Pppffff dat hakt er even in

oeps....wel eerlijk dat ze het zegt, maar dit maakt je wel heel verdrietig kan ik me zo voorstellen. jij die er dag in dag uit mee te maken hebt en gewoon door moet en dan iemand die zegt o nou dat wil ik niet hoor.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

dikke knuffel meid, het zegt ook iets over jou!
Dat je een kanjer bent, en hoe moeilijk ook je volhoudt!!!!!

Hoe vaak gaat je zoon naar het logeerhuis?
Wanneer volgen de uitslagen van je jongste?
Ik zou dit ook duidelijk laten horen aan je begeleiders met de jongens hoor!!!
Jij moet er niet aan onderdoor gaan

En je kan je moeder vragen voor 1 van de jongens en eventueel de andere bij iemand anders.
Ik zou ze niet zo snel samen laten gaan op dit moment.

Wie weet kan dat wel weer in de toekomst, maar kennelijk verzetten ze zich nu tegen elkaar.

hele dikke knuffel voor jou!!!

Zwaar meis

maar ik snap je moeder wel. Ze is ook ouder dan jij, het zijn haar kinderen niet dus ik kan me best voorstellen dat ze dat niet wil.
Mijn moeder wil ook niet op 3 kinderen passen omdatze dat niet trekt. En ik kan niet veel anders doen dan dat te respecteren.

Kun je niet andere oppas gaan regelen, betaald?

Begrijp helemaal dat dat erin hakt, is niet niks
Maar misschien hard voor jou maar je moeder kan maar beter eerlijk zijn denk ik.
Heeft ze al eens eerder opgepast?

Hier kunnen mijn ouders er ook geen 2 aan, ze zijn al wat ouder en het is gewoon te druk. Meiden zijn energievreters die vermaakt willen worden, hihi


Snap jou wel, maar ook je moeder en haar eerlijkheid.

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Das ook meer dan logisch hoor..sterkte!

Snap ik heel goed lieverd!

Is gewoon een dubbel gevoel denk ik

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Mijn moeder past ook niet op allebei mijn kinderen tegelijk. Mijn oudste heeft Asperger en is alleen prima te handelen, maar met zijn zus erbij wordt het een drama en heb je je handen vol. Mijn moeder heeft ook aangegeven dat niet te willen.
Tja niet leuk om te horen, maar het is niet anders.

Wij hebben geen logeerhuis of andere familie die op kan passen. Dus nu gaat oudste vaak naar oma en de jongste blijft thuis met een betaalde oppas.

Zou je moeder je misschien ook een opening willen geven om uit te spreken dat jij het er moeilijk mee hebt?

Heel herkenbaar

Wij hebben ook helemaal niemand. Mijn moeder zei vorige week toen ik liet vallen dat we oppas zoeken voor Guus als Kirsten geopereerd wordt. Ja dan heb je dus een probleem.

Mijn schoonouders wilden voorheen nog wel eens oppassen maar in mei hebben ze zich ook bedankt. Logeren mag de jongste al nooit, De oudste wel als Guus in het ziekenhuis lag.

Mijn schoonouders doen alles voor de kids van mijn man zijn zus, die slapen er ook geregeld. Dat steekt bij mijn jongste.

Mijn schoonmoeder zei vanmiddag wel eerlijk dat ook zij op waren. Dat oppassen steeds op 3 van de 4 kleinkinderen hakte er enorm in.

Tis gewoon mega kut maar wel eerlijk van je moeder. Mijn moeder draait er al jaren omheen. Beloofd heel veel en komt niets na. In december heeft ze mijn oudste al beloofd om haar te halen zodat ze een weekendje bij oma kan logeren maar steeds is er wel wat. Zo ook met zich inzetten voor ons gezin als er wat is, beloven maar niks doen. Ze komen echt nooit nooit noooooooooit op ziekenbezoek. Overal zielig doen om mijn jongste, de zielige oma uithangen maar ze komen nooit.

Dus ik heb in juni mijn conclusie getrokken en ben dr klaar mee. Ik bel, laat wat weten maar als zij niet komen, ga ik ook niet meer. Voorheen zat ze iedere dag hier, toen ging ze scheiden, nieuwe (wel hele leuke) vriend en waar is oma?? Ik zie ze niet meer. Ik ben mijn vader in de scheiding kwijtgeraakt en ook mijn moeder .

