Mama-life
| Ano schreef op: 20-09-2013 09:44:43 |
Wat zouden jullie doen? Mijn kind van 5,5 zit in groep 3. Dit is een combinatieklas. Het eerste half jaar heeft ze een vast vriendinnetje gehad. Ze speelden veel met elkaar en het was gezellig. Na de zomer was dit ineens veranderd. MIjn dochter zocht haar veel op, maar werd steeds afgewezen. Wij hebben toen gezegd, als ze niet wil, dan houdt het op en zoek je nieuwe vriendinnen. DIt heeft mijn dochter ook gedaan en met succes. Nu is ze over naar groep 3 en is ze in de groep geplaatst met het eerste vriendinnetje en niet met haar eigen vriendinnen (die zitten in de andere groep 3/4). Op zich prima, ze leert zo veel kinderen kennen en nieuwe vriendschappen ontwikkelen. Nu blijkt echter dat dit meisje haar buiten sluit en dat dit komt omdat ze van haar moeder niet met haar mag spelen. Ze is giftig volgens haar moeder. Dit wordt nu verteld in de klas en andere kinderen nemen dit over.... Aan de ene kant denk ik tja dit is het leven, dit zal je zelf op moeten lossen. Aan de andere kant deze strijd gaat ze niet winnen. Ik snap nu ook waarom ineens de vriendschap is bekoeld. Wat zouden jullie doen? |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 20-09-2013 09:50:53 |
Het aan de juf overlaten om dit op te lossen in de klas. |
| Quote |
| Nelia schreef op: 20-09-2013 11:32:02 |
Hoe goed ken je de moeder? Afspreken/ontstane problemen van eerder is buitenschools, dus ik zou
eerst met de moeder gaan praten. Waar is het mis gegaan? Wat is er gebeurt in die zomer? Jammer dat
moeders kinderen zo op kunnen ruien. Succes! |
| Quote |
| Ano schreef op: 20-09-2013 11:37:16 |
Fijn dat er reacties zijn. Ik ken de moeder wel, maar zij ontwijkt mij. Ik zeg netjes gedag en spreek haar ook rustig aan voor een kletspraatje, maar ik merk dat zij er niet zo open voor staat. Ok prima, ik heb genoeg andere contacten, maar ik heb niet het idee dat ik dit zomaar met haar kan bespreken. Daarbij hoeft er van mij niet perse samen gespeeld te worden, maar wel normaal met elkaar om gaan in de klas. Ik ga even met juf praten hoe we de situatie kunnen oplossen en hoe we mijn kind een steuntje kunnen geven. (sterker nog ik denk dat het prima zou klikken tussen die 2, als ze de kans zouden krijgen) |
| Quote |
| Fransje72 schreef op: 20-09-2013 12:27:51 |
Normaal gesproken zou ik me er niet mee bemoeien. Maar, en dit heb ik al eerder geschreven, mijn
dochter heb ik nu wel verboden om met haar vriendinnetje af te spreken naar school. Reden: ze zorgde
ervoor dat mijn dochter met niemand anders uit de klas mocht spelen. En wilde andere kinderen
afspreken met mijn dochter, dan dreigde ze met hen in elkaar te slaan. We spreken hier ook over
groep 3. Ik heb de moeder er ook op aangesproken, maar die zegt, het zijn kinderen. Zelf wordt ze
geschopt en geslagen door dochterlief en daar lacht ze om. Ze vindt zichzelf zielig en vindt dat
iedereen rekening moet houden met haar. In dit geval heb ik voor mijn dochter gekozen. En zie, nu
komen de kindjes uit de klas ook weer vragen om af te spreken. Wel nog steeds dat vriendinnetje het
niet kan horen, want 2 jaar intimideren ben je niet zo vlug vergeten |
| Quote |
| Ano schreef op: 20-09-2013 12:36:58 |
wat naar voor je dochter fransje. Ik kan mij voorstellen dat dit je dochter echt beperkt. Mijn
dochter is echt een allermansvriendje. Maakt normaal gesproken makkelijk contact en ik krijg dat ook
terug van anderen. Ze komt juist op voor de sociaal zwakkere in de klas en is zorgzaam. Echt geen
claim kind. Mocht er wel wat zijn dan sta ik daar ook voor open hoor. Dat lijkt hier niet de
oorzaak. Maar wat er ook speelt, dan bespreek je dat toch op een aardige manier met je kind. Dat het leuk is om met andere kinderen te spelen enz. en niet negatief over het kind? Of kom ik nu van een andere planeet... |
| Quote |
| Fransje72 schreef op: 20-09-2013 13:28:45 |
Dat klopt. Ik zal ook niets kwaad of wat dan ook zeggen over een ander kind. Heb hier ook gezegd dat
het misschien wel leuk is om eens een tijdje met andere kindjes uit de klas te spelen ipv alleen met
vriendinnetje. Gevolg is nu wel dat vriendinnetje alleen staat. Op school spelen ze nog wel eens
samen, maar alleen als vriendinnetje niet kwaad doet. Als mijn dochter iets doet wat niet door de beugel kan, dan wil ik dat ook weten. Want dan kan ik het ook met haar bespreken. Maar die moeder steekt haar kop in het zand, want zei is zielig. En heel eerlijk, ik mijd haar nu ook. Ik ben zelf chronisch pijnpatient, maar elke dag horen: ik ben zielig, ik ben zieker dan jij, iedereen laat me in de steek, jij weet niet wat het is om ziek te zijn, daar maak je geen vrienden mee. En ik schreef verboden, maar zo heb ik het dus niet naar mijn dochter toe uitgelegd. En nu andere kinderen met haar spelen, heeft ze ook minder behoefte om met vriendinnetje na school af te spreken. |
| Quote |
