hoog sensitieve kinderen

Grote hond = grote hoofd  

wat een fijn topic dit om te lezen
ik ben zelf ook hsp..paar jaar terug pas achtergekomen na een tip van iemand en alle puzzelstukjes vielen op hun plek.
ik vermoed dat de middelste het ook heeft.

ik kan bijvoorbeeld echt niet tegen geweld, hou niet van ruzie's, kan niet tegen fel licht,erg negatief etc.
ben ook een slechte slaper,wat soms best vermoeiend is want juist rust heb ik wel nodig omdat door mij fybromialgie ik al moeier ben.

f elicia heeft ook net als mij dat ze niet echt een prater is, vind dingen snel spannend,faalangstig,kan niet tegen harde geluiden enzo.

soms best moeilijk mee om te gaan

Mijn dochter die ligt elke avond wakker omdat ze niet dood wil. We kunnen haar nog zo vaak vertellen dat alleen oude mensen dood gaan of kinderen die ziek zijn en dat zij dat niet is. Maar het helpt niet want ze wil ook niet dood als ze oud is. We dachten eerst het zal wel een fase zijn maar dan duurt die fase alwel 2 jaar. Is er misschien iemand die nog een tip heeft?

---

Soms moet je vergeten wat je voelt en onthouden wat je waard bent!

Dat herken ik niet Vlindertjes.

Voor degene die wat raadt of hulp willen, ik ben zelf erg voorstander van kinesiologie.
In eerste instantie ben ik via de huisarts bij een kinderpsychologe gekomen, maar dat ging zo tegen mijn gevoel ik.
Mijn toen kleuter had erg de neiging wanneer hij een bui had gehad waarin hij zichzelf sloeg om dan met zijn hoofdje weg te kruipen in mijn buik.
Dit mocht ik niet toelaten omdat ik zijn gedrag zou belonen. Dat het mannetje heel erg in de knoop zat met zichzelf maakte niet uit in hoe ik moest reageren.
Ik was er gelijk een eind klaar mee. Ik heb altijd gezegd en zeg nog : ik kan niet de wereld om mijn kind heen veranderen of om mijzelf heen, hij en ik moeten ons staande weten te houden in de wereld, daar hebben we soms wat hulp bij nodig.

Bij kinesiologie komt het onbewuste eruit. Bij mijn zoon bijvoorbeeld dat hij zich heel erg te veel en lastig heeft gevoelt rond zijn tweede jaar.
Toen wij verder dachten ontdekten we dat er inderdaad aardig wat gebeurt is rondom zijn tweede jaar, ik mijn vader verloren, zwanger geraakt van tweede en veel bekkenpijn gehad en daardoor mindere zwangerschap, man werkloos, zusje gekregen.
Je denkt niet gelijk dat dit er zo in kon hakken bij zo'n kleintje, maar toch wel.
Ook zei ze toen ze bezig was met hem: je had geen makkelijke bevalling, hij is vast geeindigd in een keizersnede, want hij dacht toen dat hij het niet goed deed.

Al zulke dingen kwamen eruit en zij maakt hem van binnenuit sterker. En sterk dat  'ie is nu! Wow, een ijzeren discipline, een doorzetter, een echte beginnende puber, heerlijk!!!

Ik ben ooit al eens bij een kindertolk geweest en toen kregen wij ook een heel ander kind. Maar ik heb zelf geen idee waar dit vandaan komt.

---

Soms moet je vergeten wat je voelt en onthouden wat je waard bent!

ach jeetje sas, wat zijn kinderen ook hard...

Ben zo bang dat mijn meisje ook eens ten prooi zal vallen, ze is zo kwetsbar.
Ze begint komende week aan een weerbaarheids cursus.

vreselijk meis, dat doet je moederhart toch pijn he..


Ik vind dat geweldig van jouw mannetje, dat hij zo helemaal zichzelf is. Zouden veel (ook volwassenen) een voorbeeld aan mogen nemen.
Wat hij doet is juist superstoer

Ik ben ook hoog sensitief, als je fb hebt kan je de groep hoogsensitief opzoeken. Heel veel herkenning. Ergens op die site staat ook een site/ groep voor kinderen. Bij muisje sensitief kan je spullen krijgen die helpen. 

