dochter wordt nooit uitgenodigd

mijn dochter is maar naar 1 verjaardag geweest verder nooit ergens!.. 

ik maak me er niet druk om eerlijk gezegd zij zelf ook niet 

---

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

Mijn oudste heeft vorig jaar (groep 5) 1 feestje gehad en dat was een feestje waarbij de hele klas uitgenodigd was. Aan het eind van het schooljaar werd het erg pijnlijk toen de jongen die hij als beste vriend beschouwt hem niet uitnodigde. Zei er verdrietig bij dat hij wel wist dat vriendje hem niet als beste vriend beschouwt... 
Mijn zoon kan het met iedereen vinden, ook jonger en ouder, maar heeft geen exclusieve (wederkerige) vriendschappen. Ziet er normaal uit, wordt af en toe wat geplaagd (ervaart dit zelf soms als pesten, maar dat lijkt het toch niet te zijn) Maar verder gewoon een normale jongen van 9. 

Als moeder breekt je hart dan en ik merkte dat ik erg ging twijfelen aan mezelf. Veel moeders hebben onderling contact, zijn bezig op Facebook, vangen elkaars kinderen op etc. Ik ben niet zo'n fan van het schoolplein gebeuren, ben import in de wijk en werk bovendien 4 dagen dus mijn kinderen gaan naar de opvang. Als mijn houding en gedrag en wijze van prioriteiten stellen een negatieve invloed hebben op mijn zoons kansen mbt vriendjes / feestjes dan moet ik eigenlijk dus wat veranderen. Juf van school en juffen van BSO hebben me verzekerd dat hij zich in de groep altijd prima vermaakt... En eigenlijk vind ik het moeilijk om opeens heel erg te gaan aanhaken bij ouders waarvan ik echt niet het gevoel heb dat ze op mij zitten te wachten.... 

Zeker omdat ik het verschil kan zien met hoe het met mijn jongste gaat (grotendeels zelfde ploeg ouders), want bij hem gaat het allemaal veel makkelijker. Die heeft duidelijker vriendschappen en is zelf erg tevreden met de kinderen die hij om zich heen heeft verzameld. Hij wordt overigens niet heel veel uitgenodigd, wel meer dan mijn oudste, maar voor hem is het belangrijkst dat het goed loopt met zijn 2 beste vrienden en dat is het geval. Dus zoontje tevreden. 

Wat ik nu doe is mijn focus verleggen naar sport en vrije tijd en de vriendschappen die mijn oudste hierin aangaat. Hij gaat nu zelf ervaren dat dit ook belangrijk is en op basis van interesse en gelijkgestemd zijn heeft hij nu een aantal leuke kinderen om zich heen.  Niet per se om uit te nodigen op feestjes, maar wel fijne kids om zijn tijd mee door te brengen. En dat is uiteindelijk het belangrijkst!!!

Hier heeft het vaak wel met ouders onderling te maken. Mijn zoon hoort vaak dat het kind hem wel wilde uitnodigen maar het mocht niet van de moeder omdat andere kinderen moesten. En dat zijn dan de kinderen van de moeders onderling. Kinderen hebben weinig keuze bij een aantal moeders en dat vind ik jammer.
Je moet je eigen vriendschappen mijns inziens daarin niet betrekken, maar goed, zij willen het wel, hun idee.

Sta er soms van te kijken hoe puberaal sommige ouders zich op het schoolplein nog kunnen gedragen, lijkt soms alsof je terug gaat in de tijd. 

Zo ben ik zelfs gevraagd of ik niet liever bij een ander groepje kwam staan omdat ik bij de duffe saaie moeders zou staan  die hadden kennelijk al deze leuke meiden nog niet ontmoet, want zij hebben het leuk zonder anderen af te kraken. Raar iets.

