wel of niet...dilemma

Aan mij heb je niets qua tips. Onze zoon van bijna 8 komt nog iedere nacht tussen ons in liggen.

Maar stiekem vind ik het heerlijk, z'n warm lijfje tegen je aan.

IK zou het niet doen leer het maar weer eens af .
Ik zou dan een matras op zijn kamer erbij doen en daar gaan liggen met hem .

is de spanning in huis op te lossen? waarom heeft hij daar zo'n last van? het kan ook een sprong zijn. Ik zou even contact opnemen met de huisarts n je verhaal voorleggen. mss zijn het zijn oren of tanden.

Ik zou het wel doen. 
het idee dat je hem er mee verwend ofzo, moet je laten gaan. Als hij zo gespannen is, heeft hij het gewoon nodig. Geef je daar aantoe, geef je hem zelfvertrouwen. Ga je de strijd aan, snapt hij het helemaal niet meer. 
als jullie verhuizen zal het snel rustiger zijn, niet?

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ik zou het doen! Hij heeft jullie nodig denk ik, dus laat hem lekker mamatanken!

Ik zou het ook doen, dan slapen jullie allemaal beter. Maud komt hier de laatste weken ook standaard tussen twaalf en eén bij ons in bed

ik zou ook doen geeft veel rust voor iederenn

Uiteindelijk heb ik ook daarvoor gekozen, het was het enige dat hielp . De laatste tijd gaat het wat beter maar ze is nu 5 en er valt wat beter mee te praten, dat scheelt.  Ik was ook kapot van al die gebroken nachten, vaak uit bed, soms wel 10 keer, dat breekt op en ik zat met prikogen van de slaap in de auto naar mijn werk, ook niet gezond.

optie zijn bed bij jullie op de slaapkamer ,misschien tegen jou kant aan.
even volhouden ,voor je het weet zijn de weken voorbij

Ik zou hem ook lekker bij jullie laten slapen en het probleem wordt dan straks met een nieuwe kamer misschien wel weer opgelost.

---

May all your dreams come true....

Hier is dat "afleren" eigenlijk nooit een probleem geweest. Ik heb er geen enkele poging toe gedaan, hem nooit gezegd dat hij in zn eigen bed moest blijven. Komt hij bij, is het goed.. Blijft hij in zn eigen bed, ook goed. En hij komt echt alleen als het echt nodig is, hij ligt nu ruim een jaar op zn eigen kamer (eerste 2 jaar bij mij) en de keren dat hij is gekomen zijn op 1 hand te tellen en kon ik altijd herleiden naar gebeurtenissen (broertje geboren, starten met school, ziek) 
bij hem is er vertrouwen, hij weet dat hij welkom is, maar slaapt ook gewoon goed in zn eigen bedje. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

hier mogen ze als ze willen gewoon bij ons liggen
ryan komt vaker als jayden zeker als ie niet lekker is enz
hey jullie hebben nu gewoon veel stres wij zijn rond de verhuis ook heel realx geweest er kon veel is gewoon lastg voor die kleintjes he
dnek dat als ie straks over 2 mnd nieuwe kamer heeft enz dat het best makkelijk zal gaan hoor

ik zou hem ook gewoon lekker bij jullie in bed of in de kamer laten slapen.

wij hebben het alle 3 de kids later weer af kunnen leren  door gewoon hun in hun eigen bed te leggen ( met ritueel ervoor) en in het begin zijn we er naast gaan liggen... daarna naast het bed gaan zitten... en zo steeds iets korter er bij blijven... dus ook dat komt wel goed 

---

mama van : Niels (2005), Vera (2008) & Lucas (2010)

Als hij zo gespannen is dan heeft hij jou denk ik echt nodig. Dus lekker doen, het helpt jou, hem en je man vast beter de nachten door te komen! 
Over een paar maanden ga je dan verhuizen, krijgt hij een mooie nieuwe kamer en kun je dat als omslagpunt gebruiken, mocht hij niet meer terugwillen. 
Veel kindjes gaan uiteindelijk uit zichzelf wel weer terug als ze zich weer goed en veilig voelen, anderen blijven jaren liggen... 

Tim heeft het nooit gewild, als baby al niet. Werd hij heel onrustig van. Hij heeft liever dat ik even bij hem kom snachts voor een kusje of wat drinken. Mijn knulletje tolt momenteel ook van de spanning rondom de komende verhuizing. Gelukkig lijkt hij daar snachts minder last van te hebben. 

Sterkte nog even!

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Straks is die buurman er niet meer en je kunt hem wat dingetjes voor zijn nieuwe kamertje laten kiezen zodat hij een idee van eigenheid krijgt.
En anders kom je gewoon naast mij wonen, staat ook te koop, heb je heel relaxte buren met als extra attractie een trampoline .

Ik laat ze ook bij mij als dat nodig is. Nu vooral de jongste nog, maar ook weleens de middelste en heel soms de oudste. Als ze allemaal komen heb ik wel een probleem, want dat past niet echt, maar dat is vaak rond de tijd dat we toch moeten opstaan.