Als je kind last heeft in de gymzaal, koop een paar kinderoordopjes. Echt ik heb het zelf geprobeerd, het scheelt zoveel.
die kan ze daarna weer uit doen. Die gehoorbeschermers zijn ook fijn als ze werkjes moeten doen in de klas.

mariska

Ik had altijd vriendinnen op school, maar voelde me er nooit helemaal bij horen. Je voelt de dingen anders en je begrijpt niet dat anderen dat niet zo voelen als jij. Pesten, een hs-kind zou dat nooit doen en begrijpt dus niet waarom die gepest word. Hij wil niet iemand pijn doen. Een hsp/ hsk neemt vaak de rol aan van redder, komt op voor gepeste kinderen. Dan voelen ze zich goed. Achteraf natuurlijk niet.
ze kunnen niet tegen onrecht. Als je ruzie hebt gehad, voelt een hsk kind dat, zonder dat je dat hoeft te vertellen. Hij voelt het en hij trekt het over zich heen. Hij voelt emoties van anderen, maar heeft niet door dat ze niet van hem zijn, waardoor hij moodswings kan krijgen. Het is heel belangrijk dat ze leren herkennen welke emotie van hem is en welke van een ander. Wie ben ik en wie ben jij, wat voel ik en wat voel jij. Leren dat je zelf kan kiezen hoe je je voelt.
een hsp/hsk voelt wat jij niet zegt. Hij begrijpt dat niet. Waarom niet zeggen wat je voelt en als ze het benoemen bij de ander en die ontkent het, dan raken ze in de war. Zo van, maar ik voel t toch echt. Ook leggen ze vaak de vinger op de pijnlijke plek en dat kan niet iedereen aan. Mooie eigenschap hsp, maar goede begeleiding van de ouders is een must. Veel complimentjes geven. Hoofd leegmaken voor het slapen gaan. Geen tv voor het slapen. Doe een leuk spelletje of zo. bouw rustmomenten in, als een hsk overprikkeld is duurt dat een half uur voordat hij er weer overheen is. Eigenlijk dan al te laat.  Na een fam bezoek niet meteen door naar het volgende drukke ding, maar eerst even rustig thuis eten bijvoorbeeld. Hoop dat ik jullie een beetje kan helpen!

Quote Mariskamv2:

Ik had altijd vriendinnen op school, maar voelde me er nooit helemaal bij horen. Je voelt de dingen anders en je begrijpt niet dat anderen dat niet zo voelen als jij. Pesten, een hs-kind zou dat nooit doen en begrijpt dus niet waarom die gepest word. Hij wil niet iemand pijn doen. Een hsp/ hsk neemt vaak de rol aan van redder, komt op voor gepeste kinderen. Dan voelen ze zich goed. Achteraf natuurlijk niet. ze kunnen niet tegen onrecht. Als je ruzie hebt gehad, voelt een hsk kind dat, zonder dat je dat hoeft te vertellen. Hij voelt het en hij trekt het over zich heen. Hij voelt emoties van anderen, maar heeft niet door dat ze niet van hem zijn, waardoor hij moodswings kan krijgen. Het is heel belangrijk dat ze leren herkennen welke emotie van hem is en welke van een ander. Wie ben ik en wie ben jij, wat voel ik en wat voel jij. Leren dat je zelf kan kiezen hoe je je voelt. een hsp/hsk voelt wat jij niet zegt. Hij begrijpt dat niet. Waarom niet zeggen wat je voelt en als ze het benoemen bij de ander en die ontkent het, dan raken ze in de war. Zo van, maar ik voel t toch echt. Ook leggen ze vaak de vinger op de pijnlijke plek en dat kan niet iedereen aan. Mooie eigenschap hsp, maar goede begeleiding van de ouders is een must. Veel complimentjes geven. Hoofd leegmaken voor het slapen gaan. Geen tv voor het slapen. Doe een leuk spelletje of zo. bouw rustmomenten in, als een hsk overprikkeld is duurt dat een half uur voordat hij er weer overheen is. Eigenlijk dan al te laat.  Na een fam bezoek niet meteen door naar het volgende drukke ding, maar eerst even rustig thuis eten bijvoorbeeld. Hoop dat ik jullie een beetje kan helpen!

Even een traantje wegpinken...dit gaat over mijn kind.
Bedankt voor je tips, ik ga daar zeker mee aan de slag! Ze heeft zoveel last van verdriet van anderen, en ik denk dat ik jouw tip daarover goed kan gebruiken
Dank

Jeetje wat heftig is dan Sas.
Onze zoon heeft ook nooit op voetbal gezeten en was eerst ook steviger, maar stond daarin altijd heel sterk, nee ik wil het niet, ik zit op gym, en daar gaat hij helemaal voor. De salto's vliegen door de lucht ed.
Gepest is hij nooit, maar dat is misschien ook wel omdat hij best wat respect kreeg omdat hij goed kon leren en al snel voor liep op de klas.
Op school hebben ze ook regelmatig lessen gehad zoals 'de ''eén is goed in dit en de ander in dat'.
Bij mijn dochter hadden de laatst  de les 'anders zijn is leuk' .
Dus ze doen als school wel de moeite om ze aan te leren een ieder te accepteren zoals die is.