Mijn oudste meiske (7) wilde juist een meisje uitnodigen omdat ze nergens anders uitgenodigd werd. Gelukkig hebben wij de luxe dat ze maar een (echt) kleine klas hebben en dus alle meiden uit de klas op een feestje kunnen komen.
Maar goed als het betreffende meisje dreigt om de vriendschap af te breken omdat mijn dochter naar een feestje van een ander klasgenootje mag (snap je m nog?), dan vind ik het niet heel gek dat ze niet uitgenodigd wordt (dit is natuurlijk niet het enige...).
De jongste (5) heeft vanaf haar tweede al een vast cluppie, omdat ze in de vakantie jarig is is het makkelijker om die kinderen uit te nodigen, in die 6 weken vakantie weet ik ook van die moeders/vaders of ze thuis zijn of niet. Volgend jaar misschien pas een paar weken na de vakantie een feestje geven en dan kijken wie onze meid uit wil nodigen.

Tja, ik heb ook een clubje moeders en meiden rond de jongste en merk dat er vaak weinig ruimte is voor andere kinderen uit haar klas om te spelen. Toch moedig het wel aan. Ik vind het aan de andere kant wel makkelijk dat ik de kinderen ondertussen al langer ken en dus meer hun gang kan laten gaan als ze hier zijn. Makkelijk misschien, maar met alleen de mogelijkheid om op woensdagmiddag te spelen kom je al gauw in het 'vertrouwde'. Ik sta wel voor open voor nieuwe vriendschappen, maar dat het klikt met de moeder helpt daarbij wel. Vooral in groep 1 en 2 vind ik het wel belangrijk dat ik de moeder (of vader, opa, oma, oppas, ...) iig aan kan spreken, dat het wat makkelijk loopt. Ik ben minder geneigd een kind mee te nemen om te spelen als moeders mij altijd negeert of er gewoon niet is (net op tijd binnen en op t laatste moment halen). Het is prettiger als je kind ergens gaat spelen en je zelf ook een gezellig bakkie kan doen; als ze ergens een eerste keer gaan spelen ga ik mee voor een minuut of 10 (of langer ).

Echt heel herkenbaar en het doet inderdaad pijn. Bij je kind, maar ook zeker bij jou als ouder.
Bij ons was het zelfs nog een stapje erger. Bij mijn dochter kwam uiteindlelijk meestal maar de helft van de kinderen die ze gevraagd had. Ouders hadden smoesjes om hun kind niet te laten komen, ze belden op het laatste moment af, of het toppunt: ze kwamen gewoon niet opdagen!

Je moet het van je afzetten en een leuk feest maken voor de beste vriendinnen van je dochter. Onze oudste dochter heeft nu een paar vriendinnetjes en nodigt die nu uit voor een feestje. Met minder kan het ook heel leuk zijn.

Gelukkig wordt ze wel door die meiden uitgenodigd toch? Ik zou idd iets met alleen die meiden doen. Bv bios of pretpark, dat doe je ook niet met 7 kinderen. 3 passen ook goed in de auto.

Ik snap heel goed je gevoel!
Heeft je dochter er zelf 'last' van, heeft ze het in de gaten dat ze niet uitgenodigd wordt? Wat zegt ze er zelf over?
Hier herken ik het niet. Mijn zoon is best wel geliefd en had vorig jaar 9 feestjes. Nu had hij in de vakantie alweer een uitnodiging op de mat liggen... Maar ik zie wel dat er kindjes zijn die nooit gevraagd worden. Dat ligt hier aan de ouders. Die kindjes mogen nooit afspreken om te spelen, kind mag zelf ook geen kinderfeestje geven. Moeder houdt zich volledig afzijdig en zoekt helemaal geen contact met andere kinderen of ouders... Ik vind het sneu! Ze zei pas tegen mij: ik mag van mijn moeder geen feestje houden. Wat meot je dan zeggen?