Hier is het nooit anders geweest, mijn oudste komt tussen ons in liggen als hij snachts wakker wordt. Ik vind het geen probleem. Het wordt een ander verhaal als ze straks alle 3 tussen ons in willen liggen Ik zou het gewoon doen.

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

hier zelfde verhaal.

98 % van de nachten slaapt mini bij mij in bed.
ik heb er geen moeite mee, we slapen beide zo prima.
hij heeft ws. behoefte aan geborgenheid, en dat lijkt me simpel te verhelpen

geen idee hoe weer af te leren, voor nu vind ik het goed, en als ik jou was zou ik dat ook lekker doen hoor!
ze zijn maar zo kort klein!

hier juist niet haha!!

er zijn 2 redenen dat ze bij ons in bed mogen: bij onweer, of als ze ziek zijn. de jongste wil dat niet eens als ze ziek is, die ligt het liefst lekker rustig in haar eigen bedje. alleen met onweer komt ze naar boven. de oudste wil als ze ziek is wel bij ons liggen, dat vind ik prima.

ik ben er niet zo'n voorstander van, nooit geweest. maar ikben zowieso heel consequent in dat soort dingen hoor. slapen doe je in je (eigen) bed, en op normale tijden. van baby af aan. niet wandelend in de stad in een kinderwagen, of in een volle huiskamer op de arm.

ik snap best dat er kinderen zijn die om een bepaalde reden zoals angst oid beter af zijn bij de ouders in bed.
angst vind ik namelijk wat anders, dan hoor je ze lekker bij je te nemen. maar niet omelk wiswasje.

in het geval van jou son, lastig... ik weet wat het is om een oververmoeid en dus daardoor een prikkelbaar kind te hebben. en rust is dan zooooo belangrijk. als je denkt dat hij bij jou in bed beter zijn rust kan pakken en zo bij kan tanken moet je het doen.
hier is het dus andersom, als ze echt een goede nachtrust moeten, dan willen ze gewoon in hun eigen bed. ze zijn dat van baby af aan gewend, en slapen het beste in hun eigen bed. ze hebben allebei een hoogslaper, en dat is echt hun domein. ze hebben er helemaal hun eigen knusse plekje van gemaakt met allerlei spulletjes in de hoeken en op de schapjes in bed, en dat geeft ze enorm veel rust.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Doen! Ons zoontje van 4 is ook erg gevoelig voor "spannende" dingen. Zoals nu is hij deze week voor het eerst naar de basischool toe..dat is gegrandeerd slecht slapen. De 1ste 2 nachten ging het goed. Maar vanaf gisteravond is het feest...Dus voor ieders bestwil en nachtrust ligt hij dan gewoon lekker tussen ons in  Hij slaapt beter en wij slapen er geen seconde minder om! Iedereen blij Wij hebben wel het geuk dat het maar fases ijnen hij net zo gemakkelijk weer in zijn eigen bedje gaat.

Ik ben er ook nooit zo'n voorstander van geweest, met de 2 oudsten heb ik het nooit gedaan, van baby af aan niet, ik hebb nooit drama's gehad om iets af te leren, in bed was in bed en er niet meer uit, tenzij ze ziek waren of eng gedroomd hadden, dan was ik er wel voor ze maar ze bleven altijd wel gewoon in bed.

De jongste....tja....dat was een nakomertje en dan ben je zelf als ouder al wat ouder....wat makkelijker?...geen idee maar ze was net 1 jaar toen we naar frankrijk op vakantie gingen...drama om te slapen in de caravan, en dan wil je niet de hele camping wakker hebben dus madam sliep tussenin, hoe krap het ook was voor ons, zij lag prinsesheerlijk.
Ik vreesde drama als we eenmaal weer thuis waren, geval was ook nog eens dat we eenmaal thuis aan een verhuizing begonnen, niet handig want dan waren we thuis en dan weer in het nieuwe huis, reisde maar heen en weer want was dik 2 uur rijden, ze heeft toen echt een tijd tussenin geslapen puur omdat ik er erg slecht tegen kon als  ik niet kon slapen, dus dan maar zo.
Hoe dat zich opgelost heeft weet ik niet meer zo goed, ze is nu 9 en slaapt al jaren niet meer bij ons.

Als ik jou verhaal zo lees is hhet voor iedereen een win win situatie dus ik zou het gewoon doen, feit dat hij wel gewoon in zijn eigen bed gaat slapen eerst is al een heel groot pluspunt, half de nacht wakker en dan bij jullie zie ik niet zo'n probleem in.
Maar euh.....heb je zo'n draak van een buurman dan?...wat doet tie dan allemaal?

ach son , niks lekkerders dan je kind bij je in bed, die van mij mogen dat altijd, en het is nu zelfs zo dat de oudste van 9 me voor gek verklaard, die voelt zich te oud, prima, dus die ligt in haar eigen bed en de jongste mag wel, maar doet het niet

verwennen kun je ze er niet mee, aanleren wel, maar dat leren ze zichzelf ook wel weer af

ze zoeken veiligheid en door dit gewoon toe te laten geef je ze die ook, hoe heerlijk is dat

en die buurman is gewoon een eikel