Mama-life
| Intens Verlangen schreef op: 15-10-2013 21:48:48 |
Even heel persoonlijk maar hoe kregen jullie je man zover zodat hij een tweede kindje wilde ? Het is hier een heel moeilijk onderwerp, ik heb al jarenlang een groot ook uitgesproken verlangen. Maar hij ....en het doet me zo'n pijn, ben best een leuke vrouw maar ik krijg de kogel maar niet door de kerk, het maakt me zo onzeker. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 15-10-2013 21:50:09 |
Waarom wil hij niet? |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 15-10-2013 21:51:13 |
Nou niet.... een kindje is iets van jullie samen. En mijn persoonlijke mening is dat een nee
zwaardeer weegt dan een ja/wens. Hoe moeilijk dat ook is. Een kindje is niet zomaar een accesoire.
Het is een verbintenis voor het leven en daar moet je beide voor de volle 100% achter staan. |
| Quote |
| Intens Verlangen schreef op: 15-10-2013 21:51:19 |
Hij zegt wel te willen, als ik hem daar op de man af naar vraag maar ik voel geen enkel enthousiasme
van zijn kant. Ik ben al wat ouder dus de kans op zwanger worden is zowiezo kleiner. Heel graag
advies. |
| Quote |
| Senna schreef op: 15-10-2013 21:51:35 |
Zover krijgen klinkt een beetje kort door de bocht. We hebben er veel over gepraat, onze angsten en onzekerheden uitgesproken, het tijden laten rusten en uiteindelijk samen de beslissing genomen |
| Quote |
| Intens Verlangen schreef op: 15-10-2013 21:53:18 | ||
Klopt, sorry, stond er een beetje cru, bedoel het niet zo. Maar waren jullie mannen wel enthousiast erover ? | ||
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 15-10-2013 21:53:26 |
Maar jullie willen dus beide, alleen is hij niet enthousiast? Bedoel je dat? |
| Quote |
| Senna schreef op: 15-10-2013 21:55:06 |
Zijn enthousiasme kwam pas écht toen ik zwanger was. Daarvoor vond hij het moeilijk (we moesten weer de mmm in) |
| Quote |
| Deborah Mv Priscilla ,levi,stan En Jim schreef op: 15-10-2013 21:55:16 |
Mijn man wilde altijd erg graag. Gewoon doen! Gezellig een tafel vol. |
| Quote |
| Son schreef op: 15-10-2013 21:58:15 |
hier ook een man die geen 2e wilde... De eerste 4/5 jaar vond ik het prima...tot ik het verlangen
kreeg...man zag het echt niet zitten.. Hij heeft uiteindelijk na veel wikken en wegen toch mijn wens
vervuld en zijn we voor een 2e gegaan. Hij staat er 100 procent achter, maar heeft wel gezegd, dat
als ik er nooit zo veel naar had verlangd dat het nooit zo ver was gekomen. Mijn man zn argument waren vooral erg "mannelijk" rationele dingen vooral, hij zag geen toegevoegde waarde, vond het duur, zag alleen maar beren op de weg (straks slaapt nr 2 ook heel slecht en hebben we weer een paar jaar slechte nachten....en ik....joh dat zal wel loslopen...helaaas...dat is wel waarheid geworden en dat vind hij ook echt niet grappig) maar man, hij is zo gek op zn kleine directeur  |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 15-10-2013 21:59:52 |
Mijn man was totaal niet enthousiast, maar ik had best goede argumenten. Tenminste, het trok hem min
of meer over de streep. Toen ik gelijk zwanger was in de eerste ronde was hij wel lichtelijk in paniek want het ging wel heel snel ineens.. onze oudste was nét 1. Nu onze meid er is kunnen we haar natuurlijk niet meer missen! Maar mijn man had het met 1 kind ook goed gevonden. Hij vindt het heel druk en pittig zo, vooral als hij een hele dag met ze moet doorkomen, dan is hij bekaf. Ik heb soms wel het idee dat ik het hem door de strot geduwd heb; mijn zin doorgedreven en als onze dochter een driftbui heeft of ziek of vervelend is dan voel ik me zelfs wel eens schuldig.. Bespreek het met elkaar en ik vind wel dat je er allebei echt achter moet staan hoor! |
| Quote |
| Senna schreef op: 15-10-2013 22:00:03 | ||
Hier hetzelfde | ||
| Quote |
| Son schreef op: 15-10-2013 22:03:04 |
Op maandag hoorde man dat er een reorganisatie was op zn
werk en dat er veel mensen hun baan zouden verliezen...nog net bekomen van die schrik...had ik op
dinsdag een positieve test....... |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 15-10-2013 22:06:23 |
Haha wij woonden precies 1 dag hier in dit huis 250 km bij onze oude woonplaats vandaan dat ik