---

Je kunt tegenwoordig zoveel worden, dat ik maar gewoon blijf wie ik ben!

tja hier hebben we 1 dochter die maar weinig uitgenodigd is, alle 8 jaren, en de andere dochter die bijna overl uitgenodigd is....
Die kunnen we echt niet allemaal terug vragen, alleen maar haar echte vriendinnen.
En de oudste nodigd er meer uit dan door wie zij wordt uitgenodigd.
Het principe terugvragen snap ik ook niet goed, kan bij de jongste ook gewoon niet!

mijn kinderen worden ook niet altijd uitgenodigd maar hbben daar helemaal gen moeite mee, hebben meer dan genoeg speelvrienden maar je kunt nu eenmaal niet naar alle feestjes. wel vond ik het ontzettend lief van mijn dochter dat ze toen we uitnodigingen gingen maken en ze nog 1 iemand mocht uitkiezen zei : dan kies ik Carmen want die wordt nooit uitgenodigd! Dat vond ik zo tof van haar

Zooooooo herkenbaar!

Zou mijn verhaal kunnen zijn!
De oudste wordt ook nooit uitgenodigd. Alleen op het feestje van de dochter van mijn beste vriendin en bij haar nichtje.

Ze is een behoorlijk bazig kind geweest maar oa daarvoor heeft ze hulp gehad. En ze werkt zoooo ontzettend hard aan zichzelf. Doet zo vreselijk ontzettend goed haar best. Volgens de juf is het bazige gedrag compleet omgeslagen in een sociaal meisje.
Maar helaas zijn kinderen en vooral hun ouders bikkelhard en moet ze nog steeds op de blaren zitten van haar gedrag destijds.

En ze is zelf zooo enorm verdrietig erover. Ze snapt het niet en zegt telkens maar weer. "wat doe ik fout mama, ik ben heel lief en aardig op school,en toch mag ik niet komen.
Dat doet mij als moeder echt zeer.

En over dat terugvragen. Ik verwacht dat niet, maar een kind van 7 (bijna8) ziet dat anders. Ook al leg ik het uit, dan nog heeft ze ergens de hoop dat ze terug gevraagd wordt.
Zo ook vorige week bij een vriendinnetje met wie ze regelmatig wat afspreekt.dat meisje gaat regelmatig mee met ons naar de manege of blinft na het spelen een hapje eten.

Zij stond uitnodigingskaartjes uit te delen. Mijn dochter was helemaal blij en kwam heel enthousiast aanrennen. Mama!! R deelt uitnodigingen uit!! Daar mag ik vast ook komen!! Heel vrolijk ging ze erbij staan. 10 kaarten werden uitgedeeld, maar niks voor mijn dochter.
Ze was zo ontzettend verdrietig. Ze brak daar gewoon. De moeder van dat kindje was erbij.
Een dag later stond zij op de stoep. Ze vond het zo vervelend.
Haar dochter had de uitnodigingen terwijl zij onder de douche stond zelf geschreven en ze had dus zelf zonder moeder erbij een selectie gemaakt.
Er waren thuis al woorden over geweest want het wsren heel veel kindjes waar dochter nooit mee speelde. Maar onder het mom van "het is haar eigen keuze en feestje" heeft ze het zo gelaten.

Totdst ze zag wat er op het schoolplein gebeurde en toen had ze spijt dat ze niet "gestuurd" heeft.

Ze heeft een gesprek met dochter gehad en de vraag gesteld hoe ze tot de keuze van deze kindjes kwam. Wat bleek.... Ze had popi jopi kindjes uitgenodigd omdat ze hoopte dat ze dan ook bij hen terhg uitgenodigd zou worden.
Haar beste vriendin (mijn dochter dus) daar mocht ze zowiso wel komen dus daarom had ze die niet uitgenodigd.
De moeder heeft toen uitgelegd dat het zo niet werkte en dat daardoor nora heel verdrietig was.
Het meisje kreeg toen enorme spijt. Maar ja.. Kaartjes waren al uitgedeeld.

Gisteravond ging de telefoon. Het meisje voor nora. Er had iemand afgebeld of nora alsjeblieft alsnog wilde komen. Want ze wilde toch dat haar beste vriendinnetje kwam.

Nora dolblij natuurlijk.

