vraag over kindje met tics

Mijn zoon heeft ook tics, we hebben hier ons enorm aan geirriteerd.
Nu proberen we het meer te laten rusten en wijzen onze zoon (ook 7) erop dat hij het weer doet en dan probeert hij zich in te houden.
Wanneer hij onder meer spanning staat heeft hij er erger last van, dit is vaak door de week en in de weekenden zakken ze wel af.

Ik heb geen oplossing voor je sorry.
Kan je alleen laten weten dat ik het herken

Mijn 2 oudsten krijgen in spannende of drukke tijden op school ook tics.
Meestal is het knipperen met de ogen of een schraapgeluidje/kuchje met de keel.

Ik probeer het te negeren, maar ben hier eigenlijk heel slecht in
Ik word echt helemaal zenuwachtig van ze dan en voel me erg onrustig.

Zelf heb ik vroeger ook tics gehad, misschien dat ik er daarom zo onrustig van wordt...

Hier kunnen tics echt wel maanden achter elkaar er zijn en dan zo ineens zijn ze weg.
Ik ben altijd bang dat ze er op school mee geplaagd worden, maar dat is niet het geval zeggen ze.
Mijn dochter heeft weleens uitgelegd aan een groepje jongens in haar klas wat een tic is en dat het dus
iets is wat ze krijgt als ze zich even niet zo happy voelt en er echt niets aan kan doen..dat bracht wel begrip

dat irriteren is hier zo herkenbaar, het lijkt ook wel of je steeds gevoeliger word voor het geluid.
onze zoon, verteld alles wat hij doet hardop, schraapt met zijn keel, tikt met de voeten, maakt maffe geluidjes.
En het vervelende is dat onze dochter van 2 ze na begint te doen omdat ze op haar grote broer wilt lijken.

Volgens mij werkt het inderdaad zo dat wanneer ze het tegen moeten houden het "dwangmatiger" word, maar goed wat moet je dan he.. lastig.
Mocht je huisarts nu De tip hebben

Hier ook eenkind die het deed. Na een bezoek aan de dokter leek dat hij op school heel erg geest werd en daardoor die rare tics ontwikkelde....

ik hoop dt het bij jullie niet zo is

Zo deipad vergeet de helft van de woorden.

bij de dokter bleek dat hij heel erg gepest werd op school

Mijn zoon word inderdaad gepest.
En er speelt meer mee waardoor zijn spanning heel hoog oploopt.
het is toch een vorm van ontladen.

Niem het is dus een slim idee van je om met de leerkracht te gaan babbelen, als je dat zo van Pixie leest.
Hopelijk staat het bij jou zoon los van pesten.

Onze oudste heeft ook last van vele tics.
10 keer de neus optrekken na elkaar.
wibbelen met zijn schouders.
Aflikken van de loopband van de boodschappen (deze heeft hij gelukkig afgeleerd)
Handen meten op de loopband(deze heeft hij ervoor terug gekregen)
Tikken op de tafel en daarna een rondje draaien op een been.

Het beste is het om te negeren of ander gedrag aan leren.
Dit vertelde zijn psych ons.
Dus als hij begint met zijn tic je zegt T zullen we nu eens in onze handen klappen of iets wat niet stornd is voor jou en een ander.
Tic gaat dan meestal even weg.
Ook heeft hij nu een brainpower een bijtstaafje als hij een tic volt komen dan gaat hij daarop bijten.
Hij word op school niet gepest en heeft daar ook weinig last van zijn tics.
Sterkte ermee.

---

De wereld zit vol met saaie mensen, zij hebben beslist geen ADHD!

Onze dochter heeft een tijdje (paar maanden) heel erg met haar ogen geknippert/geknepen.
Toen hebben we het de ortoptiste gevraagd of ze ergens last van kon hebben, en die zei meteen, het is een tic.
Nooit boos om worden, negeren en niet steeds zeggen van, hou eens op.
Pas door dit topic besef ik me ineens dat ze het nu al een eental weken niet meer doet.
Helaas heb ik geen tips voor je.