Klinkt heftig saskia, zeker de schuld krijgen terwijl hij het niet heeft. Dat voelt zo onrechtvaardig dat het pijn doet.
wat ik ook gemerkt heb is dat contacten met andere hoog sensitieve mensen/ kinderen belangrijk is. Zo leren ze dat ze niet alleen zijn en dat er wel mensen en kinderen zijn die zich net zo voelen als zij. Ik dacht vroeger altijd datik van een andere planeet kwam of zo. Heb me vaak zo eenzaam gevoeld. Dusse ik zou zeggen, ga lekker meeten met elkaar, ook goed voor de kids!

dames ik heb lang getwijfeld om hier wat te schrijven, maar ik wil het toch doen, want op het moment zitten we weer met onze handen in het haar met onze 9,5 jarige hsp-er

ze is in groep 3 getest op vanalles , maar er is niks uitgekomen, alleen dat het een energiek, emotioneel, spontaan en zeer gevoelige meid is, ben toen met haar verder gegaan om wat handvaten te krijgen, daar kwam hsp uit en naarmate ze ouder wordt word het steeds extremer

mijn man en ik merken dat we de hele week negatief zijn geweest tegen haar, niet aan 1 stuk natuurlijk, maar wel veel, omdat ze weer een hele vervelende periode heeft en we krijgen het niet doorbroken

ik las het hier ook al, maar de dood is weer het topic van de maand hier in huis, ze wilt er alles over weten, lijkt wel een obsessie, labels beginnen weer te kriebelen en zelfs in bed ligt ze niet meer lekker, ze is hartstikke druk, maar owee als ze ergens komt waar teveel mensen zijn dan wilt ze weg, luisteren is een ramp, lijkt wel of ze me niet hoort, ze eet heel slecht, huilt voor een scheet, en ze voelt zich raar in het hoofd

er is niks lichamelijks aan de hand, maar heeft wel last van haar hormonen, ze heeft al last van afscheiding

in ieder geval is er geen land mee te bezeilen op het moment, ik zie er al tegenop dat ze om 12 uur komt eten omdat het na 5 minuten weer raak is, hoe kan ik hier een draai aan geven? want echt ik flip hiervan.........

Nou Spat, hoe positief ik over mijn zoon was, hoe anders is het nu weer.
Hij is 11 en al aardig aan de puber .
Grote monden geven en toen mijn man hem corrigeerde: Ja daar kan ik niets aan doen hè, heb ik van jou geleerd!!!

ik heb maar even niets meer gezegd

Maar jeetje wat is dit wennen zeg.
Hij behandelt ons gewoon als een hoop stront! Stelt vragen, ik beantwoord ze, ga een gesprek met hem aan en ineens zegt ik 'doei ik ben weg naar het feestje'.
Ja duh, dacht het dus even niet, zo heb je niet te doen, maar terwijl ik dat zeg staat meneer alweer te rollen met zijn ogen.

Shit man, wat is dit? Ik wil niet alleen maar boos zijn, maar moet toch eens even flink achter mijn oren krabben hoe ik hier mee om zal gaan.

Ik vind het vreselijk om te moeten zeggen, maar het was zo gezellig in huis toen hij naar dat feestje was. Geen broer en zus strijd, geen gemopper over van alles, gewoon heel gezellig en knus.
En zulke momenten lukken op één of andere manier bijna niet meer met hem erbij.
Was ik ook zo????????????? Nee joh, dat kan gewoon niet, ik was vast een voorbeeldige puber die totaal niet chago wast omdat ze zich geen houding wist te geven .

