Bah, zoontje op school verdrietig

Ik heb net met n tot gevoel mn zoontje achter gelaten op school

Hij zit in gr 3 en zat al op een hoge stoel toen hij zijn tas vergeten was op te ruimen, dus hij van de stoel af en tas opgeruimt.
Toen hij terug kwam bij de was er een ander kindje op gaan zitten.
Normaal zou je vragen af hij er weer op mocht zitten want hij zat er al, maar dit is het probleem kind van de klas, dit erop.zat. Altijd huilen,btje apart kind.

Dus ik tegen A gezegd neem maar een andere stoel, maar er waren gen hoge stoelen m meer (hij is vrij lang dus eigenlijk wel n hoge stoel nodig)
Ik heb aan hem uitgelegd dat het maar voor n ochtend is. Maar hij bleef verdrietig (bijna huilen)

Ik ben met tranen in mn ogen de klas uitgegaan, arm kind

Miss had ik er beter aangedaan het aan de juf voor te leggen maar dat bedacht ik pas toen ik nar huis liep.

A is een kind dat zijn gevoelens moeilijk uit, dat maakt het voor mij extra moeilijk. Ik had het gevoel dat hij moest huilen mar het niet deed.