Hier 2 kinderen met tics in combinatie met adhd en ASS. Er is niets aan te doen. Sommige medicatie zwakt het iets af, maar weg gaat het niet.
Zoveel mogelijk negeren, het hoort er hier gewoon bij. Oudste heeft wel tictherapie gehad, maar daar gaan de tics niet mee weg. Hij leerde er om de tics te veranderen in minder opvallende tics, maar hij was het snel zat. Beide kinderen worden er wel om uitgelachen, maar de oudste kan het niks schelen, als ze er last van hebben kijken ze de andere kant maar op, zegt hij dan.

Herkenbaar!

ik had het vroeger ook heel erg! Als ik opstond uit mijn stoel moest ik een rondje draaien voor ik verder ging. Ik heb een hele tijd lang onder mijn voeten gekeken, hup zool omhoog en kijken maar. Of terwijl alles goed zit je onderbroek toch goed willen doen.

Vond het zelf wel moeilijk, maar als ik het niet deed voelde ik mij zooooooo slecht!

Mijn nichtje heeft het nu ook. Vind het zo sneu voor haar. TOch is het bij mij vanzelf weer over gegaan. Er werd geen aandacht aan besteed, werd er wel om gepest toen ik wat ouder was...

Heel herkenbaar! Mijn zoontje knippert enorm met zijn ogen, dochter gaat snuiven en raar met haar handen doen als ze onder druk staat. We ergeren ons er vaak aan en ik snap zelf niet waarom. Misschien omdat ik geen stress bij mijn kind wil zien of zo. Kinderen zijn hoogsensitief en mogelijk hoogbegaafd, misschien dat dat meespeelt.

Heel herkenbaar! Mijn zoontje knippert enorm met zijn ogen, dochter gaat snuiven en raar met haar handen doen als ze onder druk staat. We ergeren ons er vaak aan en ik snap zelf niet waarom. Misschien omdat ik geen stress bij mijn kind wil zien of zo. Kinderen zijn hoogsensitief en mogelijk hoogbegaafd, misschien dat dat meespeelt.

We waren paar jaar naar terug .bij mediant daar zeiden ze dat hij tics heeft .nou dus echt niet .we lopen nu bij de kinderarts hij heeft epilepsie .dus hij word nu verder onderzocht .hij deed zijn nek naar achteren en draairen met zijn ogen

Aan echte tics doe je niks. Klinkt een beetje als Tourette syndrome  voor mij. Maar praat met de huisarts en probeer je niet te storen. Als het echt een tic is, heeft je kind gewoon geen controle erover

Kindje van mijn vriendin heeft dit ook. Rond zijn 7e was het echt heel extreem. Ook alle dingen die jij opnoemt, inclusief grommen.

Hij blijkt klassiek autistisch te zijn en het tourette syndroom te hebben.

Nu zit hij op speciaal onderwijs en kan ie meer zichzelf zijn en ook z'n tics "laten gaan"

Mijn zoon gromt ook.... we worden in de familie al bedankt want de hele familie gromt dankzij mijn zoon
Ook ASS trouwens ppdnos hier, misschien een link?

Inmiddels zijn we alweer twee maanden verder en is mijn zoon aangemeld bij Lucertis.
Een eerste gesprek is geweest en hij gaat een IQ test krijgen. Dit meer vanwege dat ze zijn gedrag willen observeren, dan dat er iets met zijn IQ is.
Hij is wel een jonge leerling, dus als eruit komt dat hij teveel op zijn tenen moet lopen, dan maakt het ons niet uit als hij groep 4 nog een jaar over zou doen.

Wel is inmiddels gebleken dat er op school heel veel speelt wat flinke spanning bij hem geeft.
Hij is lichamelijk geintimideerd door een jongen in zijn groep die een kop groter en 2 jaar ouder is.
Dit hoorden wij pas achteraf en ook dat het al langer speelt dat die jongen mijn zoon in de weg zit.

Wij zijn op school wezen praten en hebben duidelijk aangegeven dat dit eens maar nooit meer mag gebeuren. Daar waren ze het gelukkig ook mee eens en er wordt ook wat aan gedaan.

