Mooi momentje

Mijn  lieve mannetje met je mooie blauwe ogen en je witte haartjes..

Je bent zo bijzonder,en ik hou zielsveel van je.

Soms vindt je het moeilijk hoe je met emoties om moet gaan.

Dan weet je niet zo goed welke emotie bij de situatie past.

Ik zie dat je heel erg oplet hoe jouw zus reageert in bepaalde situaties en zo leer jij jezelf soms hoe je moet reageren.

Je bent een slim mannetje en met alles wat je doet ben ik ontzettend trots op jou.

Vanmorgen zorgde jij voor een heel bijzonder moment..

We lagen op bed en hadden een gesprekje:

Jij:  Mama,toen jij klein was , wie was toen jouw mama?

Ik: Dat is oma M.

Jij: En wie was dan jouw vader?

Ik: Dat is opa B.

Jij: Maar opa woont niet thuis he?

(even een kleine aanvulling tussendoor,mijn vader woont in een zorginstelling omdat hij hersenletsel had na een ongeluk)

Ik: Nee dat klopt lieverd.Ik had je wel eens verteld he van opa’s  ongeluk met de auto..

Jij: ja mama, toen is opa tegen een boom aan gebotst en toen waren zijn hersens ziek geworden en daarom kon hij niet meer zoor zichzelf zorgen, toch mama?

Ik: Dat zeg jij helemaal goed lieffie.

Jij keek me aan zonder iets te zeggen en gaf me toen een dikke zoen.

Zo'n lieve, pure reactie..

Je voelde feilloos aan welke emotie bij de situatie paste, het maakte mij zo trots op jou. Ik ben zo blij dat ik jouw mama mag zijn!

Lief jullie reacties