Dus ja Spat, hier ook heftige momenten, alhoewel ik het meer op puberteit dan hs wil gooien.
En het weer van afgelopen week hakte er hier ook aardig in bij allemaal, zou dat het ook niet erbij zijn bij je dochter?
Al weer 4 weken op school en dan ineens weer zo warm?
Wij hebben echt zin in de herfst, dat het wat koeler is, zelfs onze jongste wat een echte zomerfan is zei ik vind de zomer nu saai worden, het is te lang

ik denk dat het een combi is, ze geeft zelf ook aan weer druk te zijn in haar hoofd, we hebben toendertijd bij de rots en water geleerd dat ze dan kralen moet gaan sorteren, daar wordt ze rustig van, maarja dat wilt ze niet, want kralen zijn voor baby's

plus het feit dat ze weer zo met de dood bezig is, ze wilt ons niet kwijt, ze wilt nog lang leven en ze heeft het er steeds over hoe mooi het in de hemel moet zijn

ik wil gewoon weer positief zijn, en dat probeer ik ook, ga zo de tafel gezellig dekken, heb wat chocobroodjes gehaald, maar hou mijn hart alweer vast

ik heb vorig jaar een hele tijd na het avondeten een stuk met haar gewandeld, denk dat ik dat weer eens ga invoeren, mss dat dat helpt, weet het ook niet

Wie weet, even uitwaaien maakt je hoofd vaak leger, goed idee omdat te proberen, en hopen dat ze het wilt natuurlijk.

Denk dat mijn zoon veel op mij lijkt, ik ben ook hs zonder dat ik het zelf doorhad.
Kon en kan soms nog maar moeilijk omschrijven wat ik denk, wat ik voel.

En dat heeft hij dan misschien nu ook wel, zo wie zo natuurlijk ook wel een pubertrekje je rot voelen bijvoorbeeld.
Maar hij zal eigenlijk nooit zeggen het is zo druk in mijn hoofd.
Deed die vroeger wel, zo'n hoofdpijn omdat zijn hoofd zo vol zal, hij kon geen raampje open zetten, maar het is geen uitspraak waar hij nu mee komt.

En wat ik ook sterk heb, dat als ik dingen waar heb genomen, ik het niet meer los kan laten.
Ik ben bijvoorbeeld over dik 2 mnd jarig.
 Laatst kreeg ik mijn werkrooster en zag dat ik het weekend ervoor moet werken, terwijl mijn man het weekend erna moet werken.
Dus toen dacht, dan verzin ik wel iets met het eten, dat iedereen na zijn werk komt ofzo gewoon op de dag zelf, lijkt me de makkelijkste oplossing dan voor dit jaar.
En wat denk je, ik krijg nu die stomme verjaardag maar niet uit mijn kop, het blijft maar terugkomen en maar malen, wordt er gek van!
Zodoende heb ik dus ook al gedacht misschien heeft mijn zoon dat ook wel met huiswerk, elke dag wat opstaan deze week, misschien dat hem wel dwars.

Lekker die broodjes, ik ga de tafel ook maar eens dekken, smakelijk!

En zo moeilijk als oa vanochtend, zo makkelijk en gezellig was het nu net weer, gelukkig het kan nog wel

hier was ze weer hyper daarna moest ze huilen en vervolgens had ze een grote mond

heb gezegd dat ik kostschool ga bellen, ik weet ze kan er niks aandoen, maar mennnnnnnnnnnnnnnnnnnnn

En naar een kindercoach ofzo toegaan? Zou dat iets zijn of heb je dat al gedaan?

ik weet het niet, we hebben volgende week info avond op school en ga eens vragen hoe het daar gaat

mijn man en ik zeggen vaak tegen elkaar dat ze het heel moeilijk gaat krijgen in haar leven

ik wil in ieder geval terug naar de kinesioloog, ze heeft wel vaker bach druppels gehad, zij vond dat het hielp

Daar heb ik ook goede ervaring mee met kinesiologie bij onze zoon.
Ik kan ook altijd terugkomen als het weer nodig is en zou dat ook zo weer doen als het volgens ons zover is.

Die van mij wilt ook een boksbal om lekker op te kunnen rammen.
Daar gaan we van de week maar eens achteraan, beter dat hij even staat te rammen dan zijn zusje alsmaar zit te klieren

vanmorgen kledingstress, niks mag te strak zitten of knellen

maaaaaaaaaaaar het regent dat het giet hier, dus nee je gaat niet in je korte broek met slippers naar school

ze is overal zowat uitgegroeid op 1 lange broek na, skinnymodel, maar aangezien ze maar een spriet is zit die na een kwartier veel losser, dusssssssssss daar begon het al mee, na een kwartier zat die lekker, maar toen de schoenen, man man, ze is uiteindelijk toch op haar slippers gegaan, had er geen zin in, en eerlijk is eerlijk, ik heb ook gewoon mijn slippers nog aan