Zelf is ze in oktober jarig. En ik ga het anders doen dit jaar. Elje x die teleurstelling als ze niet teruggevraagd wordt. Het plan was filmfeestje thuis met veel kinderen.
Dat wordt gewijzigd naar film/slaapfeestje met 3 vriendinnetjes. Waaronder haar nichtje, die ook vriendinnetje is. Super leuk en niet meer die teleurstelling.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

maar ik lees niet dat ze nooit word uitgenodigd. Toch 3 of 4x per jaar, dat is toch zat? Mijn dochter ook zoiets en vind ik meer dan genoeg hoor. Vaak de vaste vriendinnetjes, niks mis mee.
Moet er niet aandenken om 1x in de 2 weken feestjes te hebben!!

Kijk als het echt NOOIT is, dan is het wat anders. Maar dat lees ik helemaal niet.

Ik zelf probeer wel iets te sturen als dochter een feestje geeft, maar ik heb ook een max, namelijk 5kindjes.
Daarbij..als zij in januari een feestje geeft en de kindjes uitnodigd waar zij ook naartoe is geweest, dan heb je nog zoveel maanden voor de zomervakantie en dus ook feestjes. Daar is niks aan te doen..je kan ook niet verwachten dat in het nieuwe schooljaar (afwachten of ze uberhaupt nog bij de zelfde kinjes in de klas zit) dan kijkt wie heeft voor de zomervakantie dan nog gekeken word door wie ze is uitgenodigd in het vorige schooljaar.

TO ik zou mij er maar niet alte druk om maken..nogmaals als ze nooit word uitgenodigd is het sneu. Maar 3 of 4 per jaar is toch zat. Denk dat jij je er meer druk over maakt, dan je dochter zelf..

Mijn zoontje wordt ook weinig uitgenodigd, maar zit daar zelf totaal niet mee. Hij heeft dan ook geen vaste vrienden, hij kan met de meeste kinderen in zijn klas goed opschieten, maar meer ook niet. Zo is hij nu eenmaal. Vorig jaar is hij op 1 feestje geweest, van iemand die niet op zijn feestje geweest was. Kinderen voor zijn eigen feestje vragen is ook lastig, omdat hij niet echt een voorkeur heeft. Misschien dat het dit jaar anders gaat worden, omdat hij nu ook weer ouder is en er ook weer andere kinderen in de klas zitten (voor een deel dan). Maar zelf heeft hij er weinig problemen mee tot nu toe.

Ik laat mijn kinderen dus wel de kinderen terug vragen waar ze zelf zijn uitgenodigd. Voor mij voelt het onfatsoenlijk om dat niet te doen. Mijn kinderen worden op vrij verl feestjes gevraagd, maar ik vind het toch niet aardig als een ander kind mijn kind niet terug vraagt. Lig er niet wakker van, maar vind het niet netjes. Dus ik snap je wel. 

Wij hebben gewoon een maximum en meer kan echt niet (i.v.m. vervoer, ik kan niet zoveel kinderen in huis verdragen, moet dus echt de deur uit, dat komt trouwens vooral door onze eigen zoon die niet te houden is dan......). Mocht hij dus veel gevraagd worden, dan is het toch jammer en kan hij niet iedereen terugvragen. Wat dat betreft misschien maar goed dat hij niet zo veel gevraagd wordt.......

Zit net te denken, je kan het ook op de voordelige manier bekijken.
Je hebt minder gegil en gedoe in huis, je kan sneller een slaapfeestje houden - wat ze vast geweldig vinden, je kan sneller iets doen wat met veel kinderen te duur is en nu toch kan.

Probeer het een beetje positief te zien meid. Hier een kleine dorpsschool waarbij al snel de hele klas gevraagd wordt. Als iedereen dat doet, doorbreek je zelf dat patroon niet gauw en doe je ook maar mee, zo wie zo al omdat ik niet-terugvragen niet kan, maar da's voor ieder persoonlijk.
Aan de ene kant is het heel gezellig als je met zo'n hele club aan het knutselen ben. Maar de andere kant ervan is dat we altijd dingen voor thuis zoeken, terwijl mijn dochter ook wel eens ergens naar toe zou willen.
Maar ja, 10 kinderen entree voor iets + de 3 auto's die we dan nodig zouden hebben en dus ook vaak nog 3 x entree erbij voor de begeleiding, maakt het vaak een te prijzig geheel.