heb hem opbelde om te vertellen dat ik een positieve test in handen had. Oke, overenthousiasme. |
| Quote |
| Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 15-10-2013 22:08:49 |
Wij wilden zowiezo allebei een tweede kindje, ook omdat mijn man het zelf niet leuk heeft ervaren
als enig kind. Een derde hebben we allebei heel lang over moeten denken en toen we ervoor gingen
waren we er nog niet 100% uit, maar het waren vooral praktische redenen. Dus hebben wij voor ons
gevoel gekozen en de praktische dingen opzij gezet (klein huis, te kleine auto, etcetc.). Nu zijn we
gewoon heel blij met deze zwangerschap en hebben we nooit meer over de praktische dingen gesproken. |
| Quote |
| Mama2 schreef op: 15-10-2013 22:17:38 |
Wij waren net krap 4 maanden bij elkaar , hadden een gesprek over kinderen ik wilde heel graag en
mijn man had zoiets van ik ben al wat ouder en eigenlijk hoeft het voor mij niet meer ( bleek dus al
zwanger te zijn zonder dat wij het wisten , door de pil heen ). 1 week na dat gesprek dus erachter gekomen en mijn man had zoiets van nouuuu test is niet 100% betrouwbaar dus hij de huisarts gebeld...daar aangekomen en als 1e zijn de huisarts gefeliciteerd. Mijn man had echt een slik moment moest het even laten bezinken en de volgende dag zei hij okeee we gaan ervoor. En naarmate de zwangerschap vorderde vond hij het geweldig. De 2e duurde bijna een jaar voordat we weer zwanger werden en hij was zenuwachtige dan mij tijdens de testen hihi. een 3e wou ik heeeeel graag maar mijn man niet , we hebben veel gepraat daarover en de doorslag was de diagnose autisme bij de oudste , hebben toen samen besloten om het bij onze 2 mannetjes te houden. |
| Quote |
| Son schreef op: 15-10-2013 22:20:42 |
Mijn man doet dat wel eens hoor "jij wilde toch een 2e" maar gelukkig weet ik dat hij me pest.
Anders kan die een slag voor ze hasses krijge |
| Quote |
| Intens Verlangen schreef op: 15-10-2013 22:25:39 |
Bedankt voor jullie verhalen. Verschil hier is wel dat hij bij onze eerste, hij een depressie kreeg. Bij navragen bij hem geeft hij aan dat hij niet bang is dat dat weer zal gebeuren. Ik krijg er niet uit waarom hij niet enthousiast is, geen enkel argument wat ik zeg daar zie ik enige reactie van op zijn gezicht. Open vragen stellen, ik krijg geen ander antwoord dan; het is druk op mijn werk, niet aan gedacht maar ik wil het wel hoor. Uit zichzelf begint hij er nooit over. Ik hoor ook geen praktische bezwaren, niets. Zelf ben ik wel huiverig geweest voor een mogelijk nieuwe depressie bij hem bij een 2e, dat ook naar hem geuit. Ben hier al ruim 3,5 jaar bezig hierover en ik word er moedeloos van maar ook onzeker. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 15-10-2013 22:29:11 |
hier hoefde ik mijn man niet zover te krijgen, maar mijn man mij  wij wilden altijd wel 4 of zelfs 5 kinderen als dat ons gegund was....niet dus  maar als jij al bang bent voor wederom een depressie, is je man dat misschien ook wel... en dat openlijk toegeven is natuurlijk best heftig. lijkt me ingewikkeld. met elkaar in gesprek blijven of juist gaan is het enige advies |
| Quote |
| Son schreef op: 15-10-2013 22:31:32 |
Als je nog even geduld hebt...dan moet jij er gewoon niet meer over beginnen... Ooit zal hij er toch over beginnen ? Al is het alleen maar om de frequentie van het se.ks omhoog te krijgen  |
| Quote |
| Intens Verlangen schreef op: 15-10-2013 22:43:42 |
Juist omdat hij er nooit uit zichzelf over begint, echt in 3,5 jaar geen enkele verwijzing erna,
geen hint of wat dan ook. Ik heb wel bevestiging daarin nodig, zeker gezien de vreselijke ellende
met zijn depressie gedrag toen. Maar ik krijg het gewoon niet. Voor de beeldvorming, ik breng niet iedere week of maand dit onderwerp ter sprake en als ik dat wel doe dan spreken we af dat hij uit zichzelf ook dat verlangen uit zal spreken, wat dan niet gebeurt. Het vervelende is dat mijn leeftijd ook nu een grote rol gaat spelen.. |
| Quote |
| Nellemv2 schreef op: 15-10-2013 22:47:04 |
Is het alleen om dit onderwerp dat hij niet verteld over hoe hij denkt? Of praat hij sowieso niet over zijn gevoelens/ gedachten? Als ook je leeftijd mee gaat tellen kun je een ultimatum stellen.. bv eind van dit jaar wil ik weten hoe we er voor staan en of je het wilt of niet. Dat vage..dat kan je zo onzeker maken denk ik. |