De tics zijn een paar weken minder geweest, maar de afgelopen kerstvakantie weer in volle hevigheid terug. 
Vooral als hij iets in zijn mond krijgt zoals tanden poetsen, eten en drinken maakt hij harde grom geluiden en smakt met zijn lippen. Ik hoop maar dat het op school niet zo erg is, want dit valt echt wel op.

Huh, ik ben niet roze meer........

Heb je al eens gedacht om een andere weg te bewandelen? Ik weet niet of je er voor open staat maar je zou misschien aan Bach Bloesems ed kunenn denken. BB zijn druppeltjes die inwerken op emotie. Je zou met deze druppels kunnen bereiken dat hij niet meer zo gespannen is, meer zelfvertrouwen krijgt, meer kan verwerken en nog veel meer. Als je verder nog meer wilt weten kan je eens googlen of mij een pb'tje sturen.
In ieder geval heel veel succes want wat ik zo lees klinkt verschrikkelijk voor het kereltje zelf en als ouders sta je zo vreselijk machteloos.

Mijn zoontje van 8 heeft ook tics.  Mijn oudste had het ook, iets minder erg, maar toch.  Hij is er helemaal uitgegroeid.  Hij is nu 14 en ik merk er niets meer van bij hem.
Bij mijn 8-jarige is het elke keer iets anders.  Toen hij klein was, had hij tijden dat hij zijn haar uit zijn hoofd trok als hij gespannen was.  Daarna werden het vocale tics.  Gromgeluidjes, neus ophalen op een rare manier, soort inwendig gilletje etc.  Voor december ging het heel erg goed.  Toen begonnen de feestdagen en het begon weer in alle hevigheid!
Gisteren was het laatste feest hier (verjaardag van mijn moeder) en vandaag heb ik hem niet gehoord.

Ik denk dat het bij mijn zoontje toch zeker met spanning te maken heeft.  Gelukkig krijgt hij thuisonderwijs en kan ik de stress voor hem minimaal houden.  Ik moet er niet aan denken dat hij op school zou zitten...

Bij mijn kinderen is het ook echt alleen in tijden van spanning en drukte.
kan ook precies zien/horen wanneer dat is dan houd ik ze even wat meer in de gaten en wordt
er wat meer over dingen gepraat wat ze eventueel dwars kan zitten.
Afgelopen december had ik ook wel tics verwacht, maar ze bleven uit..
Misschien komen ze nog, nu het weer allemaal rustiger is ?

Een half jaar verder weten we nu wat zijn IQ is: namelijk hoog, maar wel met discrepantie. Bij lucertis kwamen we niet verder, dus zijn we op zoek gegaan naar een centrum die kinderen met ticstoornissen behandeld.
We hebben twee keer een gesprek bij HSK gehad, vragenlijsten ingevuld. Onze zoon is bij beide gesprekken mee geweest en er kwam heel veel uit hem zelf wat wij nog niet wisten waardoor nu de diagnose Tourette syndroom gesteld is.
Allereerst gaat hij in de behandeling leren met de woede uitbarstingen om te gaan, ook gaat hij zelf leren wat hij heeft en hoe hij daarmee om kan gaan. (psycho educatie)
Daarna krijgt hij therapie om de tics terug te dringen.

@ Vera: we hebben een periode de bachbloesem druppels geprobeerd en ze werkten echt!! Alleen zijn we nu even gestopt zodat zijn gedrag/reacties duidelijker waren bij HSK.


Aan de ene kant geeft dit rust en bevestiging, maar aan de andere kant is hij nog steeds het sociaal onhandige jongetje die op school geen aansluiting meer heeft (lees: 0 vriendjes)
Ik hoop dat de school na de zomervakantie mee gaat werken om hem in de groep beter te laten functioneren.

hier ook hoor bij spanning bij zoon van 8.
Het is een tijd heel erg geweest,we zijn er toen ook achter gekomen dat hij al lang werd geperst.het pesten is aangepka en het is gelukkig een stuk minder