Ik bedoel dit niet om  te klagen, 't lukt elk jaar weer om er iets leuks van te maken, maar wil voor jou, TO, ook een beetje de andere kant belichten, dat het ook niet altijd makkelijk is om grotere feestjes te hebben.
Ik dacht misschien helpt het je om het wat luchtiger te kunnen bekijken.

Hier mogenmijn kinderen ook zelf kiezen wie ze uitnodigen, daar ga ik mij echt niet in mengen. Vorig jaar had Anouk rond haar verjaardag ruzie met haar beste vriendin...resultaat, ze werd niet uitgenodigd. Heb nog wel gevraagd of ze dat wel zeker wist, maar nee, ze wilde haar er niet bij hebben. En dat kan ik me ook voorstellen, natuurlijk. In mijn ogen kun je je kind niet dwingen om kinderen uit te nodigen op JOUW feestje waarvan je niet wilt dat ze er zijn? Nodigen jullie zelf dan mensen uit waarvan je denkt: nou vooruit maar? Ik dus niet, mijn kind dus ook niet.

Terug uitnodigen vind ik helemaal van de zotte, iemand met wie je nu goed kunt opschieten, kan volgende week wel je aardsvijand zijn ( in de ogen van die kids dan)    
Wij hebben eens een feestje gegeven voor de heleklas, hoop echt niet dat iedereen haar nu terug gaat uitnodigen, dan wordt het me te duur,haha.

1 meisje hier in haar klas doet dat dus wel, kindjes terug uitnodigen waar zij is geweest en jahoor...Anouk werd ook terug uitgenodigd, maar ze zei: Ik vind haar helemaal niet leuk, en op school hebben we niets met elkaar, dus heeft ze ( heel netjes) de uitnodiging afgewezen....vond ik knap van haar, dat ze niet gewoon dacht : YEAH FEESTJE!!

Hoi,
ik vind het wel een probleem en ik snap deze moeder heel goed.
mijn dochter wordt nooit bij een feestje uitgenodigd.
ik vind dat niet leuk
ik werd vroeger zelf ook mooi uitgenodigd.en ik vond dat als kind ook niet leuk.
nu gebeurd het zelfde dus bij mijn dochter.ik vind het belangrijk dat mijn kond ook op feestjes komt..en ook blij met een uitnodiging thuiskomt
ik weet ook niet wat de reden er van is...en ik vraag mij af als moeders dit wel weten of zr er iets mee doen ik organiseer nu ook elk jaar een leuk partijtje en maak er een gezellige dag van...mijn dochter wordt ook niet teruggevraagd...de kinderen die mijn dochter steeds uitnodigd vragen haar ook niet terug. ..ik heb zelf nu heel veel vriendinnen en een Super leuk leven en ik doe heel veel samen met vriendinnen en hun kinderen..zoals schaatsen..paardrijden.naar de speeltuin..fus tot nu toe leer ik mijn dochter...je schouders op te halen...dan wordt ze maar niet uitgenodig niks aan te doen...

bij ons op school verdwijnen de feestjes.. mijn zoon heeft er dit jaar ook geen gegeven. hij zei "daar doet niemand meer aan" hij is 9. heeft altijd een stuk of 4/5 feestjes per jaar gehad, is blij dat hij er vanaf is hij vond het vreselijk..

 mijn dochtertje van 6 wel maar heeft ook dit jaar een stuk of 3/4 feestjes. Denk dat het een jaartje is nog en dan is het ook voorbij.. 

ik zeg altijd dat bij 25 kinderen er meer niet dan wel gevraagd worden en dat je er niet wakker van moet liggen.. dat doen ze dan ook niet... maar wij liggen er ook niet wakker van.. 

topic is 3 jaar oud he haha.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.