| Quote |
| Intens Verlangen schreef op: 16-10-2013 02:20:23 |
Had heel stuk getypt maar het is weg... |
| Quote |
| Kyla schreef op: 16-10-2013 09:05:19 |
Ik ben erover blijven praten, niet constant, maar toch wel regelmatig. Mijn man was van mening dat
het goed ging met 1 kind, dus waarom daar iets aan veranderen? Uiteindelijk vond hij mijn verlangen
en verdriet zwaarder wegen en stond hij 100% achter een wens voor een tweede. Net zoals anderen al
zeggen, had ik die wens niet gehad dan was het niet zover gekomen. Ik denk dat we dan helemaal geen
kinderen zouden hebben. Hij heeft gelukkig ook nooit serieus gezegd dat ik zonodig kinderen wilde. |
| Quote |
| Intens Verlangen schreef op: 16-10-2013 11:06:46 |
Weet even niet goed wat ik moet zeggen. Ultimatum heb ik al verschillende keren gedaan maar dan nog
reactie blijft aarzelend. Ik baal zo ontzettend hiervan, afspraak toen hij weer beter was dat er nog een kindje zou komen toen was hij vol overtuiging en ik dacht echt dat hij het meende. Eerst relatie sterker maken ook investering van hem erin en daarna zou het gebeuren. Ik dacht dat daarna ook weer tijd voor mijn behoeftes zou komen maar helaas moet ik tot de conclusie komen dat het loze woorden waren en geen daden. Ik voel me zo voor de gek gehouden en verdrietig, heb gewacht op hem, geloofde hem en het blijkt niet waar te zijn. |
| Quote |
| Macife schreef op: 16-10-2013 11:19:15 |
mijn man wou ook niet...hoefde voor hem eigenlijk niet zo.. kinderen vond hij wel leuk maar kon
nog... maar mijn verlangen naar een kindje werdt steeds groter... ik heb zelfs eens een keer gedacht,van als hij echt niet wil dan zoek ik wel iemand anders..maar ben blij dat ik dat niet gedaan heb, wij zijn voor elkaar we hadden geen enkel anticonceptie dus het moest er een keer van komen. dus toen ik zwanger was van de jongste was het nog van o oke.. maar toen op het eind begon hij pas enthiousast te worden. en toen de oudste er pas was,was hij dol gelukkig en zei tegen iedereen '' waarom niet eerder'' bij de tweede had hij zoiets van dat ik er niet klaar voor was (gelijk had hij).. hij was wle iets enthiousaster maar ook pas weer op het einde. nu vind hij zijn gezin compleet.... ik wil in precipe voor een derde,maar manlief (nog) niet.. tja zal me er moeten bij neerleggen. kinderen maken/krijgen doe je met zijn tweeen. je moet er samen achter staan.. |
| Quote |
| Intens Verlangen schreef op: 16-10-2013 12:09:43 |
Voor de volledigheid ik ben het er helemaal
mee eens dat je er beide voor de volle 100% achter moet staan voordat je uberhaupt gaat proberen of
je zwanger kunt worden. Dus hier absoluut geen geplande "ongelukjes" of andere rare dingen. In mijn geval betekent het dus dat ik nooit meer zwanger zal zijn en mijn kind als enigst kind zal opgroeien en ik voor de gek ben gehouden door iemand die ik vertrouwde, alweer. Ik voel me een ontzettende domme sukkel dat ik verder met hem ben gegaan. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 16-10-2013 12:34:23 |
Je bent toch niet met/bij je man/vriend alleen om een kind te verwekken? Want als je hem zo ziet dan
is de basis voor een 2e sowieso al verkeerd. |
| Quote |
| Intens Verlangen schreef op: 16-10-2013 13:00:17 | ||
Nee, niet alleen om een kind te verwekken. Maar geloof wel dat als je samen het eens bent over toekomstige plannen en ideeen je dan ook deze moet nastreven en niet een ander in onzekerheid moet laten. Zolang wachten zodat er eigenlijk geen keuze meer gemaakt kan worden want dan heeft de natuur al de keuze gemaakt. De basis van relatie is denk ik dat je je prettig bij elkaar voelt, elkaar vertrouwt, aanvult en oud met elkaar wilt worden. Met daarbij wederzijs respect voor ieders behoeften, deze kunnen niet altijd 100% worden ingevuld maar vind wel dat je daar transparant over moet zijn. | ||
| Quote |
| Alice schreef op: 16-10-2013 13:02:52 |
Nou.. als jij er van uit gaat, dat hij dit zo doet als vooropgezet plan, dan is jouw vertrouwen in
hem ook niet erg groot. Snap wel dat het niet leuk is en dat het pijn doet, maar dat zal zijn intentie niet geweest zijn. |
| Quote |