Heel ander verhaal als bij jullie, maar ik begrijp je verdriet maar al te goed.

dikke knuffel

Heel herkenbaar, mijn moeder kan ook niet op mijn kinderen oppassen.
Ik snap dat volkomen.
Ik zelf loop al op mijn eind met mijn kids, scheidsrechter zijn is er niets mee.
Nu wil mijn dochter niet meer zo vaak naar logeerboerderij en dat zijn nu net de momenten dat de rest (incl. Mijzelf) tot rust komt.
Mijn dochter word pas rond eind november opgenomen bij karakter.
Tot die tijd zullen we het moeten uitzingen.
En dan maar hopen dat ze kunnen helpen.
Nog 1 week en dan gaan ze weer naar school.
Ben nog nooit blij geweest dat de vakantie over i, nu wel.
Heel veel sterkte

---

Brenda, mv Erykah, Gaby en Imre

Ik snap je moeder. Eerlijk gezegd vind ik het ook logisch. Jouw moeder heeft niet gekozen voor kleinkinderen. Klinkt misschien heel lullig, maar ik vind dat kleinkinderen alleen maar een feestje voor opa en oma moeyen zijn.

Zodra kleinkinderen voor opa en oma een strijd wordt door gedragsproblemen of ziekte zou ik niet eens willen dat zij het ook maar een uur op moeten lossen.

Ikzelf zou er dan voor kiezen im de kids afzonderlijk op een "goede" dag naar oma te laten gaan. Dan blijft het leuk en gezellig bij en voor oma.

Opa en oma's hebben jaren voor hun eigen kinderen klaargestaan en zijn ook aan hun "pensioen" toe. Ipv genieten van hun wekverdiende rust worden ze vaak met een stel schreeuwende apen opgezadeld. Die door al die stomme drukke nickelodeon achtige tv programma's ook nog eens mega druk zijn.

Hier gebeurt hetzelfde hoor. Alleen durfde mijn moeder geen nee te zeggen. Tot ik.er zelf over na ging denken. Dag in dag uit ben ik aan het moppren op de meiden. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Knettergek wordt ik ervan.
No way dat ik daar mijn moeder mee opzadel. Ongeacht de reden van hun gedrag.

Ik merkte dat mijn moeder gewoon een hekel aan de kids kreeg. Gebeurde hetzelfde als bij monica. De kids van mijn broer mochten daar alles en bij mijn meiden was het alleen maar ellende.

Nu gaan ze er alleen maar gescheiden heen. Met regels. Geen nickelodeon, geen zoete troep want daar wordt vooral de oudste ontzettend druk van.

En zo gaat het goed. Oma vind het weer leuk en gezellig ipv vermoeiend.

Dat betekend wel dat wij niet overal heen kunnen wanneer we willen. Maar dat wisten we al toen we voor kinderen kozen.

Dus ik begrijp je moeder heel goed. Lijkt mij logisch. Ik vind eerlijk gezegd zelfs dat je te hoge verwachtingen hebt van haar. Anders hakt dit er niet zo in...

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

---

Sommige  'vrienden' zijn als de schaduw je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf ze komen op als het donker is.;-)

Heel herkenbaar, hier de oudste met pdd-nos en adhd, jongste trekt het niet meer en is druk en schreeuwt de boel bij elkaar. Ze maken alleen nog maar ruzie. Hier gaan ze alleen nog maar samen naar opa en oma voor korte tijd. En bij opa en oma gaat het vaak beter dan thuis.
En je moet goed bedenken dat jij zo an de situatie gewend bent dat het vrij normaal is geworden voor jou, maar de situatie is niet normaal, jij bent er in gegroeid. Zo schrikken mensen wel eens als oudste een bui heeft, die in onze ogen nog vrij licht is

Onze oudste wordt volgende week opgenomen voor ongeveer 6 maanden en komt dan alleen de weekends thuis. Ik merk wel dat je zelf heel goed moet aangeven bij de hulpverlening wat je nodig hebt. Hier in de regio heb je een vrijwillige dienst voor praktische thuishulp, MEE is daar mee verbonden. Geef het ergens aan(huisarts,ggz), want het breekt je op.
Laatst vroeg een hulpverlener aan mij, hoe lang we dit nog vol gingen houden. Mijn antwoord is heel lang, want het is je kind, maar ik ben wel heel erg blij dat de jeugdggz en jeugdzorg bij ons heel erg meedenken en helpen. Maar nogmaals, we hebben zelf aan moeten geven(meerdere keren) dat het niet langer kan, niet voor de oudste, niet voor ons en niet voor zijn broertje.


Dikke knuffel, meis

mama2 zit al jaren volop in de hulp met de oudste en die is ook heel lang opgenomen geweest.

