Mama-life
| Linde schreef op: 04-09-2013 16:17:35 |
Tja..... de titel zegt het al. Ik heb een burn out. Ben vanaf eind april in de ziektewet. Ben een paar weken helemaal thuis geweest en sinds juni was ik weer een beetje ophouwen. Voor mijn gevoel allemaal wel wat snel, maar mijn leidinggevende vond dat het kon. In juni ook naar de arboarts geweest en die zei ook, langzaam opbouwen. Beginnen met 6 uur en dan elke 3 weken 4 uur opbouwen. Maar alleen als het goed gaat. Eind juli 3 weken vakantie en toen merkte ik al dat het eigenlijk helemaal niet zo goed gaat. Heel zenuwachtig, ontzettend moe, veel huilen. Na de vakantie viel mij de drie morgens werken ook erg zwaar. Vorige week aan de bel weer getrokken. Gister weer arboarts en die zei... weer wat minder uren te gaan werken. Niet opbouwen, via werk word ik naar een psyholoog gestuurd. Ik vind het allemaal zo zwaar. Voel mij valen, wil zo graag, maar het lukt mij niet. Mijn dagen kosten mij zoveel energie. Ben zo moe, huil om niets, voel alsof ik terug bij af ben. Hoe lang gaat dit nog duren, iemand ervaring met een burn out?? |
| Quote |
| Fransje72 schreef op: 04-09-2013 16:25:28 |
Geen idee, maar wel een knuffel  ben je al bij je huisarts geweest. Misschien heeft. Die ook nog tips |
| Quote |
| Flower schreef op: 04-09-2013 16:26:37 |
mijn man is 5 maand thuis geweest en heeft nog heel lang de naweeen ervan gehad. snel zenuwachtig, druk in izjn hoofd. ik denk wel dat het bij iedereen anders kan gaan. vervelend dat het nog niet gaat. heb je in tussentijd wel hulp gehad?? |
| Quote |
| Mootjemvstijn_daan schreef op: 04-09-2013 16:29:13 |
Ik heb eind november een burnout gehad en in de ziektewet gekomen. Half januari weer moeten beginnen
ook volgens de arbo arts. En dan opbouwen. Tijdelijk ben ik minder gaan werken en sinds september
weer mijn normale uren. Ik ben in januari gestart met medicatie en psycholoog en afgelopen maandag
mijn laatste gesprek gehad. Medicatie mag ik gaan afbouwen. Al met al dus 9 maanden bezig geweest
met mijn herstel en kan nu pas zeggen dat het de goede kant uit gaat. Ik ben er nog niet helemaal
maar wel goed op weg en ik heb vertrouwen dat het goed komt. Dus heel herkenbaar je verhaal. Ik was
ook alleen maar moe. Het aankleden van de jongens viel me al zwaar en dan moest de dag nog beginnen.
Veel huilen en geen energie meer. En dan net in de tijd van Sinterklaas en de kerst. Ik hoop dat je snel terecht kunt bij de psycholoog want dit kun je niet alleen. |
| Quote |
| Joltje schreef op: 04-09-2013 16:33:48 |
Ik heb zelf ervaring met een depressie....ik weet niet of burn out daar op lijkt...maar om heel
eerlijk te zijn. Bij mij is het nooit meer helemaal goed gekomen. Voor de depressie was ik enorm energiek. Ik kon de hele wereld aan. Ik had verwacht na de therapieen en met de antidepressiva dat ik snel weer de oude zou zijn...dat ben ik nooit meer geworden. Als ik nu in de ochtend gewerkt heb, dan moet ik 's middags een uur liggen. ga ik toch heel eigenwijs door en denk ik bij mezelf, niet aanstellen, gewoon doen, dan voel ik me binnen een paar dagen naar onder zakken. Ik voel het dan fout gaan. Ik heb moeten leren dat ik nooit meer helemaal de oude zal worden en dat ik goed naar mezelf moet luisteren.... Als ik dit zo lees, dan denk ik, misschien wil je ook te snel..of teveel? Het kan lang duren meis voordat je hier helemaal bovenop bent. het verschilt per persoon, maar zoals ik het lees denk ik, let goed op jezelf!!!! |
| Quote |
| Linde schreef op: 04-09-2013 16:38:53 |
Ja ik ben wel bij de huisarts geweest, heb ook gesprekken met een svp'er. Maar dat werkt toch
blijkbaar niet. Ik zit nu ook in de kamer. Het is een rommeltje, ik moet koken, opruimen, maar zit maar te zitten. Krijg mijzelf bijna niet meer vooruit. Ik werk ook normaal 32 uur en ga 1 dag in de week naar school. Best wel druk eigenlijk. Morgen overleg voor medicatie/therapie. Had zo gehoopt dat het al wat beter zou gaan. Vind het ook heel moeilijk om het los te laten, wil zo graag... Maar ik krijg steeds te horen dat ik door het z graag te willen, en te proberen juist niet beter word. Moet mijzelf rust gunnen, maar oh wat vind ik dat moeilijk. |
| Quote |
| Mrtj schreef op: 04-09-2013 16:40:29 |
een burn out kan lang duren, zeker als je echt heel langdurig veel te ver over je grenzen bent
gegaan kijk naar wat je aankunt, en overleg goed met de arbo arts. Het heeft helaas gewoon tijd nodig |
| Quote |
| Dropje schreef op: 04-09-2013 17:58:44 |
Heb ervaring met een burn out. Mij is gezegd dat het net zolang duurt om er vanaf te komen als dat
je er gedaan hebt om het op te bouwen. bij mij klopt dit wel. heel veel sterkte voor je. Denk dat je wat rustiger aan moet doen hoor |
| Quote |
| Linde schreef op: 04-09-2013 18:14:43 |
Echt... net zolang?? Ik ga al heel erg lang over mijn grenzen heen. Dan heb ik het niet over maanden, maar eerder jaren. Zal het laatste half jaar al wel dat het echt overheersend werd. Alleen nog werken en als de kinderen in bed lagen of naar school waren zelf ook alleen maar slapen. Ik werkte ook veel avonddiensten, waardoor ik pas na twaalfen thuis was, daarna nog 3 uur wakker lag alles na te checken of alles wel goed was en dan om 7 uur weer op om de kinderen naar school te brengen. Meestal kroop ik dan om 9.00 uur nog wel weer in bed. Morgen maar eens goed overleggen met de svp'er. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 04-09-2013 18:28:43 |
Bij mijn man de eerste keer weet ik niet precies meer, maar daar is hij nooit helemaal uitgekomen.
Jaren later de tweede keer en dat duurde een jaar voor hij volledig aan het werk was en vind het nu
nog niet 100 procent. |
| Quote |
