nu uit ziet gaat ze de havo misschien nog wel redden ook.

Mijn zoon heeft dyslexie en heeft veel begeleding van schoo gekregen.

nu hij in groep 8 zit wil hij geen A3 formulieren meer, wil geen extra begeleiding en tot nu gaat het goed.

hij zal wel een lwoo toets moeten maken deze maand of volgende maand maar als hij zo door gaat kan hij naar de mavo, enkele jaren geleden zeiden ze nog dat hij naar speciaal onderwijs zou moeten.

ben heel trots op hem.

Onze dochter wilde ook lang dat niemand het wist. Ach, dat maakt op zich niet uit. Hooguit kan je haar uitleggen dat ze niet dom is maar moeite heeft met lezen (en, als ooit klasgenootjes haar voor 'dom' uit zouden gaan maken, dan kan ze beter vertellen dat ze dyslexie heeft. maar op zich hindert het niets als ze het niet wil vertellen). Maar hulpmiddelene moeten wel gebruikt worden als die vanuit de remedial teaching worden aangerijkt (ook als dat betekent dat je altijd een spiekbriefje op je tafel hebt liggen om de letters goed te kunnen herkennen)

Hier is onze dochter er met de jaren makkelijker in geworden. Nu schaamt ze zich er niet meer voor. Scheelt ook dat van steeds meer mensen in haar omgeving bleek dat ze dyslexie hadden.

Dat had mijn zoon ook, zeker toen hij alles op A3 formaat mee kreeg, dat wilde hij dus niet meer.

nu hij op fb zit krijgt hij wel vaak commentaar op z'n typen maar dan zegt hij wel ik heb disleksie

ik ken mensen die er zo groot probleem van maken maar dat doen wij niet, hij heeft gewoon wat meer moeite met dingen maar dat had ik ook.... En er zijn altijd mensen die beter kunnen leren maar we kunnen niet allemaal dokter worden.

Mijn dochter heeft er geen moeite mee.
Ze heeft er een spreekbeurt overgehouden en dat heeft begreep ik van de juf indruk gemaakt.
Op school vroegen meerder juffen of ik het op een usb stick wilde doen, dit heb ik gedaan ze waren er heel blij mee op school.

Er zijn heel veel beroemdheden met dyslexie, en mensen met dyslexie hebben hun sterke kanten waar niet dyslecten moeite mee hebben.
Evenals met ADHD hier heeft ze ook een spreekbeurt over gehouden en ja ik geef ze echt mee dat dat best lastig is maar dat zij weer hele sterke kanten heeft.
Via de remedial teaching hebben we ook heel veel boekjes gehad over dyslexie, google maar en je komt zover.
Ik begreep van sommige ouders dat hun dochter ook wel dyslxie wilde hebben want dan waren ze tenminste ook heel creatief.

Mijn kinderen gaan met de dyslexie heel relaxed om. De middelste kan echter heel gefrustreerd raken van alle letters om hem heen.  Hij weet dat dit komt doOr  de dyslexie, is bijna trots op het feit dat hij het heeft, maar al die letters duizelen hem gewoon voor de ogen.

Ik ben net terug van de 10 min gesprekken...

Dochter doet het supergoed, doet hard haar best en is zeer gemotiveerd.
Bij haar in de klas zitten meerdere duslecten, dat steunt wel geeft ze aan.

Ivm de dyslectie heeft ze als advies BKL gekregen dus LWOO.

Wij zijn ook bezig met les van een orthopedagoog. Het is onder schooltijd. Daarnaast 4 á 6x per week huiswerk maken. Ook flitsen met usb stick, boek lezen, nieuwsbegrip en oefeningen maken op het gebied van taal/spellingsregels. Ezelsbruggetjes aanleren enzo. Ik vind het heel intensief voor hem en ook voor ons als ouder. Huiswerk moet altijd samen. Heb het er voor over hoor, daar niet van.
Onze zoon heeft zich in het begin erg tegen het huiswerk verzet. Nu gaat het steeds makkelijker en is het meer "gewoon" geworden.
Hij gaat wel iets vooruit maar niet dat ik zeg tjongejongejonge. We zien het wel, het kan iig geen kwaad.
A. heeft het in het begin ook wel moeilijk gehad met het dyslectisch zijn. Wij kregen ook de tip om een spreekbeurt er over te houden. Dat heeft A. gedaan en nu gaat het een stuk beter. Hij schaamt zich er niet meer voor.

---

mama van 4 jongens