Bovendien is haar man internationaal chauffeur en de hele week van huis. Ze moet alles alleen doen. Dan ben je blij als je eens heel af en toe op oma terug kan vallen. Dus ik snap haar verdriet volkomen.

Mijn schoonouders passen wel op m'n oudste op en als het echt echt echt moet en het duurt niet lang ook wel op m'n jongste en de kinderthuiszorg (die hebben wij dan gelukkig wel) is daar altijd van op de hoogte. En die mensen zijn echt niet vreselijk slecht, niet lief of bot. Ze doen alles wat binnen hun mogelijkheden ligt voor de 4 kleinkinderen. Maken zich enorm zorgen en zijn super lief. Maar mijn jongste kan dat helaas niet zo zien. Die ziet alleen maar de 2 neefjes die wel weer bij opa en oma mogen slapen en hij mag nooit ergens slapen.

Mama2, wil je moeder wel op 1 van de 2 oppassen als je eens wat met de ander moet?

Hebben ze beide wat te doen in de auto?? Bijv beide nintrndo?? Ook al is het maar een klein stukje. Geef ze beide een taak.
1 voorin. 1 achterin. Beide iets te doen wat ze leuk vinden.
Kliergedrag is vaak gedrag van ik weet het niet meer help me......
Ik snap je heel goed hoor, hier net zo maar sinds het duidelijk is in de auto en ze beide een taak,?iets te doen hebben is de rust terug in dexauto. ( nog niet altijd maar gaat stukken beter)
Of een mp3 speler. Dan heeft hij de controle over wat er allemaal gebeurd, geluid hard zacht welk liedje ed....
Hier een zoon die autist is.
We zijn in april begonnen aan de thuisbegeleiding van geef me de vijf. En sindsdien is er veel positief veranderd.

Ik snap jemoeder ook. Niet leuk om te horen maar wel heel eerlijk van haar.
Sterkte en blijf met elkaar praten hierover.

---

een sterke vrouw kan, ONDANKS haar eigen verdriet en struggles, met tranen in haar ogen zeggen..........Ja hoor het gaat goed!

nou ik begrijp heel goed dat het erin hakt.

mijn moeder is mn steun en toeverlaat, als ik op haar al niet zou kunnen terugvallen...

tuurlijk hebben opa's en oma's een keuze erin.
maar je kan ook je dochter en gezin steunen en ontlasten.

ook daarvoor ben je moeder.

of stopt de zorg voor je kind als hij/zij de deur uit gaat en zoek het dan zelf maar uit?

tuurlijk kan je moeder aangeven dat ze het zwaar vindt en lastig of weet ik veel wat.

maar ik kan me jouw reactie zeker voorstellen...wat zul je je alleen voelen zeg

daarom dikke knuffel voor jou!

Ik herken je probleem. Mijn oudste heeft ADHD en nog iets wat het niet makkelijker maakt,jongste niet maar kopieerd alles en kunnen elkaar niet met rust laten en de hele dag is het ouwehoeren,ruzie,gillen en noem maar op. En idd in de auto is het helemaal een drama. Nu met de vakantie loop iik echt op mijn toppen. Heb zelf fybromyalgie dus dat helpt ook niet mee. 
Gelukkig wil en kan mijn moeder wel oppassen,anders hadden we qua werk echt wel een probleem gehad in de weekenden. Ook heeft ze ze beide 4 dagen meegenomen op vakantie zodat wij (ondanks dat we moesten werken) even bij konden tanken en zodat de kids ook nog iets van vakantie hadden omdat we zelf niet gaan. 

Ik begrijp je heel goed en het is soms echt even nodig om samen iets te doen en zelf even bij te komen,en ondanks dat wij de kids alleen wegbrengen als we moeten werken en dus niet om zelf iets te gaan doen zou mijn moeder dat niet erg vinden.Scheelt ook dat mijn moeder pas 52 is en dat scheelt al een hoop.Maar zo'n opmerking hakt er gewoon in,je weet dat ze zo zijn maar als een ander dat bevestigd is dat best pijnlijk.

Sterkte meid!

---

Mama van Luc,Stan en Vince geboren op 3 okt 2014! Zo trots!!

Wil een van de kinderen niet af en toe naar een logeerboerderij? Als ik het verhaal zo hoor kan hij wel een indicatie krijgen? En dan de ander naar je moeder.

Hier gaan ze ook nog niet allebei naar mijn moeder maar dat is ook omdat ik zie dat  dat niet gaat. Mijn ouders hebben geen afgesloten tuin en ze hebben een sloot voor, wil er niet aandenken wat er gebeurt als de jongste aan hun aandacht ontsnapt. Maar goed, ik snap je moeder wel, het is toch ook gewoon zo dat het heftig is met jouw 2 kids samen? Ik zou het erger vinden om het achteraf pas te horen dat het eigenlijk toch wel te zwaar was.

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

O sorry ik zie net staan dat je ene zoon idd naar een logeerhuis gaat. Als je dan je andere kind bij je moeder brengt kan je toch een avondje met je man uit of zie ik dat verkeerd?

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Ze gaan allebei naar het logeerhuis, alleen niet tegelijk helaas

Ik vind persoonlijk dat opa en oma er zijn voor de leuke diegene en niet voor het standaard oppassen. Wij als ouders hebben er voor gekozen om kinderen te krijgen. Als opa en oma dan leuke dingen met ze willen doen of ze mogen er eens logeren, super ga je gang maar niet om onszelf problemen op te lossen tenzij ze het zelf aanbieden.

Quote Vlindertjes:

Ik vind persoonlijk dat opa en oma er zijn voor de leuke diegene en niet voor het standaard oppassen. Wij als ouders hebben er voor gekozen om kinderen te krijgen. Als opa en oma dan leuke dingen met ze willen doen of ze mogen er eens logeren, super ga je gang maar niet om onszelf problemen op te lossen tenzij ze het zelf aanbieden.

Voor wij aan kinderen begonnen paste mijn moeder op bijna alle kindjes uit de familie,en heeft toen altijd gezegd....als ik kleinkinderen krijg en het mag van mijn kinderen wil ik op ze passen ipv kinderdagverblijf. Ik was en ben daar heel blij mee,zowel op financieel vlak als gevoelsmatig. Mijn kinderen doen hele leuke dingen met opa en oma in het weekend. Gaan naar de voetbal of zijn bij de boot. Zodra wij de mogelijkheid hebben om in de weekenden minder te werken gaan we dat zeker doen maar voor nu ben ik heel blij met hun aanbod. Doordeweeks is altijd 1 van ons thuis dus hebben we alleen bij hoge uitzondering een keer een dagje of avond oppas nodig en als ik mn moeder dan niet vraag is ze beledigd.

---

Mama van Luc,Stan en Vince geboren op 3 okt 2014! Zo trots!!

Ik begrijp je moeder maar ook zeker jouw gevoel hierbij. Zeker uit de mond van je moeder kan zoiets best hard aankomen, het liefst wil je dit eigenlijk helemaal niet horen, ook al weet je dat ze gelijk heeft.
Natuurlijk moet je haar keuze respecteren maar wat zou het fijn zijn als ze je zo nu en dan even ontlast, zodat je zelf ook even bij kan komen. Daarin sluit ik me geheel aan bij de woorden van Mafkees hierboven.

Misschien kun je inderdaad de jongens opsplitsen, 1 naar je ouders en 1 bij een oppas thuis. Dan kun je af en toe even bijtanken Sterkte meid, het ouderschap zal jullie soms best zwaar vallen.

Karakter zijn wij ook geweest. Hebben daar niets aan gehad! Pfff.....
Uiteindelijk toch de stap gezet en bij autimaat aan de bel getrokken. En ik had dit veel eerder moeten doen, maar ja.... Dacht we redden het wel zonder......

Koptelefoon ook al geprobeerd? Getekend hoe hard hij mag??
Snap je frustratie helemaal! En ja jij hebt 24/7 de xorg zij maar paar uur of soms 1 dag die toevallig dan een goede dag is ( hoezo bij ons doet hij dat nooit hoor... Aaaaaahhh!)

Maar idd geef het aan en praat erover. Ook over jouw gevoelens!

---

een sterke vrouw kan, ONDANKS haar eigen verdriet en struggles, met tranen in haar ogen zeggen..........Ja hoor het gaat goed!

Nina1 jij woont ook in de achterhoek toch? Ben jij ook bij karakter in Doetinchem geweest, wij ook, waardeloos! We hadden ook naar Autimaat gekund hadden we dat toen idd ook maar gedaan.

---

Mama van zoon (2002) en dochter (2005)

Maar dan bieden ze het toch zelf aan Tess. Ik vind gewoon niet dat je ervan uit mag gaan dat opa en oma oppassen, tenzij ze het zelf aanbieden.

---

Soms moet je vergeten wat je voelt en onthouden wat je waard bent!